500 περίπου σελίδες επιχειρούν να ψηλαφίσουν τη ζωή, τα τραγούδια, την τέχνη και τις σκέψεις του μουσικοσυνθέτη που πήρε θέσεις στα ζητήματα που αφορούν τον άνθρωπο, τις τέχνες και τον πολιτισμού του τόπου και παράλληλα την πολιτική «ματιά» ενός δημιουργού που δεν δίστασε να εκφράσει με «νεύρο» και «σθένος» τις απόψεις του, καταθέτοντας έργα πρωτοποριακά που σημάδεψαν την μουσική ιστορία του τόπου.
Ο Μικρούτσικος αυτοβιογραφείται την κατάλληλη στιγμή, κατά τη γνώμη, χωρίς αυτό να αναιρεί την παρούσα και μελλοντική διαδρομή του και όσο μεστά και άξια είναι σε θέση ακόμη να μας προσφέρει. Βρίσκεται στην ωριμότητά του, έχει δώσεις τις μάχες του, έχει τη διαύγεια και τις εμπειρίες να αξιολογήσει το χτες, να «μετρήσει» το σήμερα, να οραματιστεί και να βάλει ορθές συντεταγμένες για την ποθητή συνισταμένη του αύριο.
Ο λόγος του, οι θύμησές τους είναι χειμαρρώδης ποταμός αλλά η ευρηματικότητα της έκδοσης έγκειται στο ότι ο Ιωάννου παρεμβαίνει σαν «εξωτερικός» παρατηρητής στις μαρτυρίες του Μικρούτσικου, σχολιάζοντας τα «δρώμενα», προσθέτοντας τη δική του άποψη και αντίληψη για τον καλλιτέχνη, τον άνθρωπο, τον υπουργό πολιτισμού, τον φοιτητή, τον πατέρα, τον παππού, τον θνητό που κάνει λάθη, που χορεύει ζεϊμπέκικο πάνω στο κρεβάτι παραμονή του γάμου του, που αγαπάει τον αδελφό του και αναγνωρίζει το ταλέντο του αλλά δεν συμμερίζεται τις επιλογές του…
Η αυτοβιογραφία κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.
