Ο Αλέκος Καγιάντας δεν είχε καμία σχέση με το δισκογραφικό κύκλωμα όντας μετανάστης από τα 18 του στη Γερμανία και σκληρά εργαζόμενος σε φάμπρικες και άλλες βαριές εργασίες.
Ωστόσο ο Αλέκος έγραφε εξαιρετικούς στίχους από μικρός και και παράλληλα έγραφε και κείμενα για την Βαυαρική Ραδιοφωνία. Αποφάσισε κάποια στιγμή να στείλει κάποιους από τους στίχους του στον Ζαμπέτα, όταν εκείνος την περίοδο ’69-’70 τραγουδούσε στο κέντρο «Αναμνήσεις».
Ανάμεσα σ΄αυτούς ήταν «Ο Αλήτης», «Το γράμμα και η φωτογραφία», «Που ήσουν και που χάθηκες», «Μάλιστα κύριε» και το αυτοβιογραφικό «Αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν».
Ο Ζαμπέτας όταν διάβασε τους στίχους ενθουσιάστηκε. «Σαλεύουνε οι στίχοι» σχολίασε αναγνωρίζοντας το πηγαίο ταλέντο του Καγιάντα. Έτσι όταν μπόρεσε ταξίδεψε στο Μόναχο όπου βρισκόταν για να τον συναντήσει και να αρχίσουν μια συνεργασία που γέννησε τεράστιες επιτυχίες.
Ο Αλέκος Καγιάντας επαναπατρίστηκε το 1972 και κατοίκησε στη Θεσσαλονίκη έως το θάνατό του το 2009. Ο Ζαμπέτας και ο Καγιάντας δημιούργησαν τραγούδια που αγαπήθηκαν και αγαπιούνται πολύ από το κοινό και ερμηνεύτηκαν από εξαιρετικούς τραγουδιστές.
Παραθέτουμε πέντε από τα πιο χαρακτηριστικά:
«Ο Αλήτης»: Βικυ Μοσχολιού
«Που ήσουν και χάθηκες»: Βίκυ Μοσχολιού
«Αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν»: Γιάννης Πουλόπουλος
«Το γράμμα και η φωτογραφία»: Βίκυ Μοσχολιού
«Μάλιστα κύριε»: Γιώργος Ζαμπέτας
