Η Μαριώ παραχώρησε συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού - Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM».
Εκεί η Μαριώ μεταξύ άλλων δήλωσε:
«Από το 1958 τραγουδάω. Το ρεμπέτικο είναι τρόπος ζωής για μένα. Η μουσική είναι η ζωή μου, δεν μπορεί να είναι διαφορετικά, ειδικά όταν έχεις μεγαλώσει σε μια μουσική οικογένεια... Δεν θα ήθελα με τίποτα να χάσω την ταυτότητά μου. Εμένα μου αρέσει να περπατάω στο δρόμο και να με σταματάνε, χαίρομαι πολύ. Κοιτάω τη δουλειά μου και μόνο τη δουλειά μου. Δεν μου αρέσει να κάνω κρίσεις και επικρίσεις. Λένε διάφορα για τα νέα παιδιά. Είναι και αυτά παιδιά που προσπαθούν να κάνουν μια καριέρα δεν έχουμε το δικαίωμα και δεν πρέπει να κρίνουμε κανένα».
Η Μαριώ μίλησε ακόμη στο «Πρακτορείο 104,9 FM» και για την ένταξη της μουσικής παράδοσης του ρεμπέτικου στον αντιπροσωπευτικό κατάλογο της UNESCO για την «Άυλη Πολιτιστική κληρονομιά της Ανθρωπότητας»: «Είμαι πολύ χαρούμενη και πιστεύω ότι είναι τιμή για τη χώρα μας που μπήκε το ρεμπέτικο τραγούδι στην UNESCO».
Παρ' ότι «αντιστεκόταν» στην Αθήνα, πλεον η Μαριώ μένει πλέον στα Εξάρχεια:
«Εγώ περνάω καλά στα Εξάρχεια και η επιλογή μου να ζήσω εδώ δεν είναι τυχαία. Μπορεί να έχει κάποια παιδιά που κάνουν αταξίες, είναι όμως παιδιά που δεν έχουν μέλλον, δεν έχουν παιδεία, τους λείπουν πολλά πράγματα. Πολλές φορές πηγαίνω στην πλατεία Εξαρχείων και βλέπω αυτά τα παιδιά, με χαιρετάνε και εγώ τους λέω, "τι να σας κάνω; να προσέχετε μην κάνετε αταξίες, μην γκρεμίζετε των ανθρώπων τα μαγαζιά. Δείξτε κατανόηση στους ανθρώπους που έχουν παλέψει μια ζωή για να φτιάξουν μια μικρή επιχείρηση για να ζήσουν"».
Για τη Μαρία Φαραντούρη που τη στήριξε στο πρόβλημα της υγείας που αντιμετώπισε, η Μαριώ είπε:
«Τελευταία που ήμουν στο νοσοκομείο άρρωστη μου τηλεφωνούσε η Μαρία Φαραντούρη και μου έλεγε: 'κράτα γερά, κράτα και να κάνεις κουράγιο πρέπει να προσέχουμε την υγεία μας'».
Τέλος η Μαριώ τοποθετήθηκε και για την εμπιερεία που είχε συνεργαζόμενη με την Άννα Βίσση:
«Εγώ θέλω να προβάλλω το ρεμπέτικο, το μόνο που με ενδιαφέρει είναι αυτός με τον οποίο συνεργάζομαι να σέβεται το ρεμπέτικο τραγούδι. Με την Άννα Βίσση εισέπραξα μεγάλη αγάπη από τον κόσμο και δεν το περίμενε αυτό ούτε η ίδια. Ένα ολόκληρο καλοκαίρι, προς τιμήν της, μελέτησε τα ρεμπέτικα τραγούδια που έχω ερμηνεύσει. Ήρθε στην πρόβα και μου είπε: "Μαριώ, εγώ τα ξέρω όλα τα τραγούδια". Κράτησε με αξιοπρέπεια τη θέση της».
