Ο Βασίλης Καρράς μίλησε στην κάμερα της εκπομπής «Όλα καλά» και μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στην καριέρα του, τη στάση ζωής του, τον ελεύθερο χρόνο του, αλλά και τις πλημμύρες που έπληξαν τη Μάνδρα, απαντώντας με ειλικρίνεια στις ερωτήσεις του δημοσιογράφου.
Δήλωσε, λοιπόν, ο Βασίλης Καρράς:
• Ο καλλιτέχνης πρέπει να αντιπροσωπεύει τον θαμώνα, να γίνεται ένα μαζί του. Όσο μπορεί βέβαια, δεν μπορεί πάντα να το καταφέρνει αυτό, αλλά όταν είναι αληθής και ειλικρινής σ’ αυτό που κάνει, το εισπράττει ο κόσμος και ξέρει να κρίνει.
• Δεν είχα μεγάλο σταθμό στην καριέρα μου, είχα σκαλοπάτια. Πόντο - πόντο την έχω κερδίσει την αγάπη, δεν κερδίζεται αλλιώς η εμπιστοσύνη του κόσμου.
• Το ’92 - '93 είχα στεναχωρηθεί με τη δουλειά μου και ήθελα να την παρατήσω, αλλά είναι έρωτας, ρε παιδιά, αυτή η δουλειά...
• Το «Χωριό της Ειρήνης» με έχει κουράσει, δε βρήκε το δρόμο του ποτέ, αλλά ο αγώνας παραμένει ίδιος.
• Αν δεν είσαι αισιόδοξος, θα σε πάρει από κάτω. Ιδιαίτερα στα δύσκολα, πρέπει να είσαι ακόμα πιο αισιόδοξος, να αμύνεσαι. Χαμόγελο, χαμόγελο σε όλο τον κόσμο. Και οι πίκρες περνάνε και οι στεναχώριες περνάνε.
• Έβλεπα τώρα τις πλημμύρες… Το δικό μου το σπίτι εφτά φορές το πήρε το ποτάμι εκεί στη Σταυρούπολη. Ούτε παιδικές φωτογραφίες δεν έχουμε να δούμε. Ψυγεία, κουζίνες, τα ‘χει πάρει εφτά φορές, οχτώ… Λυπήθηκα πολύ με το γεγονός στη Μάνδρα. Πρέπει να προσέχουμε ο ένας τον άλλον από εδώ και πέρα, η θεία πρόνοια δε φτάνει για όλους.
• Είμαι ερωτευμένος με τη φύση, με το χώμα, με το γράψιμο, με τη ζωγραφική… Μου αρέσουν αυτά τα πράγματα, να δίνω χρόνο σ’ αυτά και να περνάω τις ελεύθερες ώρες μου, με γεμίζουν. Δε νιώθω να μου λείπει κάτι.
Δήλωσε, λοιπόν, ο Βασίλης Καρράς:
• Ο καλλιτέχνης πρέπει να αντιπροσωπεύει τον θαμώνα, να γίνεται ένα μαζί του. Όσο μπορεί βέβαια, δεν μπορεί πάντα να το καταφέρνει αυτό, αλλά όταν είναι αληθής και ειλικρινής σ’ αυτό που κάνει, το εισπράττει ο κόσμος και ξέρει να κρίνει.
• Δεν είχα μεγάλο σταθμό στην καριέρα μου, είχα σκαλοπάτια. Πόντο - πόντο την έχω κερδίσει την αγάπη, δεν κερδίζεται αλλιώς η εμπιστοσύνη του κόσμου.
• Το ’92 - '93 είχα στεναχωρηθεί με τη δουλειά μου και ήθελα να την παρατήσω, αλλά είναι έρωτας, ρε παιδιά, αυτή η δουλειά...
• Το «Χωριό της Ειρήνης» με έχει κουράσει, δε βρήκε το δρόμο του ποτέ, αλλά ο αγώνας παραμένει ίδιος.
• Αν δεν είσαι αισιόδοξος, θα σε πάρει από κάτω. Ιδιαίτερα στα δύσκολα, πρέπει να είσαι ακόμα πιο αισιόδοξος, να αμύνεσαι. Χαμόγελο, χαμόγελο σε όλο τον κόσμο. Και οι πίκρες περνάνε και οι στεναχώριες περνάνε.
• Έβλεπα τώρα τις πλημμύρες… Το δικό μου το σπίτι εφτά φορές το πήρε το ποτάμι εκεί στη Σταυρούπολη. Ούτε παιδικές φωτογραφίες δεν έχουμε να δούμε. Ψυγεία, κουζίνες, τα ‘χει πάρει εφτά φορές, οχτώ… Λυπήθηκα πολύ με το γεγονός στη Μάνδρα. Πρέπει να προσέχουμε ο ένας τον άλλον από εδώ και πέρα, η θεία πρόνοια δε φτάνει για όλους.
• Είμαι ερωτευμένος με τη φύση, με το χώμα, με το γράψιμο, με τη ζωγραφική… Μου αρέσουν αυτά τα πράγματα, να δίνω χρόνο σ’ αυτά και να περνάω τις ελεύθερες ώρες μου, με γεμίζουν. Δε νιώθω να μου λείπει κάτι.
