Η επίδραση που δέχτηκε από τους μεγάλους του ρεμπέτικου που έπαιζαν ασταμάτητα στις πλάκες του γραμμόφωνου στα παλιά… Ταμπάχανα της Πάτρας, όπου και γεννήθηκε στα 1947, είχε σαν αποτέλεσμα να πιάσει κιθάρα, ούτι και μπουζούκι από την ηλικία των 7 χρόνων. Ακόμη, είχε την ευκαιρία να δει και ν’ ακούσει από κοντά τον Στράτο Παγιουμτζή, τον Τζουανάκο, τον Καζαντζίδη, την Πόλυ Πάνου και άλλους σπουδαίους τραγουδιστές και οργανοπαίκτες στις εμφανίσεις τους στα πατρινά πανηγύρια της δεκαετίας του ’50. Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 αποφάσισε να γίνει κι εκείνος επαγγελματίας μουσικός, παίζοντας τα παλιά ρεμπέτικα που πια είχαν ξεχαστεί και δεν παιζόντουσαν στα κέντρα. Η πρώτη του εμφάνιση έγινε στο κέντρο «Τριάνα» του Σπάθακα. Η φήμη του ως οργανοπαίκτη-τραγουδιστή, στην Πάτρα, ήταν πολύ μεγάλη κι έτσι στα 1977 υπέγραψε συμβόλαιο με γνωστή δισκογραφική εταιρεία, χωρίς όμως να ηχογραφήσει δίσκο. Στα 1982 πέρασε από μια τυπική ακρόαση στην Κολούμπια, υπέγραψε νέο συμβόλαιο και μπήκε στο στούντιο.
Στη δισκογραφία εμφανίστηκε σε μια εποχή που το παλιό τραγούδι αναβίωνε μέσα από τις επανεκδόσεις του παλιού υλικού των εταιρειών και βεβαίως από τις άπειρες ρεμπέτικες και λαϊκές κομπανίες που έστηναν πατάρια σε κάθε γειτονιά.
Ο Μπάμπης Γκολές ξεχώρισε για τη βαθιά γνώση του και το ιδιαίτερο ύφος της κομπανίας του με τα παλιά τρίχορδα, το βιολί, το μπάντζο κ.λπ. Θα τολμούσα να πω ότι επηρέασε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον τη γενιά εκείνη που καταπιάστηκε με το ρεμπέτικο τραγούδι στη δεκαετία του ’80, μη παραγνωρίζοντας, βεβαίως, τη δυναμική που είχε στο ξεκίνημά της η Αθηναϊκή κομπανία με τον Δημήτρη Χατζηδιάκο και τη μεγάλη επιτυχία που γνώρισε το τηλεοπτικό «Μινόρε της αυγής», η Οπισθοδρομική κομπανία με την Ελευθερία Αρβανιτάκη, τον Γιάννη Εμμανουηλίδη και τον Άγγελο Σφακιανάκη και η παλιότερη όλων Ρεμπέτικη κομπανία με τον Δημήτρη Κοντογιάννη και τον Μανώλη Δημητριανάκη, ακόμη και τα Παιδιά από την Πάτρα που έκαναν πάταγο με τα λαϊκά της δεκαετίας του ’60, του Άκη Πάνου, του Τσιτσάνη και του Καλδάρα που είχε πρωτοτραγουδήσει ο Γιώργος Χατζηαντωνίου και που είχαν παίξει μαζί με τον Γκολέ στο κέντρο «Χάραμα» στην Πάτρα στο ξεκίνημά τους...
Στη δισκογραφία εμφανίστηκε σε μια εποχή που το παλιό τραγούδι αναβίωνε μέσα από τις επανεκδόσεις του παλιού υλικού των εταιρειών και βεβαίως από τις άπειρες ρεμπέτικες και λαϊκές κομπανίες που έστηναν πατάρια σε κάθε γειτονιά.
Ο Μπάμπης Γκολές ξεχώρισε για τη βαθιά γνώση του και το ιδιαίτερο ύφος της κομπανίας του με τα παλιά τρίχορδα, το βιολί, το μπάντζο κ.λπ. Θα τολμούσα να πω ότι επηρέασε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον τη γενιά εκείνη που καταπιάστηκε με το ρεμπέτικο τραγούδι στη δεκαετία του ’80, μη παραγνωρίζοντας, βεβαίως, τη δυναμική που είχε στο ξεκίνημά της η Αθηναϊκή κομπανία με τον Δημήτρη Χατζηδιάκο και τη μεγάλη επιτυχία που γνώρισε το τηλεοπτικό «Μινόρε της αυγής», η Οπισθοδρομική κομπανία με την Ελευθερία Αρβανιτάκη, τον Γιάννη Εμμανουηλίδη και τον Άγγελο Σφακιανάκη και η παλιότερη όλων Ρεμπέτικη κομπανία με τον Δημήτρη Κοντογιάννη και τον Μανώλη Δημητριανάκη, ακόμη και τα Παιδιά από την Πάτρα που έκαναν πάταγο με τα λαϊκά της δεκαετίας του ’60, του Άκη Πάνου, του Τσιτσάνη και του Καλδάρα που είχε πρωτοτραγουδήσει ο Γιώργος Χατζηαντωνίου και που είχαν παίξει μαζί με τον Γκολέ στο κέντρο «Χάραμα» στην Πάτρα στο ξεκίνημά τους...
