Αυτό το βιβλίο, μου το πρότεινε ο φίλος μου ο Γιάννης από το No14me και τελικά είχε απόλυτο δίκιο αφού δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου και το σκεφτόμουν αρκετά μετά το πέρας της ανάγνωσης. Πρόκειται για το πρώτο μυθιστόρημα της Αμερικανίδας Rene Denfeld, που είναι δημοσιογράφος και ερευνήτρια υποθέσεων θανατοποινιτών, όπως και η Κυρία που παίζει καθοριστικό ρόλο στην πλοκή του βιβλίου.
Αφηγητής της ιστορίας ένας κρατούμενος της πτέρυγας των θανατοποινιτών σε μια φυλακή υψίστης ασφαλείας που έχει ως μόνη διέξοδό του τα βιβλία και τις λέξεις. Έμαθε να διαβάζει μέσα στη φυλακή και όταν οι άλλοι κρατούμενοι προτιμούσαν το προαύλιο, έβρισκε καταφύγιο στη βιβλιοθήκη. Δεν μαθαίνουμε ποτέ το όνομα του ούτε και για ποιο έγκλημα έχει καταδικαστεί. Αλλά μέσα από τη διήγησή του μαθαίνουμε την ιστορία του Γιόρκ, του κρατούμενου στο διπλανό κελί. Είναι ο επόμενος που θα οδηγηθεί στο δωμάτιο των εκτελέσεων. Και ενώ το όνειρο όλων των θανατοποινιτών είναι να μπορέσουν να γλυτώσουν την εκτέλεση και να έχουν τη δυνατότητα να βλέπουν τους δικούς τους ανθρώπους ή να κάνουν μια βόλτα στο προαύλιο κάτω από τον ήλιο, ο Γιόρκ δεν το θέλει. Ο Γιόρκ θέλει να πεθάνει και το καθιστά σαφές με κάθε τρόπο στην Κυρία. Η Κυρία είναι μια ερευνήτρια που προσπαθεί να ανασυνθέσει το παρελθόν των μελλοθάνατων και να βρει στοιχεία που θα οδηγήσουν σε αναψηλάφηση της δίκης και ίσως της μετατροπής της θανατικής ποινής σε ισόβια. Ο αφηγητής παρακολουθεί την προσπάθεια της Κυρίας να σώσει τον Γιόρκ. Ταυτόχρονα μας συστήνει τον Ιερέα της φυλακής, τον οποίο η Κυρία ερωτεύεται και τον Διευθυντή, που αντιμετωπίζει ακόμα και αυτούς τους στυγνούς δολοφόνους κάπως πιο ανθρώπινα.
Το βιβλίο δεν εστιάζει στη δράση, αλλά στην ανασύνθεση των χαρακτήρων των ηρώων του. Παρακολουθούμε την Κυρία να ανακαλύπτει κομμάτι - κομμάτι το παρελθόν του Γιόρκ, προσπαθώντας να καταλάβει τι τον οδήγησε να γίνει το τέρας που έγινε. Ταυτόχρονα ξεδιπλώνεται μπροστά μας η σκληρή πραγματικότητα της φυλακής. Διαφθορά, βιασμοί, οι μεταφορά των πτωμάτων στους φούρνους και η βία που είναι διάχυτη παντού. Η συγγραφέας περιγράφει τις συνθήκες με ρεαλισμό, αλλά ταυτόχρονα καταφεύγει στη φαντασία, που είναι ίσως ο μοναδικός τρόπος να επιβιώσει κάποιος εκεί.
Πρόκειται για ένα σκληρό, αλλά καθηλωτικό μυθιστόρημα με μια αφήγηση που θα συναρπάσει τον αναγνώστη. Είναι ένα κράμα αστυνομικού, ιστορίας φυλακής και κοινωνικού μυθιστορήματος που αξίζει να διαβάσετε. Η μετάφραση είναι της Χίλντας Παπαδημητρίου και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.
