Μετά τη δολοφονία της συζύγου του Sharon Tate στις 20 Αυγούστου 1969, ο Roman Polanski ήθελε φυσιολογικά να κάνει μια ταινία για τον εαυτό του και για λίγους λάτρεις του σινεμά που θα την εκτιμούσαν τότε, αλλά και σε βάθος χρόνου. Έτσι το επόμενο κινηματογραφικό έργο του Roman Polanski ήταν επόμενο να μεταφερθεί σ’ ένα σκοτεινό μέρος που καθρεπτίζει τον ψυχικό του κόσμο εκείνη την περίοδο. Αυτό συνέβη με την ταινία του Macbeth με τον Hugh Hefner, εκδότη του Playboy, να αναλαμβάνει το κόστος παραγωγής με τους Jon Finch στο κεντρικό ρόλο και την Francesca Annis στο ρόλο της Lady Mackbeth Richard Burton. H ταινία απέσπασε το Κινηματογραφικό Βραβείο BAFTA Καλύτερης ενδυματολογίας και ήταν υποψήφια για το Κινηματογραφικό Βραβείο BAFTA Καλύτερης μουσικής επένδυσης.
Τη μουσική του Macbeth ανέλαβε το βρετανικό πειραματικό ψυχεδελικό ροκ γκρουπ των Third Ear Band με τις ιδιόμορφες folk μουσικές, τους οποίους σύστησε στον Polanski μια ηθοποιός που είχε εργαστεί στη γερμανική τηλεοπτική παραγωγή Abelard and Heloise. Η πρόσκληση του σκηνοθέτη βρήκε τη μπάντα σε μια αυτοκαταστροφική εποχή της και μάλιστα η Melody Maker είχε γράψει την είδηση ότι το επερχόμενο τρίτο τους άλμπουμ θα έφερνε τη μετονομασία τους σε The Electric Ear Band. Κάτι που δεν συνέβη τελικά, αλλά το σάουντρακ που έγραψαν έμελλε να είναι το τρίτο και τελευταίο άλμπουμ τους. Το Macbeth ήταν μια πρόκληση για το υπό διάλυση γκρουπ την οποία αποδέχθηκαν διαλύοντας προσωρινά τα σύννεφα που είχαν μαζευτεί γύρω τους.
Παρ’ όλο που η ταινία Macbeth του 1971 πήρε καλές κριτικές είχε ζημιά πάνω από 3 εκατομμύρια δολάρια, σε μια εποχή που το Χόλυγουντ δεν είχε αγγίξει τον Σαίξπηρ για περίπου δύο δεκαετίες. Το άλμπουμ είχε την ίδια τύχη παρ’ όλες τις επίσης αξιοπρεπείς κριτικές και την εκτίμηση των μουσικοκριτικών στους Third Ear Band. Ήταν μια εμπορική αποτυχία τόσο η ταινία, όσο και το σάουντρακ.
Η μπάντα ηχογράφησε με αρκετές αλλαγές στα μέλη της. Τη σύνθεση των Third Ear Band στο Macbeth αποτελούσαν οι Glen Sweeney (percussion), Paul Minns (oboe/recorder), Paul Buckmaster (cello/bass), Denim Bridges (guitar) και Simon House (violin/VCS 3 synth). Μόνο οι Glen Sweeney και Paul Minns ήταν μέλη της αρχικής σύνθεσής τους στην οποία συμμετείχε και ο διάσημος ραδιοφωνικός παραγωγός, συλλέκτης δίσκων, d.j. και δημοσιογράφος John Peel (1939-2004). Λίγο καιρό μετά η μπάντα διαλύθηκε και για τον Paul Buckmaster η ενορχήστρωσή του για το Macbeth ήταν ότι καλύτερο έκανε μέχρι το θάνατό του το 2017 μαζί με το Space Oddity του David Bowie. Ο Simon House εντάχθηκε στο συγκρότημα του Bowie (περίοδος Lodger), αν και είναι γνωστός περισσότερο για τη συνεργασία του με τους Hawkwind από το 1974.
Το γκρουπ σχηματίστηκε την περίοδο 1967-68 παίζοντας αρχικά ψυχεδελικό ροκ και τζαζ. Τα άλλα δύο άλμπουμ που κυκλοφόρησαν ήταν το Alchemy (1969) και το ομώνυμο Third Ear Band (1970) στην Harvest τη δισκογραφική των Deep Purple και πολλών άλλων. «Δύσκολες» πειραματικές μουσικές, με επιρροές των ρευμάτων της εποχής και eastern ethnic, αλλά και κλασικές και ηλεκτρονικές με τις οποίες δεν είχαν πειραματιστεί ακόμη πολλές μπάντες. Οι Third Ear Band είχαν βάση στο UFO club του Λονδίνου, από τα καλύτερα μέρη της εποχής.
