Ερωτεύσιμο νησί. Ενας εξαιρετικά όμορφος προορισμός στις Κυκλάδες για όσους αγαπούν τα νησιά παλιάς κοπής που δεν έχουν χάσει την παραδοσιακή τους μορφή τόσο αισθητικά, όσο και επικοινωνιακά από τους φιλόξενους και ευγενικούς ανθρώπους τους, τις όμορφες παραλίες και το καλό φαγητό που είναι σε σχετικά οικονομικές τιμές. Δύο άτομα μπορούν να φάνε καλά με 30-35 ευρώ παντού. Στην Τήνο υπάρχουν επίσης παντού σαύρες, μικρές και μεγάλες, ακίνδυνες. Κυκλοφορούν γύρω σου και θυμίζουν το σήμα των Doors! Εχεις την αίσθηση ότι είναι συνέχεια δίπλα σου το πνεύμα του Jim Morrison.
Η Τήνος είναι ένα παρεξηγημένο νησί καθώς πολλοί το συνδυάζουν με την θρησκευτικότητά του, λόγω της εκκλησίας της Παναγίας και των 1200 εκκλησιών που είναι διασκορπισμένες σε κάθε γωνιά του νησιού. Όμως υπάρχει η άλλη πλευρά του νησιού, που είναι ζωντανή και αποτελεί τον καλύτερο εναλλακτικό προορισμό του νησιού. Τον αριθμό των εκκλησιών συναγωνίζονται οι εκατοντάδες περιστεριώνες που υπάρχουν στο νησί και πολλοί εξ αυτών μετατρέπονται σε όμορφα σπιτάκια, καθώς πολλοί έχουν πωλητήρια για τους ενδιαφερόμενους.
Το «κλου» του νησιού είναι ένα πανέμορφο χωριό, το Βωλάξ, κινηματογραφικής ομορφιάς, στο οποίο μένουν και δημιουργούν οι τελευταίοι καλαθοπλέκτες, όπως ο Λουδοβίκος, αλλά και ο ιδιοκτήτης του «Ερως», Λάσκος, που ως καλλιτέχνης που είναι, έχει γράψει γνωστά και λιγότερα γνωστά ποιήματα και τραγούδια στους τοίχους, στις πέτρες, στα παράθυρα του χωριού, δίνοντας ένα ξεχωριστό χρώμα στο χωριό. Ποιήματα των Νίκου Καββαδία, Τίτου Πατρίκιου, Παρασκευά Καρασούλου, Γιώργου Σεφέρη, Γιώργου Σαραντάρη, γνωστά τραγούδια του Παντελή Θαλασσινού, της Μαρίζας Κωχ, της Μελίνας Ασλανίδου, του Νίκου Βελιώτη ξεπροβάλλουν μπροστά σου στη βόλτα που τελειώνει στο όμορφο θεατράκι που κατά καιρούς φιλοξενεί διάφορες παραστάσεις. Οι ολοστρόγυλλοι και ζωόμορφοι βράχοι στην είσοδο και γύρω από το χωριό δίνουν μια άλλη διάσταση στο σεληνιακό τοπίο, που αντίστοιχό του μπορείς να συναντήσεις μόνο στο Μεξικό! Οι γέροι του χωριού πιστεύουν ότι υπήρχε θάλασσα κάποτε εκεί κι έχουν μείνει οι βράχοι να θυμίζουν το μακρινό παρελθόν του απομακρυσμένου χωριού. Αλλωστε η Τήνος είναι το νησί των καλλιτεχνών με σημείο αναφοράς το μουσείο του Κώστα Τσόκλη και το μουσείο του πολύπαθου μα σπουδαίου Τηνιακού γλύπτη Γιαννούλη Χαλεπά, που εκτός από τα έργα του είναι γεμάτο και από τα προσωπικά αντικείμενά του, από το κοστούμι του έως την κουζίνα. Ας μην ξεχνάμε ότι στο νησί είναι και το σπίτι του κορυφαίου Ελληνα κινηματογραφιστή Νίκου Νικολαΐδη, όπου ζει τώρα η σύζυγός του Μαρί - Λουίζ σε ένα ερημικό σημείο του νησιού. Οι μαγευτικές ερημιές της Τήνου συνδέονται με τις μοναδικές ερημιές στις ταινίες του πρόωρα χαμένου κινηματογραφιστή που σίγουρα θα τον ενέπνευσαν για να βρεθεί εκεί.
