Αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα;

Ό,τι πάει λάθος στην Ελλάδα είσαι εσύ κι εγώ. Περίεργο, ε; Πως γίνεται όμως αφού όλοι προσπαθούμε για το κοινό καλό;
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Ο Παρασκευιάτικος Βαγγέλας… αλλιώς!

Ξεκίνησα να σας γράφω το καθιερωμένο κειμενάκι που απλόχερα σας προσφέρω κάθε Παρασκευή, θέλοντας να σας κάνω πλακίτσα για να σας ανέβει λίγο η διάθεση και να μπει το Σαββατοκύριακο με χαμόγελο. Όμως όταν όλα αυτά συμβαίνουν γύρω μας, αλήθεια, ένα χαζοκείμενο θα σας κάνει να ξεχαστείτε; Μπορεί να γίνει αυτό; Κι αν μπορεί, θα κρατήσει η χαρά για παραπάνω από 5 λεπτά;

Θα μπορέσετε να ξεχάσετε τα προβλήματα που υπάρχουν γύρω σας; Έρχονται καθημερινά χιλιάδες άνθρωποι στη χώρα μας, κατατρεγμένοι από τον πόλεμο, για να βρουν καταφύγιο σε κάποια χώρα της Ευρώπης κι έχουμε κοπεί στα δύο για το πώς πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε. Ανθρωπιστικά ή σαν απειλή; Και αφού σταματήσει αυτή η σκέψη, τότε προσγειώνεσαι στην ελληνική οικονομική πραγματικότητα. Αυτό ίσως μπορεί να χαρακτηριστεί αστείο, κάπως χαμογέλασα δηλαδή τώρα.

Μην ελπίζεις κάτι για εκεί. Αυτό που λένε χρόνια για μας, δε θα πάψει να ισχύει. Είμαστε μια φτωχή χώρα με πλούσιους ανθρώπους. Πέφτεις από τα σύννεφα, ε; Και δεν αναφέρομαι στα εδάφη μας και στους καρπούς που μπορούν να προσφέρουν, ούτε στις γεωγραφικές ομορφιές. Μιλάω για εσένα κι εμένα.

Πας να αλλάξεις σελίδα, κανάλι, σταθμό, οτιδήποτε. Αποφυλακίζουν δολοφόνο, σε κοροϊδεύουν στις Βρυξέλες, μέχρι και ο καιρός δε σε αφήνει να ξεχαστείς. Βροχές, καταιγίδες και χαλάζι. Τι έχει γίνει; Μέχρι και ληστείες σε περίπτερα για να πάρουν τσιγάρα. Τσιγάρα ρε παιδιά. Αλλά σου λέει εντάξει, μέχρι να αρχίσουν να κλέβουν μπουκαλάκια με νερό είμαστε καλά. Δεν κινδυνεύουμε μέχρι τότε. Όλα καλά πάνε. Μη με ακούτε εμένα.

Τσεκούρι στις συντάξεις. Ναι. Ευοίωνο. Κι εσύ δουλεύεις 8 και 10 ώρες για να βγεις κάποια στιγμή στη σύνταξη. Και να πάρεις 100 ευρώ τότε και να χαμογελάς κιόλας, που θα μπορείς να πάρεις στο εγγονάκι σου μια τυρόπιτα το μήνα, γιατί για σένα ούτε κάλτσες δε θα μπορείς. Πάρε κάτι για το παιδί τουλάχιστον. «Γιατί άμα γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα» δε λέει το τραγούδι. Κάποτε δεν ήμασταν κι εμείς η «ελπίδα». Μάλλον κάπου στη διαδρομή θα ακυρώθηκε αυτό για εμάς.

Εντάξει όμως, υπάρχουν και ρεπορτάζ που σου δίνουν το κάτι παραπάνω. Μια αποκλειστικότητα, μια ευχάριστη νότα. «Τι έφαγε η Αντζελίνα Τζολί στην Αθήνα». Παγκόσμια πρώτη αυτή η είδηση. Και βάζω με το μυαλό μου και λέω θα έφαγε 2 πολυθρόνες, λίγο χαρτί, ένα κούφωμα αλουμινίου και τα νύχια όσων δουλεύουν στο ξενοδοχείο. Όχι ρε παιδιά. Έφαγε φρούτα, φρυγανιές με μέλι και ήπιε καφέ. Αυτή ήταν η είδηση. Ένιωσες λίγο πιο κοντά στην κυρία Πιτ τώρα που τρώει τα ίδια με σένα; Ούτε εγώ.

Αρκετά όμως νομίζω. Δε θα πάω πολύ μακριά. Ό,τι πάει λάθος στην Ελλάδα είσαι εσύ κι εγώ. Περίεργο, ε; Πως γίνεται όμως αφού όλοι προσπαθούμε για το κοινό καλό; Μάλλον λάθος άνθρωποι πνίγονται στο Αιγαίο καθημερινά. Δεν πάμε όλοι μαζί για μια καλή βουτιά ρε παιδιά;

Για το καλό μας δηλαδή…

Video

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!