Έλενα Κοσμά – «Η γνώση είναι δύναμη»

(ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ & PHOTOS) Σε μια διαρκή αναζήτηση της γνώσης, που τη θεωρεί δύναμη, η Έλενα Κοσμά δεν παύει ποτέ την ενασχόλησή της με τη «μελέτη».
Έλενα Κοσμά – «Η γνώση είναι δύναμη» Φωτογραφία: Κίκα Α. Ρόκα
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Μελέτη ενός βιβλίου, μελέτη για το ανοιχτό πανεπιστήμιο ή μελέτη των ανθρώπων γύρω της. Τα αποτελέσματα πολύ συχνά μετουσιώνονται σε τραγούδια. Έχοντας γεννηθεί στην Πάτρα, ζει στην Αθήνα, την πόλη όπου και ολοκλήρωσε τις μουσικές της σπουδές. Είναι δασκάλα πιάνου και ταυτόχρονα εργάζεται ως μουσικός - τραγουδίστρια. Έχει συνεργαστεί με αξιόλογους ανθρώπους της ελληνικής μουσικής σκηνής. Χρονογραφήματα και άρθρα της δημοσιεύονται στον τύπο και σε ηλεκτρονικά περιοδικά. Έχει διακριθεί σε διαγωνισμούς ποίησης και διηγήματος. Αν και δε δηλώνει ποιήτρια, η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Σκέψεις» εκδόθηκε το 2008, από τις εκδόσεις Κάκτος και η δεύτερη τον Ιούνιο του 2012 με τίτλο «Στο χαρτί και στον αέρα», από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης.

Πρόσφατα, κυκλοφόρησαν οι «Παραισθήσεις», το πρώτο της τραγούδι, σε ψηφιακή μορφή, από το Ogdoo Music Group και με αυτή την αφορμή κάναμε μια φιλική κουβέντα, ώστε να τη γνωρίσετε κι εσείς καλύτερα!

Έλενα, οι «Παραισθήσεις» είναι το πρώτο τραγούδι σου που κυκλοφορεί, σωστά;
Ναι, είναι το πρώτο μου τραγούδι. Μέσα από το υλικό μου εγώ και οι άνθρωποι του Ogdoo επιλέξαμε τις Παραισθήσεις για αρχή. Είναι ένα κομμάτι ερωτικό και πάνω απ' όλα εμπειρικό. Μιλάει για εκείνη την παραίσθηση που έχουν όλοι από έρωτα...

Όλο σου το υλικό είναι εμπειρικό;
Νομίζω ναι. Η έμπνευσή μου είναι σίγουρα επηρεασμένη και από θέματα καθημερινότητας. Ο έρωτας παίζει πάρα πολύ μεγάλο ρόλο στο να εμπνεύσει κάποιο δημιουργό. Το παραμικρό μπορεί να προκαλέσει μια δημιουργία. Ένα τραγούδι, ένα ποίημα… Κάθε αφορμή μπορεί να γίνει πηγή έμπνευσης. Τώρα το αν είναι καλό ή όχι, θα το κρίνουν οι αποδέκτες.

Είναι δική σου και η μουσική και οι στίχοι. Το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα;
Ναι! Δεν είναι ότι δε θα ήθελα να πάρω έναν άλλο στίχο και να τον μελοποιήσω. Απλά, καθήμενη στο πιάνο, παίζω και τραγουδάω ταυτόχρονα το στίχο με τη μουσική. Κάπως έτσι ανακάλυψα κιόλας το τραγούδι και τη δημιουργία του τραγουδιού του δικού μου. Οπότε, όλο μου το υλικό είναι κάπως έτσι δημιουργημένο.
DSC 0007
Θεωρητικά, δηλαδή, δε θα αρνιόσουν να μελοποιήσεις στίχο άλλου;
Δε ξέρω αν μπορώ να το κάνω κι αν θα πετύχει. Μόνο και μόνο για το λόγο που σου εξήγησα. Κάθομαι στο πιάνο κι έρχεται μια έμπνευση ξαφνικά. Ας μείνω, λοιπόν, προς το παρόν σ’ αυτό και βλέπουμε! (γελάει)

