είμαι αισιόδοξη κατά πόσο μπορεί να αλλάξει επί τόπου και στιγμιαία η σημερινή κατάσταση. Τα πράγματα ήθελαν χρόνια για να φτάσουν ως εδώ, χρόνια θα χρειαστεί και να αλλάξουν.»
Αυτά επισημαίνει μεταξύ άλλων σε συνέντευξή της στην Βίκυ Κατεχάκη που δημοσιεύεται στο aixmi.gr η ερμηνεύτρια. Άμεση, ειλικρινής, ευαίσθητη αλλά και προβληματισμένη για όσα συμβαίνουν γύρω μας, στη ζωή, την κοινωνία και το τραγούδι η ερμηνεύτρια δηλώνει:
«Η κοινωνία δε γίνεται να μην έχει τη ευθύνη. Όσο και να αναρωτιόμαστε τι είναι Δημοκρατία και εάν ζούμε σε καθεστώς Δημοκρατίας, θεωρητικά και μόνο, ζούμε σε Δημοκρατία. Το γεγονός δηλαδή ότι έχουμε το δικαίωμα της ψήφου, είναι ένα στοιχείο πολύ δυνατό. Ψηφίζαμε ό,τι ψήφιζαν οι πατεράδες μας. … Ή «είναι Παναθηναϊκός ο μπαμπάς μου; Να γίνω κι εγώ Παναθηναϊκός». Αλλά δυστυχώς, η ψήφος με το ποδόσφαιρο δεν είναι το ίδιο, τα πράγματα γίνονται πιο σοβαρά όταν πρόκειται για το μέλλον της χώρας, το δικό μας μέλλον δηλαδή. Και από την άλλη, δυστυχώς, σιγά-σιγά καλλιεργήθηκε το πελατειακό κράτος, οι ψηφοφόροι έγιναν πελάτες των πολιτικών χωρίς να σκεφτούν τις συνέπειες.
Σίγουρα η λεγόμενη “γενιά του Πολυτεχνείου” κάνει λάθη. Δεν ξέρω αν τα έκανε ηθελημένα. Θεωρώ ότι εκείνη την εποχή, όλοι εκείνοι, ονειρεύτηκαν, οραματίστηκαν, επαναστάτησαν και πέτυχαν πολλά πράγματα. Μετά, όμως, δεν ξέρω τι συνέβη. Ίσως βολεύτηκαν, ίσως συμβιβάστηκαν, ίσως τους πήρε κι αυτούς η μπάλα της συνήθειας, ίσως αδιαφόρησαν και ίσως πολλοί από αυτούς έγιναν το κατεστημένο που πριν πολεμούσαν. Δεν είμαι με τα όπλα απέναντι στη γενιά του Πολυτεχνείου, όμως, η αλήθεια είναι ότι όταν συζητάω με τους γονείς μου, που ανήκουν σε αυτήν την γενιά, έχω υπάρξει πολλές φορές επικριτική. Τους έχω πει μάλιστα «Εσείς φταίτε για όλα».
Η παρουσία της Χρυσής Αυγής μας έχει ταρακουνήσει όλους. Πιστεύω ότι μπροστά στα δύσκολα, πολλοί άνθρωποι οδηγούνται στα άκρα, αλλά η αλήθεια είναι πως αν κρίνω και από τις εμπειρίες στη ζωή μου, όσες φορές κι αν έχω βρεθεί στα άκρα -και δεν εννοώ σε σχέση με την πολιτική- το αποτέλεσμα που είχα δεν ήταν το προσδοκώμενο. Δε συμφωνώ με τις ακραίες ιδεολογίες, δεν μου αρέσει καθόλου ο τρόμος που προσπαθούν να καλλιεργήσουν στην κοινωνία ούτε και το ότι αποκρύβουν πράγματα. Πρέπει, όμως, να συνειδητοποιήσουμε ότι όντως κάποιοι άνθρωποι οδηγήθηκαν στα άκρα, για να βρουν λύση εκεί, και να δούμε πώς σιγά – σιγά θα αρχίσουμε να χαλαρώνουμε το τεντωμένο σχοινί. Στα άκρα, το σχοινί θα τραβηχτεί κάποια στιγμή, θα φύγει απότομα και αυτό δεν πρέπει να συμβεί.
Θεωρώ ότι η Αριστερά δεν έχει σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και σίγουρα έχει ευθύνες. Θα ήθελα μια ενωμένη και πιο δυναμική Αριστερά. Θεωρώ ότι έχει γίνει μία πάρα πολύ τίμια προσπάθεια που έχει δεχτεί αρκετά σκληρή κριτική. Νομίζω ότι χρειάζεται να αρχίσουμε να δείχνουμε εμπιστοσύνη σε κάποιες προσπάθειες και να μην είμαστε στα πάντα αρνητικοί. Ας κάνουμε κριτική, αλλά να είναι καλοπροαίρετη, μήπως τελικά μπορέσει κάτι να γίνει. Πολλές φορές έχω την εντύπωση ότι η Αριστερά λειτουργεί με ειλικρίνεια στα πράγματα, άλλες φορές θεωρώ ότι χάνει το παιχνίδι. Είναι πολύ δύσκολη περίοδος, πρωτόγνωρη για εκείνους και για όλους μας. Και είναι η στιγμή να πάρουν αποφάσεις. Πρώτη φορά λένε κάτι και αμέσως γίνεται χαμός. Μπορεί, βέβαια, να ήταν και καιρός να συμβεί αυτό, διότι παλιότερα έλεγαν κάτι και δεν κουνιόταν βάρκα. Τουλάχιστον τώρα υπάρχει μία ενεργοποίηση. Και περιμένω να είναι ακόμη πιο υπεύθυνοι σε αυτά που λένε γιατί πολύς κόσμος στηρίζεται σε αυτούς.
