Μόλις πριν από λίγο πληροφορήθηκα ότι έφυγε χθες από τη ζωή ο ποιητής Κώστας Ριτσώνης σε ηλικία 69 ετών.
Ο Κώστας Ριτσώνης γεννήθηκε το 1946 στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στην Πολυτεχνική Σχολή στη Θεσσαλονίκη. Άρχισε να γράφει από το 1969 και ήταν αποκλειστικός συνεργάτης του περιοδικού «Διαγώνιος» του Ντίνου Χριστιανόπουλου μέχρι το 1984. Από το 1987 εκδίδει το χειρόγραφο περιοδικό «Ποιήματα των φίλων» και από το 1996 επιμελήθηκε τις ομώνυμες τυπωμένες εκδόσεις.
Υπήρξε συνδημιουργός και υπεύθυνος ύλης του λογοτεχνικού περιοδικού «Πανδώρα» από το 1997 μέχρι το 2001 και το 2006 μαζί με τον πεζογράφο Γιάννη Μπασκόζο εξέδωσαν το περιοδικό «Οι φίλοι». Άλλες μεγάλες του αγάπες ήταν η ζωγραφική το ρεμπέτικο τραγούδι και οι μεταφράσεις κυρίως Γάλλων ποιητών. Πολλές από αυτές τις παρουσίασε στο ηλεκτρονικό περιοδικό «Ποιείν».
Συνεργάστηκε με τα τυπωμένα περιοδικά: Διαγώνιος, Τράμ, Πλανόδιον, Λέξη, Ανακύκληση, Πανδώρα, Φίλοι, Πάροδος, Γραφή, Δην, Φαρφουλάς, Λογοτεχνική πολυμορφία, Αλμανάκ, Ποιείν, Intellectum. Επίσης συνεργάστηκε στο διαδίκτυο με τα ηλεκτρονικά περιοδικά: 24 γράμματα, Ποιείν, Βακχικόν, Ποιητές δυτικής ακτής, Βibliotheque, Μέγα λαϊκό, Στάχτη, Βαρελάκι, Θράκα, Διάστιχο και πολλά ποιήματά του βρίσκονται σε ιστολόγια φίλων του και στις ετήσιες ανθολογίες του Τάσου Κόρφη «Φωνές» και του Γιάννη Κορίδη «Ποιητικό Ημερολόγιο. Έχει μεταφραστεί στα αγγλικά από τον Γιάννη Γκούμα και στα πολωνέζικα από τον Janusz Strasburger.
Ποιήματά του έχει μελοποιήσει ο Σταύρος Κουγιουμτζής, αλλά και ο ίδιος έχει εκδώσει βιβλίο με ρεμπέτικους στίχους για τα τραγούδια του παιγμένα στα μακάμ της λαϊκής μας μουσικής.
ΒΙΒΛΙΑ: «Αγκαλιά» 1974, «Ο ανάπηρος λαχειοπώλης» και άλλα ποιήματα 1982, «Φωτισμένο εργοστάσιο» 1996, «Τσίλιες», μικρά πεζά, 1991-2001 «Πουλιά και ψίχουλα» 2001, «Βραχνή φωνή» 2003, «151 ποιήματα» 2011, «Τραγούδια στα μακάμια» κ.α.
Το πρώτο από τα δυο τραγούδια με στίχους του Κώστα Ριτσώνη ήταν το «Κάτι παιδιά», με τη φωνή της Αιμιλίας Κουγιουμτζή.
To 1993 το συγκεκριμένο τραγούδι έδωσε το γενικό τίτλο στο δίσκο του Κουγιουμτζή «Κάτι παιδιά που αγαπάνε το τραγούδι», που περιείχε επανεκτελέσεις τραγουδιών του με τη φωνή της Αιμιλίας Κουγιουμτζή. Στο οπισθόφυλλο αυτού του δίσκου το τραγούδι αφιερώνεται από τους δημιουργούς στον Στέλιο Καζαντζίδη.
