Γιάννης Κ. Ιωάννου: «Ο κατ’ εξοχήν πρεσβευτής της Ελλάδας στον κόσμο είναι ο Μίκης»

Ο γνωστός πιανίστας και ενορχηστρωτής μας συστήνεται σαν συνθέτης με το πρώτο του, ψηφιακό άλμπουμ με ορχηστρική μουσική.
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Ο πιανίστας Γιάννης Κ. Ιωάννου, καταξιωμένος μουσικός μας συστήνεται και σαν συνθέτης.

Ο Γιάννης Κ. Ιωάννου, με πολύχρονη θητεία στην δισκογραφία (σαν ενορχηστρωτής και μουσικός συμμετείχε σε αμέτρητες ηχογραφήσεις) αλλά και σε συναυλίες και μουσικές σκηνές, παρουσιάζει σαν συνθέτης το πρώτο του, ψηφιακό άλμπουμ με τίτλο Φθινόπωρο (Autumn), με ορχηστρική μουσική που φέρει την δημιουργική του υπογραφή.

Μέχρι τώρα σε γνωρίζαμε σαν μουσικό και ενορχηστρωτή. Σαν δημιουργός έχεις υπογράψει ελάχιστα τραγούδια. Τι σε έκανε να περάσεις στην πλευρά των δημιουργών και μάλιστα της ορχηστρικής μουσικής;
Στη ζωή μου και στη δουλειά μου, πάντα έπαιζα και συνεχίζω να παίζω με κανόνες. Γι’ αυτό όσο εργαζόμουν κυρίως σαν ενορχηστρωτής και session μουσικός απέφευγα να λειτουργώ σαν συνθέτης διότι το θεωρούσα αντιδεοντολογικό, να με θεωρούν σαν ανταγωνιστή τους, οι συνθέτες που μου εμπιστευόντουσαν για ενορχήστρωση τα τραγούδια τους. Όμως εγώ από την αρχή ήμουν συνθέτης, και συχνά όταν ενορχήστρωνα τραγούδια άλλων συνθετών χρειαζόταν να προσθέσω, μια εισαγωγή, ένα κουπλέ κλπ. Συμπληρώνοντας να πω και κάτι που κανείς δεν λέει σ’ αυτήν τη χώρα: «Ο ενορχηστρωτής, διεθνώς, είναι κι αυτός δημιουργός και αμείβεται με πνευματικό δικαίωμα, όπως ο συνθέτης». Στην Ελλάδα έτσι και το βάλεις σαν θέμα πέσανε να σε φάνε όλοι… Περίμενα πάντα την κατάλληλη στιγμή για να ξεκινήσω τη διαδικασία εξωτερίκευσης της δουλειάς μου και πρέπει να πω ότι η πρόταση του Νίκου Κούρτη της FM Records, με βρήκε απόλυτα έτοιμο. Έτσι λοιπόν ξεκίνησα την προσωπική μου πλέον διαδρομή σαν δημιουργός, με την τετραλογία «The 4 Seasons» που θα περιλαμβάνει ένα άλμπουμ για κάθε μια από τις 4 εποχές του έτους. Άρχισα με το Φθινόπωρο (Autumn) και τώρα που κυκλοφόρησε ψηφιακά στο διαδίκτυο, ετοιμάζω το δεύτερο, τον Χειμώνα (Winter). Μπορείτε να το ακούσετε παντού στα ηλεκτρονικά καταστήματα, αλλά και να το αγοράσετε (download).