Έχεις κάνει σπουδές στο τραγούδι;
Έχω κάνει σπουδές, αν και πιστεύω πως κανείς ή το έχει ή δεν το έχει το τραγούδι μέσα του. Να το καλλιεργήσει και να το διορθώσει, σίγουρα μπορεί. Αν και πάλι πιστεύω περισσότερο στην εμπειρία του τραγουδιστή, παρά στη σπουδή του ίδιου του τραγουδιού, η οποία μπορεί να κρατήσει κάποια χρόνια, αλλά η εμπειρία και η σκηνή παίζουν πολύ μεγαλύτερο ρόλο. Αν έχεις τη φωνή, έτσι;

Από πότε ασχολείσαι με το τραγούδι επαγγελματικά;
Δουλεύω πολλά χρόνια σαν μουσικός - τραγουδίστρια, σχεδόν από τα 18 μου. Ξεκίνησα από την Πάτρα και σιγά - σιγά ανέβηκα στην Αθήνα, και λέω σιγά - σιγά γιατί δούλεψα στο Αίγιο, ύστερα ήρθε η συνεργασία μου με τον Γιάννη Σπανό στο Κιάτο και τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα, κάνοντας ατομικές εμφανίσεις και συνεργασίες για τις οποίες χαίρομαι ιδιαίτερα.

Πες μου για τις συνεργασίες σου, μια που ανέφερες το Γιάννη Σπανό.
Έχω δουλέψει με το Γιάννη Σπανό, σε κάποιες συναυλίες με τον Κώστα Μακεδόνα, κάποιες με το Γιώργο Κατσαρό, σε κάποιες παραστάσεις του στιχουργού Δημήτρη Ιατρόπουλου… Σου αναφέρω κάποια ονόματα πιο αναγνωρίσιμα, χωρίς να αναιρώ άλλους μουσικούς με τους οποίους έχω συνεργαστεί. Ωραίες συνεργασίες, ωραίες εμπειρίες.
DSC 0008
Παίρνεις από τις συνεργασίες;
Ναι, ναι, παίρνεις πολλά. Και από πλευράς εμπειρίας, αλλά και βλέπεις τον κόσμο, πόσο αγαπά τον αναγνωρίσιμο καλλιτέχνη και πώς ο καλλιτέχνης δίνει πίσω την αγάπη που εισπράττει. Αυτή η «ανταλλαγή» του καλλιτέχνη με τον κόσμο είναι κάτι πολύ ωραίο να το βλέπει ένας μικρότερος.

Έχεις κάποια επιθυμία μιας άλλης συνεργασίας για το μέλλον με κάποιον συγκεκριμένο;
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θα ήθελα να συνεργαστώ. Για την ακρίβεια, θα ήθελα εκείνοι να με επιλέξουν να συνεργαστώ μαζί τους. Θα ένιωθα καλά!

Δεν είσαι μόνο μουσικός και τραγουδίστρια, έχεις εκδώσει και κάποιες ποιητικές συλλογές.
Μην πεις ότι είμαι ποιήτρια! Δε δηλώνω ποιήτρια, παρ’ όλο που αυτά τα δύο βιβλία τα έχουν εντάξει οι εκδότες στην κατηγορία «ποιητικές συλλογές». Για να πεις ότι είσαι ποιητής, χρειάζεται πολύ μεγάλη πορεία. Έκανα απλά μια κατάθεση, τις δικές μου σκέψεις, αυτό που νιώθω εγώ και που μπορώ να το εκφράζω στο χαρτί. Τα πρώτα μου τα έγραψα στις 5 το πρωί, όταν γύρναγα από το μαγαζί που δούλευα. Θέλω να σου πω ότι ήταν μια ανάγκη. Ήθελα με κάποιο τρόπο να εκφραστώ κι εκεί ανακάλυψα ότι κάτι ωραίο γίνεται με τις λέξεις. Αυτό το παιχνίδι των λέξεων με μαγεύει. Τώρα, αν είναι ποιήματα ή όχι, πραγματικά ας το κρίνουν άνθρωποι που ξέρουν περισσότερα από μένα.