Για όσους θέλουν να περάσουν το βράδυ τους σε ένα όμορφο μπαρ με κλασικό χρώμα, όπου ο κόσμος χορεύει και δεν κάθεται όπως στις ένδοξες μέρες της νυχτερινής ζωής στις Κυκλάδες στα 80΄ς και 90΄ς, η καλύτερη επιλογή είναι ο «Αργοναύτης», σ’ ένα στενό στο λιμάνι. Ψαγμένες μουσικές, στις οποίες κυριαρχεί η «μαύρη» μουσική, οι λατινομαερικάνικοι ρυθμοί και τα 60ς. Για όσους δεν επιλέξουν το κυρίως χώρο του μπαρ για χορό κατά μήκος του μπαρ, υπάρχει το εναλλακτικό μπαλκόνι με θέα όπου η μουσική ακούγεται μια χαρά. Η θέα είναι που μετρά περισσότερο στο μπαρ «Κάκτος» στον περιφερειακό, ένα μπαρ - ανεμόμυλος με ιστορία που το άνοιξαν κάποτε στα 80ς τα μοντέλα Μάριος και Σέζαρ που είναι τέτοιες γνωριμίες που έρχονταν διάφορες διασημότητες στην Τήνο καλεσμένοι τους, όπως η Καλούντια Καρντινάλε. Ενα mainstream rock bar στο λιμάνι είναι ο «Κουρσάρος».
Η παραλία που πρέπει απαραίτητα να επισκεφτεί κανείς είναι η πρώτη στην Κολυμπήθρα, και όταν δεν φυσά από εκείνη την πλευρά, αλλά και όταν φυσά καθώς η άγρια ομορφιά είναι απείρου κάλλους. Εκεί ένα παλιό φολκσβάγκεν έχει μετατραπεί σε μπαρ και από τη θέση του οδηγού όταν έχει κέφι και κόσμο παίζει ψαγμένες μουσικές ο ιδιοκτήτης του μιλώντας στο μικρόφωνο! Ομπρέλες σε σχήμα μανιταριών περιμένουν όσους τυχερούς επιζητούν σκιά στην πιο ροκ παραλία του νησιού, όπου δεν θα βρεις πολλές οικογένειες με παιδιά, αλλά πιο απαιτητικούς επισκέπτες. Αντίθετα στην όμορφη παραλία της Λιβάδας με τα περίφημα βράχια, οι πολλές σκιές από τα αλμυρίκια συγκεντρώνουν πολλές οικογένειες με παιδιά από μια ώρα και μετά. Αν πάει κανείς νωρίς έχει περισσότερη ησυχία. Το καλό στο νησί είναι ότι έχει πολλούς εναλλακτικούς προορισμούς για μπάνιο και για φαγητό και ο κόσμος διασκορπίζεται κι έτσι δεν υπάρχει συνωστισμός. Υπάρχουν βέβαια και κάποιες ταβέρνες που αξίζει να πάει κανείς, αρκεί να έχει κλείσει τραπέζι γιατί δεν θα βρει να κάτσει, αλλά αν το έχει φροντίσει θα μείνει απόλυτα ικανοποιημένος, όπως στην μοναδική ταβέρνα στο Σμαρδάκι δίπλα στις πηγές και στην εκκλησία του χωριού και φυσικά στον «Ντουάρ» στο χωριό Στενή για να φας καλό κρέας. Είναι η ταβέρνα του Εδουάρδου που έπεφτε μεγάλο τ’ όνομα στους ντόπιους και κάποιος του κόλλησε το Ντουάρ!
