έκανε το ντεμπούτο της στη δισκογραφία μέχρι και τις μέρες εξακολουθεί να βρίσκεται στην κορυφή του «κύκλου» της, έχοντας αποκτήσει πιστό ακροατήριο, εκτιμητές από όλα τα μήκη και πλάτη του τραγουδιού, αλλά και μια αξιοπρόσεκτη –αμφιλεγόμενη μεν - προίκα τραγουδιών.
Αυτήν την δύσκολη περίοδο για τη διασκέδαση η ερμηνεύτρια σμίγει επί σκηνής με τη «κυρία» Μαρινέλλα στον Βοτανικό, σε ένα πρόγραμμα που «αντέχει» υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια του Σταμάτη Φασουλή.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που στις μέρες έχουν αποκαλέσει τη Θεοδωρίδου διάδοχο της Μαρινέλλας ή αν θέλετε νέα Μαρινέλλα. Οι εποχές βέβαια έχουν αλλάξει, όπως και ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε το ίδιο το τραγούδι και τους εκπροσώπους του. Ακόμα και το ακροατήριο δεν είναι το ίδιο με αυτό άλλων εποχών. Με διαφορετικά κριτήρια κρίνει, κατακρίνει και επιδοκιμάζει τους «ήρωες» του. Όμως παρά τις διαφοροποιήσεις ορισμένες σταθερές και δεδομένα εξακολουθούν να ισχύουν ως αδιαπραγμάτευτες αλήθειες.
Η Θεοδωρίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Από εκεί ξεκίνησε την καριέρα της, ερμηνεύοντας κλασικά λαϊκά τραγούδια στα νυχτερινά κέντρα της πόλης.
Σπούδασε δημοσιογραφία και παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα αρμονίας και κιθάρας. Το 1996 έρχεται στην Αθήνα και εμφανίζεται σε νυχτερινό κέντρο μαζί με τους Αντώνη Ρέμο και Λάμπη Λιβιεράτο, πραγματοποιώντας την πρώτη επαφή με το αθηναϊκό κοινό που την υποδέχεται θερμά.
Το 1996 υπογράφει συμβόλαιο με την Sony music και τον Οκτώβριο του 1997
κυκλοφορεί ο πρώτος της δίσκος που έχει για τίτλο το όνομά της, ο οποίος γίνεται πλατινένιος μέσα σε λίγους μήνες. Το φθινόπωρο της επόμενης χρονιάς βγαίνει το δεύτερο album της με τίτλο «Δεύτερη Αγάπη». Ο δίσκος αυτός περιέχει τραγούδια που έγιναν μεγάλες επιτυχίες όπως : «Αχάριστη καρδιά», «Δεύτερη αγάπη», «Σωστό ή λάθος» καθώς και το ντουέτο με τον Πασχάλη Τερζή «Δεν θέλω τέτοιους φίλους».
Μοιραία εμφανίζεται στα καλύτερα νυχτερινά κέντρα διασκέδασης συνεργαζόμενη με τους «καλύτερους» (Τερζή, Σφακιανάκη, Ρέμο , Μαζωνάκηκ.ά). Κάθε της επόμενη δισκογραφική κατάθεση ντύνεται από πλατίνα.
Το 2002 παράλληλα με την κυκλοφορία του δίσκου «Τόση Αγάπη Πώς Να Χαθεί» σε στίχους και μουσική Γιώργου Θεοφάνους «μετακομίζει» στο «Φως» της Ιεράς Οδού, αυτή τη φορά μόνη της. Καλλιτεχνικά απογειώνεται αφού οι εμφανίσεις στο συγκεκριμένο χώρο «γράφουν» στη νύχτα.
Το 2003 κυκλοφορεί το διπλό cd «Μια Διαδρομή Θεσσαλονίκη-Αθήνα», ζωντανή ηχογράφηση των παραστάσεών της στο «Φως» τη σαιζόν 2002-03. Περιέχει τριάντα επτά τραγούδια, μεταξύ άλλων κλασικές επιτυχίες του Απόστολου Καλδάρα, του Μανώλη Χιώτη, του Γιώργου Ζαμπέτα, του Μάνου Λοϊζου, του Χρήστου Νικολόπουλου, του Λευτέρη Παπαδόπουλου κ.ά.
Το 2003 συνεργάζεται για πρώτη φορά με την Ευανθία Ρεμπούτσικα στο soundtrack της ταινίας «Πολίτικη Κουζίνα», ερμηνεύοντας υποδειγματικά το περίφημο «Στα λιμάνια ανάψανε φωτιές». Η συνεργασία της με τη Ρεμπούτσικα θα συνεχιστεί τόσο στην δισκογραφία όσο και σε ζωντανές παραστάσεις, ανάμεσά τους και η συναυλία στο Ηρώδειο στις 13 Οκτωβρίου του 2005. Η πορεία που φτάνει ως τις μέρες μας είναι διανθισμένη από εμφανίσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό, συνεργασίες με αστέρες της εποχής, δίσκους που «χρυσώνονται» ενώ «στα σκαριά» είναι μια ακόμη ολοκληρωμένη συνεργασία της με το συνθέτη Γιώργου Θεοφάνους
Η Νατάσσα Θεοδωρίδου έχει στο dna της τη φλόγα και την κουλτούρα της λαϊκής τραγουδίστριας, κάτι το οποίο δεν κρύβει. Διαθέτει λαμπερή και θελκτική σκηνική παρουσία. Παρά το γεγονός ότι τα «έντεχνα» ανοίγματά της είχαν επιτυχία δεν γύρισε τις πλάτες στο ρεπερτόριο με το οποίο καθιερώθηκε. Ξέρει να πατάει στην πίστα και απολαμβάνει τον ρόλο της οικοδέσποινας. Εκτέθηκε στα ΜΜΕ για εξωτραγουδιστικούς λόγους αλλά κατάφερε να βγει αλώβητη δίχως συνέπειες στην καριέρα της. Αναμφισβήτητα έχει ξεχωριστές φωνητικές ικανότητες, χροιά, άρωμα και αύρα που παραπέμπουν στις «δασκάλες» του χτες γι’ αυτό και επιλέγει κλασικά διαμάντια από το παρελθόν στα live της τα οποία υποστηρίζει με αξιώσεις.
Η «κυρία» Μαρινέλλα με την οποία μοιράζεται το πρόγραμμα στο Βοτανικό έχει δηλώσει κατά καιρούς πως το προσωπικό της ρεπερτόριό – στην μετά Καζαντζίδη εποχή-, στο σύνολό του, δεν είναι αντάξιο των δυνατοτήτων της. Θα είναι κρίμα η Θεοδωρίδου να της μοιάσει και σε αυτό.