Πώς βλέπεις την ορχηστρική μουσική, έτσι όπως είναι στριμωγμένη από την υπερπαραγωγή τραγουδιών που μονοπωλούν την μουσική επικαιρότητα, μέσα στην ελληνική αλλά και την διεθνή μουσική πραγματικότητα;
Αυτό που διαπιστώνετε είναι γεγονός. Η πληθώρα τραγουδιστών και ως φυσικό επακόλουθο η υπερπαραγωγή τραγουδιών κατακλύζει τα πάντα σε παγκόσμια κλίμακα. Δεν είναι τυχαίο που επιχειρηματική κολοσσοί όπως η Apple, Google, Amazon κλπ. μπήκαν δυναμικά στο παιγνίδι της εκμετάλλευσης κι εμπορίας του τραγουδιού, αλλά σε μια νέα βάση. Οι καλλιτέχνες-δημιουργοί, είναι οι παραγωγοί και άρα παίρνουν το ρίσκο που έπαιρναν παλιότερα οι δισκογραφικές εταιρείες. Αλλά πως να το κάνουμε το τραγούδι είναι ίσως το πιο ζωντανό και αγαπημένο είδος τέχνης παγκόσμια. Δεν νομίζω πως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Το τραγούδι προϋπήρξε της μουσικής, διότι οι άνθρωποι είχαν φωνή και πρώτα δοκίμασαν να τραγουδιόσουν, παρά να κατασκευάσουν ένα μουσικό όργανο, να μάθουν να το παίζουν και να συνθέσουν κάποιο έργο γι’ αυτό το όργανο. Έτσι λοιπόν η μουσική άργησε να εξελιχθεί σε σύγκριση με το τραγούδι, όμως εξελίχτηκε και έφτασε σε πολύ ψηλά επίπεδα ποιότητας και τελειότητας και όσον αφορά την αρτιότητα των συνθέσεων, αλλά και της δεξιοτεχνίας των μουσικών εκτελεστών και των κάθε είδους ορχηστρών. Σήμερα ο συνθέτης έχει να αντιμετωπίσει πολλαπλές δυσκολίες σε σύγκριση με το παρελθόν, προκειμένου να κατορθώσει να βρει το πως θα εκφραστεί και πως θα στείλει προς τα έξω το έργο του.

Απαριθμώ:

1. Την κατάκτηση των νέων εκφραστικών μέσων που προσφέρει η τεχνολογία.
2. Την νέα διαδικασία κυκλοφορίας και προώθησης του έργου μέσα από τα μέσα που παρέχει το διαδίκτυο.
3. Η διαχείριση της έμπνευσης μέσα σε έναν ρευστό κόσμο που αλλάζει διαρκώς σαν καλειδοσκόπιο και όλα επαναπροσδιορίζονται από την αρχή.

Πιστεύεις ότι μπορούν να γίνουν συναυλίες με το ρεπερτόριο αυτό στην Ελλάδα αλλά και εκτός σε συνεργασία με σολίστες σε ελληνικά όργανα αλλά και σε άλλα σολιστικά;
Ναι μπορούν να γίνουν θαυμάσιες συναυλίες με κατάλληλη προσαρμογή των συνθέσεων για τις ζωντανές εμφανίσεις και ανάλογα με τους σολίστες που θα συνεργαστούν κάθε φορά. Το λέω αυτό διότι το να βγαίνεις στην σκηνή και να αναπαράγεις πιστά αυτό που έγραψες εσύ ο ίδιος ή κάποιος άλλος συνθέτης κάποτε, δεν είναι για μένα τόσο ελκυστικό. Τα κομμάτια πρέπει να παραμένουν ζωντανά και να συνεχίζουν να εξελίσσονται μέσα από αμέτρητες εκτελέσεις των μουσικών. Να βελτιώνονται ή να φθείρονται από τη χρήση. Αφού η φωτογραφία της τέλειας απεικόνισής τους έχει καταγραφεί με την αρχική ηχογράφηση. Ναι φυσικά μπορούν να προσαρμοστούν οι συνθέσεις για κάθε είδος και τύπο οργάνων, ελληνικών ή μη. Αρκεί οι σολίστες να έχουν πραγματική διάθεση για δημιουργική συνεργασία, που επί σκηνής γεννά ευφορία η οποία μεταδίδεται στο κοινό κι εκείνο την επιστρέφει στους επί σκηνής μουσικούς και αυτή η ανταλλαγή ενέργειας, είναι όλη η μαγεία σε μια ζωντανή εκτέλεση. Αν δεν υπάρχει αυτή η ανταλλαγή δεν είναι πετυχημένη καμία συναυλία. Αν δεν μαγέψεις και αν δεν μαγευτείς, δεν βλέπω τον λόγο γιατί να τρέχεις δεξιά κι αριστερά στα live… Μόνο για τα χρήματα… αν υπάρχουν; Δεν λέει!