Υπάρχει και ο «Ντίνος» στην πανέμορφη Καρδιανή που προσφέρει σούπα κακαβιά και στο τέλος ωραίο παγωτό! Εδώ θα δεις όλες τις γυναικείες παρέες να τρώνε γαριδομακαρονάδα. Την άλλη φορά θα βάζω στοίχημα στην παραγγελία! Γενικότερα υπάρχει κέρασμα καρπούζι ή πεπόνι στις περισσότερες ταβέρνες του νησιού. Αξίζει και το ιταλικό στο χωριό Πύργος, όπου είναι και το Μουσείο του Χαλεπά, όπου αξίζει να κάνεις στάση στην πλατεία όπου γύρω από τον Πλάτανο σερβίρεται καλός καφές, και απίθανα γαλακτομπούρεκα και κανταΐφια. Μια πλατεία που συγκεντρώνει κόσμο και έχει την αίσθηση του παλιού καφενείου. Στο χωριό Αετοφωλιά υπάρχει το «Φύσα Αέρα», με πολύ καλό σπιτικό φαγητό και παλιές μουσικές εικόνες στους τοίχους, σαν οδοιπορικό της χρυσής εποχής του ελληνικού τραγουδιού, αλλά κι ένα παλιό τζουκ - μποξ σε λειτουργία. Η αλήθεια είναι ότι τόσα πολλά τζουκ-μποξ σε νησί δεν έχω ξαναδεί. Οι περισσότερες ταβέρνες έχουν κι από ένα, αλλά και κάποια παλιά καφενεία, όπως στο χωριό Φαλατάδος, όπου υπάρχει και το Σπίτι του Σκίτσου με σκίτσα των Κώστα και Βασίλη Μητρόπουλου, το οποίο αξίζει να επισκεφτεί κανείς. Για τους καλοφαγάδες την καλύτερη μερίδα την σερβίρει στα Δύο Χωριά η ταβέρνα κάτω από τον πλάτανο, όπου μετά για χώνεψη αξίζει να πας στην πανέμορφη πλατεία όπου κάτω από τα δέντρα θα πεις εξαιρετικό φρέντο καπουτσίνο. Φυσικά και αξίζει να γευτείς και τα κεφτεδάκια και τα λουκάνικα της κυρά Ελένης στην ταβέρνα της στο χωριό Τριαντάρο και φας την τοπική ομελέτα στο χωριό Κτικάδο στην ταβέρνα «Δροσιά», αλλά και τη λούζα, το τοπικό σαλάμι στο μπαλκόνι του χωριού Αγάπη με θέα απίθανη.
Τέλος μην παραλείψετε να περάσετε από το μπαλκόνι στα «Τσιαμπιά» στα Κιόνια, για απίθανες πανσέτες και σουτζουκάκια…
Η Τήνος είναι ένα παρεξηγημένο νησί καθώς πολλοί το συνδυάζουν με την θρησκευτικότητά του, λόγω της εκκλησίας της Παναγίας και των 1200 εκκλησιών που είναι διασκορπισμένες σε κάθε γωνιά του νησιού. Όμως υπάρχει η άλλη πλευρά του νησιού, που είναι ζωντανή και αποτελεί τον καλύτερο εναλλακτικό προορισμό του νησιού. Τον αριθμό των εκκλησιών συναγωνίζονται οι εκατοντάδες περιστεριώνες που υπάρχουν στο νησί και πολλοί εξ αυτών μετατρέπονται σε όμορφα σπιτάκια, καθώς πολλοί έχουν πωλητήρια για τους ενδιαφερόμενους.
