Περίμενα το καινούριο βιβλίο του Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες με ανυπομονησία, μιας και είχα ενθουσιαστεί με τα δυο προηγούμενα του βιβλία που κυκλοφορούν στα ελληνικά. Όταν τελικά έφτασε στα χέρια μου, αρχικά τρόμαξα λίγο με το μέγεθος του, αλλά τελικά, για μια ακόμα φορά, δεν απογοητεύτηκα από τον Κολομβιανό συγγραφέα που δείχνει να έχει βρει τον τρόπο να διηγείται μια ιστορία μπλέκοντας αριστοτεχνικά τα πραγματικά γεγονότα με τη μυθοπλασία.
Σε αυτό το μυθιστόρημα ο Juan Gabriel Vásquez επιλέγει για ακόμα μια φορά να ασχοληθεί με την ιστορία του τόπου του και να γίνει κι ο ίδιος μέρος της πλοκής του.
Κεντρικός ήρωας του βιβλίου ο Κάρλος Καρβάγιο, που το 2014 συλλαμβάνεται σ’ ένα μουσείο της Μπογκοτά για την κλοπή του υφασμάτινου κοστουμιού του Χόρχε Ελιέσερ Γκαϊτάν, του φιλελεύθερου πολιτικού ηγέτη που δολοφονήθηκε το 1948. Ο Καρβάγιο, λάτρης των θεωριών συνομωσίας, κάνει σκοπό της ζωής του να ανακαλύψει τους πραγματικούς δολοφόνους του Γκαϊτάν, υποστηρίζοντας ότι το ίδιο συνέβη και με τη δολοφονία του Ράφαελ Ουρίμπε Ουρίμπε, αρχηγού του φιλελεύθερου κόμματος κάποιες δεκαετίες πριν. Πιστεύοντας ότι οι πραγματικοί ένοχοι για αυτές τι δολοφονίες έχουν προστατευτεί από το καθεστώς, ο Καρβάγιο με τρόπο εμμονικό συλλέγει στοιχεία και μαρτυρίες συνδέοντας τις δύο δολοφονίες με εκείνη του Κένεντι. Αυτό που επιθυμεί είναι να γραφτεί ένα βιβλίο που θα ρίχνει φως στις σκοτεινές πτυχές της ιστορίας. Και σε αυτό το σημείο εμπλέκεται ο ίδιος ο Βάσκεζ, τον οποίο ο Καρβάγιο γνωρίζει μέσω του γιατρού Μπεναβίδες. Και ενώ στην αρχή ο Βάσκεζ αντιμετωπίζει τον Καρβάγιο ως έναν άλλο γραφικό συνωμοσιολόγο, στο τέλος αποφασίζει να συνεργαστεί μαζί του για να γραφτεί επιτέλους ένα βιβλίο που περιλαμβάνει τα πραγματικά γεγονότα και θα αποκαλύψει όσα έμεναν τόσα χρόνια στο σκοτάδι.
Ο Βάσκες για ακόμα μια φορά βουτάει στην ιστορία της Κολομβίας και παρά το γεγονός ότι τα γεγονότα που αφηγείται δεν μας αφορούν άμεσα, το κάνει με τέτοιο τρόπο που προσωπικά με παρέσυρε, μιας και, όσο προχωρούσε η ανάγνωση, είχα όλο και μεγαλύτερη αγωνία για το αν τελικά οι ήρωες θα φτάσουν στην αλήθεια που τόσο πολύ επιθυμούν. Επιλέγει να διηγηθεί την ιστορία του μεταφέροντας τον αναγνώστη μπρος και πίσω στο χρόνο και εστιάζοντας στις λεπτομέρειες, αλλά και στο πάθος των ηρώων του για την αναζήτηση της αλήθειας. Ένα πάθος που συχνά μπορεί σε κάποιον που είναι απλά παρατηρητής να φανεί εμμονή ή ακόμη και τρέλα, αλλά τελικά όταν αποκαλύπτεται πόσο τα εγκλήματα που έγιναν στο παρελθόν μας στοιχειώνουν και επηρεάζουν το παρόν, όλα τα κομμάτια του παζλ έρχονται και μπαίνουν στη θέση τους.
