Με σπουδές στη μουσική και ήδη δύο δίσκους στο ενεργητικό της, πότε παρουσιάζει τις συνθέσεις της επί σκηνής - δίνοντας τη δική της μουσικοθεατρική παράσταση με τη λεπτή θεατρικότητα που τη χαρακτηρίζει - και πότε οι συνθέσεις της γίνονται μέρος κινηματογραφικών και θεατρικών έργων - από τη «Μικρά Αγγλία» μέχρι τη «Μεγάλη Χίμαιρα». Λίγα εικοσιτετράωρα πριν από την εμφάνισή της στο Ρυθμός Stage και με το νέο της δίσκο «Η Μεγάλη Χίμαιρα» να κυκλοφορεί, η Κατερίνα Πολέμη μιλά στο ogdoo.gr.
Ποια ήταν η τομή για σένα στη σχέση σου με τη μουσική; Πότε έγινε το πρώτο «κλικ» και, ύστερα, πως ήρθε η απόφαση να ασχοληθείς επαγγελματικά με τη μουσική;
Έγινε πολύ φυσικά. Δεν ένιωσα ένα «κλικ», γιατί μάλλον ήμουν ήδη μουσικός από την ώρα που γεννήθηκα και η μουσική μεγαλώνοντας ήταν πάντα πολύ παρούσα στη ζωή μου. Αλλά, όταν το όνειρο του να γίνω μπασκετμπολίστρια του Womens NBA έσβησε, παρέμεινε και με κατέκτησε πλήρως η μουσική.
Τι μουσική ακουγόταν στο σπίτι όταν ήσουν παιδί και πως διαμορφώθηκαν στη συνέχεια τα μουσικά σου ακούσματα;
Αρχικά θρησκευτική μουσική της εκκλησίας μας στη Βραζιλία, που μοιάζει με γκόσπελ μουσική, μαζί με παλιά ελληνικά ρεμπέτικα, λαϊκά και άλλα. Αργότερα γνώρισα τη τζαζ και τη βραζιλιάνικη μουσική γενικότερα. Κάποιοι αγαπημένοι μου καλλιτέχνες που σίγουρα με έχουν επηρεάσει είναι η Dinah Washington, ο Bobby Mcferrin, ο Stevie Wonder, οι Queen, η Ledisi, η Rachelle Ferrell, ο Gilberto Gil, ο Cesar Camargo Mariano...
Θεωρείς πως πρέπει να έχει ακούσει πολλή μουσική κανείς για να μπορέσει να γράψει; Αρκεί ο πειραματισμός με ένα μουσικό όργανο; Για εσένα τι ισχύει;
Δε νομίζω πως πρέπει να έχει ακούσει πολλή μουσική κάποιος για να μπορέσει να γράψει κάτι, γιατί είναι μια πολύ εσωτερική διεργασία και γέννηση, η οποία πηγάζει από το χρώμα της ψυχής και του «είναι» σου. Αλλά πλέον υπάρχει η δυνατότητα να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας, και ταξιδεύοντας και ακούγοντας μουσικές από την άλλη άκρη της γης, και πιστεύω πως μας κάνει πλουσιότερους εν τέλει - αν ξέρουμε να τη διαχειριζόμαστε σωστά στη σύνθεση. Τώρα ως προς το αν αρκεί ο πειραματισμός με ένα μουσικό όργανο, νομίζω πως είναι υποκειμενικό το αν «αρκεί», αλλά και ότι ένα όργανο έχει άπειρες δυνατότητες.
Έχεις συνθέσει μουσικές διαφορετικών μεταξύ τους ειδών. Υπάρχει ένα είδος που να σε εκφράζει απόλυτα;
Ίσως η Βραζιλιάνικη μουσική στο σύνολό της.
Η πολυπολιτισμική σου ταυτότητα αντικατοπτρίζεται και στη μουσική σου. Το πιστεύεις;
Νομίζω πως αντικατοπτρίζεται, ναι. Η μουσική μου είναι ένα με τον εαυτό μου, δεν είναι δύο ξέχωρα πράγματα για μένα.
