Το κείμενο με πήρε μαζί του από την πρώτη πρόταση, από το πρώτο εντυπωσιακό κεφάλαιο. Με μετέφερε στην Αγγλία και ήταν σαν να κρυφοκοιτάζω τον ήρωα στην καθημερινότητά του.
Ο Ν., ένας τριαντάχρονος μοριακός βιολόγος, μετακομίζει από την Αθήνα στην Αγγλία για να συμμετάσχει σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα με τον τίτλο «Μελέτη Συμπεριφοράς: Η βιοχημεία της μνήμης της στοργικότητας». Ο ήρωας που υπογράφει ως Ν. είναι ένας μοναχικός άνθρωπος που ζει μια αυτοματοποιημένη ζωή, δίχως να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το χώρο που μένει και για τις συνθήκες που επικρατούν γύρω του. Περνάει όλη του τη μέρα κλεισμένος σε ένα εργαστήριο κάνοντας πειράματα σε ποντίκια. Ακολουθεί καθημερινά την ίδια ρουτίνα χωρίς παρεκκλίσεις και αποφεύγει τις κοινωνικές συναναστροφές. Ομιχλώδεις είναι και οι αναμνήσεις από την παιδική του ηλικία. Ένα ορφανοτροφείο στην Ρουμανία, το όνομα Νικολάι, οι δύο Έλληνες γονείς του, αυτός και η αδελφή του σε ένα αυτοκίνητο.
Άραγε οι τάσεις απομόνωσης οφείλονται σε γονιδιακούς παράγοντες ή στον τρόπο με τον οποίο μεγάλωσε; Είναι τα γενετικά χαρακτηριστικά πιο σημαντικά από το περιβάλλον; Αυτά είναι κάποια από τα ερωτήματα που τον βασανίζουν και στα οποία προσπαθεί να απαντήσει.
Ο ήρωας του Παπαντώνη είναι γοητευτικός παρά το γεγονός ότι παραμένει κομπάρσος στην ίδια του τη ζωή, στην οποία θα έπρεπε να είναι πρωταγωνιστής. Όταν όμως γνωρίζουμε το παρελθόν του και τα βιώματα του ως ένα από τα «ορφανά του Τσαουσέσκου», κατανοούμε και τις εμμονές του και αυτή του την περίεργη σχεδόν αντικοινωνική συμπεριφορά. Και το γεγονός ότι ο συγγραφέας μας κάνει να δούμε με ενσυναίσθηση τον ήρωα του είναι ένα από τα σπουδαία που καταφέρνει με αυτή τη νουβέλα.
Ένα εντυπωσιακό πρωτόλειο έργο που φυσικά θέτει ψηλά τον πήχη για το επόμενο βιβλίο του Παπαντώνη. Μια εξαιρετική νουβέλα που είναι συναισθηματική αλλά όχι μελό, με πλοκή που σε κρατάει μέχρι την τελευταία σελίδα. Ιδιαίτερη μνεία και συγχαρητήρια αξίζουν στις Εκδόσεις Κίχλη για την προσεγμένη μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια έκδοση.
ΚΑΡΥΟΤΥΠΟΣ (ουσ.) [λόγ. Caryotype < caryo – «πυρήνας» < αρχ. κάρυο(ν) + -type < αρχ. τύπος]: η απεικόνιση, ανά ζεύγη και κατά φθίνουσα σειρά μεγέθους, του συνόλου των χρωμοσωμάτων ενός κυττάρου, η οποία χρησιμεύει στη διάγνωση τυχόν ανωμαλιών στη δομή ή τον αριθμό τους.
Καλή ανάγνωση.
Ο Ν., ένας τριαντάχρονος μοριακός βιολόγος, μετακομίζει από την Αθήνα στην Αγγλία για να συμμετάσχει σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα με τον τίτλο «Μελέτη Συμπεριφοράς: Η βιοχημεία της μνήμης της στοργικότητας». Ο ήρωας που υπογράφει ως Ν. είναι ένας μοναχικός άνθρωπος που ζει μια αυτοματοποιημένη ζωή, δίχως να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το χώρο που μένει και για τις συνθήκες που επικρατούν γύρω του. Περνάει όλη του τη μέρα κλεισμένος σε ένα εργαστήριο κάνοντας πειράματα σε ποντίκια. Ακολουθεί καθημερινά την ίδια ρουτίνα χωρίς παρεκκλίσεις και αποφεύγει τις κοινωνικές συναναστροφές. Ομιχλώδεις είναι και οι αναμνήσεις από την παιδική του ηλικία. Ένα ορφανοτροφείο στην Ρουμανία, το όνομα Νικολάι, οι δύο Έλληνες γονείς του, αυτός και η αδελφή του σε ένα αυτοκίνητο.
Άραγε οι τάσεις απομόνωσης οφείλονται σε γονιδιακούς παράγοντες ή στον τρόπο με τον οποίο μεγάλωσε; Είναι τα γενετικά χαρακτηριστικά πιο σημαντικά από το περιβάλλον; Αυτά είναι κάποια από τα ερωτήματα που τον βασανίζουν και στα οποία προσπαθεί να απαντήσει.
Ο ήρωας του Παπαντώνη είναι γοητευτικός παρά το γεγονός ότι παραμένει κομπάρσος στην ίδια του τη ζωή, στην οποία θα έπρεπε να είναι πρωταγωνιστής. Όταν όμως γνωρίζουμε το παρελθόν του και τα βιώματα του ως ένα από τα «ορφανά του Τσαουσέσκου», κατανοούμε και τις εμμονές του και αυτή του την περίεργη σχεδόν αντικοινωνική συμπεριφορά. Και το γεγονός ότι ο συγγραφέας μας κάνει να δούμε με ενσυναίσθηση τον ήρωα του είναι ένα από τα σπουδαία που καταφέρνει με αυτή τη νουβέλα.
Ένα εντυπωσιακό πρωτόλειο έργο που φυσικά θέτει ψηλά τον πήχη για το επόμενο βιβλίο του Παπαντώνη. Μια εξαιρετική νουβέλα που είναι συναισθηματική αλλά όχι μελό, με πλοκή που σε κρατάει μέχρι την τελευταία σελίδα. Ιδιαίτερη μνεία και συγχαρητήρια αξίζουν στις Εκδόσεις Κίχλη για την προσεγμένη μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια έκδοση.
ΚΑΡΥΟΤΥΠΟΣ (ουσ.) [λόγ. Caryotype < caryo – «πυρήνας» < αρχ. κάρυο(ν) + -type < αρχ. τύπος]: η απεικόνιση, ανά ζεύγη και κατά φθίνουσα σειρά μεγέθους, του συνόλου των χρωμοσωμάτων ενός κυττάρου, η οποία χρησιμεύει στη διάγνωση τυχόν ανωμαλιών στη δομή ή τον αριθμό τους.
Καλή ανάγνωση.