Τέσσερα χρόνια μετά, το 1986, στο δίσκο «Τρελοί και άγγελοι» ο Γιώργος Νταλάρας κατέθεσε μια εξίσου σπουδαία ερμηνεία στο ίδιο τραγούδι. Είναι από αυτά τα κομμάτια που περιμένουν μια δεύτερη «ευκαιρία», αφού δεν έχει ακουστεί ποτέ «ζωντανά» (τουλάχιστον σε όσες συναυλίες του συνθέτη ή του τραγουδιστή έχω παραβρεθεί. Και δεν είναι λίγες…)
Ένα από τα καλά του δημοφιλούς διαδικτυακού τόπου που φέρει το όνομα facebook, είναι η δυνατότητα να έρθεις σε επαφή με ανθρώπους που, ενδεχομένως, να μη γνώριζες ποτέ… Έτσι συνέβη και με τον Κώστα Ριτσώνη με τον οποίο γνωριστήκαμε τον περασμένο Οκτώβρη μέσω facebook. Μιλήσαμε σχετικά με τον Σταύρο Κουγιουμτζή, αλλά και την ενασχόλησή του με το μπουζούκι και το λαϊκό τραγούδι. Μου είχε στείλει μάλιστα να διαβάσω κάποιους στίχους του… Δυστυχώς δεν προλάβαμε να κάνουμε μια ολοκληρωμένη συνέντευξη, όπως είχαμε «δεσμευθεί»…
Καλό ταξίδι Κώστα Ριτσώνη…
Ποιος ήταν ο Κώστας Ριτσώνης
Όπως αναφέρει το έγκυρο διαδικτυακό περιοδικό www.poiein.gr συνεργάτης του οποίου υπήρξε ο Κώστας Ριτσώνης:Ο Κώστας Ριτσώνης γεννήθηκε το 1946 στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στην Πολυτεχνική Σχολή στη Θεσσαλονίκη. Άρχισε να γράφει από το 1969 και ήταν αποκλειστικός συνεργάτης του περιοδικού «Διαγώνιος» του Ντίνου Χριστιανόπουλου μέχρι το 1984. Από το 1987 εκδίδει το χειρόγραφο περιοδικό «Ποιήματα των φίλων» και από το 1996 επιμελήθηκε τις ομώνυμες τυπωμένες εκδόσεις.
Υπήρξε συνδημιουργός και υπεύθυνος ύλης του λογοτεχνικού περιοδικού «Πανδώρα» από το 1997 μέχρι το 2001 και το 2006 μαζί με τον πεζογράφο Γιάννη Μπασκόζο εξέδωσαν το περιοδικό «Οι φίλοι». Άλλες μεγάλες του αγάπες ήταν η ζωγραφική το ρεμπέτικο τραγούδι και οι μεταφράσεις κυρίως Γάλλων ποιητών. Πολλές από αυτές τις παρουσίασε στο ηλεκτρονικό περιοδικό «Ποιείν».
Συνεργάστηκε με τα τυπωμένα περιοδικά: Διαγώνιος, Τράμ, Πλανόδιον, Λέξη, Ανακύκληση, Πανδώρα, Φίλοι, Πάροδος, Γραφή, Δην, Φαρφουλάς, Λογοτεχνική πολυμορφία, Αλμανάκ, Ποιείν, Intellectum. Επίσης συνεργάστηκε στο διαδίκτυο με τα ηλεκτρονικά περιοδικά: 24 γράμματα, Ποιείν, Βακχικόν, Ποιητές δυτικής ακτής, Βibliotheque, Μέγα λαϊκό, Στάχτη, Βαρελάκι, Θράκα, Διάστιχο και πολλά ποιήματά του βρίσκονται σε ιστολόγια φίλων του και στις ετήσιες ανθολογίες του Τάσου Κόρφη «Φωνές» και του Γιάννη Κορίδη «Ποιητικό Ημερολόγιο. Έχει μεταφραστεί στα αγγλικά από τον Γιάννη Γκούμα και στα πολωνέζικα από τον Janusz Strasburger.
Ποιήματά του έχει μελοποιήσει ο Σταύρος Κουγιουμτζής, αλλά και ο ίδιος έχει εκδώσει βιβλίο με ρεμπέτικους στίχους για τα τραγούδια του παιγμένα στα μακάμ της λαϊκής μας μουσικής.
ΒΙΒΛΙΑ: «Αγκαλιά» 1974, «Ο ανάπηρος λαχειοπώλης» και άλλα ποιήματα 1982, «Φωτισμένο εργοστάσιο» 1996, «Τσίλιες», μικρά πεζά, 1991-2001 «Πουλιά και ψίχουλα» 2001, «Βραχνή φωνή» 2003, «151 ποιήματα» 2011, «Τραγούδια στα μακάμια» κ.α.
