Μια συνάντηση με τους Xaxakes πριν το live τους στο Gazarte
Οι Xaxakes με την πετυχημένη τους εμφάνιση στο «Νιάρχος» και την πρώτη τους στην ταράτσα του «Gazarte» επιστρέφουν στον ίδιο χώρο, στο Γκάζι, για ένα ακόμη live την Πέμπτη 13 Ιουλίου, καλώντας ελάφια και λύκους! Του αρέσουν άλλωστε οι αντιθέσεις του Γιάννη Νάστα, που ειναι η ψυχή των Xaxakes.
Έκανε μουσική, τον κυνισμό της ζωής. Ένα μουσικό ουράνιο τόξο με διάρκεια στο χρόνο. Οι Xaxakes είναι ένα αυτόφωτο cult σχήμα με την σφραγίδα του Γιάννη Νάστα - τραγουδιστής, συνθέτης, κιθαρίστας, στιχουργός, ενορχηστρωτής - με punk, rock’n’roll, electro επιρροές και ανθρωποκεντρική μουσική. Τον απασχολούν έντονα οι σχέσεις των ανθρώπων, χωρίς διαχωρισμούς. Η πρώτη του κιθάρα ήταν μια παλιά Telecaster και το πρώτο του γκρουπ οι πάνκηδες Troxis. Αφετηρία η Θεσσαλονίκη όπου ζει και δημιουργεί.
Έκανε αίσθηση με το πολύχρωμο ήχο του στο «Hey Mister Όμορφε» το 1996, ιδιαίτερα στα τραγούδια «Στα Ξαφνικά» και «Fly». Αξιομνημόνευτo και το πρώτο live του στην Αθήνα, στο «Αν», όπου ικανοποίησε με το παραπάνω την περιέργεια που υπήρχε γύρω από τους Xaxakes.
Ακολούθησε το άλμπουμ «Casanova» με τα τραγούδια «Μόντε Κάρλο», «Βασιληάς» και το ομώνυμο το 2000. Στο ενδιάμεσο μέχρι σήμερα έβγαλε το σινγκλ «Love Me» που δώρισε σε φίλους. Το ’09 κυκλοφόρησε «Το Valse των Ελαφιών» και φέτος το «Αφού το Σάββατο» (digital single).
Στον πολύχρωμο κόσμο των Xaxakes μας μεταφέρει ο Γιάννης Νάστας ο «βασιλιάς της ποπ» καθισμένος στο μπαλκόνι του σπιτιού του στη Θεσσαλονίκη...
Ξεπέρασες τελικά το rock’n’roll;
Προσπαθώ να το ξεπεράσω, αλλά δεν γίνεται… όποιος μας έχει δει σε συναυλία καταλαβαίνει καλά…
Το punk;
Μεγάλωσα με το punk. Είχε άποψη και δεν είχε μόνο θεατρικότητα, αλλά και ιδεολογικό υπόβαθρο. Τα προβλήματα που θίγει παραμένουν άλυτα. Για παράδειγμα όλος ο απλός κόσμος που πληρώνει με τα ψίχουλα του τη ΔΕΗ, το νοίκι του, το αυτοκίνητό του ξέρει τους μισθούς των πολιτικών και την κοροϊδία που παίζεται σε βάρος του. Τα προβλήματα αυτά έγιναν πιο έντονα. Στο τραγούδι μου «Βασιληάς» είχα συμπεριλάβει ένα απόσπασμα, από την πρώτη ομιλία του Χίτλερ στο γερμανικό λαό, όπου παραδέχεται ότι ξέρει την εκκεντρικότητά του, αλλά αυτός είναι. Τελικά η φήμη κάνει ένα «βασιλιά», γελοίο. Και ο Αλ Καπόνε είχε μια εξουσία. Οποιοσδήποτε έχει μια εξουσία επάνω του, τη θεωρώ αστεία. Στο Love Me δεν έδωσα πολιτική διάσταση, περιμένοντας να συνειδητοποιηθεί κόσμος ενάντια στην εξουσία. Στο κομμάτι «Καζανόβα» χρησιμοποίησα σκληρή γλώσσα για τους πολέμους.
