Αυτά δηλώνει μεταξύ άλλων η ερμηνεύτρια σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Γιώργο Νάστο και δημοσιεύεται στο BHMagazino με αφορμή τη συναυλία της στο Κατράκειο Θέατρο της Νίκαιας στις 25 Σεπτεμβρίου.
Επιλέξαμε ένα χαρακτηριστικό κομμάτι που δείχνει και την καλλιτεχνική θέση αλλά και την ανθρώπινη πλευρά της Νατάσσας Μποφίλιου.
«Εμείς κλαίγαμε εκείνο το βράδυ στα καμαρίνια. Κι όταν είδαμε τους τόνους με τα πράγματα που είχαν συγκεντρωθεί τρελαθήκαμε. Ηταν μια απόδειξη ότι η μουσική και η συλλογικότητα είναι η απόλυτη ένωση. Μου έλειπε πάρα πολύ, το είχα μεγάλη ανάγκη να συμπορευτώ. Λειτουργεί υποδειγματικά αυτή η κολεκτίβα σε επίπεδο συνεννόησης και ψυχικής ταύτισης, υπάρχει τόση αρμονία μεταξύ μας, και κινούμαστε στο ίδιο πλαίσιο πολιτικής σκέψης, παρόλο που υπάρχουν φυσικά διαφοροποιήσεις. Προσωπικά τους χρωστάω πολλά, με έχουν κάνει καλύτερο άνθρωπο και διόρθωσαν ελαττώματα που είχα. Μαλάκωσαν τον θυμό και την επιθετικότητά μου και με βοήθησαν να αφήσω χώρο μέσα μου για περισσότερο φως. Τους είμαι ευγνώμων για αυτό».
Γιατί ένιωθες θυμό;
«Όποτε συνέβαινε κάτι που θεωρούσα άδικο ή αντιπροοδευτικό έβλεπα μόνο το σκοτεινό κομμάτι κι αυτό με θύμωνε, με εξαγρίωνε, με σκλήραινε. Με τους ΑΓΑΠΗ ΡΕ+ ηρέμησα λίγο. Ήμουν ο τύπος που ήθελε με τη στάση μας να πούμε "Οχι" σε μια λίστα από πράγματα. Και μέσα από τις συζητήσεις κατάλαβα ότι είναι σημαντικότερο τελικά πού θα πεις "Ναι". Φωτίζοντας την αγάπη, σβήνεις το μίσος. Είναι πιο σωστό και πιο αποτελεσματικό».
Δίνεις την εντύπωση ότι δεν σηκώνεις μύγα στο σπαθί σου. Έχεις καταπιεστεί ποτέ;
«Υπάρχουν άνθρωποι που με έχουν καταπιέσει πολύ. Έχει συμβεί σε κάποιες επαγγελματικές σχέσεις μου. Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι έχω καταπιεστεί για να ενσωματωθώ ή να προσαρμοστώ σε αυτό που λέμε μουσικό σύστημα. Η σχέση μου με την καταπίεση είναι η εξής: στην αρχή τη δέχομαι, κάποια στιγμή αντιδρώ πολύ άσχημα και δεν την ξεπερνάω ποτέ. Επειδή είμαι ελεύθερο πνεύμα, όποιος θελήσει να με καταπιέσει το κάνει υπογείως, με χειραγωγεί, και μου παίρνει καιρό να το καταλάβω. Είμαι αρκετά αθώα σε μερικά πράγματα. Ένας άνθρωπος ευφυής μπορεί να με μανιπουλάρει. Αργώ λίγο, αλλά το καταλαβαίνω».
Επιλέξαμε ένα χαρακτηριστικό κομμάτι που δείχνει και την καλλιτεχνική θέση αλλά και την ανθρώπινη πλευρά της Νατάσσας Μποφίλιου.
ΑΓΑΠΗ ΡΕ +Νατάσσα Μποφίλιου
Συμμετέχεις όμως σε μια καλλιτεχνική κολεκτίβα, τους, με τους οποίους χαρίσατε πρόσφατα μια πολύ συγκινητική βραδιά στο αθηναϊκό κοινό και μάλιστα με σκοπό την ενίσχυση, με τρόφιμα και φάρμακα, του Κέντρου Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων.«Εμείς κλαίγαμε εκείνο το βράδυ στα καμαρίνια. Κι όταν είδαμε τους τόνους με τα πράγματα που είχαν συγκεντρωθεί τρελαθήκαμε. Ηταν μια απόδειξη ότι η μουσική και η συλλογικότητα είναι η απόλυτη ένωση. Μου έλειπε πάρα πολύ, το είχα μεγάλη ανάγκη να συμπορευτώ. Λειτουργεί υποδειγματικά αυτή η κολεκτίβα σε επίπεδο συνεννόησης και ψυχικής ταύτισης, υπάρχει τόση αρμονία μεταξύ μας, και κινούμαστε στο ίδιο πλαίσιο πολιτικής σκέψης, παρόλο που υπάρχουν φυσικά διαφοροποιήσεις. Προσωπικά τους χρωστάω πολλά, με έχουν κάνει καλύτερο άνθρωπο και διόρθωσαν ελαττώματα που είχα. Μαλάκωσαν τον θυμό και την επιθετικότητά μου και με βοήθησαν να αφήσω χώρο μέσα μου για περισσότερο φως. Τους είμαι ευγνώμων για αυτό».
Γιατί ένιωθες θυμό;
«Όποτε συνέβαινε κάτι που θεωρούσα άδικο ή αντιπροοδευτικό έβλεπα μόνο το σκοτεινό κομμάτι κι αυτό με θύμωνε, με εξαγρίωνε, με σκλήραινε. Με τους ΑΓΑΠΗ ΡΕ+ ηρέμησα λίγο. Ήμουν ο τύπος που ήθελε με τη στάση μας να πούμε "Οχι" σε μια λίστα από πράγματα. Και μέσα από τις συζητήσεις κατάλαβα ότι είναι σημαντικότερο τελικά πού θα πεις "Ναι". Φωτίζοντας την αγάπη, σβήνεις το μίσος. Είναι πιο σωστό και πιο αποτελεσματικό».
Δίνεις την εντύπωση ότι δεν σηκώνεις μύγα στο σπαθί σου. Έχεις καταπιεστεί ποτέ;
«Υπάρχουν άνθρωποι που με έχουν καταπιέσει πολύ. Έχει συμβεί σε κάποιες επαγγελματικές σχέσεις μου. Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι έχω καταπιεστεί για να ενσωματωθώ ή να προσαρμοστώ σε αυτό που λέμε μουσικό σύστημα. Η σχέση μου με την καταπίεση είναι η εξής: στην αρχή τη δέχομαι, κάποια στιγμή αντιδρώ πολύ άσχημα και δεν την ξεπερνάω ποτέ. Επειδή είμαι ελεύθερο πνεύμα, όποιος θελήσει να με καταπιέσει το κάνει υπογείως, με χειραγωγεί, και μου παίρνει καιρό να το καταλάβω. Είμαι αρκετά αθώα σε μερικά πράγματα. Ένας άνθρωπος ευφυής μπορεί να με μανιπουλάρει. Αργώ λίγο, αλλά το καταλαβαίνω».