Εκτός από τον Βαγγέλη Παπαθανασίου ποιοι άλλοι έχουν διαδώσει έναν ελληνικό ήχο εκτός συνόρων;
Ο Vangelis και ο Μίκης Θεοδωράκης είναι αναμφισβήτητα οι δύο σημαντικότεροι έλληνες συνθέτες στον κόσμο, τόσο σαν φήμη, όσο και σαν πωλήσεις. Είναι βέβαια διαφορετικές προσωπικότητες και προέρχονται από διαφορετικές αφετηρίες. Έχω συνεργαστεί και με τους δύο με την ιδιότητά μου του ενορχηστρωτή, αλλά με τον Μίκη είχα την τύχη να ζήσω την εμπειρία μιας τουρνέ σε Καναδά και ΗΠΑ, καθώς και Νότιο Αφρική, Κύπρο και φυσικά όλη την Ελλάδα. Είναι άλλος ο τρόπος που φέρει την Ελλάδα μαζί του όπου κι αν βρεθεί ο Μίκης, από αυτόν του Vangelis. Θεωρώ λοιπόν πως ο κατ’ εξοχήν πρεσβευτής της Ελλάδας στον κόσμο είναι ο Μίκης και έπονται όλοι οι άλλοι.

Πιστεύεις ότι η ορχηστρική μουσική πρέπει να στηρίξει ένα ελληνικό ηχόχρωμα η να υπηρετήσει το διεθνές άκουσμα;
Έχω την άποψη πως ο δημιουργός, έχει το δικαίωμα να επιλέξει τον τρόπο έκφρασης που του ταιριάζει. Το αν αυτός ο τρόπος θα είναι το ελληνικό μουσικό ιδίωμα ή κάποιο άλλο, είναι ζήτημα επιλογής και όχι υποχρέωσης. Η δημιουργία μουσικής για μένα είναι μια ιαματική διαδικασία. Στα χρόνια της πρόσφατης κρίσης που ακόμα βιώνουμε, δηλ. 2010 έως σήμερα δηλ, 2017, θα είχα πάει στο τρελοκομείο ή θα ήμουν με ψυχοφάρμακα αν δεν είχα επιδοθεί με τόσο ζήλο στη σύνθεση μουσικής και τραγουδιών. Πολλές ακροάτριες κυρίως, της μουσικής μου, επισημαίνουν πως είναι ψυχοθεραπευτική. Δεν ξέρουν πόσο μέσα πέφτουν!

Στις ηχογραφήσεις σου χρησιμοποιείς φυσικά όργανα αλλά και ηλεκτρονικούς ήχους. Πες κάτι γι αυτό;
Ανέκαθεν το έκανα. Αλλά με τόσο λεπτό και προσεγμένο τρόπο που σπάνια γινόταν αντιληπτό. Ίσως δεν είναι γνωστό πως είμαι ένας από τους πρώτους χρονολογικά, που καταπιάστηκα με τα συνθεσάιζερ και του υπολογιστές, από το 1985 με Commodore 64, μετά Atari ST, μετά PC, για να καταλήξω στον Mac όπου και βρήκα τον τέλειο συνεργάτη! Είναι αλήθεια ότι τον πρώτο καιρό των συνθεσάιζερ και των σάμπλερ η χρήση γινόταν στο studio για μείωση εξόδων της παραγωγής. Τόσο σε αμοιβές μουσικών, όσο και σε διάρκεια ηχογραφήσεων. Μετά σιγά-σιγά, έγινε άποψη και ο καθένας μας, έμπειρος πια, μετά από πολλές χιλιάδες ώρες προγραμματισμού, είχε φτιάξει την προσωπική του γλώσσα, την οποία δεν ήθελε να εγκαταλείψει. Τώρα πια χρησιμοποιώ μόνο εκείνους τους μουσικούς που μου αρέσει το προσωπικό τους στυλ στο παίξιμο. Η ιδιαιτερότητά τους δηλαδή. Όλα τα άλλα είμαι σε θέση να τα κάνω μόνος μου. Η μουσική με εμπιστεύεται και της είμαι ευγνώμων γι’ αυτό.

