Τζορτζ Κλούνεϊ, ο νέος Ροκ Χάτσον!

Ανησυχία και διχογνωμία έχει προκαλέσει το βιβλίο που υπογράφουν δύο Γαλλίδες -βλέπετε δεν είναι μόνο Χιώτες- δημοσιογράφοι, Μάαλε Μπρουν και η Αμέλε Τσάιτ με τον τίτλο «Τζορτζ Κλούνεϊ, μία κρυφή φιλοδοξία».

Επειδή έχω τα κονέ μου το στείλαν από Παρίσι και το διάβασα μονοκοντηλιά, σαν άριστος γαλλομαθής με σπουδές σε Σορβόννη και άνω…

Τα κορίτσια ούτε λίγο αλλά πάρα πολύ λένε πως ο Τζορτζ Κλούνεϊ την κουνάει την αχλαδιά και ο γάμος του με την Αμάλ Αλαμουντίν είναι βιτρινάτος. Στόχος του Τζορτζ, σύμφωνα με τις Γαλλιδούλες, η σωστή μόστρα που μπορεί να τον κάνει μέχρι και πρόεδρο των ΗΠΑ.

Έχοντας πλατιά κινηματογραφική κουλτούρα -ναι, ο Βαγγέλης ο Φάλτσος, ο δικός σας άνθρωπος έχει και από αυτό- θυμήθηκα τον άλλο, τον παλιό μεγάλο γόη, τον Ροκ Χάτσον.

Υπερωρία δουλεύανε οι άνθρωποι των παντοδύναμων κινηματογραφικών στούντιο για να κρύψουν ότι την τρίζει την όπισθεν… και να μη χαλάσουν την φταξιά του υπερεμπορικού αστέρα που πλασάρονταν ως παίδαρος και ευαίσθητη μεν, αντράρα δε!

Μόνο που τότε ήταν άλλα χρόνια, το πράγμα ελέγχονταν, οι συστημικοί την έβγαζαν μια χαρά μαζί με το σύστημα…

Πως λέει κι ο Στελάρας «το σύστημα είναι ένοχο», κάπως έτσι…

Δια ταύτα, μόλα ταύτα, το διαδίκτυο και η τεχνολογία - κάμερες κάγκελα παντού, που γράφει κι ο Τζιμάκος- φέραν τα απάνω κάτω και η παπαρατσολογία εξελίχθηκε σφόδρα και … ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον της ενημέρωσης.

Τώρα τι νοιάζει τον άλλον πως ο πλησίον το τυλίγει το κοκορέτσι, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!

Τελικά μόνο ο Απόστολος Γκλέτσος τα ‘πε ξεκάθαρα. Άγνωστο κι αυτός γιατί το ‘πε, πάντως το ‘πε.

Λέτε να έχουμε και στην Ελλάδα κρυφούς Τζορτζ Κλούνεϊ;