«Κάτι παιδιά που αγαπάνε το τραγούδι»
Το 1982 κυκλοφόρησε ο δίσκος του Σταύρου Κουγιουμτζή «Μικραίνει ο κόσμος», όπου ο συνθέτης μελοποίησε με ξεχωριστό τρόπο μια σειρά από ποιήματα των Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, Γιώργου Σεφέρη, Μίλτου Σαχτούρη, Ντίνου Χριστιανόπουλου, Τάσου Κόρφη, καθώς και δυο ποιήματα του Κώστα Ριτσώνη. Τραγουδούσαν ο Αντώνης Καλογιάννης, ο Γιάννης Κούτρας, ο Γιάννης Μπογδάνος, η Αιμιλία Κουγιουμτζή και ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, ο οποίος, σύμφωνα με μαρτυρία της Αιμιλίας, δεν μπορούσε να τραγουδήσει αν δεν άκουγε στο πιάνο τον ίδιο το συνθέτη. Έτσι αντί του εξαίρετου πιανίστα Σαράντη Κασσάρα, που παίζει πιάνο στο δίσκο, στα κομμάτια που τραγουδά ο Χριστιανόπουλος, «επιστρατεύθηκε» ο ίδιος ο συνθέτης, προκειμένου να μπορέσει να τα αποδώσει ο ποιητής.Το πρώτο από τα δυο τραγούδια με στίχους του Κώστα Ριτσώνη ήταν το «Κάτι παιδιά», με τη φωνή της Αιμιλίας Κουγιουμτζή.
To 1993 το συγκεκριμένο τραγούδι έδωσε το γενικό τίτλο στο δίσκο του Κουγιουμτζή «Κάτι παιδιά που αγαπάνε το τραγούδι», που περιείχε επανεκτελέσεις τραγουδιών του με τη φωνή της Αιμιλίας Κουγιουμτζή. Στο οπισθόφυλλο αυτού του δίσκου το τραγούδι αφιερώνεται από τους δημιουργούς στον Στέλιο Καζαντζίδη.
«Τι σημαίνει αγάπη»
Το δεύτερο τραγούδι με στίχους του Κώστα Ριτσώνη, από το δίσκο «Μικραίνει ο κόσμος», ήταν ένα βαλσάκι, με «χρώματα» ανατολής, ο «Τούρκικος σκοπός» ή «Τι σημαίνει αγάπη» (όπως είναι ο επίσημος τίτλος του). Ας μου επιτραπεί η έκφραση, αλλά εδώ θεωρώ πως έχουμε ένα «ρεσιτάλ» ερμηνείας από την Αιμιλία Κουγιουμτζή.Τέσσερα χρόνια μετά, το 1986, στο δίσκο «Τρελοί και άγγελοι» ο Γιώργος Νταλάρας κατέθεσε μια εξίσου σπουδαία ερμηνεία στο ίδιο τραγούδι. Είναι από αυτά τα κομμάτια που περιμένουν μια δεύτερη «ευκαιρία», αφού δεν έχει ακουστεί ποτέ «ζωντανά» (τουλάχιστον σε όσες συναυλίες του συνθέτη ή του τραγουδιστή έχω παραβρεθεί. Και δεν είναι λίγες…)
Ένα από τα καλά του δημοφιλούς διαδικτυακού τόπου που φέρει το όνομα facebook, είναι η δυνατότητα να έρθεις σε επαφή με ανθρώπους που, ενδεχομένως, να μη γνώριζες ποτέ… Έτσι συνέβη και με τον Κώστα Ριτσώνη με τον οποίο γνωριστήκαμε τον περασμένο Οκτώβρη μέσω facebook. Μιλήσαμε σχετικά με τον Σταύρο Κουγιουμτζή, αλλά και την ενασχόλησή του με το μπουζούκι και το λαϊκό τραγούδι. Μου είχε στείλει μάλιστα να διαβάσω κάποιους στίχους του… Δυστυχώς δεν προλάβαμε να κάνουμε μια ολοκληρωμένη συνέντευξη, όπως είχαμε «δεσμευθεί»…
Καλό ταξίδι Κώστα Ριτσώνη…
