Ο Άκης Πάνου είχε την ικανότητα, εκτός από εξαιρετική μουσική , να γράφει και εμπνευσμένους στίχους δημιουργώντας τραγούδια που βρέθηκαν στα χείλη των περισσότερων από εμάς.
Ξεχωριστή εντύπωση μου έχουν κάνει οι στίχοι του τραγουδιού «Τα όνειρα χτίζονται», το οποίο τραγούδησε μοναδικά ο Στέλιος Καζαντζίδης το 1973 με «δεύτερη φωνή» τη Χάρις Αλεξίου.
Ο Άκης Πάνου εδώ μας χαρίζει έναν από τους πιο αξιοζήλευτους στίχους λαϊκού τραγουδιού, από τους σπάνιους που πραγματεύονται με σπάνιο λυρισμό ένα «αφηρημένο» θέμα όπως το κυνήγι του προσωπικού ονείρου χωρίς τον υπολογισμό του τιμήματος.
Ο Άκης Πάνου υπήρξε ένας μεγάλος λαϊκός ποιητής, μοναδικός στο είδος του, με μια ευαισθησία που ανάβλυζε αβίαστα μέσα από τα τραγούδια του,ερχόμενη σε πλήρη αντίθεση με τον σκληρό επικοινωνιακό του κώδικα.
Το θέμα του ξετυλίγεται με αξιοζήλευτο τρόπο και η κλιμάκωση της συναισθηματικής έντασης φτάνει στην κορύφωσή της με την επανάληψη του τελευταίου ρεφραίν.
Τα όνειρα που δεν κοπιάζεις να πραγματοποιήσεις αλλά μένουν οκνηρά και φοβισμένα στη σκέψη σου μόνο, εγκλωβισμένα στη σφαίρα της «απεριόριστης δυνατότητας» δεν έχουν καμία απολύτως αξία.
Αντίθετα εκείνα που τολμάς να κοπιάσεις για την πραγμάτωσή τους δίνουν νόημα στη ζωή, όσο σκληρός κι αν είναι ο αγώνας σου. Δίνουν νόημα σε μια ζωή που δεν είναι μικρή και μίζερη αλλά «μεγάλη» γιατί αποκτά νόημα μια και «τη ζεις διαρκώς».
«Είναι τόσο μεγάλη η ζωή , όταν ζεις διαρκώς»
Ένας στίχος, πολύτιμο μάθημα ζωής από ένα μεγάλο δημιουργό που επισημαίνει και υμνεί το νόημα της ύπαρξης, που δεν είναι άλλο από την διαρκή επιδίωξη της «εκδίκησης του ονείρου»,την πραγματοποίησή του.
Και αυτός ο αγώνας είναι έντιμος, γλυκός παρ’ όλη τη δυσκολία του και αξίζει να «δώσεις το είναι σου» για να τον φτάσεις έως το τέρμα όπου σε περιμένει η τελική κρίση για δικαιώσει την αποκοτιά και το πείσμα σου.
Η υλοποίηση του ονείρου γίνεται εδώ, ένα διαβατήριο αιωνιότητας, ισοδύναμη σχεδόν με την αθανασία. Την αθανασία που κέρδισε ο δημιουργός ακολουθώντας το δικό του όνειρο χωρίς συμβιβασμούς.
«Τα όνειρα χτίζονται»
Τα όνειρα που μένουνε
μονάχα μες στη σκέψη
κανείς μην τα πιστέψει
τα σβήνει η ζωή.
Τα όνειρα που χτίζονται
κι αντέχουνε στο χρόνο
υφαίνονται με πόνο
χωρίς αναπνοή.
Είναι τόσο σκληρός ο αγώνας
μα τόσο γλυκός,
είναι τόσο μεγάλη η ζωή
όταν ζεις διαρκώς,
κι έτσι φτάνεις στο τέρμα
χωρίς να ‘χεις νιώσει μικρός
και παλεύεις, πεθαίνεις, περνάς
μα δεν είσαι νεκρός.
Τα όνειρα που παίρνουνε
για λίγο το μυαλό μου
μερώνουν τον καημό μου
μια τόση δα στιγμή.
Στα όνειρα που χτίζονται
το είναι μου κι αν δώσω
αξίζει να ’ναι τόσο
βαριά η πληρωμή.
Είναι τόσο σκληρός ο αγώνας
μα τόσο γλυκός,
είναι τόσο μεγάλη η ζωή
όταν ζεις διαρκώς,
κι έτσι φτάνεις στο τέρμα
χωρίς να ‘χεις νιώσει μικρός
και παλεύεις, πεθαίνεις, περνάς
μα δεν είσαι νεκρός.
«Όταν κάποιος λέει αλήθειες και δεν θέλουν να τον καταλάβουν, τον λένε τρελό. Αυτός έχει τις δικές του ιδέες και οι άλλοι βομβαρδίζουν το μυαλό του για να τις μεταβάλουν».
Άκης Πάνου
