Με αφορμή τη συμμετοχή τους στις 2 μουσικές παραστάσεις με τα τραγούδια του Μάριου Τόκα, που είχαν πραγματοποιηθεί στο Ηρώδειο και στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, Γιώργος Νταλάρας, Δημήτρης Μπάσης, Γιώτα Νέγκα, Μίλτος Πασχαλίδης, Δήμητρα Σταθοπούλου, αλλά και Ηλίας Μπενέτος & Αμαλία Τόκα, μίλησαν για το Μάριο Τόκα. Η παράσταση με τίτλο «Σ' αναζητώ» θα επαναληφθεί στο Θέατρο Badminton, στις 4 & 5 Απριλίου 2016.
«Την αγάπη του Μάριου για τη μουσική και το τραγούδι μόνο η αγάπη του για την πατρίδα του μπορούσε να την ξεπεράσει», δήλωσε ο Γιώργος Νταλάρας, λίγο πριν τραγουδήσει τους στίχους του Γιάννη Ρίτσου στο «Δεν κλαίω γι’ αυτά που μου ’χεις πάρει».
Ο Δημήτρης Μπάσης δήλωσε: «Για τον Μάριο Τόκα και τα τραγούδια του, οι λέξεις που μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς, μπορεί να αποδειχθούν πολύ φτωχές. Γιατί η αγάπη του για τις νότες, την πατρίδα, τη ζωή και την ευτυχία μεγαλουργούν μέσα από τα τραγούδια του. Ήξερε να χτυπάει την πόρτα κάθε καρδιάς που τον άκουγε, με μοναδικές μελωδίες που μέχρι και σήμερα μένουν αναλλοίωτες. Είναι πολύ ιδιαίτερη και συγκινητική η συμμετοχή μου σ' αυτό το μουσικό αφιέρωμα καθώς για μένα τα τραγούδια του Μάριου Τόκα είναι σταθμός τόσο στην καριέρα μου, όσο και στη ζωή μου».
Η Γιώτα Νέγκα δήλωσε: «Είναι η δεύτερη φορά που συμμετέχω σε συναυλία αφιέρωμα στον Μάριο Τόκα. Είναι όμως η πολλοστή φορά που θα με ταξιδέψει η μουσική του, οι μνήμες, οι εικόνες του, το ήθος του. Ας μας φωτίσουν τα τραγούδια του σαν φάροι, αυτούς τους καιρούς της τρικυμίας που ζούμε και ας αφεθούμε στο ταξίδι του... μ’ ένα χαμόγελο και ένα μεγάλο ευχαριστώ που μας έχει χαρίσει ένα φεγγάρι γαλάζιο ανείπωτο βαθύ...».
Ο Μίλτος Πασχαλίδης δήλωσε: «Με τον Μάριο δεν προλάβαμε να κάνουμε όλα αυτά τα οποία σχεδιάζαμε. Ήμασταν παλιοί γνωστοί και όταν βρισκόμασταν, μιλούσαμε για τις κοινές μας αγάπες, δηλαδή για την ΑΕΚ και για την πράσινη γραμμή στη Λευκωσία. Όλο σχεδιάζαμε να κάνουμε κάτι παρέα, δεν το ολοκληρώσαμε, δεν το προλάβαμε, γιατί όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, κάποιος εκεί πάνω ξεραίνεται στα γέλια... Παρ' όλα αυτά ήταν για μένα ένας πολύ γλυκός και πολύ τρυφερός άνθρωπος, πολύ ευαίσθητος, δηλαδή αυτό που φαίνεται στις μελωδίες του, αυτό ήταν ο Μάριος. Πιο πολύ βρεθήκαμε κοντά την περίοδο που συνεργαζόμουν με τον άλλον σπουδαίο φίλο, τον Άλκη Αλκαίο. Αισιοδοξώ ότι στο μέλλον αυτό που δεν ολοκληρώσαμε με την παρουσία του, πιθανόν κάπως να γίνει με την απουσία του, γιατί έχει αφήσει πράγματα πίσω και μακάρι να κληθώ να τα υπερασπιστώ κάποια στιγμή. Η συναυλία αυτή είναι μια συναυλία μνήμης καταρχήν. Εγώ θεωρώ ότι αυτά τα σπουδαία πρόσωπα φεύγουν άμα τους ξεχνάς. Από τους οικείους τους και την οικογένεια τους φεύγουν και ως φυσικές παρουσίες, αλλά για τους υπόλοιπους φεύγουν μόνο άμα ξεχνιούνται. Υπό αυτήν την έννοια η μνήμη και η υπενθύμιση των τραγουδιών του Μάριου Τόκα είναι αναγκαίο πράγμα για εμάς που υπηρετούμε αυτό το τραγούδι και όσο περισσότεροι είναι οι άνθρωποι που μαθαίνουν τα τραγούδια του, τόσο καλύτερα».
