Λόγω προβλημάτων υγείας (είχε υποστεί διπλό εγκεφαλικό επεισόδιο) βρισκόταν σε μηχανική υποστήριξη, όταν έγραψε το τελευταίο του «καλάθι» στο μάταιο ετούτο «παιχνίδι» της ζήσης.
Ο Γιώργος Αμερικάνος όμως, «μαέστρος» του μπάσκετ έγραψε θρύλο που δε σβήνει.
Ο Παγκόσμιος Αμερικάνος -κέρδισε αυτό το προσωνύμιο αγωνιζόμενος στη Μικτή Κόσμου- γεννήθηκε το 1942 και μεγαλούργησε με τα χρώματα της ΑΕΚ και της Εθνικής Ελλάδας.
Είναι ένας από τους μεγαλύτερους σε προσφορά μπασκετμπολίστες της ΑΕΚ η οποία τον απέκτησε από τη ΧΑΝ Νικαίας.
Κατέκτησε 6 πρωταθλήματα Ελλάδος με την ΑΕΚ (1963, 1964, 1965, 1966, 1968, 1970), ενώ αναδείχθηκε 2 φορές πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος (1965, 1968).
Ήταν ο ηγέτης της ομάδας όταν αγωνίστηκε στο Φάιναλ Φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1965-1966 στην Ιταλία και όταν κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1968 στο Παναθηναϊκό Στάδιο, επιτυχίες πρωτόγνωρες και μονάκριβες τότε –και για πολλά χρόνια στη συνέχεια- για το ελληνικό μπάσκετ.
Στον τελικό του Κύπελλο Κυπελλούχων στις 4 Απριλίου 1968 απέναντι στη Σλάβια Πράγας σημείωσε 29 πόντους παρακινώντας του συμπαίκτες να του δίνουν τη μπάλα στα «δύσκολα» και εμψυχώνοντάς τους. Μια ομάδα μόνος του…
Προς τιμήν, της μεγάλης του προσφοράς, η ΑΕΚ απέσυρε την φανέλα με τον νούμερο #10 το 2015.
Κρίμα που δεν πρόλαβε να δει τ’ ανδραγαθήματά του στη μεγάλη οθόνη, να συγκινούν ξανά τον κόσμο, παλαιότερους αλλά και νεότερους, στην ταινία του Τάσου Μπουλμέτη.
Έτσι κι αλλιώς ο Αμερικάνος δεν θα ξεχαστεί ποτέ!
Ο Γιώργος Αμερικάνος όμως, «μαέστρος» του μπάσκετ έγραψε θρύλο που δε σβήνει.
Ο Παγκόσμιος Αμερικάνος -κέρδισε αυτό το προσωνύμιο αγωνιζόμενος στη Μικτή Κόσμου- γεννήθηκε το 1942 και μεγαλούργησε με τα χρώματα της ΑΕΚ και της Εθνικής Ελλάδας.
Είναι ένας από τους μεγαλύτερους σε προσφορά μπασκετμπολίστες της ΑΕΚ η οποία τον απέκτησε από τη ΧΑΝ Νικαίας.
Κατέκτησε 6 πρωταθλήματα Ελλάδος με την ΑΕΚ (1963, 1964, 1965, 1966, 1968, 1970), ενώ αναδείχθηκε 2 φορές πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος (1965, 1968).
Ήταν ο ηγέτης της ομάδας όταν αγωνίστηκε στο Φάιναλ Φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1965-1966 στην Ιταλία και όταν κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1968 στο Παναθηναϊκό Στάδιο, επιτυχίες πρωτόγνωρες και μονάκριβες τότε –και για πολλά χρόνια στη συνέχεια- για το ελληνικό μπάσκετ.
Στον τελικό του Κύπελλο Κυπελλούχων στις 4 Απριλίου 1968 απέναντι στη Σλάβια Πράγας σημείωσε 29 πόντους παρακινώντας του συμπαίκτες να του δίνουν τη μπάλα στα «δύσκολα» και εμψυχώνοντάς τους. Μια ομάδα μόνος του…
Προς τιμήν, της μεγάλης του προσφοράς, η ΑΕΚ απέσυρε την φανέλα με τον νούμερο #10 το 2015.
Κρίμα που δεν πρόλαβε να δει τ’ ανδραγαθήματά του στη μεγάλη οθόνη, να συγκινούν ξανά τον κόσμο, παλαιότερους αλλά και νεότερους, στην ταινία του Τάσου Μπουλμέτη.
Έτσι κι αλλιώς ο Αμερικάνος δεν θα ξεχαστεί ποτέ!