Είμαι άνθρωπος που συνειδητοποιώ ότι αγαπάω την Ελλάδα. Δεν πιστεύω ότι δεν προσφέρει έδαφος για να δημιουργήσεις. Αυτό που, όμως, πολλές φορές λέω στα παιδιά που έρχονται να με βρουν είναι να έχουν ανοικτούς ορίζοντες. Εάν αποφασίσουν να φύγουν για το εξωτερικό, να πάνε με συνείδηση ότι εκείνοι θα κινήσουν το μέλλον τους και τους ορίζοντές τους. Δεν θα το κάνει καμία χώρα για εκείνους, μόνο οι ίδιοι. Εάν εδώ νιώθουν φοβισμένοι και περιορισμένοι χωρίς καμία ελπίδα, -και πώς να μην νιώθουν;- είναι απολύτως θεμιτό να φύγουν. Με λυπεί το γεγονός ότι φαίνεται να μην υπάρχει ελπίδα και θέλω να πιστεύω ότι χρόνο με τον χρόνο η κατάσταση θα βελτιωθεί. Αυτή τη στιγμή, ωστόσο, δεν είμαι αισιόδοξη.
Φυσικά έχω φίλους και ευτυχώς δεν έχω νιώσει προδοσία. Η φιλία έχει μία παράξενη θέση στη ζωή μου. Είμαι μοναχικός άνθρωπος κατά βάση, μου αρέσει αυτά που περνάω στη ζωή μου να τα ξεπερνάω κυρίως μόνη μου. Συντροφιά αναζητάω περισσότερο από τους φίλους μου, δε θα ζητήσω στήριξη ή συμβουλή. Πρώτα, όμως, ξεπερνάω το πρόβλημά μου και μετά αναζητώ την παρουσία των φίλων μου.
Γελάω με πολύ απλά πράγματα, με εκφράσεις των ανθρώπων κυρίως. Νιώθω πολύ γλυκά όταν οι άνθρωποι ντρέπονται, δηλαδή αυτό που με κάνει περισσότερο να χαίρομαι είναι οι αντιδράσεις των ανθρώπων στα πολύ μικρά πράγματα. Αυτό που με λυπεί είναι όταν νιώθω ότι ο άλλος δεν με καταλαβαίνει. Είμαι πάρα πολύ αυθόρμητη, πολλές φορές λέω παραπάνω πράγματα από αυτά που πρέπει και κάποιοι τα παρεξηγούν. Αυτό με λυπεί.
Μέσα από τα social media, καταλαβαίνω ότι ο κόσμος νιώθει οικειότητα μαζί μου και αυτό έχει αντίκτυπο και στα live μου, όπου οι άνθρωποι έρχονται να με δουν ως οικείο τους πρόσωπο. Αν και είναι πολλά τα μηνύματα που παίρνω, απαντάω εγώ η ίδια σε αυτά. Είναι μία διαδικασία που μου παίρνει πολύ χρόνο από την προσωπική μου ζωή, αλλά το έχω επιλέξει και σκοπός μου είναι να συνεχίσω να το κάνω… Μου μιλούν για πάρα πολλά θέματα. Οικονομικά ζητήματα, οικογενειακά προβλήματα, θέματα υγείας. Μου κάνουν παρατηρήσεις, μου γράφουν για τραγούδια που θέλουν να τραγουδήσω. Έχω πολλές διαφορετικές επικοινωνίες με τον κόσμο του Ίντερνετ.
Τα τραγούδια μου τώρα όλα τα αγαπάω, αλλά λέω πάντα ότι το αγαπημένο μου τραγούδι, είναι το «Έλα». Δεν ξέρω αν είναι αυτό που μου αρέσει πιο πολύ, αλλά είναι σίγουρα αυτό που με βοήθησε να κάνω αυτό που αγαπάω. Οπότε σίγουρα έχει μία πολύ ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.
Eίμαι σε φάση ηχογράφησης του δίσκου μου. Είναι η διαδικασία που μου προκαλεί αγωνία γιατί δεν είμαι ακόμη πολύ εξοικειωμένη με το στούντιο. Παράλληλα, μόλις ολοκλήρωσα τις εμφανίσεις μου στη Θεσσαλονίκη, οι οποίες ήταν για εμένα ένα πολύ μεγάλο σπρώξιμο για να συνεχίσω. Έρχομαι στην Αθήνα από 2 Φεβρουαρίου, όπου εμφανίζομαι στο Σταυρό του Νότου Plus, σε μία παράσταση διάρκειας τριών ωρών. Η παράσταση θα αποτελείται από τραγούδια της δικής μου δισκογραφίας και της καινούργιας μου δουλειάς. Φέτος θα είναι ένα αμιγώς ελληνικό πρόγραμμα με τραγούδια που έφεραν το ελληνικό τραγούδι εδώ σήμερα, διασκευασμένα και λίγο πειραγμένα. Το δεύτερο μέρος θα είναι διαδραστικό με τη συμμετοχή του κοινού, θα είναι δηλαδή ένα μικρό αυτοσχέδιο πρόγραμμα. Λίγες μέρες πριν ξεκινήσω, δεν σας κρύβω την αγωνία μου…»
Πηγή: aixmi.gr