«Ντύνεις» έργα με τη μουσική σου και κάνεις και live εμφανίσεις, τι σε ολοκληρώνει περισσότερο; Υπάρχει κάτι που ακόμα δεν έχεις κάνει ως καλλιτέχνης και θα ήθελες;
Με ολοκληρώνουν οι δύο δρόμοι μαζί και χαίρομαι πάρα πολύ που μπορώ να τους εκπληρώνω και τους δύο. Υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν έχω κάνει ακόμη και νομίζω πως πάντα θα υπάρχει αυτό. Θέλω να μάθω να παίζω καλά κρουστά, για παράδειγμα.
Κάποτε σε παρακολούθησα live και εντυπωσιάστηκα από την θεατρικότητά σου και τον τρόπο που την εντάσεις στη μουσική σου παράσταση. Έχεις σκεφτεί ποτέ να κάνεις θέατρο, και ειδικότερα musical;
Χαίρομαι και σε ευχαριστώ που έχεις έρθει σε συναυλία μου. Και εγώ νιώθω πως υπάρχει πολλή θεατρικότητα στα live και λατρεύω πολλά τραγούδια των musical. Το έχω σκεφτεί είναι η αλήθεια για το musical. Θα δούμε που θα με βγάλει ο δρόμος...
Τι θα δούμε, στις 9 Μαρτίου, στο δεύτερο live σου στο Ρυθμός Stage;
Θα επισκεφτούμε διάφορες χώρες του κόσμου μέσα από τα τραγούδια, με έμφαση στη Βραζιλία και τη gypsy swing μουσική, αλλά και την Ελλάδα. Θα είμαστε τέσσερις μουσικοί πάνω στη σκηνή του Ρυθμού, που θα παίξουμε και θα τραγουδήσουμε δικά μου τραγούδια, αλλά και άλλων που αγαπώ, με θεατρικότητα, χιούμορ και αυτοσχεδιασμό!
Τι άλλο κάνεις αυτόν τον καιρό; Θα ακολουθήσουν άμεσα και άλλες εμφανίσεις;
Ναι, η επόμενη συναυλία που ετοιμάζουμε με τους μουσικούς είναι στο Passport, στις 19 Απριλίου. Επίσης, οργανώνω μια περιοδεία στην Ελλάδα το καλοκαίρι. Ευχαριστώ, Μαρία.
Εγώ σε ευχαριστώ! Καλή επιτυχία σε ό,τι κάνεις!
Ποια ήταν η τομή για σένα στη σχέση σου με τη μουσική; Πότε έγινε το πρώτο «κλικ» και, ύστερα, πως ήρθε η απόφαση να ασχοληθείς επαγγελματικά με τη μουσική;
Έγινε πολύ φυσικά. Δεν ένιωσα ένα «κλικ», γιατί μάλλον ήμουν ήδη μουσικός από την ώρα που γεννήθηκα και η μουσική μεγαλώνοντας ήταν πάντα πολύ παρούσα στη ζωή μου. Αλλά, όταν το όνειρο του να γίνω μπασκετμπολίστρια του Womens NBA έσβησε, παρέμεινε και με κατέκτησε πλήρως η μουσική.
Τι μουσική ακουγόταν στο σπίτι όταν ήσουν παιδί και πως διαμορφώθηκαν στη συνέχεια τα μουσικά σου ακούσματα;
Αρχικά θρησκευτική μουσική της εκκλησίας μας στη Βραζιλία, που μοιάζει με γκόσπελ μουσική, μαζί με παλιά ελληνικά ρεμπέτικα, λαϊκά και άλλα. Αργότερα γνώρισα τη τζαζ και τη βραζιλιάνικη μουσική γενικότερα. Κάποιοι αγαπημένοι μου καλλιτέχνες που σίγουρα με έχουν επηρεάσει είναι η Dinah Washington, ο Bobby Mcferrin, ο Stevie Wonder, οι Queen, η Ledisi, η Rachelle Ferrell, ο Gilberto Gil, ο Cesar Camargo Mariano...