Τι άτομο ήσουν στα νεανικά σου χρόνια;
Μια ζωή την κοπανούσα απ’ το φροντιστήριο κι έπαιζα μπιλιάρδο, ήμουν με τις μηχανές και τριγυρνούσα από δω κι από κει, ξημέρωμα σπίτι, πολύ άνετα. Μου άρεσε πολύ εκείνη η εποχή των μηχανόβιων χωρίς κράνη και στολές και μπότες. Πηγαίναμε παντού και χωρίς λόγο. Σαν ν’ ακούς ένα δίσκο που δεν ξέρεις που θα σε βγάλει… Έτσι δεν έμαθα και πολύ καλά αγγλικά για να γράψω τραγούδια…
Το κομμάτι σου «Ασταμάτητα Νέοι» είναι φόρος τιμής σε όλα αυτά που έζησες;
Ναι και μάλιστα όσο και να μεγαλώνεις όταν χτυπά η καρδιά σου για πράγματα μένεις ισόβια νέος, όπως ο Marlon Bando…
Συλλέγεις παλιά πράγματα;
Σε διαβεβαιώνω δεν έχω ούτε μια παλιά φωτογραφία μου! Αυτό που άρχισα τώρα να κάνω είναι να μαζεύω όλα τα παλιά άλμπουμ των Pink Floyd σε βινύλιο. Τρελαίνομαι με το Wish you were here. Σιγά - σιγά θέλω να πάρω όλους τους δίσκους που αγαπάω…
Το κομπιούτερ έχει αντικαταστήσει την ανθρώπινη επαφή;
Το «Σ’ Έχω Χάσει» δείχνει την αντίστροφη κατάσταση σε μια ανθρώπινη σχέση, το αντίθετο του «Love Me». Μου αρέσουν οι αντιθέσεις, όπως το να έρθει μια κοπέλα στη συναυλία από τα Εξάρχεια και μία από το Κολωνάκι. Είμαι εραστής και των δύο κόσμων, μ’ αρέσει να παίζω με τον ιδεαλισμό. Θέλω το κοινό μου να έχει άποψη και συναίσθημα.
Διακινείτε το μουσικό υλικό σας μέσω διαδικτύου;
Ναι, γιατί υπάρχει στο εξωτερικό πολύς κόσμος που έχει ενδιαφερθεί για τους Xaxakes. Εάν υπήρχαν άλλες πέντε Αθήνες στην Ελλάδα θα γινόντουσαν πολλά πράγματα. Στην πόλη αυτή δημιουργείται η αυλή της μουσικής και διαδίδεται κάτι καλό. Ωστόσο έχουν τελειώσει οι δισκογραφικές εταιρίες για τα συγκροτήματα. Κανείς δεν πιστεύει σε ένα συγκρότημα, να δυναμώσει την αύρα του. Περισσότερο πιστεύω στους ανθρώπους των media παρά στους ανθρώπους, τους οποίους γνώρισα όλους.
Ποιά ήταν η εμπειρία σου με τις δισκογραφικές εταιρίες;
Η πρώτη μου δουλειά ήταν αυτοχρηματοδοτούμενη και επειδή όλη η διανομή ήταν χάλι μαύρο είχαμε πουλήσει πέντε cd σ’ ένα μήνα, μια θριαμβευτική αποτυχία! Μετά κατέβηκε ο δίσκος στην Αθήνα και με τη βοήθεια της Ε2 την πρώτη βδομάδα απογειώθηκε και πούλησε 1.800 κομμάτια. Είμαι κακός μάνατζερ και δεν μπορώ να κάνω μόνος μου το βήμα και γι’ αυτό απέχω. Εδώ με υποστήριζαν δισκογραφικές εταιρίες όπως η Emi, η Sony όπου έκανα το δεύτερο δίσκο, αλλά δεν μου πάνε οι μεγάλες και απρόσωπες εταιρίες που δεν καταλαβαίνουν τη δουλειά μου. Στην Archangel τα παιδιά ήταν εντάξει!
Πιστεύεις στη δυναμική των ανεξάρτητων εταιριών στη νέα μουσική πραγματικότητα;
Ναι αν κατανοηθεί ότι δεν είναι το θέμα το κέρδος, αλλά πάνω απ’ όλα είναι το ίδιο το έργο. Στο διαδίκτυο να κατεβάζεις ένα - ένα κομμάτι δεν λέει τίποτε. Εάν δεν ακούσεις όλο το υλικό τι θα καταλάβεις;
Πες μου δύο ονόματα που άκουσες πολύ στη ζωή σου;
Οι Pink Floyd και ο Jimi Hendrix, άσχετα που δεν παίζω κομμάτια του.
Ποια άλλη τέχνη είναι πιο κοντά στο Γιάννη Νάστα, πέραν της μουσικής;
Ο κινηματογράφος. Αγαπημένη μου ταινία είναι το «Once Upon A Time In America». Με ενδιαφέρει επίσης η σύνθεση κινηματογραφικής μουσικής και ήταν καλή εμπειρία η συνεργασία μου με το Λάκη Λαζόπουλο στο Au Revoir, όπου το Why μπήκε κυριολεκτικά μέσα στην ταινία. Αν στραφώ στην ξένη αγορά θα κάνω ερωτικό τραγούδι χωρίς να χρειάζεται το σκίσιμο του καλσόν… Λατρεύω το ερωτικό τραγούδι! Επίσης με τρελαίνουν οι χαζές ξανθιές, όπως κάποιους μια μοτοσικλέτα. Δεν σε αγχώνουν και λες τι ωραία που είναι η ζωή…
Τι είναι το πιο πρωτότυπο που κάνετε εκτός μουσικής;
Ένα ατελιέ στο κέντρο της Θεσσαλονίκης που έχει σχέση με τους Xaxakes σαν άποψη, όπως ρούχα και διάφορες κατασκευές που κάνει η Ντόμινι!