Γενικά, διαβάζεις;
Γενικά διαβάζω κι επειδή τα τελευταία χρόνια είμαι στο ανοιχτό πανεπιστήμιο, δε διαβάζω όλα αυτά που θα ήθελα. Αγαπώ πολύ το μυθιστόρημα, όμως κυρίως διαβάζω πράγματα που έχουν να κάνουν με το πανεπιστήμιο. Μου δίνουν πάντως πολλή γνώση και τα είχα πραγματικά ανάγκη.

Τι έχεις επιλέξει στο ανοιχτό πανεπιστήμιο;
Ευρωπαϊκό πολιτισμό. Η σχολή σου ανοίγει τους ορίζοντες γενικότερα. Από τη λογοτεχνία που αφορά όλη την Ευρώπη, τις πολιτικές επιστήμες, την ιστορία… Η γνώση που παίρνεις απ’ αυτή τη σχολή είναι τεράστια. Διαβάζω, λοιπόν, πράγματα. Άλλωστε, δε μπορώ να μη διαβάσω, έχει γίνει τρόπος ζωής.
DSC 0037
Για κάποιους η γνώση τελειώνει όταν τελειώνει το λύκειο και αυτό είναι και η «καταδίκη» μας.
Βέβαια, όταν περιορίζεις τη γνώση σου, είσαι κι εσύ περιορισμένος σαν άνθρωπος. Η γνώση είναι δύναμη και χωρίς αυτήν δε μπορεί να υπάρξει τίποτα. Ούτε καν εξέλιξη, τόσο σε προσωπικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Διαβάζοντας διευρύνεις τους ορίζοντές σου, διαμορφώνεις άποψη κι έτσι αλλάζει και ο κόσμος. Αλλάζοντας εσύ, μπορεί να αλλάξει και ο κόσμος γύρω σου.

Ποιο ήταν το τελευταίο μυθιστόρημα που διάβασες;
Ξεκλέβω χρόνο για να διαβάσω. Έχω ξεκινήσει τον «Παίχτη» του Ντοστογιέφσκι και το διαβάζω μέσα στο μετρό. Μου κάνει εντύπωση που οι άνθρωποι γύρω προσπαθούν να δουν τον τίτλο, τι είναι αυτό που διαβάζεις… Νομίζω ότι αυτή την περιέργεια την έχουμε όλοι! (γελάει) Μου αρέσει γενικά να παρατηρώ τις αντιδράσεις των ανθρώπων γύρω μου.

Είναι ένας τρόπος αντιμετώπισης της σημερινής κατάστασης η τέχνη;
Έξω η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή, κάποιος μπορεί να πει «ποιο βιβλίο, ποιο θέατρο, δε βλέπεις τι γίνεται»; Νομίζω ότι αυτό που γίνεται είναι ένας καλός λόγος να κάνουμε τέτοια πράγματα, για να αντιμετωπίσουμε αυτή την πραγματικότητα. Χρειάζεται να δημιουργήσουμε έναν «άλλο κόσμο» για να αντέξουμε αυτόν της πραγματικότητας. Η τέχνη είναι ένας τρόπος αντιμετώπισης της κατάστασης. Κι έχει κι ένα ρόλο παραπάνω να παίξει στο σήμερα, όπως και οι καλλιτέχνες.