Το «κλου» του νησιού είναι ένα πανέμορφο χωριό, το Βωλάξ, κινηματογραφικής ομορφιάς, στο οποίο μένουν και δημιουργούν οι τελευταίοι καλαθοπλέκτες, όπως ο Λουδοβίκος, αλλά και ο ιδιοκτήτης του «Ερως», Λάσκος, που ως καλλιτέχνης που είναι, έχει γράψει γνωστά και λιγότερα γνωστά ποιήματα και τραγούδια στους τοίχους, στις πέτρες, στα παράθυρα του χωριού, δίνοντας ένα ξεχωριστό χρώμα στο χωριό. Ποιήματα των Νίκου Καββαδία, Τίτου Πατρίκιου, Παρασκευά Καρασούλου, Γιώργου Σεφέρη, Γιώργου Σαραντάρη, γνωστά τραγούδια του Παντελή Θαλασσινού, της Μαρίζας Κωχ, της Μελίνας Ασλανίδου, του Νίκου Βελιώτη ξεπροβάλλουν μπροστά σου στη βόλτα που τελειώνει στο όμορφο θεατράκι που κατά καιρούς φιλοξενεί διάφορες παραστάσεις. Οι ολοστρόγυλλοι και ζωόμορφοι βράχοι στην είσοδο και γύρω από το χωριό δίνουν μια άλλη διάσταση στο σεληνιακό τοπίο, που αντίστοιχό του μπορείς να συναντήσεις μόνο στο Μεξικό! Οι γέροι του χωριού πιστεύουν ότι υπήρχε θάλασσα κάποτε εκεί κι έχουν μείνει οι βράχοι να θυμίζουν το μακρινό παρελθόν του απομακρυσμένου χωριού. Αλλωστε η Τήνος είναι το νησί των καλλιτεχνών με σημείο αναφοράς το μουσείο του Κώστα Τσόκλη και το μουσείο του πολύπαθου μα σπουδαίου Τηνιακού γλύπτη Γιαννούλη Χαλεπά, που εκτός από τα έργα του είναι γεμάτο και από τα προσωπικά αντικείμενά του, από το κοστούμι του έως την κουζίνα. Ας μην ξεχνάμε ότι στο νησί είναι και το σπίτι του κορυφαίου Ελληνα κινηματογραφιστή Νίκου Νικολαΐδη, όπου ζει τώρα η σύζυγός του Μαρί - Λουίζ σε ένα ερημικό σημείο του νησιού. Οι μαγευτικές ερημιές της Τήνου συνδέονται με τις μοναδικές ερημιές στις ταινίες του πρόωρα χαμένου κινηματογραφιστή που σίγουρα θα τον ενέπνευσαν για να βρεθεί εκεί.
Για όσους θέλουν να περάσουν το βράδυ τους σε ένα όμορφο μπαρ με κλασικό χρώμα, όπου ο κόσμος χορεύει και δεν κάθεται όπως στις ένδοξες μέρες της νυχτερινής ζωής στις Κυκλάδες στα 80΄ς και 90΄ς, η καλύτερη επιλογή είναι ο «Αργοναύτης», σ’ ένα στενό στο λιμάνι. Ψαγμένες μουσικές, στις οποίες κυριαρχεί η «μαύρη» μουσική, οι λατινομαερικάνικοι ρυθμοί και τα 60ς. Για όσους δεν επιλέξουν το κυρίως χώρο του μπαρ για χορό κατά μήκος του μπαρ, υπάρχει το εναλλακτικό μπαλκόνι με θέα όπου η μουσική ακούγεται μια χαρά. Η θέα είναι που μετρά περισσότερο στο μπαρ «Κάκτος» στον περιφερειακό, ένα μπαρ - ανεμόμυλος με ιστορία που το άνοιξαν κάποτε στα 80ς τα μοντέλα Μάριος και Σέζαρ που είναι τέτοιες γνωριμίες που έρχονταν διάφορες διασημότητες στην Τήνο καλεσμένοι τους, όπως η Καλούντια Καρντινάλε. Ενα mainstream rock bar στο λιμάνι είναι ο «Κουρσάρος».
