Επηρεασμένος από τους ήχους των δυτικών ειδώλων, του Έλβις και των Μπητλς, ο Omar Khorshid δημιούργησε τα δικά του γκρουπάκια. Ήταν νεαρός όταν τον κάλεσε ο Αμντέλ Χαλίμ Χαφέζ να παίξει ηλεκτρική κιθάρα με την ανατολίτικη ορχήστρα του, ενώ, στη συνέχεια, έπαιξε με την Ουμ Καλσούμ και την ορχήστρα της.
Το 1973 μετακόμισε στο Λίβανο, όπου και άρχισε να ηχογραφεί τους προσωπικούς οργανικούς δίσκους του κάνοντας αφιερώματα στον Φαρίντ Ελ Ατράς και την Ουμ Καλσούμ και παίζοντας, εκτός από αραβικά τραγούδια του Χαφέζ και της Φεϊρούζ και διεθνής επιτυχίες, από Κομπαρσίτες και Παιδιά του Πειραιά μέχρι Λαβ στόρυ και Νονό. Όλα αυτά μέχρι το 1981 όπου σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ήταν 36 ετών.
Οι δίσκοι του εκδόθηκαν από τη δισκογραφική εταιρεία «Φωνή του Λιβάνου» και τυπώθηκαν στο εργοστάσιο της Κολούμπια στη Ριζούπολη, όπου τα χρόνια του ’70 τυπωνόταν ένα μεγάλο μέρος της Αραβικής μουσικής.
Το 1973 μετακόμισε στο Λίβανο, όπου και άρχισε να ηχογραφεί τους προσωπικούς οργανικούς δίσκους του κάνοντας αφιερώματα στον Φαρίντ Ελ Ατράς και την Ουμ Καλσούμ και παίζοντας, εκτός από αραβικά τραγούδια του Χαφέζ και της Φεϊρούζ και διεθνής επιτυχίες, από Κομπαρσίτες και Παιδιά του Πειραιά μέχρι Λαβ στόρυ και Νονό. Όλα αυτά μέχρι το 1981 όπου σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ήταν 36 ετών.
Οι δίσκοι του εκδόθηκαν από τη δισκογραφική εταιρεία «Φωνή του Λιβάνου» και τυπώθηκαν στο εργοστάσιο της Κολούμπια στη Ριζούπολη, όπου τα χρόνια του ’70 τυπωνόταν ένα μεγάλο μέρος της Αραβικής μουσικής.
Ήταν, επίσης, ηθοποιός, και κατά τη δεκαετία του ’70 πρωταγωνίστησε σε ταινίες της Αιγύπτου, του Λιβάνου και της Συρίας, σε πολλές για τις οποίες συνέθεσε και μουσική, ενώ, όπως αναφέρουν οι λάτρεις της μουσικής του, φαίνεται ότι αυτά τα σάουντρακς δεν είναι διαθέσιμα, αν και είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν σκονισμένες κασέτες με ορισμένες από αυτές τις ηχογραφήσεις, ακόμα, διάσπαρτες γύρω από τα σοκάκια του Καΐρου, της Βηρυτού, ή της Δαμασκού.