Η Δήμητρα Σταθοπούλου δήλωσε: «Είναι μεγάλη μου τιμή και χαρά να συμμετέχω σε μια παράσταση που αφορά το έργο ενός εκ των σπουδαιότερων συνθετών! Αυτή η αξιόλογη καλλιτεχνική παρέα με τους τόσο σημαντικούς συντελεστές, μου άνοιξε την αγκαλιά της και την πόρτα ώστε να συμπορευτώ μαζί τους σε ένα όμορφο μουσικό ταξίδι παρέα με έναν ήλιο που λέγεται Μάριος Τόκας».
«Μάριε, πέρασα από τον «Οθέλλο» στη Μιχαλακοπούλου, το κυπριακό εστιατόριο που συναντηθήκαμε για να οργανώσουμε το δίσκο του Δημήτρη («Η εθνική μας μοναξιά» τον βαφτίσαμε μετά…). Δεν υπάρχει! Μετά πέρασα από το αδιέξοδο στενάκι (Σκαραμαγκά 3, απέναντι από το Μουσείο…) που δέσποζε το μαιευτήριο τραγουδιών (studio δηλαδή) Polysound. Θυμήσου… Έχουμε περάσει τόσες ώρες εκεί! «Εθνική μας μοναξιά», «Παρέα μ’ έναν ήλιο», «Εντελβάις», «Δεν σκοτώνουν την αγάπη…». Δεν υπάρχει! Ανέβηκα τη Μεσογείων. Χολαργός. Εμπορικό κέντρο Σεβαστάκη. 2ος όροφος Studio Digital (Δίδυμα Φεγγάρια). Δεν υπάρχει! Τελικά ρε φίλε μόνο εσύ υπάρχεις μέσα από τα τραγούδια σου! …τα τραγουδένια!». Ηλίας Μπενέτος
«Επιθυμία μας αλλά και ηθική υποχρέωση, είναι η προστασία του μουσικού έργου του Μάριου, η διατήρησή του και η αξιοποίησή του. Με βάση αυτό το σκεπτικό και με την βοήθεια καλών φίλων και συνεργατών, πραγματοποιείται και η μουσική παράσταση - αφιέρωμα στα τραγούδια του Μάριου. Προσδοκούμε λοιπόν, μέσα από τέτοιου είδους συνεργασίες να δώσουμε μια νότα αισιοδοξίας και ψυχαγωγίας, φωτίζοντας λίγο αυτό το γκρίζο περιβάλλον που όλοι μας βιώνουμε. Έχουμε ως συνοδοιπόρο αυτό που ο ίδιος ο Μάριος έλεγε, ότι δηλαδή, με τα τραγούδια του προσπαθούσε να φτιάχνει παρέες, να φέρνει τον ένα κοντά στον άλλον και ότι αυτό μπορεί να συμβεί μόνον όταν κάτι γράφεται με συναίσθημα και αλήθεια. Ίσως γι’ αυτό ν΄ αγαπιούνται τα τραγούδια του από τον κόσμο, γιατί «του μίλησαν», γιατί «μιλάνε» στην καρδιά του», εξηγεί η σύζυγος του συνθέτη και σύμβουλος του προγράμματος της συναυλίας, Αμαλία Τόκα.
