γύρισε και μια μικρού μήκους, το «Men of crisis: the Harvey Wallinger story», μια σάτιρα της διακυβέρνησης Νίξον, ο οποίος όμως φρόντισε να λογοκρίνει την ταινία!
Κι ενώ αναμένεται το νέο φιλμ («Magic in the moonlight») του δημοφιλούς σκηνοθέτη, το ανέκδοτο εκείνο ταινιάκι της δεκαετίας του '70, που δεν διανεμήθηκε ποτέ στις αίθουσες ούτε κυκλοφόρησε σε dvd, μόλις έκανε την εμφάνισή του στο YouTube.
Σύμφωνα με το Telerama.fr, η ταινία αποκαλύπτει έναν πιο πολιτικό Γούντι, ενώ συμπυκνώνει εν σπέρματι αρκετά από τα χαρακτηριστικά μετέπειτα ταινιών του. Είχε ήδη προηγηθεί η επιτυχία της ταινίας του «Μπανάνες» (1971) και αμέσως μετά η τέταρτη ταινία του: το σπαρταριστό «Τα πάντα γύρω από το σεξ» -μια παρωδία ενός σεξουαλικού οδηγού, που την εποχή εκείνη είχε γίνει μπεστ σέλερ. Το διάστημα που ακολουθεί, και μέσα σε μόλις δέκα μέρες, ο Γούντι γράφει για το PBS (Public Broadcasting Service, δηλαδή τη Δημόσια Τηλεόραση) μια 25λεπτη μπουρλέσκ φάρσα στην οποία παρωδεί το επιτελείο του Νίξον. Η αμοιβή του είναι μόλις 135 δολάρια, έτσι χρηματοδοτεί ο ίδιος το γύρισμα που πραγματοποιείται στο Πανεπιστήμιο Columbia.
Στο ψευδοντοκιμαντέρ αυτό πρωταγωνιστεί και ο ίδιος: παίζει τον Harvey Wallinger, τον εξ απορρήτων του Ρίτσαρντ Νίξον. Τον άνθρωπο που ήταν η σκιά του και επέβλεπε κάθε πτυχή της διακυβέρνησής του, οτιδήποτε είχε σχέση με τη δημόσια εικόνα του -ακόμα και με την προσωπική του ζωή. Ιδού μια ατάκα χαρακτηριστική του ύφους της ταινίας: «Κανένας δεν μπορεί να δει τον πρόεδρο χωρίς να περάσει από τον Γουόλινγκερ (...). Εάν η κυρία Νίξον θέλει να φιλήσει τον άντρα της, πρέπει πρώτα να φιλήσει τον Χάρβεϊ».
Στην ταινία παίζει η πρώην σύζυγος του σκηνοθέτη Λουίζ Λάσερ, αλλά και η μετέπειτα αγαπημένη του Άλεν, η Νταϊάν Κίτον, στο ρόλο μιας οπαδού των Δημοκρατικών. Πρόκειται μάλιστα για την πρώτη τους συνεργασία. Στην ταινία εμφανίζεται και ο Νίξον (φυσικά όχι ο ίδιος, αλλά ένας μιμητής του).
Έχοντας την ταινία του έτοιμη, ο Γούντι Άλεν την παραδίδει στο WNET, τη νεοϋορκέζικη δημόσια τηλεόραση. Το PBS σχεδιάζει να την προβάλει σε περισσότερα από 200 κανάλια των ΗΠΑ, τον Φλεβάρη του 1972 -λίγες εβδομάδες πριν από την έναρξη της προεκλογικής καμπάνιας. Γρήγορα όμως αλλάζει γνώμη. Αποσύρεται από τη διανομή της ταινίας, θεωρώντας πως το ταινιάκι είναι πολύ προσβλητικό για τη διακυβέρνηση Νίξον, σε μια περίοδο που και το ίδιο το κανάλι υφίσταται έντονη κριτική από τους συντηρητικούς. Έτσι, το PBS αποφασίζει να βάλει την ταινία στο ψυγείο... Κάποιοι υποστηρίζουν πως ασκήθηκαν έντονες πιέσεις από το Λευκό Οίκο. Κάποιοι άλλοι πως ο Γούντι Άλεν στην πραγματικότητα παρέπεμπε στον Χένρι Κίσινγκερ...