Το soundtrack της μουσικής από το Macbeth ηχογραφήθηκε πριν λίγο καιρό σε CD από τις αρχικές ταινίες Harvest Master και περιλαμβάνει τέσσερα κομμάτια μπόνους που δεν είχαν κυκλοφορήσει προηγουμένως, τα τρία που καταγράφηκαν στο Trident Studios τον Δεκέμβριο του 1970 και το τέταρτο από τα BBC Sessions που ηχογραφήθηκε τον Ιανουάριο του 1972. Η επανέκδοση επαναφέρει το πρωτότυπο άλμπουμ και διαθέτει ένα εικονογραφημένο φυλλάδιο με δοκίμιο.
Τη μουσική του Macbeth ανέλαβε το βρετανικό πειραματικό ψυχεδελικό ροκ γκρουπ των Third Ear Band με τις ιδιόμορφες folk μουσικές, τους οποίους σύστησε στον Polanski μια ηθοποιός που είχε εργαστεί στη γερμανική τηλεοπτική παραγωγή Abelard and Heloise. Η πρόσκληση του σκηνοθέτη βρήκε τη μπάντα σε μια αυτοκαταστροφική εποχή της και μάλιστα η Melody Maker είχε γράψει την είδηση ότι το επερχόμενο τρίτο τους άλμπουμ θα έφερνε τη μετονομασία τους σε The Electric Ear Band. Κάτι που δεν συνέβη τελικά, αλλά το σάουντρακ που έγραψαν έμελλε να είναι το τρίτο και τελευταίο άλμπουμ τους. Το Macbeth ήταν μια πρόκληση για το υπό διάλυση γκρουπ την οποία αποδέχθηκαν διαλύοντας προσωρινά τα σύννεφα που είχαν μαζευτεί γύρω τους.
Παρ’ όλο που η ταινία Macbeth του 1971 πήρε καλές κριτικές είχε ζημιά πάνω από 3 εκατομμύρια δολάρια, σε μια εποχή που το Χόλυγουντ δεν είχε αγγίξει τον Σαίξπηρ για περίπου δύο δεκαετίες. Το άλμπουμ είχε την ίδια τύχη παρ’ όλες τις επίσης αξιοπρεπείς κριτικές και την εκτίμηση των μουσικοκριτικών στους Third Ear Band. Ήταν μια εμπορική αποτυχία τόσο η ταινία, όσο και το σάουντρακ.
Η μπάντα ηχογράφησε με αρκετές αλλαγές στα μέλη της. Τη σύνθεση των Third Ear Band στο Macbeth αποτελούσαν οι Glen Sweeney (percussion), Paul Minns (oboe/recorder), Paul Buckmaster (cello/bass), Denim Bridges (guitar) και Simon House (violin/VCS 3 synth). Μόνο οι Glen Sweeney και Paul Minns ήταν μέλη της αρχικής σύνθεσής τους στην οποία συμμετείχε και ο διάσημος ραδιοφωνικός παραγωγός, συλλέκτης δίσκων, d.j. και δημοσιογράφος John Peel (1939-2004). Λίγο καιρό μετά η μπάντα διαλύθηκε και για τον Paul Buckmaster η ενορχήστρωσή του για το Macbeth ήταν ότι καλύτερο έκανε μέχρι το θάνατό του το 2017 μαζί με το Space Oddity του David Bowie. Ο Simon House εντάχθηκε στο συγκρότημα του Bowie (περίοδος Lodger), αν και είναι γνωστός περισσότερο για τη συνεργασία του με τους Hawkwind από το 1974.
Το γκρουπ σχηματίστηκε την περίοδο 1967-68 παίζοντας αρχικά ψυχεδελικό ροκ και τζαζ. Τα άλλα δύο άλμπουμ που κυκλοφόρησαν ήταν το Alchemy (1969) και το ομώνυμο Third Ear Band (1970) στην Harvest τη δισκογραφική των Deep Purple και πολλών άλλων. «Δύσκολες» πειραματικές μουσικές, με επιρροές των ρευμάτων της εποχής και eastern ethnic, αλλά και κλασικές και ηλεκτρονικές με τις οποίες δεν είχαν πειραματιστεί ακόμη πολλές μπάντες. Οι Third Ear Band είχαν βάση στο UFO club του Λονδίνου, από τα καλύτερα μέρη της εποχής.
Το soundtrack της μουσικής από το Macbeth ηχογραφήθηκε πριν λίγο καιρό σε CD από τις αρχικές ταινίες Harvest Master και περιλαμβάνει τέσσερα κομμάτια μπόνους που δεν είχαν κυκλοφορήσει προηγουμένως, τα τρία που καταγράφηκαν στο Trident Studios τον Δεκέμβριο του 1970 και το τέταρτο από τα BBC Sessions που ηχογραφήθηκε τον Ιανουάριο του 1972. Η επανέκδοση επαναφέρει το πρωτότυπο άλμπουμ και διαθέτει ένα εικονογραφημένο φυλλάδιο με δοκίμιο.
