Χειμαρρώδης δεξιοτέχνης του μπουζουκιού με «αμέτρητη» θητεία στη δισκογραφία αλλά και στη διασκέδαση. Πάντα σε προγράμματα πρώτης γραμμής, στο πλευρό λαμπερών ονομάτων, αλλά και μερικές φορές, παράλληλα, σε δίσκους, στέκια και σχήματα «μερακλίδικα».
Με το περίτεχνο παίξιμό του και την έντονη προσωπικότητα του κλέβει την παράσταση. Πέρα από την κλασική έκφρασή του διαθέτει και μια «ανατρεπτικότητα» που τον χρίζει μοναδικό.
Ακομπλεξάριστος, και του λιμανιού και του σαλονιού, «κεντάει» επίσης και στον τομέα της ενορχήστρωσης.
Σαν συνθέτης έχει παρουσιάσει εξαιρετικά οργανικά αλλά και μερικά «διακριτικά» στέρεα τραγούδια.
Το 2004 στο δίσκο «Manolis Karantinis» της σειράς «Great Performers» ο Μανώλης Καραντίνης σμίγει με τον Νίκο Ζούδιαρη στις γοητευτικές Μεγάλες αγάπες. Τραγουδά η Ελένη Τσαλιγοπούλου.
Το 2007 ο Μανώλης Καραντίνης μελοποιούσε στίχους του Γιάννη Τζουανόπουλου στον πολυσυλλεκτικό δίσκο (από άποψη συνθετών και ερμηνευτών) του στιχουργού «Λαϊκά Φεγγάρια». Εκεί η Γιώτα Νέγκα τραγουδούσε τη δημιουργία τους Όλα εσύ…
Στον ίδιο δίσκο, τα «Λαϊκά Φεγγάρια» ο Καραντίνης έγραφε πάνω στους στίχους του Τζουανόπουλου ένα «πονεμένο» ζεϊμπέκικο που ερμήνευε υποδειγματικά ο Μανώλης Λιδάκης: Το μαχαίρι…
Το 2010 ο Μανώλης Καραντίνης ξαναβρίσκει το λόγο του Νίκου Ζούδιαρη, στο τραγούδι Οι μεγάλες στράτες, που συμπεριλαμβάνεται στο δίσκο της Αρετής Κετιμέ «Καλή σου τύχη».
Το 2013 ο Μανώλης Καραντίνης παρουσιάζει τον προσωπικό του δίσκο «Της ψυχής μου τα κρυμμένα». Εκεί σμίγουμε μαζί δημιουργικά, εκείνος ως μελωδός κι εγώ ως στιχουργός, στην Πόλη του έρωτα που τραγουδά ο «σύντροφος» και του Καραντίνη, Τόλης Βοσκόπουλος.
Στον ίδιο δίσκο η Πίτσα Παπαδοπούλου ερμηνεύει, όπως πάντα υπέροχα, το ζεϊμπέκικο που έδωσε και τον τίτλο στην όλη εργασία: Της ψυχής μου τα κρυμμένα…
Στον δίσκο της «Της ψυχής μου τα κρυμμένα» το ερμηνευτικό παρών δίνει και ο Αντώνης Ρέμος με τον οποίο ο Καραντίνης συνεργάζεται στενά τα τελευταία χρόνια. Στους Ορίζοντες οι στίχοι είναι της Άννας Στεργιανού.
Το 2014 ο Καραντίνης συναντιέται και πάλι με τον Γιάννη Τζουανόπουλο, στο δίσκο του τελευταίου «Στην άκρη του φιλιού» απ’ όπου προκύπτει και το αληθινό «γεμάτο» ζεϊμπέκικο Μακρίσια (της φωτιάς).
Με το περίτεχνο παίξιμό του και την έντονη προσωπικότητα του κλέβει την παράσταση. Πέρα από την κλασική έκφρασή του διαθέτει και μια «ανατρεπτικότητα» που τον χρίζει μοναδικό.
Ακομπλεξάριστος, και του λιμανιού και του σαλονιού, «κεντάει» επίσης και στον τομέα της ενορχήστρωσης.
Σαν συνθέτης έχει παρουσιάσει εξαιρετικά οργανικά αλλά και μερικά «διακριτικά» στέρεα τραγούδια.
Ας σεργιανίσουμε λίγο στον συνθετικό κόσμο του Μανώλη Καραντίνη:
Το 2004 στο δίσκο «Manolis Karantinis» της σειράς «Great Performers» ο Μανώλης Καραντίνης σμίγει με τον Νίκο Ζούδιαρη στις γοητευτικές Μεγάλες αγάπες. Τραγουδά η Ελένη Τσαλιγοπούλου.
Το 2007 ο Μανώλης Καραντίνης μελοποιούσε στίχους του Γιάννη Τζουανόπουλου στον πολυσυλλεκτικό δίσκο (από άποψη συνθετών και ερμηνευτών) του στιχουργού «Λαϊκά Φεγγάρια». Εκεί η Γιώτα Νέγκα τραγουδούσε τη δημιουργία τους Όλα εσύ…
Στον ίδιο δίσκο, τα «Λαϊκά Φεγγάρια» ο Καραντίνης έγραφε πάνω στους στίχους του Τζουανόπουλου ένα «πονεμένο» ζεϊμπέκικο που ερμήνευε υποδειγματικά ο Μανώλης Λιδάκης: Το μαχαίρι…
Το 2010 ο Μανώλης Καραντίνης ξαναβρίσκει το λόγο του Νίκου Ζούδιαρη, στο τραγούδι Οι μεγάλες στράτες, που συμπεριλαμβάνεται στο δίσκο της Αρετής Κετιμέ «Καλή σου τύχη».
Το 2013 ο Μανώλης Καραντίνης παρουσιάζει τον προσωπικό του δίσκο «Της ψυχής μου τα κρυμμένα». Εκεί σμίγουμε μαζί δημιουργικά, εκείνος ως μελωδός κι εγώ ως στιχουργός, στην Πόλη του έρωτα που τραγουδά ο «σύντροφος» και του Καραντίνη, Τόλης Βοσκόπουλος.
Στον ίδιο δίσκο η Πίτσα Παπαδοπούλου ερμηνεύει, όπως πάντα υπέροχα, το ζεϊμπέκικο που έδωσε και τον τίτλο στην όλη εργασία: Της ψυχής μου τα κρυμμένα…
Στον δίσκο της «Της ψυχής μου τα κρυμμένα» το ερμηνευτικό παρών δίνει και ο Αντώνης Ρέμος με τον οποίο ο Καραντίνης συνεργάζεται στενά τα τελευταία χρόνια. Στους Ορίζοντες οι στίχοι είναι της Άννας Στεργιανού.
Το 2014 ο Καραντίνης συναντιέται και πάλι με τον Γιάννη Τζουανόπουλο, στο δίσκο του τελευταίου «Στην άκρη του φιλιού» απ’ όπου προκύπτει και το αληθινό «γεμάτο» ζεϊμπέκικο Μακρίσια (της φωτιάς).
