Κωνσταντίνος Νάρης - «Τέρμα: η καρδιά των ακροατών!»

(ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ & ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ) Με την πρώτη του δισκογραφική δουλειά, που ήδη ακούγεται στα ραδιόφωνα, ο νεαρός τραγουδιστής…
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 

Κωνσταντίνος Νάρης
έχει βάλει «στόχο» την καρδιά των ακροατών! Αν και βρίσκεται στο ξεκίνημα της καριέρας του, μελέτησε τραγούδι με τη Γεωργία Συλλαίου, τον Άκη Λαλούση και συνεχίζει με την Έλλη Πασπαλά. Παρακολούθησε σεμινάρια αγωγής του λόγου με τον καθηγητή του Κρατικού θεάτρου Βορείου Ελλάδας Δημήτρη Βάγια, καθώς και σεμινάρια υποκριτικής με τον Ευδόκιμο Τσολακίδη και το Θεόδωρο Εσπίριτου. Πρωτοεμφανίστηκε στο πλευρό της Καίτης Χωματά και της Φωτεινής Σαββατιανού σε περιοδείες στην Ελλάδα και την Κύπρο.

Το «Τέρμα: η καρδιά» σε μουσική του Γιώργη Χριστοδούλου και στίχους των Νίκου Μωραΐτη, Σταύρου Σταύρου, Διαμαντή Γκιζιώτη και Χρίστου Παπαδόπουλου περιλαμβάνει πέντε τραγούδια γραμμένα ειδικά για τη φωνή του. Πρόκειται για το πρώτο του προσωπικό μίνι άλμπουμ που κυκλοφορεί από την Αnkh και συνδυάζει στοιχεία φολκ μπαλάντας, manouche, waltz και tango. Το ακούσαμε, μας άρεσε και τώρα, ο Κωνσταντίνος Νάρης μιλά στο www.ogdoo.gr για το ξεκίνημά του.

Κωνσταντίνε, γεννήθηκες στη Λάρισα, μεγάλωσες στην Κοζάνη και μένεις στην Αθήνα.
Ναι, μένω τα τελευταία οκτώ χρόνια στην Αθήνα. Στην Κοζάνη πρωτοτραγούδησα, αλλά και ασχολήθηκα με τη γραφιστική και το ραδιόφωνο.

Πώς σου προέκυψε η ενασχόληση με το τραγούδι;
Τραγουδούσα κρυφά από μικρός (γελάει). Δεν ήξερε κανείς ότι τραγουδάω γιατί δεν πίστευα στον εαυτό μου. Δεν πίστευα ότι είμαι καλός σ’ αυτό. Μετά σιγά σιγά μπήκα σε κάποιες χορωδίες σχολείων, ώσπου κάποια στιγμή αποφάσισα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός. Ξεκίνησα να κάνω σεμινάρια υποκριτικής στο ΔΗΠΕΘΕ της Κοζάνης, ως προετοιμασία για τη Δραματική Σχολή. Με βοηθούσε πάρα πολύ τότε η Νανά Νικολάου που ήταν καλλιτεχνική διευθύντρια. Μέσα στα σεμινάρια υπήρχε κι ένα μάθημα τραγουδιού που έπρεπε να κάνω και να εξεταστώ. Εκεί συνάντησα τον πρώτο άνθρωπο που μου είπε ότι είμαι καλός στο τραγούδι!

Ποιος ήταν αυτός ο άνθρωπος;

Ήταν ο ηθοποιός Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος. Έπαιζε και τραγουδούσε τότε σε μια παράσταση του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης. Τον εκτιμούσα και τον εκτιμώ πάρα πολύ. Δεν έχω, βέβαια, σχέσεις σήμερα μαζί του, δε ξέρω καν αν με θυμάται, αλλά ήταν ο πρώτος άνθρωπος που ουσιαστικά με παρότρυνε να ασχοληθώ.

Κι έτσι αποφάσισες αντί για το θέατρο να ασχοληθείς με το τραγούδι.