Σύμφωνα με το βιογράφο του Γούντι Άλεν, τον Έρικ Λαξ, οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο όταν ο Γούντι Άλεν αρνήθηκε να κόψει κάποιες συγκεκριμένες σκηνές. Σε μια από αυτές ο Βάλινγκερ λέει πως η κυρία Νίξον επιχείρησε πολλάκις να τον γοητεύσει εν τη απουσία του συζύγου της.
Η ταινία γυρίστηκε σε μια περίοδο που ο Νίξον ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής -τρία χρόνια πριν από το σκάνδαλο Ουότεργκεϊτ και πριν οδηγηθεί σε φιάσκο ο πόλεμος του Βιετνάμ.
Το μόνο σίγουρο είναι πως η ταινία αυτή στάθηκε η αιτία να απομακρυνθεί ο Γούντι Άλεν από την τηλεόραση. «Να γιατί αρκούμαι στις ταινίες», συνηθίζει να λέει ο καλός σκηνοθέτης, που τελευταία όλο και βρίσκεται στο προσκήνιο για λόγους που δεν άπτονται πάντα του κινηματογράφου. Ο απόηχος όσων του καταμαρτυρά η πρώην σύζυγός του Μία Φάροου (βλ. παιδεραστία) είναι ακόμα αισθητός, ενώ πρόσφατα ενόχλησε κάποιους με τις δηλώσεις του για την Παλαιστίνη, εκφράζοντας την πεποίθηση πως για την τραγική κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη Γάζα ευθύνονται (και) οι Άραβες, «οι οποίοι δεν ήταν πολύ καλοί εξαρχής με τους Εβραίους». Εννοώντας την περίοδο μετά το Ολοκαύτωμα, που οι Εβραίοι διεκδίκησαν «αυτό το ελάχιστο κομμάτι γης στην έρημο».
Πηγή: http://www.enet.gr
Κι ενώ αναμένεται το νέο φιλμ («Magic in the moonlight») του δημοφιλούς σκηνοθέτη, το ανέκδοτο εκείνο ταινιάκι της δεκαετίας του '70, που δεν διανεμήθηκε ποτέ στις αίθουσες ούτε κυκλοφόρησε σε dvd, μόλις έκανε την εμφάνισή του στο YouTube.
Σύμφωνα με το Telerama.fr, η ταινία αποκαλύπτει έναν πιο πολιτικό Γούντι, ενώ συμπυκνώνει εν σπέρματι αρκετά από τα χαρακτηριστικά μετέπειτα ταινιών του. Είχε ήδη προηγηθεί η επιτυχία της ταινίας του «Μπανάνες» (1971) και αμέσως μετά η τέταρτη ταινία του: το σπαρταριστό «Τα πάντα γύρω από το σεξ» -μια παρωδία ενός σεξουαλικού οδηγού, που την εποχή εκείνη είχε γίνει μπεστ σέλερ. Το διάστημα που ακολουθεί, και μέσα σε μόλις δέκα μέρες, ο Γούντι γράφει για το PBS (Public Broadcasting Service, δηλαδή τη Δημόσια Τηλεόραση) μια 25λεπτη μπουρλέσκ φάρσα στην οποία παρωδεί το επιτελείο του Νίξον. Η αμοιβή του είναι μόλις 135 δολάρια, έτσι χρηματοδοτεί ο ίδιος το γύρισμα που πραγματοποιείται στο Πανεπιστήμιο Columbia.