Έχει πολλή ζέστη στην Αθήνα…
Τα κοστούμια μας τώρα κατακαλόκαιρο δεν φοριούνται, αλλά διαθέτουμε όλα τα μέσα, θεμιτά κι αθέμιτα, που έχουμε!
Χώρος: Gazarte (Roof Stage - ταράτσα), Βουτάδων 32-34, Γκάζι, στάση μετρό: Κεραμεικός
Πότε: Πέμπτη 13 Ιουλίου
Ώρα: 10 μ.μ.
Είσοδος: 7 ευρώ
Fb event: https://www.facebook.com/events/1911641832446355
Στον πολύχρωμο κόσμο των Xaxakes μας μεταφέρει ο Γιάννης Νάστας ο «βασιλιάς της ποπ» καθισμένος στο μπαλκόνι του σπιτιού του στη Θεσσαλονίκη...
Ξεπέρασες τελικά το rock’n’roll;
Προσπαθώ να το ξεπεράσω, αλλά δεν γίνεται… όποιος μας έχει δει σε συναυλία καταλαβαίνει καλά…
Το punk;
Μεγάλωσα με το punk. Είχε άποψη και δεν είχε μόνο θεατρικότητα, αλλά και ιδεολογικό υπόβαθρο. Τα προβλήματα που θίγει παραμένουν άλυτα. Για παράδειγμα όλος ο απλός κόσμος που πληρώνει με τα ψίχουλα του τη ΔΕΗ, το νοίκι του, το αυτοκίνητό του ξέρει τους μισθούς των πολιτικών και την κοροϊδία που παίζεται σε βάρος του. Τα προβλήματα αυτά έγιναν πιο έντονα. Στο τραγούδι μου «Βασιληάς» είχα συμπεριλάβει ένα απόσπασμα, από την πρώτη ομιλία του Χίτλερ στο γερμανικό λαό, όπου παραδέχεται ότι ξέρει την εκκεντρικότητά του, αλλά αυτός είναι. Τελικά η φήμη κάνει ένα «βασιλιά», γελοίο. Και ο Αλ Καπόνε είχε μια εξουσία. Οποιοσδήποτε έχει μια εξουσία επάνω του, τη θεωρώ αστεία. Στο Love Me δεν έδωσα πολιτική διάσταση, περιμένοντας να συνειδητοποιηθεί κόσμος ενάντια στην εξουσία. Στο κομμάτι «Καζανόβα» χρησιμοποίησα σκληρή γλώσσα για τους πολέμους.
Τι άτομο ήσουν στα νεανικά σου χρόνια;
Μια ζωή την κοπανούσα απ’ το φροντιστήριο κι έπαιζα μπιλιάρδο, ήμουν με τις μηχανές και τριγυρνούσα από δω κι από κει, ξημέρωμα σπίτι, πολύ άνετα. Μου άρεσε πολύ εκείνη η εποχή των μηχανόβιων χωρίς κράνη και στολές και μπότες. Πηγαίναμε παντού και χωρίς λόγο. Σαν ν’ ακούς ένα δίσκο που δεν ξέρεις που θα σε βγάλει… Έτσι δεν έμαθα και πολύ καλά αγγλικά για να γράψω τραγούδια…
Το κομμάτι σου «Ασταμάτητα Νέοι» είναι φόρος τιμής σε όλα αυτά που έζησες;
Ναι και μάλιστα όσο και να μεγαλώνεις όταν χτυπά η καρδιά σου για πράγματα μένεις ισόβια νέος, όπως ο Marlon Bando…
Συλλέγεις παλιά πράγματα;
Σε διαβεβαιώνω δεν έχω ούτε μια παλιά φωτογραφία μου! Αυτό που άρχισα τώρα να κάνω είναι να μαζεύω όλα τα παλιά άλμπουμ των Pink Floyd σε βινύλιο. Τρελαίνομαι με το Wish you were here. Σιγά - σιγά θέλω να πάρω όλους τους δίσκους που αγαπάω…
Το κομπιούτερ έχει αντικαταστήσει την ανθρώπινη επαφή;
Το «Σ’ Έχω Χάσει» δείχνει την αντίστροφη κατάσταση σε μια ανθρώπινη σχέση, το αντίθετο του «Love Me». Μου αρέσουν οι αντιθέσεις, όπως το να έρθει μια κοπέλα στη συναυλία από τα Εξάρχεια και μία από το Κολωνάκι. Είμαι εραστής και των δύο κόσμων, μ’ αρέσει να παίζω με τον ιδεαλισμό. Θέλω το κοινό μου να έχει άποψη και συναίσθημα.