Ναι, εκεί το γύρισα, δεν πήγα ποτέ να δώσω εξετάσεις στη Δραματική Σχολή, παρ’ όλη την προετοιμασία που έκανα κι άρχισα να τραγουδάω σ’ ένα μαγαζί στην Κοζάνη. Σ’ ένα μικρό χώρο που πλέον δεν υπάρχει, αλλά τότε ανήκε στον αδερφό της Καλλιόπης Βέττα. Έκτοτε τραγούδησα και σ’ άλλα μαγαζιά της πόλης και μετά αποφάσισα να συμμετάσχω σε ένα διαγωνιστικό φεστιβάλ που έγινε στη Θεσσαλονίκη πριν αναβιώσει το γνωστό. Καλά πήγε, αλλά δεν προέκυψε κάτι απ’ αυτό. Μετά, αποφάσισα να έρθω στην Αθήνα, γιατί ήθελα να κυνηγήσω το όνειρό μου. Απ’ τους πρώτους ανθρώπους που γνώρισα εδώ, στην ακρόαση της Μικρής Άρκτου, ήταν η Νατάσσα Μποφίλιου, στο ξεκίνημά της κι εκείνη τότε, την οποία και θαυμάζω απεριόριστα για τον τρόπο που κινήθηκε και τις επιλογές της.

Βλέπω στο βιογραφικό σου μια συνεργασία με το Δημήτρη Μαραμή. Για τι πρόκειται;
Ήταν το πρώτο πράγμα που έκανα στην Αθήνα. Κατέβηκα μεν για να τραγουδήσω, αλλά δεν τραγούδησα απ’ την αρχή. Ξεκίνησα  μια άσχετη δουλειά για τα προς το ζην κι εντελώς τυχαία, μέσω ίντερνετ, βρέθηκε στο δρόμο μου ο Δημήτρης Μαραμής. Το Δημήτρη τον θαύμαζα πολύ πριν κατέβω στην Αθήνα. Μου είπε πως θα ήθελε να ακούσει κάτι δικό μου, όλως τυχαίως είχα σε ντέμο, μια ηχογραφημένη πρόβα για την ακρίβεια, ενός δικού του τραγουδιού, του το έστειλα, του άρεσε πάρα πολύ και κάπως έτσι ξεκινήσαμε κάποιες παραστάσεις μαζί, με την Κορίνα Λεγάκη. Πήγαν πολύ καλά, έμεινα ικανοποιημένος απ’ αυτή τη συνεργασία, αλλά κάποια στιγμή ολοκληρώθηκε ο κύκλος. Στη συνέχεια έκανα κάποιες εμφανίσεις μόνος μου, με δική μου μπάντα.

Η μπάντα αυτή υπάρχει και τώρα;
Όχι, δεν φτιάξαμε συγκρότημα, απλά συγκέντρωσα κάποιους μουσικούς για τις παραστάσεις αυτές, τις οποίες οργάνωσα μόνος μου, από τη φωτογράφιση της αφίσας ως την τελευταία λεπτομέρεια.

Και πώς φτάσαμε στο δίσκο;

Όταν έκλεινα αυτές τις εμφανίσεις, δυσκολευόμουν αρκετά να τις προμοτάρω σωστά. Ακόμα και στο να συντάξω δελτίο τύπου δυσκολευόμουν, γιατί δεν είχα πουθενά να πατήσω. Η δισκογραφία είναι μιας μορφής ταυτότητα για τον καλλιτέχνη κι εγώ δεν είχα δική μου. Έτσι ένιωσα πως μου έλειπε και πως θα έπρεπε να το κάνω.

