Αυτά δηλώνει μεταξύ άλλων η Λήδα Πρωτοψάλτη σε συνέντευξή της στην Ιωάννα Κλεφτόγιαννη και το Έθνος.
Αφορμή της συνομιλίας τους, ο πρωταγωνιστικός ρόλος της ξεχωριστής ηθοποιού στο έργο του Μπρεχτ «Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν», στο θέατρο «Θησείον».
Σας μεταφέρουμε ένα απόσπασμα:
Δεν υπάρχει πια ιδεολογία. Οι αριστεροί µε τους δεξιούς… ένα µπάχαλο είναι. Μεγαλώνει κανείς µικρό παιδί και δεν ξέρει τι να του πει, πώς να το καθοδηγήσει στη ζωή, αφού όλα ανατρέπονται. Και δεν µπορεί να πιστέψει κανείς ότι ο άνθρωπος, που έχει κάνει όσο υπάρχει αυτός ο κόσµος τόσο σπουδαία πράγµατα, κάνει και τα χειρότερα. Πώς να τα συνδυάσουµε αυτά; Πώς να τα βάλουµε σε µια ζυγαριά; Τι είναι; Τι βαραίνει; Να µε συγχωρείτε, αλλά πιστεύω ότι βαραίνει το κακό στον άνθρωπο. Δεν υπάρχει απάντηση!
Ούτε η τέχνη µπορεί να δώσει απάντηση, εποµένως;
Η τέχνη πάντα δίνει κάποιες απαντήσεις, γιατί ανοίγει ορίζοντες. Σε µια συνέντευξη του Λεωνίδα Καβάκου, που εκτιµώ πάρα πολύ, παρατήρησε η δηµοσιογράφος «µα εσείς, κ. Καβάκο, σαν µικρό παιδί δεν παίξατε!». Κι εκείνος, πολύ σοβαρός, σχεδόν επίσηµος, της απάντησε: «Ναι, αλλά κέρδισα άλλα πράγµατα». Να µια απάντηση ενός µεγάλου καλλιτέχνη! Καταλάβατε; Είναι πού τάζεις τον εαυτό σου, τι σκοπό έχεις. Να µιλήσω για µένα; Μου έκαναν προτάσεις, αλλά δεν έβαλα νερό στο κρασί µου. Ηµουν 42 χρόνια στου Ζωγράφου, στη «Στοά», και µας ρωτούσαν «µα πού είστε εσείς βρε παιδιά;»
Τι εννοείτε όταν λέτε δεν νερώσατε το κρασί σας;
Είχαν αρχίσει π.χ. οι διαφηµίσεις στην τηλεόραση και µου κάναν πρόταση για µια διαφήµιση µε καλά λεφτά. Μάλιστα µου είπαν: «Μπορείς να χτυπήσεις και 600 και θα στα δώσουν!». Ηµουνα σε πολύ δύσκολη οικονοµική θέση. Ηταν ένα δίληµµα. Τι να κάνω; Αλλά εγώ είµαι η Πρωτοψάλτη, ξέρει ο κόσµος ποια είµαι και µε εκτιµάει γι’ αυτό. Να τα πετάξω όλα στα σκουπίδια; Είπα «δεν θα το κάνω το διαφηµιστικό». Εκανε µια διαφήµιση για το ΜΙΝΙΟΝ ο Στράτος Παχής ο συγχωρεµένος. Τον συνάντησα µια µέρα στον δρόµο και ήταν µαύρος από τη στενοχώρια. Μου λέει: «Εχασα πρωταγωνιστικό ρόλο στο Θέατρο Τέχνης». Θα ανέβαζαν ένα έργο το οποίο µόλις το διάβασαν είπαν όλοι «είναι του Παχή». «Ποιος, ο ΜΙΝΙΟΝ; Αυτός δεν µπαίνει εδώ µέσα!» είπε ο Κουν. Στη σχολή του απαγορευόταν, µε κίνδυνο αποβολής, οποιαδήποτε συµµετοχή εκτός θεάτρου. Σε κινηµατογράφο, τηλεόραση…
Μιλάτε για ήθη πέρα από τη σφαίρα της πραγµατικότητας σήµερα.
Εγώ προτιµούσα να πεινάω, και πείνασα. Είναι πολύ σκληρά τα πράγµατα. Η Σεν Τε που έχει καλή ψυχή και θέλει να βοηθήσει είναι πουτάνα. Γιατί βάζει ο Μπρεχτ να είναι πουτάνα ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν και δεν τη βάζει γραµµατέα σε γραφείο; Η Μαγδαληνή τι ήταν; Και λες «να τα µεγάλα, τα τροµερά διλήµµατα». Κι όταν ερωτεύεται η Σεν Τε, τα δίνει όλα. Μεταµφιέζεται σε άντρα, στον εξάδελφο Σούι Τα. Μια γυναίκα αναγκάζεται να µεταµφιεστεί σε άνδρα! Από την αρχή µε τάραξε το ότι η ζωή την ανάγκασε, για να αντεπεξέλθει, να γίνει σκληρή.