Τι σχεδιάζεις από δω και μπρος. Θα γράψεις και τραγούδια όπως μαθαίνω από τον ποιητή Πάνο Σταθόγιαννη;
Τραγούδια έγραφα πάντα και ήδη έχω στους σκληρούς μου δίσκους πάρα πολλά, σε διάφορα στυλ. Είναι αλήθεια πως με τον Πάνο Σταθόγιαννη έχω ξεκινήσει μια συνεργασία μέσα στα γκρίζα χρόνια της κρίσης και έχω μελοποιήσει θαυμάσιους στίχους του, τόσους που θα γέμιζαν ένα άλμπουμ. Το ίδιο και με άλλους αξιόλογους στιχουργούς όπως ο Χρίστος Γ. Παπαδόπουλος, η Λίνα Δημοπούλου, η Αναστασία Βαφειάδου κ.ά., αλλά και με ποιήτριες όπως η Γιώγια Σιώκου, με ποιήματα της οποίας από την συλλογή της «Αρχαία μέλισσα» έχω γράψει μια Καντάτα με τον ίδιο τίτλο, που μάλιστα πέρυσι είχα προτείνει στο Φεστιβάλ Αθηνών αλλά πέρασε η πρόταση. Τους ποιητές Νίκο Σιδέρη, Πάνο Νιαβή κ.ά. Επίσης έχω γράψει μουσική και τραγούδια για το Θέατρο, στις Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη, τη 12η Νύχτα του Σαίξπηρ, την Ηλέκτρα του Σοφοκλή που σύντομα θα κυκλοφορήσει κ.ά. Ειδικά για την μουσική μου στην Ηλέκτρα που ανέβηκε από το Διάχρονο Θέατρο της Μαίρης Βιδάλη με μεγάλη επιτυχία σε περιοδεία το καλοκαίρι του 2017 και θα συνεχίσει και το επόμενο καλοκαίρι σε Ελλάδα κι εξωτερικό, πήρα θαυμάσιες κριτικές από τον Κώστα Γεωργουσόπουλο στα «Νέα» και τον Λέανδρο Πολενάκη στην «Αυγή». Στην Ηλέκτρα μελοποίησα για πρώτη φορά αρχαίο ελληνικό κείμενο που ερμήνευσε θαυμάσια η Καλλιόπη Βέττα. Έχω πολλά σχέδια για την έκδοση των τραγουδιών μου και ψάχνω ιδιαίτερες άφθαρτες φωνές και πρόσωπα με δυναμική και όρεξη, διότι τα τραγούδια, όσο καλά και να είναι τα πάνε ή δεν τα πάνε μακριά, αυτοί που τα ερμηνεύουν και θα έπρεπε να τα υποστηρίζουν σθεναρά. Δεν αρκεί μόνο η ωραία φωνή και η όμορφη εμφάνιση. Χρειάζονται αντοχές, επιμονή και μυαλό, για να ανοίξει κανείς δρόμο, μέσα από τις δυσκολίες του σκληρού πραγματικού κόσμου, του σκληρού και συχνά αθέμιτου ανταγωνισμού και της υπερπροσφοράς.

Video

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!