Διακινείτε το μουσικό υλικό σας μέσω διαδικτύου;
Ναι, γιατί υπάρχει στο εξωτερικό πολύς κόσμος που έχει ενδιαφερθεί για τους Xaxakes. Εάν υπήρχαν άλλες πέντε Αθήνες στην Ελλάδα θα γινόντουσαν πολλά πράγματα. Στην πόλη αυτή δημιουργείται η αυλή της μουσικής και διαδίδεται κάτι καλό. Ωστόσο έχουν τελειώσει οι δισκογραφικές εταιρίες για τα συγκροτήματα. Κανείς δεν πιστεύει σε ένα συγκρότημα, να δυναμώσει την αύρα του. Περισσότερο πιστεύω στους ανθρώπους των media παρά στους ανθρώπους, τους οποίους γνώρισα όλους.
Ποιά ήταν η εμπειρία σου με τις δισκογραφικές εταιρίες;
Η πρώτη μου δουλειά ήταν αυτοχρηματοδοτούμενη και επειδή όλη η διανομή ήταν χάλι μαύρο είχαμε πουλήσει πέντε cd σ’ ένα μήνα, μια θριαμβευτική αποτυχία! Μετά κατέβηκε ο δίσκος στην Αθήνα και με τη βοήθεια της Ε2 την πρώτη βδομάδα απογειώθηκε και πούλησε 1.800 κομμάτια. Είμαι κακός μάνατζερ και δεν μπορώ να κάνω μόνος μου το βήμα και γι’ αυτό απέχω. Εδώ με υποστήριζαν δισκογραφικές εταιρίες όπως η Emi, η Sony όπου έκανα το δεύτερο δίσκο, αλλά δεν μου πάνε οι μεγάλες και απρόσωπες εταιρίες που δεν καταλαβαίνουν τη δουλειά μου. Στην Archangel τα παιδιά ήταν εντάξει!
Πιστεύεις στη δυναμική των ανεξάρτητων εταιριών στη νέα μουσική πραγματικότητα;
Ναι αν κατανοηθεί ότι δεν είναι το θέμα το κέρδος, αλλά πάνω απ’ όλα είναι το ίδιο το έργο. Στο διαδίκτυο να κατεβάζεις ένα - ένα κομμάτι δεν λέει τίποτε. Εάν δεν ακούσεις όλο το υλικό τι θα καταλάβεις;
Πες μου δύο ονόματα που άκουσες πολύ στη ζωή σου;
Οι Pink Floyd και ο Jimi Hendrix, άσχετα που δεν παίζω κομμάτια του.
Ποια άλλη τέχνη είναι πιο κοντά στο Γιάννη Νάστα, πέραν της μουσικής;
Ο κινηματογράφος. Αγαπημένη μου ταινία είναι το «Once Upon A Time In America». Με ενδιαφέρει επίσης η σύνθεση κινηματογραφικής μουσικής και ήταν καλή εμπειρία η συνεργασία μου με το Λάκη Λαζόπουλο στο Au Revoir, όπου το Why μπήκε κυριολεκτικά μέσα στην ταινία. Αν στραφώ στην ξένη αγορά θα κάνω ερωτικό τραγούδι χωρίς να χρειάζεται το σκίσιμο του καλσόν… Λατρεύω το ερωτικό τραγούδι! Επίσης με τρελαίνουν οι χαζές ξανθιές, όπως κάποιους μια μοτοσικλέτα. Δεν σε αγχώνουν και λες τι ωραία που είναι η ζωή…
Τι είναι το πιο πρωτότυπο που κάνετε εκτός μουσικής;
Ένα ατελιέ στο κέντρο της Θεσσαλονίκης που έχει σχέση με τους Xaxakes σαν άποψη, όπως ρούχα και διάφορες κατασκευές που κάνει η Ντόμινι!
Έχει πολλή ζέστη στην Αθήνα…
Τα κοστούμια μας τώρα κατακαλόκαιρο δεν φοριούνται, αλλά διαθέτουμε όλα τα μέσα, θεμιτά κι αθέμιτα, που έχουμε!
Info:
Χώρος: Gazarte (Roof Stage - ταράτσα), Βουτάδων 32-34, Γκάζι, στάση μετρό: Κεραμεικός
Πότε: Πέμπτη 13 Ιουλίου
Ώρα: 10 μ.μ.
Είσοδος: 7 ευρώ
Fb event: https://www.facebook.com/events/1911641832446355