Αφορμή της συνομιλίας τους, ο πρωταγωνιστικός ρόλος της ξεχωριστής ηθοποιού στο έργο του Μπρεχτ «Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν», στο θέατρο «Θησείον».
Σας μεταφέρουμε ένα απόσπασμα:
Δεν υπάρχει πια ιδεολογία. Οι αριστεροί µε τους δεξιούς… ένα µπάχαλο είναι. Μεγαλώνει κανείς µικρό παιδί και δεν ξέρει τι να του πει, πώς να το καθοδηγήσει στη ζωή, αφού όλα ανατρέπονται. Και δεν µπορεί να πιστέψει κανείς ότι ο άνθρωπος, που έχει κάνει όσο υπάρχει αυτός ο κόσµος τόσο σπουδαία πράγµατα, κάνει και τα χειρότερα. Πώς να τα συνδυάσουµε αυτά; Πώς να τα βάλουµε σε µια ζυγαριά; Τι είναι; Τι βαραίνει; Να µε συγχωρείτε, αλλά πιστεύω ότι βαραίνει το κακό στον άνθρωπο. Δεν υπάρχει απάντηση!
Ούτε η τέχνη µπορεί να δώσει απάντηση, εποµένως;
Η τέχνη πάντα δίνει κάποιες απαντήσεις, γιατί ανοίγει ορίζοντες. Σε µια συνέντευξη του Λεωνίδα Καβάκου, που εκτιµώ πάρα πολύ, παρατήρησε η δηµοσιογράφος «µα εσείς, κ. Καβάκο, σαν µικρό παιδί δεν παίξατε!». Κι εκείνος, πολύ σοβαρός, σχεδόν επίσηµος, της απάντησε: «Ναι, αλλά κέρδισα άλλα πράγµατα». Να µια απάντηση ενός µεγάλου καλλιτέχνη! Καταλάβατε; Είναι πού τάζεις τον εαυτό σου, τι σκοπό έχεις. Να µιλήσω για µένα; Μου έκαναν προτάσεις, αλλά δεν έβαλα νερό στο κρασί µου. Ηµουν 42 χρόνια στου Ζωγράφου, στη «Στοά», και µας ρωτούσαν «µα πού είστε εσείς βρε παιδιά;»
Τι εννοείτε όταν λέτε δεν νερώσατε το κρασί σας;
Είχαν αρχίσει π.χ. οι διαφηµίσεις στην τηλεόραση και µου κάναν πρόταση για µια διαφήµιση µε καλά λεφτά. Μάλιστα µου είπαν: «Μπορείς να χτυπήσεις και 600 και θα στα δώσουν!». Ηµουνα σε πολύ δύσκολη οικονοµική θέση. Ηταν ένα δίληµµα. Τι να κάνω; Αλλά εγώ είµαι η Πρωτοψάλτη, ξέρει ο κόσµος ποια είµαι και µε εκτιµάει γι’ αυτό. Να τα πετάξω όλα στα σκουπίδια; Είπα «δεν θα το κάνω το διαφηµιστικό». Εκανε µια διαφήµιση για το ΜΙΝΙΟΝ ο Στράτος Παχής ο συγχωρεµένος. Τον συνάντησα µια µέρα στον δρόµο και ήταν µαύρος από τη στενοχώρια. Μου λέει: «Εχασα πρωταγωνιστικό ρόλο στο Θέατρο Τέχνης». Θα ανέβαζαν ένα έργο το οποίο µόλις το διάβασαν είπαν όλοι «είναι του Παχή». «Ποιος, ο ΜΙΝΙΟΝ; Αυτός δεν µπαίνει εδώ µέσα!» είπε ο Κουν. Στη σχολή του απαγορευόταν, µε κίνδυνο αποβολής, οποιαδήποτε συµµετοχή εκτός θεάτρου. Σε κινηµατογράφο, τηλεόραση…
Μιλάτε για ήθη πέρα από τη σφαίρα της πραγµατικότητας σήµερα.
Εγώ προτιµούσα να πεινάω, και πείνασα. Είναι πολύ σκληρά τα πράγµατα. Η Σεν Τε που έχει καλή ψυχή και θέλει να βοηθήσει είναι πουτάνα. Γιατί βάζει ο Μπρεχτ να είναι πουτάνα ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν και δεν τη βάζει γραµµατέα σε γραφείο; Η Μαγδαληνή τι ήταν; Και λες «να τα µεγάλα, τα τροµερά διλήµµατα». Κι όταν ερωτεύεται η Σεν Τε, τα δίνει όλα. Μεταµφιέζεται σε άντρα, στον εξάδελφο Σούι Τα. Μια γυναίκα αναγκάζεται να µεταµφιεστεί σε άνδρα! Από την αρχή µε τάραξε το ότι η ζωή την ανάγκασε, για να αντεπεξέλθει, να γίνει σκληρή.