Στο ψευδοντοκιμαντέρ αυτό πρωταγωνιστεί και ο ίδιος: παίζει τον Harvey Wallinger, τον εξ απορρήτων του Ρίτσαρντ Νίξον. Τον άνθρωπο που ήταν η σκιά του και επέβλεπε κάθε πτυχή της διακυβέρνησής του, οτιδήποτε είχε σχέση με τη δημόσια εικόνα του -ακόμα και με την προσωπική του ζωή. Ιδού μια ατάκα χαρακτηριστική του ύφους της ταινίας: «Κανένας δεν μπορεί να δει τον πρόεδρο χωρίς να περάσει από τον Γουόλινγκερ (...). Εάν η κυρία Νίξον θέλει να φιλήσει τον άντρα της, πρέπει πρώτα να φιλήσει τον Χάρβεϊ».
Στην ταινία παίζει η πρώην σύζυγος του σκηνοθέτη Λουίζ Λάσερ, αλλά και η μετέπειτα αγαπημένη του Άλεν, η Νταϊάν Κίτον, στο ρόλο μιας οπαδού των Δημοκρατικών. Πρόκειται μάλιστα για την πρώτη τους συνεργασία. Στην ταινία εμφανίζεται και ο Νίξον (φυσικά όχι ο ίδιος, αλλά ένας μιμητής του).
Έχοντας την ταινία του έτοιμη, ο Γούντι Άλεν την παραδίδει στο WNET, τη νεοϋορκέζικη δημόσια τηλεόραση. Το PBS σχεδιάζει να την προβάλει σε περισσότερα από 200 κανάλια των ΗΠΑ, τον Φλεβάρη του 1972 -λίγες εβδομάδες πριν από την έναρξη της προεκλογικής καμπάνιας. Γρήγορα όμως αλλάζει γνώμη. Αποσύρεται από τη διανομή της ταινίας, θεωρώντας πως το ταινιάκι είναι πολύ προσβλητικό για τη διακυβέρνηση Νίξον, σε μια περίοδο που και το ίδιο το κανάλι υφίσταται έντονη κριτική από τους συντηρητικούς. Έτσι, το PBS αποφασίζει να βάλει την ταινία στο ψυγείο... Κάποιοι υποστηρίζουν πως ασκήθηκαν έντονες πιέσεις από το Λευκό Οίκο. Κάποιοι άλλοι πως ο Γούντι Άλεν στην πραγματικότητα παρέπεμπε στον Χένρι Κίσινγκερ...
Σύμφωνα με το βιογράφο του Γούντι Άλεν, τον Έρικ Λαξ, οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο όταν ο Γούντι Άλεν αρνήθηκε να κόψει κάποιες συγκεκριμένες σκηνές. Σε μια από αυτές ο Βάλινγκερ λέει πως η κυρία Νίξον επιχείρησε πολλάκις να τον γοητεύσει εν τη απουσία του συζύγου της.
Η ταινία γυρίστηκε σε μια περίοδο που ο Νίξον ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής -τρία χρόνια πριν από το σκάνδαλο Ουότεργκεϊτ και πριν οδηγηθεί σε φιάσκο ο πόλεμος του Βιετνάμ.
Το μόνο σίγουρο είναι πως η ταινία αυτή στάθηκε η αιτία να απομακρυνθεί ο Γούντι Άλεν από την τηλεόραση. «Να γιατί αρκούμαι στις ταινίες», συνηθίζει να λέει ο καλός σκηνοθέτης, που τελευταία όλο και βρίσκεται στο προσκήνιο για λόγους που δεν άπτονται πάντα του κινηματογράφου. Ο απόηχος όσων του καταμαρτυρά η πρώην σύζυγός του Μία Φάροου (βλ. παιδεραστία) είναι ακόμα αισθητός, ενώ πρόσφατα ενόχλησε κάποιους με τις δηλώσεις του για την Παλαιστίνη, εκφράζοντας την πεποίθηση πως για την τραγική κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη Γάζα ευθύνονται (και) οι Άραβες, «οι οποίοι δεν ήταν πολύ καλοί εξαρχής με τους Εβραίους». Εννοώντας την περίοδο μετά το Ολοκαύτωμα, που οι Εβραίοι διεκδίκησαν «αυτό το ελάχιστο κομμάτι γης στην έρημο».
Πηγή: http://www.enet.gr