Η παραλία που πρέπει απαραίτητα να επισκεφτεί κανείς είναι η πρώτη στην Κολυμπήθρα, και όταν δεν φυσά από εκείνη την πλευρά, αλλά και όταν φυσά καθώς η άγρια ομορφιά είναι απείρου κάλλους. Εκεί ένα παλιό φολκσβάγκεν έχει μετατραπεί σε μπαρ και από τη θέση του οδηγού όταν έχει κέφι και κόσμο παίζει ψαγμένες μουσικές ο ιδιοκτήτης του μιλώντας στο μικρόφωνο! Ομπρέλες σε σχήμα μανιταριών περιμένουν όσους τυχερούς επιζητούν σκιά στην πιο ροκ παραλία του νησιού, όπου δεν θα βρεις πολλές οικογένειες με παιδιά, αλλά πιο απαιτητικούς επισκέπτες. Αντίθετα στην όμορφη παραλία της Λιβάδας με τα περίφημα βράχια, οι πολλές σκιές από τα αλμυρίκια συγκεντρώνουν πολλές οικογένειες με παιδιά από μια ώρα και μετά. Αν πάει κανείς νωρίς έχει περισσότερη ησυχία. Το καλό στο νησί είναι ότι έχει πολλούς εναλλακτικούς προορισμούς για μπάνιο και για φαγητό και ο κόσμος διασκορπίζεται κι έτσι δεν υπάρχει συνωστισμός. Υπάρχουν βέβαια και κάποιες ταβέρνες που αξίζει να πάει κανείς, αρκεί να έχει κλείσει τραπέζι γιατί δεν θα βρει να κάτσει, αλλά αν το έχει φροντίσει θα μείνει απόλυτα ικανοποιημένος, όπως στην μοναδική ταβέρνα στο Σμαρδάκι δίπλα στις πηγές και στην εκκλησία του χωριού και φυσικά στον «Ντουάρ» στο χωριό Στενή για να φας καλό κρέας. Είναι η ταβέρνα του Εδουάρδου που έπεφτε μεγάλο τ’ όνομα στους ντόπιους και κάποιος του κόλλησε το Ντουάρ!
Υπάρχει και ο «Ντίνος» στην πανέμορφη Καρδιανή που προσφέρει σούπα κακαβιά και στο τέλος ωραίο παγωτό! Εδώ θα δεις όλες τις γυναικείες παρέες να τρώνε γαριδομακαρονάδα. Την άλλη φορά θα βάζω στοίχημα στην παραγγελία! Γενικότερα υπάρχει κέρασμα καρπούζι ή πεπόνι στις περισσότερες ταβέρνες του νησιού. Αξίζει και το ιταλικό στο χωριό Πύργος, όπου είναι και το Μουσείο του Χαλεπά, όπου αξίζει να κάνεις στάση στην πλατεία όπου γύρω από τον Πλάτανο σερβίρεται καλός καφές, και απίθανα γαλακτομπούρεκα και κανταΐφια. Μια πλατεία που συγκεντρώνει κόσμο και έχει την αίσθηση του παλιού καφενείου. Στο χωριό Αετοφωλιά υπάρχει το «Φύσα Αέρα», με πολύ καλό σπιτικό φαγητό και παλιές μουσικές εικόνες στους τοίχους, σαν οδοιπορικό της χρυσής εποχής του ελληνικού τραγουδιού, αλλά κι ένα παλιό τζουκ - μποξ σε λειτουργία. Η αλήθεια είναι ότι τόσα πολλά τζουκ-μποξ σε νησί δεν έχω ξαναδεί. Οι περισσότερες ταβέρνες έχουν κι από ένα, αλλά και κάποια παλιά καφενεία, όπως στο χωριό Φαλατάδος, όπου υπάρχει και το Σπίτι του Σκίτσου με σκίτσα των Κώστα και Βασίλη Μητρόπουλου, το οποίο αξίζει να επισκεφτεί κανείς. Για τους καλοφαγάδες την καλύτερη μερίδα την σερβίρει στα Δύο Χωριά η ταβέρνα κάτω από τον πλάτανο, όπου μετά για χώνεψη αξίζει να πας στην πανέμορφη πλατεία όπου κάτω από τα δέντρα θα πεις εξαιρετικό φρέντο καπουτσίνο. Φυσικά και αξίζει να γευτείς και τα κεφτεδάκια και τα λουκάνικα της κυρά Ελένης στην ταβέρνα της στο χωριό Τριαντάρο και φας την τοπική ομελέτα στο χωριό Κτικάδο στην ταβέρνα «Δροσιά», αλλά και τη λούζα, το τοπικό σαλάμι στο μπαλκόνι του χωριού Αγάπη με θέα απίθανη.
Τέλος μην παραλείψετε να περάσετε από το μπαλκόνι στα «Τσιαμπιά» στα Κιόνια, για απίθανες πανσέτες και σουτζουκάκια…
