Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης επιστρέφει στη δισκογραφία με μια δημιουργική συνεργασία με τη Λίνα Νικολακοπούλου, που έχει δώσει ως τώρα τρία τραγούδια, τα «Κράτα Με Εδώ», «Κοίτα Με» και το πολύ πρόσφατο «Σε ποιον να πω το σ’ αγαπώ» όπου συμπράττει με τη Δήμητρα Γαλάνη.
Παράλληλα, ετοιμάζεται να επιστρέψει και στις ζωντανές εμφανίσεις, να βγει στο «Φως», το χώρο της οδού Βουτάδων, όπου θα εμφανίζεται μαζί με το Θανάση Αλευρά, από το Σάββατο 1 Δεκεμβρίου και κάθε Παρασκευή & Σάββατο.
Με την αφορμή αυτή, μίλησε στο Περιοδικό People κι εμείς σταχυολογήσαμε μερικές από τις δηλώσεις του, σχετικά με την αποχή του από τα μουσικά «πράγματα»:
Είναι η μεγαλύτερη αποχή που είχα όσα χρόνια είμαι στο τραγούδι. Αποστασιοποιήθηκα τη στιγμή που θεώρησα ότι ο κόσμος θα περιμένει κάτι διαφορετικό την επόμενη φορά, οπότε αυτό το διαφορετικό πρέπει να το σκεφτείς, να το βρεις, πρέπει να ξαναπρογραμματίσεις τον εαυτό σου, να τον καθαρίσεις και να ξεκινήσεις από την αρχή. Είναι το πρώτο μεγάλο restart που έκανα. H πορεία μου ήταν πάντα ένας αγώνας και μια προσπάθεια να φτάσω το ακόμα καλύτερο. Είναι αυτή η δίψα, η επιθυμία να ξεπερνάς τον εαυτό σου κάθε φορά - και να το εισπράττεις αυτό από τον κόσμο. Είναι αφροδισιακό το να είσαι στην πρώτη γραμμή, να την κυνηγάς κι, αν μείνεις λίγο πίσω, να την ξαναφτάνεις. Όσο ματαιόδοξο και να ακούγεται είναι πολύ ελκυστικό. Σίγουρα τα τελευταία χρόνια, λες και όλα συνωμοτούν, δεν ήταν καθόλου αγγελικά για μένα. Δεν ήταν εύκολα, όπως και για κανέναν μας. Η δουλειά μας ξεκινά και τελειώνει μέσα στην κοινωνία και στους ανθρώπους, δεν είμαστε ξεκομμένοι και ξέρω απόλυτα τι γίνεται γύρω μου. Τα τελευταία χρόνια ήταν δύσκολα -και συνεχίζουν να είναι για πολλούς- και έτσι ήταν και για μένα.
Παράλληλα, ετοιμάζεται να επιστρέψει και στις ζωντανές εμφανίσεις, να βγει στο «Φως», το χώρο της οδού Βουτάδων, όπου θα εμφανίζεται μαζί με το Θανάση Αλευρά, από το Σάββατο 1 Δεκεμβρίου και κάθε Παρασκευή & Σάββατο.
Με την αφορμή αυτή, μίλησε στο Περιοδικό People κι εμείς σταχυολογήσαμε μερικές από τις δηλώσεις του, σχετικά με την αποχή του από τα μουσικά «πράγματα»:
Είναι η μεγαλύτερη αποχή που είχα όσα χρόνια είμαι στο τραγούδι. Αποστασιοποιήθηκα τη στιγμή που θεώρησα ότι ο κόσμος θα περιμένει κάτι διαφορετικό την επόμενη φορά, οπότε αυτό το διαφορετικό πρέπει να το σκεφτείς, να το βρεις, πρέπει να ξαναπρογραμματίσεις τον εαυτό σου, να τον καθαρίσεις και να ξεκινήσεις από την αρχή. Είναι το πρώτο μεγάλο restart που έκανα. H πορεία μου ήταν πάντα ένας αγώνας και μια προσπάθεια να φτάσω το ακόμα καλύτερο. Είναι αυτή η δίψα, η επιθυμία να ξεπερνάς τον εαυτό σου κάθε φορά - και να το εισπράττεις αυτό από τον κόσμο. Είναι αφροδισιακό το να είσαι στην πρώτη γραμμή, να την κυνηγάς κι, αν μείνεις λίγο πίσω, να την ξαναφτάνεις. Όσο ματαιόδοξο και να ακούγεται είναι πολύ ελκυστικό. Σίγουρα τα τελευταία χρόνια, λες και όλα συνωμοτούν, δεν ήταν καθόλου αγγελικά για μένα. Δεν ήταν εύκολα, όπως και για κανέναν μας. Η δουλειά μας ξεκινά και τελειώνει μέσα στην κοινωνία και στους ανθρώπους, δεν είμαστε ξεκομμένοι και ξέρω απόλυτα τι γίνεται γύρω μου. Τα τελευταία χρόνια ήταν δύσκολα -και συνεχίζουν να είναι για πολλούς- και έτσι ήταν και για μένα.