Θεωρείς ότι οφείλουν να εκφράζονται δημόσια;
Νομίζω ότι το έργο τους έχει μεγαλύτερη δύναμη από τα λόγια. Οφείλουν να βρίσκουν τον τρόπο να αλλάζουν ή να διαμορφώνουν αντιλήψεις και κατευθύνσεις με το έργο τους. Εξ’ άλλου, είναι πολλοί εκείνοι οι παλιοί μεγάλοι καλλιτέχνες, ποιητές και ζωγράφοι ακόμα, που άλλαξαν πορεία στην ιστορία, μέσα από την τέχνη τους.

Όταν ήσουν μικρή είχες πρότυπα;
Δε ξέρω αν είχα ακριβώς πρότυπα με την έννοια που έχουμε το πρότυπο στο μυαλό μας, πάντα όμως θαύμαζα τους ανθρώπους που μιλούσαν ωραία. Είτε ήταν καλλιτέχνες, είτε απλοί άνθρωποι. Μου αρέσει όταν οι άνθρωποι μιλάνε ωραία τη γλώσσα μας.
DSC 0001
Όσον αφορά στο τραγούδι σου, έχεις κάποια προσδοκία;
Αυτό που θα ήθελα είναι να με γνωρίσουν και δεν το λέω με εγωισμό, εννοώ να με γνωρίσουν σαν δημιουργό και σαν ερμηνεύτρια αν θες. Δε ξέρω τι είναι αυτό που προσδοκά ή περιμένει ακριβώς το κοινό από έναν καλλιτέχνη, ξερω όμως τι περιμένει ο καλλιτέχνης απο το κοινό, αγάπη!

Στη Βουλή των Εφήβων τι ακριβώς έκανες;
Έχει ξεκινήσει από το 1996, πήγα κι εγώ την πρώτη χρονιά. Πηγαίνουν κάθε χρόνο 300 παιδιά, με ελπίδα, με όνειρα, με όλον αυτόν τον αυθορμητισμό που έχει ένα παιδί. Έτυχε να είμαι από τις τυχερές που μίλησαν κιόλας στο βήμα της βουλής. Βέβαια, όλο αυτό είναι άλλη μια ελληνική παρωδία, γιατί εξακολουθεί να υπάρχει ως τις μέρες μας, βρίσκονται 300 παιδιά μέσα στη βουλή, ζητάνε πράγματα, όλα εγκρίνονται, αλλά ποτέ δε γίνεται τίποτα. Είναι η ίδια η πραγματικότητα που ζούμε στην κανονική βουλή.

Εσύ για ποιο θέμα είχες μιλήσει;
Είχα ζητήσει ν' ανοίξουν τα εργοστάσια της Πάτρας, τότε είχαν κλείσει αρκετά, σε κάποιο από αυτά δούλευε κι ο πατέρας μου, οπότε, όπως καταλαβαίνεις, είχα ένα λόγο παραπάνω. Η πρότασή μου ψηφίστηκε ομόφωνα κι από τους 300 έφηβους, αλλά κι από τους 300 ενήλικες. Φυσικά, δεν ανοίξανε ποτέ. Εκ των υστέρων έφτιαξα μια σελίδα «Η ακομμάτιστη κίνηση εφήβων βουλευτών», με σκοπό να βρεθούμε όλοι μαζί και να φτιάξουμε μια επιτροπή, ώστε να ζητήσουμε να παίρνουνε και εμεις μέρος σε καποιες συνεδριάσεις της Βούλης. Δυστυχώς, δε μπορέσαμε ποτέ να συντονιστούμε, πολλοί θέλησαν η ομάδα να κομματικοποιηθεί. Εγώ ήμουν αρνητική, ήθελα να είμαστε εντελώς ανεξάρτητοι, οπότε παρέμεινε απλώς μια ουτοπική σκέψη. Μήπως σ' αυτή τη χώρα υπάρχεις μόνο όταν είσαι κατευθυνόμενος; Αν ναι, συγνώμη, αλλά δε μπορεί να είναι μονο έτσι...

Στο βίντεο που ακολουθεί, η Έλενα Κοσμά απαντά σε μια ερώτηση «αλλιώς»!

Video

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!