Θεωρείς πως πρέπει να έχει ακούσει πολλή μουσική κανείς για να μπορέσει να γράψει; Αρκεί ο πειραματισμός με ένα μουσικό όργανο; Για εσένα τι ισχύει;
Δε νομίζω πως πρέπει να έχει ακούσει πολλή μουσική κάποιος για να μπορέσει να γράψει κάτι, γιατί είναι μια πολύ εσωτερική διεργασία και γέννηση, η οποία πηγάζει από το χρώμα της ψυχής και του «είναι» σου. Αλλά πλέον υπάρχει η δυνατότητα να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας, και ταξιδεύοντας και ακούγοντας μουσικές από την άλλη άκρη της γης, και πιστεύω πως μας κάνει πλουσιότερους εν τέλει - αν ξέρουμε να τη διαχειριζόμαστε σωστά στη σύνθεση. Τώρα ως προς το αν αρκεί ο πειραματισμός με ένα μουσικό όργανο, νομίζω πως είναι υποκειμενικό το αν «αρκεί», αλλά και ότι ένα όργανο έχει άπειρες δυνατότητες.
Έχεις συνθέσει μουσικές διαφορετικών μεταξύ τους ειδών. Υπάρχει ένα είδος που να σε εκφράζει απόλυτα;
Ίσως η Βραζιλιάνικη μουσική στο σύνολό της.
Η πολυπολιτισμική σου ταυτότητα αντικατοπτρίζεται και στη μουσική σου. Το πιστεύεις;
Νομίζω πως αντικατοπτρίζεται, ναι. Η μουσική μου είναι ένα με τον εαυτό μου, δεν είναι δύο ξέχωρα πράγματα για μένα.
«Ντύνεις» έργα με τη μουσική σου και κάνεις και live εμφανίσεις, τι σε ολοκληρώνει περισσότερο; Υπάρχει κάτι που ακόμα δεν έχεις κάνει ως καλλιτέχνης και θα ήθελες;
Με ολοκληρώνουν οι δύο δρόμοι μαζί και χαίρομαι πάρα πολύ που μπορώ να τους εκπληρώνω και τους δύο. Υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν έχω κάνει ακόμη και νομίζω πως πάντα θα υπάρχει αυτό. Θέλω να μάθω να παίζω καλά κρουστά, για παράδειγμα.
Κάποτε σε παρακολούθησα live και εντυπωσιάστηκα από την θεατρικότητά σου και τον τρόπο που την εντάσεις στη μουσική σου παράσταση. Έχεις σκεφτεί ποτέ να κάνεις θέατρο, και ειδικότερα musical;
Χαίρομαι και σε ευχαριστώ που έχεις έρθει σε συναυλία μου. Και εγώ νιώθω πως υπάρχει πολλή θεατρικότητα στα live και λατρεύω πολλά τραγούδια των musical. Το έχω σκεφτεί είναι η αλήθεια για το musical. Θα δούμε που θα με βγάλει ο δρόμος...
Τι θα δούμε, στις 9 Μαρτίου, στο δεύτερο live σου στο Ρυθμός Stage;
Θα επισκεφτούμε διάφορες χώρες του κόσμου μέσα από τα τραγούδια, με έμφαση στη Βραζιλία και τη gypsy swing μουσική, αλλά και την Ελλάδα. Θα είμαστε τέσσερις μουσικοί πάνω στη σκηνή του Ρυθμού, που θα παίξουμε και θα τραγουδήσουμε δικά μου τραγούδια, αλλά και άλλων που αγαπώ, με θεατρικότητα, χιούμορ και αυτοσχεδιασμό!
Τι άλλο κάνεις αυτόν τον καιρό; Θα ακολουθήσουν άμεσα και άλλες εμφανίσεις;
Ναι, η επόμενη συναυλία που ετοιμάζουμε με τους μουσικούς είναι στο Passport, στις 19 Απριλίου. Επίσης, οργανώνω μια περιοδεία στην Ελλάδα το καλοκαίρι. Ευχαριστώ, Μαρία.
Εγώ σε ευχαριστώ! Καλή επιτυχία σε ό,τι κάνεις!