Οι δηλώσεις τραγουδιστών & συντελεστών:
«Την αγάπη του Μάριου για τη μουσική και το τραγούδι μόνο η αγάπη του για την πατρίδα του μπορούσε να την ξεπεράσει», δήλωσε ο Γιώργος Νταλάρας, λίγο πριν τραγουδήσει τους στίχους του Γιάννη Ρίτσου στο «Δεν κλαίω γι’ αυτά που μου ’χεις πάρει».
Ο Δημήτρης Μπάσης δήλωσε: «Για τον Μάριο Τόκα και τα τραγούδια του, οι λέξεις που μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς, μπορεί να αποδειχθούν πολύ φτωχές. Γιατί η αγάπη του για τις νότες, την πατρίδα, τη ζωή και την ευτυχία μεγαλουργούν μέσα από τα τραγούδια του. Ήξερε να χτυπάει την πόρτα κάθε καρδιάς που τον άκουγε, με μοναδικές μελωδίες που μέχρι και σήμερα μένουν αναλλοίωτες. Είναι πολύ ιδιαίτερη και συγκινητική η συμμετοχή μου σ' αυτό το μουσικό αφιέρωμα καθώς για μένα τα τραγούδια του Μάριου Τόκα είναι σταθμός τόσο στην καριέρα μου, όσο και στη ζωή μου».
Η Γιώτα Νέγκα δήλωσε: «Είναι η δεύτερη φορά που συμμετέχω σε συναυλία αφιέρωμα στον Μάριο Τόκα. Είναι όμως η πολλοστή φορά που θα με ταξιδέψει η μουσική του, οι μνήμες, οι εικόνες του, το ήθος του. Ας μας φωτίσουν τα τραγούδια του σαν φάροι, αυτούς τους καιρούς της τρικυμίας που ζούμε και ας αφεθούμε στο ταξίδι του... μ’ ένα χαμόγελο και ένα μεγάλο ευχαριστώ που μας έχει χαρίσει ένα φεγγάρι γαλάζιο ανείπωτο βαθύ...».
Ο Μίλτος Πασχαλίδης δήλωσε: «Με τον Μάριο δεν προλάβαμε να κάνουμε όλα αυτά τα οποία σχεδιάζαμε. Ήμασταν παλιοί γνωστοί και όταν βρισκόμασταν, μιλούσαμε για τις κοινές μας αγάπες, δηλαδή για την ΑΕΚ και για την πράσινη γραμμή στη Λευκωσία. Όλο σχεδιάζαμε να κάνουμε κάτι παρέα, δεν το ολοκληρώσαμε, δεν το προλάβαμε, γιατί όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, κάποιος εκεί πάνω ξεραίνεται στα γέλια... Παρ' όλα αυτά ήταν για μένα ένας πολύ γλυκός και πολύ τρυφερός άνθρωπος, πολύ ευαίσθητος, δηλαδή αυτό που φαίνεται στις μελωδίες του, αυτό ήταν ο Μάριος. Πιο πολύ βρεθήκαμε κοντά την περίοδο που συνεργαζόμουν με τον άλλον σπουδαίο φίλο, τον Άλκη Αλκαίο. Αισιοδοξώ ότι στο μέλλον αυτό που δεν ολοκληρώσαμε με την παρουσία του, πιθανόν κάπως να γίνει με την απουσία του, γιατί έχει αφήσει πράγματα πίσω και μακάρι να κληθώ να τα υπερασπιστώ κάποια στιγμή. Η συναυλία αυτή είναι μια συναυλία μνήμης καταρχήν. Εγώ θεωρώ ότι αυτά τα σπουδαία πρόσωπα φεύγουν άμα τους ξεχνάς. Από τους οικείους τους και την οικογένεια τους φεύγουν και ως φυσικές παρουσίες, αλλά για τους υπόλοιπους φεύγουν μόνο άμα ξεχνιούνται. Υπό αυτήν την έννοια η μνήμη και η υπενθύμιση των τραγουδιών του Μάριου Τόκα είναι αναγκαίο πράγμα για εμάς που υπηρετούμε αυτό το τραγούδι και όσο περισσότεροι είναι οι άνθρωποι που μαθαίνουν τα τραγούδια του, τόσο καλύτερα».