Ακόμα και τα τέρατα χρειάζονται γαλήνη. Ακόμα και τα τέρατα χρειάζονται κάποιον να τους ακούσει αληθινά - να τους αφουγκραστεί… Τότε ίσως μπορέσουμε να βάλουμε ένα τέλος σε ανθρώπους σαν εμένα…
Αφηγητής της ιστορίας ένας κρατούμενος της πτέρυγας των θανατοποινιτών σε μια φυλακή υψίστης ασφαλείας που έχει ως μόνη διέξοδό του τα βιβλία και τις λέξεις. Έμαθε να διαβάζει μέσα στη φυλακή και όταν οι άλλοι κρατούμενοι προτιμούσαν το προαύλιο, έβρισκε καταφύγιο στη βιβλιοθήκη. Δεν μαθαίνουμε ποτέ το όνομα του ούτε και για ποιο έγκλημα έχει καταδικαστεί. Αλλά μέσα από τη διήγησή του μαθαίνουμε την ιστορία του Γιόρκ, του κρατούμενου στο διπλανό κελί. Είναι ο επόμενος που θα οδηγηθεί στο δωμάτιο των εκτελέσεων. Και ενώ το όνειρο όλων των θανατοποινιτών είναι να μπορέσουν να γλυτώσουν την εκτέλεση και να έχουν τη δυνατότητα να βλέπουν τους δικούς τους ανθρώπους ή να κάνουν μια βόλτα στο προαύλιο κάτω από τον ήλιο, ο Γιόρκ δεν το θέλει. Ο Γιόρκ θέλει να πεθάνει και το καθιστά σαφές με κάθε τρόπο στην Κυρία. Η Κυρία είναι μια ερευνήτρια που προσπαθεί να ανασυνθέσει το παρελθόν των μελλοθάνατων και να βρει στοιχεία που θα οδηγήσουν σε αναψηλάφηση της δίκης και ίσως της μετατροπής της θανατικής ποινής σε ισόβια. Ο αφηγητής παρακολουθεί την προσπάθεια της Κυρίας να σώσει τον Γιόρκ. Ταυτόχρονα μας συστήνει τον Ιερέα της φυλακής, τον οποίο η Κυρία ερωτεύεται και τον Διευθυντή, που αντιμετωπίζει ακόμα και αυτούς τους στυγνούς δολοφόνους κάπως πιο ανθρώπινα.
Το βιβλίο δεν εστιάζει στη δράση, αλλά στην ανασύνθεση των χαρακτήρων των ηρώων του. Παρακολουθούμε την Κυρία να ανακαλύπτει κομμάτι - κομμάτι το παρελθόν του Γιόρκ, προσπαθώντας να καταλάβει τι τον οδήγησε να γίνει το τέρας που έγινε. Ταυτόχρονα ξεδιπλώνεται μπροστά μας η σκληρή πραγματικότητα της φυλακής. Διαφθορά, βιασμοί, οι μεταφορά των πτωμάτων στους φούρνους και η βία που είναι διάχυτη παντού. Η συγγραφέας περιγράφει τις συνθήκες με ρεαλισμό, αλλά ταυτόχρονα καταφεύγει στη φαντασία, που είναι ίσως ο μοναδικός τρόπος να επιβιώσει κάποιος εκεί.
Πρόκειται για ένα σκληρό, αλλά καθηλωτικό μυθιστόρημα με μια αφήγηση που θα συναρπάσει τον αναγνώστη. Είναι ένα κράμα αστυνομικού, ιστορίας φυλακής και κοινωνικού μυθιστορήματος που αξίζει να διαβάσετε. Η μετάφραση είναι της Χίλντας Παπαδημητρίου και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.
Ακόμα και τα τέρατα χρειάζονται γαλήνη. Ακόμα και τα τέρατα χρειάζονται κάποιον να τους ακούσει αληθινά - να τους αφουγκραστεί… Τότε ίσως μπορέσουμε να βάλουμε ένα τέλος σε ανθρώπους σαν εμένα…
