28 μόλις χρόνων σιγόλειωσε στο σανατόριο της Πέτρας τού Ολύμπου, από φυματίωση.
Γεννημένος στα 1909, στο Ναζήρι της Μεσσηνίας. Σπούδασε δάσκαλος.
Ο Χάρης Αλεξίου έβγαλε μονάχα δύο ποιητικές συλλογές, την πρώτη στα 1928 με τον τίτλο «Ψίθυροι», και τη δεύτερη στα 1936, με τον τίτλο «Αναλαμπές».
Τα ποιήματα του Χ. Αλεξίου τα έχει σφραγίσει η αγιάτρεφτη τότε αρρώστια του.
Βρέθηκε νεώτατος κατάφατσα με το θάνατο. Κι' αποθησαύρισε για τούτο την αξία της ζωής. Κι' έδειξε πώς η πεισιθάνατη απαισιοδοξία πολλές φορές εκφράζει ανθρώπους που δεν τους δόθηκε η αθέλητη εμπειρία, να βιώσουν τη δύναμη τής ζωής.
Και ο Χάρης Αλεξίου με το σύντομο θάνατο στο στήθος, μετράει σε κάθε αλλαγή λεπτού την απόσταση τού θανάτου που μικραίνει-μικραίνει ολοένα και θέλει να ζήσει:
«Ὤ! Κύριε μου, ἂς ἢτανε
ν' αργήσει
μιάν ὣρα ἠ μιά στιγμή τό κάλεσμά
σου:
λίγον καιρό νά ζήσω ἒχω ποθήσει
συχώρα με -
στή γῆ, παρά κοντά σου».
Γιατί:
«Τά ρόδα κι' οἱ θλιμμένοι μενεξέδες
κι' ὁ κρίνος, ὁ περήφανος στό δυόσμο
γυρνοῦν τά δειλινά, μές στούς μπαξέδες
και σιγολέν: γλυκειά ἡ ζωή στόν κόσμο»
Δ. Π. ΚΩΣΤΕΛΕΝΟΣ
Από τη «ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ» - ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΠΑΓΟΥΛΑΤΟΥ»
Φωτογραφία: Death of Casagemas - Pablo Picasso
Πηγή: anemourion.blogspot.gr