Ως βαθύς γνώστης της δισκογραφίας των 78 στροφών, επανέφερε τραγούδια διαμάντια που είχαν χαθεί στους παλιούς δίσκους, κάποιοι από τους οποίους υπήρχαν μόνο στα χέρια ελάχιστων συλλεκτών. Εισηγήθηκε πολλά καλά ξεχασμένα τραγούδια, από ένα ευρύτερο φάσμα τραγουδιού που περιείχε εκτός από το ρεμπέτικο, την καντάδα, το αρχοντορεμπέτικο και το δημοτικό. Υπό την επιρροή του και πλάι του βγήκαν και διέπρεψαν σε αυτό το είδος η Κατερίνα Σκορδαλάκη, ο Μπάμπης Τσέρτος κ.α.
Στα νεότερα χρόνια το ρεμπέτικο τραγούδι έφυγε από τις παλιές πειραιώτικες πιάτσες και πλησίασε στα πιο κεντρικά και αστικά στέκια. Ήρθε τούμπα ο ντουνιάς αλλά και το τραγούδι του Μάρκου που έλεγε «ξεκινούν από το Κολωνάκι για να κατεβούν στις Τζιτζιφιές, λίγο για ν’ ακούσουν μπουζουκάκι…» αφού τώρα πια ξεκινούσαν από τις Τζιτζιφιές για να πάνε στο Κολωνάκι ν’ ακούσουν ρεμπέτικα! Σ’ ένα τέτοιο έκανε μεγάλη κατάσταση στις αρχές του εδώ στην Αθήνα ο Γκολές, στον «Κουασιμόδο» στο Κολωνάκι. Από εκεί θυμάμαι κάποιες ωραίες βραδιές με τον Γκολέ στα κέφια του να παίζει και να τραγουδά τα παλιά μεράκια του γραμμόφωνου, την Κατερίνα Σκορδαλάκη τα μικρασιάτικα και τον Μπάμπη Τσέρτο το παλιό ρεπερτόριο του Καζαντζίδη του ’50.
Από εκείνες τις βραδιές και οι «ζωντανές» φωτογραφίες αυτού του μικρού αφιερώματος μαζί με δυο τραγούδια από το ελαφρό ρεπερτόριο του 50-60. Την «Τσιγγάνα» των Αλέξανδρου Τσαβαλά και Νίκου Φατσέα που είχαν τραγουδήσει οι Γιάννης Μάνος και Γεωργία Κορώνη συνοδεία του Ντούο Άλεξ κιθάρα και φυσαρμόνικα το 1960 και «Το τραγούδι του τσιγγάνου» ή «Έχε γεια καραβάνι» σε μια από τις πιο πρόσφατες ηχογραφήσεις του Γκολέ, σ’ ένα επίσης θαυμάσιο τραγούδι του Τώνη Μαρούδα από τα 1950 που υπήρξε και από τα αγαπημένα του Στέλιου Καζαντζίδη ο οποίος συχνά το έπαιζε με την κιθάρα του και το τραγουδούσε στις παρέες.
Μπάμης Γκολές - Δισκογραφία
(Αναφέρονται οι πρωτότυποι δίσκοι και όχι οι συλλογές και οι επανεκδόσεις του παρακάτω υλικού με άλλους τίτλους)
ΤΣΑΡΚΑ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ (1982) ΕΜΙ
ΡΕΜΠΕΤΙΚΗ ΡΟΜΑΝΤΖΑ (1983) ΕΜΙ
ΕΞΩΤΙΚΕΣ ΚΑΝΤΑΔΕΣ (1984) ΕΜΙ
ΡΕΜΠΕΤΙΚΕΣ ΚΑΝΤΑΔΕΣ (1985) Αφοί Φαληρέα
ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΩ ΕΓΩ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ (1987) Αφοί Φαληρέα
ΜΠΑΜΠΗΣ ΓΚΟΛΕΣ 6 (1988) Αφοί Φαληρέα
ΓΚΟΛΕΣ 7 (1989) Sonora
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ (1990) Sonora
Ο ΜΠΑΜΠΗΣ ΓΚΟΛΕΣ ΣΤΟ ΤΑΞΙΜΙ (1991) Lyra
ΤΟ ΔΕΚΑ ΤΟ ΚΑΛΟ (1992) Lyra
ΜΙΑ ΖΩΗ ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ (1993) Sonora
ΠΑΛΙΟ ΜΕΡΑΚΙ - ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΖΟΥΑΝΑΚΟ (1995) Lyra
ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ ΝΤΟΥΕΤΑ (1999) Eros
ΕΓΩ ΡΕΜΠΕΤΗΣ ΗΜΟΥΝΑ (2000) Eros
ΤΗΣ ΓΕΡΑΚΙΝΑΣ ΓΙΟΣ (2000) Eros
ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΑΣ (2001) Eros
ΒΑΔΙΖΩ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΙΛΩ (2003) Eros
ΟΜΟΡΦΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΑ (2009) Καθρέφτης