Πώς κινήθηκες για να γίνει αυτό;
Πριν πάνω από ένα χρόνο άρχισα να μιλάω με το Σταύρο Σταύρου από την Κύπρο, του οποίου είχα διαβάσει στίχους και μου άρεσαν ιδιαίτερα. Μου είχε στείλει κάποιους στίχους και παλαιότερα, αλλά δεν είχα τον άνθρωπο που θα τους μελοποιούσε. Δυσκολευόμουν περισσότερο στη μουσική, είχα στίχους και δεν είχα σύνθεση. Σκεφτόμουν διάφορους ανθρώπους, αλλά σίγουρα δεν ήθελα τραγούδια που τα είχαν στο συρτάρι. Ήθελα να γραφτεί για μένα το τραγούδι. Και οι στίχοι και η μουσική. Επομένως χρειαζόταν κάποιος άνθρωπος που θα με ήξερε, ειδικά για τη μουσική. Βρέθηκε, λοιπόν, ο Γιώργης, ο οποίος ήταν φίλος μου πολύ πριν αποφασίσουμε να συνεργαστούμε. Είχαμε συζητήσει κάποια στιγμή μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι θα μπορούσε να μου γράψει, αλλά δεν ήταν σίγουρος ότι θέλει να το κάνει γιατί συνήθως γράφει μόνο για τον εαυτό του. Επομένως το αφήσαμε και πάγωσε. Ο Γιώργης είναι και της άποψης ότι πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένο concept, δε μας έκατσε τότε. Το απίστευτο όμως, ήταν πως τελικά έκλεισε η συνεργασία αυτή με περίεργο τρόπο. Ο Γιώργης έφυγε στην Ισπανία, όπου και μένει μόνιμα πλέον κι είχαμε χαθεί. Μιλώντας πάλι με το Σταύρο, αναρωτιόμασταν ποιος θα μελοποιήσει τα τραγούδια που μου είχε γράψει, συζητούσαμε διάφορα ονόματα, ώσπου πρότεινε το Γιώργη χωρίς να ξέρει ότι ήδη γνωριζόμασταν. Κι έτσι τελικά, η συνεργασία ήρθε μέσω του Σταύρου. Ξεκίνησε ο Γιώργης να μελοποιεί κάποιους στίχους του Σταύρου, μετά βρέθηκαν και οι υπόλοιποι στιχουργοί κι εν τέλει όλα τα κομμάτια γράφτηκαν επί τούτου, για μένα. Έτσι δημιουργήθηκε αυτός ο δίσκος!

Πόσο καιρό τον δουλεύατε;

Από πέρσι το Δεκέμβρη και όλη η δουλειά έγινε μέσω skype! Ο Σταύρος στο Λονδίνο, ο Γιώργης στη Βαρκελώνη, ο Χρίστος Παπαδόπουλος στο Κάιρο, και ο Νίκος Μωραΐτης, ο Διαμαντής Γκιζιώτης κι εγώ στην Αθήνα! Στο στούντιο, βέβαια, το καλοκαίρι ήρθε ο Γιώργης εδώ και ήταν παρών όλη την περίοδο των ηχογραφήσεων και με βοήθησε πάρα πολύ. Όλοι οι μουσικοί που έπαιξαν, επίσης, είναι εξαιρετικά παιδιά!

Πού μπορεί κανείς να βρει το δίσκο;
Μπορεί να τον βρει στην Αθήνα, στον Ιανό και στο Reload, στον Ιανό της Θεσσαλονίκης και στην Κοζάνη. Σύντομα θα υπάρχει και στα ηλεκτρονικά καταστήματα.

Από δω και πέρα ποια είναι τα σχέδιά σου;
Από δω και πέρα στόχος μου είναι η προώθηση του δίσκου, δηλαδή να ακουστούν τα τραγούδια, να παιχτούν στα ραδιόφωνα. Ήδη έχει παιχτεί το πρώτο κομμάτι στον Μέντα και τον Μελωδία. Από πλευράς εμφανίσεων δεν έχω κάτι ανακοινώσιμο αυτή την περίοδο, θα γίνουν πράγματα, όμως μετά τις γιορτές. Τώρα θα αρχίσω να οργανώνω κι αυτό το κομμάτι.

Η ενορχήστρωση του δίσκου έγινε από το Γιώργη Χριστοδούλου.
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Ηλεκτρική κιθάρα: Παναγιώτης Αθάνατος
Ακουστική κιθάρα: Γιώτης Παρασκευαΐδης
Κοντραμπάσο: Αντώνης Αρβανίτης
Τύμπανα: Ρόλη Γιαμοπούλου
Ακορντεόν: Τάσος Κάντας
Τρομπόνι: Γιώργος Ζαρέας
Πιάνο: Πάνος Τσίγκος
Ukulele: Γιώργης Χριστοδούλου

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!