Το εξώφυλλο αυτού του βιβλίου ήταν αυτό που μου τράβηξε την προσοχή. Μετά είδα ότι ο συγγραφέας είναι Ισλανδός και εγώ έχω μια αγάπη για τη λογοτεχνία του Βορρά. Ψάχνοντας λίγο παραπάνω είδα ότι ο Γιον Κάλμαν Στέφανσον είναι ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς στη χώρα του και το έργο του έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις. Το «Παράδεισος και Κόλαση» εκδόθηκε στην Ισλανδία το 2007 και αποτελεί το πρώτο μέρος μιας άτυπης τριλογίας με τίτλο «Τριλογία του Παιδιού». Πρόσφατα κυκλοφόρησε και στη χώρα μας από τις εκδόσεις Καστανιώτη σε μετάφραση της Ρίτας Κολαΐτη.
Το βιβλίο μας μεταφέρει σε μια απομακρυσμένη γωνιά της Ισλανδία όπου ένα παιδί, ο φίλος του ο Μπαρδούρ και άλλοι ψαράδες ξανοίγονται στα παγωμένα νερά. Ο Μπαρδούρ, απορροφημένος απ’ τον Απολεσθέντα Παράδεισο του Μίλτον, ξεχνάει τη νιτσεράδα του και έτσι, όταν ξεσπάει η θύελλα, υποκύπτει στο φονικό ψύχος και πεθαίνει. Το παιδί συγκλονίζεται από την απώλεια του φίλου του και όταν επιστρέφει στη στεριά είναι αποφασισμένο να επιστρέψει το βιβλίο στον κάτοχό του, έναν τυφλό γέρο-καπετάνιο. Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, που είναι αυτό το αγόρι δίχως όνομα, μας επιτρέπει μέσα από την αφήγησή του να μοιραστούμε τον πόνο του και την ελπίδα του. Το ταξίδι του είναι δύσκολο και γεμάτο αντιξοότητες και κακουχίες, αλλά εκείνο μοιάζει αποφασισμένο να ανταμώσει το φίλο του στο θάνατο. Μέχρι που φτάνει στο Χωριό και βυθίζεται στις ζωές και τις ιστορίες των κατοίκων του.
Το μυθιστόρημα αυτό σε βάζει στον κόσμο του και σε κρατάει εκεί με μια αφήγηση γεμάτη συνοχή και λυρισμό. Το πρώτο μέρος του βιβλίου εστιάζει στη μάχη μεταξύ των ψαράδων και της θάλασσας. Μια μάχη συχνά άνιση που συχνά, όταν γυρνάνε επιτέλους στην ακτή ζωντανοί, μοιάζει άθλος. Και ύστερα παρακολουθούμε το αγόρι να προσπαθεί να διαχειριστεί το θάνατο του φίλου του. Θέλει να επιστρέψει το βιβλίο γιατί στο μυαλό του μόνο έτσι θα ξεκουραστεί η ψυχή του Μπαρδούρ. Και όταν φτάνει στο χωριό ο συγγραφέας μας αφήνει να γνωρίσουμε τους κατοίκους του λίγο καλύτερα και να παρατηρήσουμε τη ζωή τους.
Μια ιστορία για τη ζωή, το θάνατο, τη φιλία, την προσπάθεια για επιβίωση που μας περιγράφει την Ισλανδία των αρχών του 20ου αιώνα. Με μια ποιητική, έντονη αφήγηση που έχει ρυθμό και κρατάει την προσοχή του αναγνώστη προκαλώντας του συναισθήματα και δίνοντάς του μια άλλη οπτική στον τρόπο που ίσως βλέπει τα πράγματα.
Ελπίζω να έχουμε την τύχη να μεταφραστούν και άλλα βιβλία του Στέφανσον στα ελληνικά γιατί το πρώτο δείγμα με άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Τη μετάφραση έχει κάνει η Ρίτα Κολαΐτη.
Το βιβλίο μας μεταφέρει σε μια απομακρυσμένη γωνιά της Ισλανδία όπου ένα παιδί, ο φίλος του ο Μπαρδούρ και άλλοι ψαράδες ξανοίγονται στα παγωμένα νερά. Ο Μπαρδούρ, απορροφημένος απ’ τον Απολεσθέντα Παράδεισο του Μίλτον, ξεχνάει τη νιτσεράδα του και έτσι, όταν ξεσπάει η θύελλα, υποκύπτει στο φονικό ψύχος και πεθαίνει. Το παιδί συγκλονίζεται από την απώλεια του φίλου του και όταν επιστρέφει στη στεριά είναι αποφασισμένο να επιστρέψει το βιβλίο στον κάτοχό του, έναν τυφλό γέρο-καπετάνιο. Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, που είναι αυτό το αγόρι δίχως όνομα, μας επιτρέπει μέσα από την αφήγησή του να μοιραστούμε τον πόνο του και την ελπίδα του. Το ταξίδι του είναι δύσκολο και γεμάτο αντιξοότητες και κακουχίες, αλλά εκείνο μοιάζει αποφασισμένο να ανταμώσει το φίλο του στο θάνατο. Μέχρι που φτάνει στο Χωριό και βυθίζεται στις ζωές και τις ιστορίες των κατοίκων του.
Το μυθιστόρημα αυτό σε βάζει στον κόσμο του και σε κρατάει εκεί με μια αφήγηση γεμάτη συνοχή και λυρισμό. Το πρώτο μέρος του βιβλίου εστιάζει στη μάχη μεταξύ των ψαράδων και της θάλασσας. Μια μάχη συχνά άνιση που συχνά, όταν γυρνάνε επιτέλους στην ακτή ζωντανοί, μοιάζει άθλος. Και ύστερα παρακολουθούμε το αγόρι να προσπαθεί να διαχειριστεί το θάνατο του φίλου του. Θέλει να επιστρέψει το βιβλίο γιατί στο μυαλό του μόνο έτσι θα ξεκουραστεί η ψυχή του Μπαρδούρ. Και όταν φτάνει στο χωριό ο συγγραφέας μας αφήνει να γνωρίσουμε τους κατοίκους του λίγο καλύτερα και να παρατηρήσουμε τη ζωή τους.
Μια ιστορία για τη ζωή, το θάνατο, τη φιλία, την προσπάθεια για επιβίωση που μας περιγράφει την Ισλανδία των αρχών του 20ου αιώνα. Με μια ποιητική, έντονη αφήγηση που έχει ρυθμό και κρατάει την προσοχή του αναγνώστη προκαλώντας του συναισθήματα και δίνοντάς του μια άλλη οπτική στον τρόπο που ίσως βλέπει τα πράγματα.
Ελπίζω να έχουμε την τύχη να μεταφραστούν και άλλα βιβλία του Στέφανσον στα ελληνικά γιατί το πρώτο δείγμα με άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Τη μετάφραση έχει κάνει η Ρίτα Κολαΐτη.
