Ακυρώθηκε τελικά σήμερα το σχέδιο μεταφοράς ενός μουσείου αφιερωμένου στα λουκάνικα σε έναν χώρο που ήταν παράρτημα του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης Μπούχενβαλντ, προς ανακούφιση της γερμανικής εβραϊκής κοινότητας.
«Χαίρομαι που αποφασίστηκε με συναινετικό τρόπο να αναζητηθεί νέο μέρος για το μουσείο», δήλωσε σήμερα ο Γιόζεφ Σούστερ πρόεδρος του Κεντρικού Εβραϊκού Συμβουλίου της Γερμανίας, το οποίο είχε επικρίνει σφοδρά το σχέδιο, μιλώντας στην εφημερίδα Tagesspiegel, .
Ο Μπένγιαμιν- Ιμάνουελ Χοφ, αρμόδιος για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού στο κρατίδιο της Θουριγγίας, κατάφερε να πετύχει την ακύρωση του σχεδίου.
Το δημοτικό συμβούλιο του Μούλχάουζεν, το οποίο ο Χοφ χαρακτήρισε «εντελώς ανεύθυνο», είχε αρχικά εγκρίνει την εγκατάσταση του μουσείου στην περιοχή.
Οι υπεύθυνοι του μουσείου, το οποίο μέχρι στιγμής βρισκόταν σε μια άλλη πόλη της Θουριγγρίας, ζήτησαν συγγνώμη από όλους όσοι «θεώρησαν την ενέργειά μας ως υποτίμηση των εγκλημάτων του εθνικοσοσιαλισμού» και εξέφρασαν τη λύπη τους που δεν είχαν ενημερωθεί «νωρίτερα» για την ιστορία του μέρους.
Αυτό το στρατόπεδο ήταν παράρτημα του Μπούχενβαλντ και από τον Σεπτέμβριο του 1944 μεταφέρθηκαν εκεί από το Άουσβιτς 700 Εβραίες από την Πολωνία και την Ουγγαρία. Εργάζονταν σε ένα εργοστάσιο κατασκευής όπλων, υπό την απειλή ότι θα στέλνονταν πίσω στο Άουσβιτς αν κρίνονταν ανίκανες για εργασία.
Το στρατόπεδο έκλεισε τον Φεβρουάριο του 1945 και οι γυναίκες μεταφέρθηκαν σε άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Το εργοστάσιο κατασκευής όπλων βρισκόταν σε απόσταση μικρότερη των τριών χιλιομέτρων από το μέρος που είχε επιλεχθεί για το μουσείο λουκάνικων.
«Χαίρομαι που αποφασίστηκε με συναινετικό τρόπο να αναζητηθεί νέο μέρος για το μουσείο», δήλωσε σήμερα ο Γιόζεφ Σούστερ πρόεδρος του Κεντρικού Εβραϊκού Συμβουλίου της Γερμανίας, το οποίο είχε επικρίνει σφοδρά το σχέδιο, μιλώντας στην εφημερίδα Tagesspiegel, .
Ο Μπένγιαμιν- Ιμάνουελ Χοφ, αρμόδιος για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού στο κρατίδιο της Θουριγγίας, κατάφερε να πετύχει την ακύρωση του σχεδίου.
Το δημοτικό συμβούλιο του Μούλχάουζεν, το οποίο ο Χοφ χαρακτήρισε «εντελώς ανεύθυνο», είχε αρχικά εγκρίνει την εγκατάσταση του μουσείου στην περιοχή.
Οι υπεύθυνοι του μουσείου, το οποίο μέχρι στιγμής βρισκόταν σε μια άλλη πόλη της Θουριγγρίας, ζήτησαν συγγνώμη από όλους όσοι «θεώρησαν την ενέργειά μας ως υποτίμηση των εγκλημάτων του εθνικοσοσιαλισμού» και εξέφρασαν τη λύπη τους που δεν είχαν ενημερωθεί «νωρίτερα» για την ιστορία του μέρους.
Αυτό το στρατόπεδο ήταν παράρτημα του Μπούχενβαλντ και από τον Σεπτέμβριο του 1944 μεταφέρθηκαν εκεί από το Άουσβιτς 700 Εβραίες από την Πολωνία και την Ουγγαρία. Εργάζονταν σε ένα εργοστάσιο κατασκευής όπλων, υπό την απειλή ότι θα στέλνονταν πίσω στο Άουσβιτς αν κρίνονταν ανίκανες για εργασία.
Το στρατόπεδο έκλεισε τον Φεβρουάριο του 1945 και οι γυναίκες μεταφέρθηκαν σε άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Το εργοστάσιο κατασκευής όπλων βρισκόταν σε απόσταση μικρότερη των τριών χιλιομέτρων από το μέρος που είχε επιλεχθεί για το μουσείο λουκάνικων.