Η Δήμητρα Σταθοπούλου δήλωσε: «Είναι μεγάλη μου τιμή και χαρά να συμμετέχω σε μια παράσταση που αφορά το έργο ενός εκ των σπουδαιότερων συνθετών! Αυτή η αξιόλογη καλλιτεχνική παρέα με τους τόσο σημαντικούς συντελεστές, μου άνοιξε την αγκαλιά της και την πόρτα ώστε να συμπορευτώ μαζί τους σε ένα όμορφο μουσικό ταξίδι παρέα με έναν ήλιο που λέγεται Μάριος Τόκας».
«Μάριε, πέρασα από τον «Οθέλλο» στη Μιχαλακοπούλου, το κυπριακό εστιατόριο που συναντηθήκαμε για να οργανώσουμε το δίσκο του Δημήτρη («Η εθνική μας μοναξιά» τον βαφτίσαμε μετά…). Δεν υπάρχει! Μετά πέρασα από το αδιέξοδο στενάκι (Σκαραμαγκά 3, απέναντι από το Μουσείο…) που δέσποζε το μαιευτήριο τραγουδιών (studio δηλαδή) Polysound. Θυμήσου… Έχουμε περάσει τόσες ώρες εκεί! «Εθνική μας μοναξιά», «Παρέα μ’ έναν ήλιο», «Εντελβάις», «Δεν σκοτώνουν την αγάπη…». Δεν υπάρχει! Ανέβηκα τη Μεσογείων. Χολαργός. Εμπορικό κέντρο Σεβαστάκη. 2ος όροφος Studio Digital (Δίδυμα Φεγγάρια). Δεν υπάρχει! Τελικά ρε φίλε μόνο εσύ υπάρχεις μέσα από τα τραγούδια σου! …τα τραγουδένια!». Ηλίας Μπενέτος
«Επιθυμία μας αλλά και ηθική υποχρέωση, είναι η προστασία του μουσικού έργου του Μάριου, η διατήρησή του και η αξιοποίησή του. Με βάση αυτό το σκεπτικό και με την βοήθεια καλών φίλων και συνεργατών, πραγματοποιείται και η μουσική παράσταση - αφιέρωμα στα τραγούδια του Μάριου. Προσδοκούμε λοιπόν, μέσα από τέτοιου είδους συνεργασίες να δώσουμε μια νότα αισιοδοξίας και ψυχαγωγίας, φωτίζοντας λίγο αυτό το γκρίζο περιβάλλον που όλοι μας βιώνουμε. Έχουμε ως συνοδοιπόρο αυτό που ο ίδιος ο Μάριος έλεγε, ότι δηλαδή, με τα τραγούδια του προσπαθούσε να φτιάχνει παρέες, να φέρνει τον ένα κοντά στον άλλον και ότι αυτό μπορεί να συμβεί μόνον όταν κάτι γράφεται με συναίσθημα και αλήθεια. Ίσως γι’ αυτό ν΄ αγαπιούνται τα τραγούδια του από τον κόσμο, γιατί «του μίλησαν», γιατί «μιλάνε» στην καρδιά του», εξηγεί η σύζυγος του συνθέτη και σύμβουλος του προγράμματος της συναυλίας, Αμαλία Τόκα.