Ο ίδιος ο Βάσκες έχει δηλώσει ότι πέρασαν χρόνια πριν τολμήσει να αναμετρηθεί με την ιστορία της πατρίδας του. Στη μορφή των λειψάνων βουτάει βαθιά στην ιστορία της Κολομβίας και μας χαρίζει ένα ακόμα εξαιρετικό μυθιστόρημα που επιβεβαιώνει για ακόμα μια φορά την αφηγηματική του δεινότητα.
Η μετάφραση είναι του Αχιλλέα Κυριακίδη και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ίκαρος.
Σε αυτό το μυθιστόρημα ο Juan Gabriel Vásquez επιλέγει για ακόμα μια φορά να ασχοληθεί με την ιστορία του τόπου του και να γίνει κι ο ίδιος μέρος της πλοκής του.
Κεντρικός ήρωας του βιβλίου ο Κάρλος Καρβάγιο, που το 2014 συλλαμβάνεται σ’ ένα μουσείο της Μπογκοτά για την κλοπή του υφασμάτινου κοστουμιού του Χόρχε Ελιέσερ Γκαϊτάν, του φιλελεύθερου πολιτικού ηγέτη που δολοφονήθηκε το 1948. Ο Καρβάγιο, λάτρης των θεωριών συνομωσίας, κάνει σκοπό της ζωής του να ανακαλύψει τους πραγματικούς δολοφόνους του Γκαϊτάν, υποστηρίζοντας ότι το ίδιο συνέβη και με τη δολοφονία του Ράφαελ Ουρίμπε Ουρίμπε, αρχηγού του φιλελεύθερου κόμματος κάποιες δεκαετίες πριν. Πιστεύοντας ότι οι πραγματικοί ένοχοι για αυτές τι δολοφονίες έχουν προστατευτεί από το καθεστώς, ο Καρβάγιο με τρόπο εμμονικό συλλέγει στοιχεία και μαρτυρίες συνδέοντας τις δύο δολοφονίες με εκείνη του Κένεντι. Αυτό που επιθυμεί είναι να γραφτεί ένα βιβλίο που θα ρίχνει φως στις σκοτεινές πτυχές της ιστορίας. Και σε αυτό το σημείο εμπλέκεται ο ίδιος ο Βάσκεζ, τον οποίο ο Καρβάγιο γνωρίζει μέσω του γιατρού Μπεναβίδες. Και ενώ στην αρχή ο Βάσκεζ αντιμετωπίζει τον Καρβάγιο ως έναν άλλο γραφικό συνωμοσιολόγο, στο τέλος αποφασίζει να συνεργαστεί μαζί του για να γραφτεί επιτέλους ένα βιβλίο που περιλαμβάνει τα πραγματικά γεγονότα και θα αποκαλύψει όσα έμεναν τόσα χρόνια στο σκοτάδι.
Ο Βάσκες για ακόμα μια φορά βουτάει στην ιστορία της Κολομβίας και παρά το γεγονός ότι τα γεγονότα που αφηγείται δεν μας αφορούν άμεσα, το κάνει με τέτοιο τρόπο που προσωπικά με παρέσυρε, μιας και, όσο προχωρούσε η ανάγνωση, είχα όλο και μεγαλύτερη αγωνία για το αν τελικά οι ήρωες θα φτάσουν στην αλήθεια που τόσο πολύ επιθυμούν. Επιλέγει να διηγηθεί την ιστορία του μεταφέροντας τον αναγνώστη μπρος και πίσω στο χρόνο και εστιάζοντας στις λεπτομέρειες, αλλά και στο πάθος των ηρώων του για την αναζήτηση της αλήθειας. Ένα πάθος που συχνά μπορεί σε κάποιον που είναι απλά παρατηρητής να φανεί εμμονή ή ακόμη και τρέλα, αλλά τελικά όταν αποκαλύπτεται πόσο τα εγκλήματα που έγιναν στο παρελθόν μας στοιχειώνουν και επηρεάζουν το παρόν, όλα τα κομμάτια του παζλ έρχονται και μπαίνουν στη θέση τους.
Ο ίδιος ο Βάσκες έχει δηλώσει ότι πέρασαν χρόνια πριν τολμήσει να αναμετρηθεί με την ιστορία της πατρίδας του. Στη μορφή των λειψάνων βουτάει βαθιά στην ιστορία της Κολομβίας και μας χαρίζει ένα ακόμα εξαιρετικό μυθιστόρημα που επιβεβαιώνει για ακόμα μια φορά την αφηγηματική του δεινότητα.
Η μετάφραση είναι του Αχιλλέα Κυριακίδη και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ίκαρος.
