Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε από την «Ogdoo Music Group» ο δίσκος του Μιχάλη Δημητριάδη με τίτλο «Σημαιοστολισμός» με 16 νέα τραγούδια σε μουσική του ταλαντούχου συνθέτη Ανδρέα Λάμπρου και στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, Μάνου Ελευθερίου, Λίνας Δημοπούλου, Βάσως Αλλαγιάννη, Θάνου Παπανικολάου, Ρεβέκκας Ρούσση, Ελεάνας Βραχάλη, Άρη Δαβαράκη, Νίκου Μωραΐτη, Αντώνη Παπά, Ποσειδώνα Γιαννόπουλου, Αντώνη Ανδριανού και του ίδιου του συνθέτη. Υπάρχουν ακόμη στίχοι του Οδυσσέα Ελύτη, της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου και του Αλέκου Σακελλάριου, ενώ ένα τραγούδι είναι σε μουσική και στίχους Ελεάνας Τσεσμελή.
Εκτός από τους στιχουργούς ιδιαίτερα σημαντικές είναι και οι τραγουδιστικές συμμετοχές του δίσκου. Γιώργος Νταλάρας, Κατερίνα Κούκα, Γεράσιμος Ανδρεάτος και Λένα Αλκαίου τραγουδούν μαζί με τον Μιχάλη, ενώ φωνητικά κάνει η Μαρία Σπυροπούλου καθώς και ο ίδιος ο συνθέτης. Την ενορχήστρωση έκανε ο δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Μανώλης Μιχαλάκης, ο οποίος έπαιξε μπουζούκι, τζουρά, μπαγλαμά, μαντολίνο και λαούτο. Μαζί του οι Κώστας Αναδιώτης (προγραμματισμό, πιάνο και keyboards), Κώστας Νικολόπουλος (κιθάρες), Φαίδων Λιονουδάκης (ακορντεόν), Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος (κλαρίνο, καβάλ και φλάουτο), Σωτήρης Μαργώνης (βιολί), Σπύρος Παναγιωτόπουλος (ντραμς), Γιάννης Ανινός (κοντραμπάσο) και ο Ανδρέας Παπάς (κρουστά).
Η ηχογράφηση έγινε στο Studio «Συν ένα», από τον Βαγγέλη Καλαρά, εκτός από το τραγούδι «Δώσε στη χαρά» που ηχογραφήθηκε στο Studio «Odeon» από τον Ηλία Λάκκα. Οι φωτογραφίες είναι του Μάνου Σπανού.
1. Δώσε στη χαρά (συμμετέχει ο Γιώργος Νταλάρας) (Στίχοι: Ρεβέκκα Ρούσση)
2. Η άλλη μισή αλήθεια μου (Νίκος Μωραΐτης)
3. Δυο ώρες μείναμε μαζί (Μάνος Ελευθερίου)
4. Μια ζωή (Λίνα Δημοπούλου)
5. Σημαιοστολισμός (Λευτέρης Παπαδόπουλος)
6. Ραντεβού στο “Νέον” (συμμετέχει η Κατερίνα Κούκα) (Ανδρέας Λάμπρου)
7. Μα εσύ είσαι αλλού (Βάσω Αλλαγιάννη)
8. Θέλω να σε ξεχάσω (Άρης Δαβαράκης)
9. Ρίξε μου φίλε δυο πενιές (συμμετέχει ο Γεράσιμος Ανδρεάτος) (Αλέκος Σακελάριος)
10. Λαβύρινθος (Θάνος Παπανικολάου)
11. Πιες απ’ το ποτήρι μου (Αντώνης Ανδριανός)
12. Κάθε σου ευχή (Ποσειδώνας Γιαννόπουλος)
13. Το άλφα και το ωμέγα (Αντώνης Παππάς)
14. Καράβι τ’ όνειρο (Μουσική, στίχοι: Ελεάνα Τσεσμελή)
15. Ας πληρώνω νοίκι (συμμετέχει η Λένα Αλκαίου) (Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου)
16. Άσ’ τη νύχτα (Ελεάνα Βραχάλη)
17. Ο Χαμαιλέων (Οδυσσέας Ελύτης)
Τραγούδια γραμμένα σε λαϊκούς δρόμους και ρυθμούς και ερμηνευμένα από έναν ακμαιότατο, αν και με 30 χρόνια δισκογραφίας στην πλάτη του, τραγουδιστή. Νομίζω πως έχει σημασία να δούμε τι λένε γι’ αυτό το δίσκο κάποιοι από τους συντελεστές, με τους οποίους ήρθαμε σε επαφή, αρχής γενομένης από το συνθέτη Ανδρέα Λάμπρου: «“Και μπήκαμε στα χρόνια, που όλα έχουν γίνει, τι τάχα να ‘χει μείνει που ακόμα να μας καίει”. Δανείζομαι τους στίχους ενός αγαπημένου τραγουδιού που είχε γράψει πριν χρόνια ο σπουδαίος τραγουδοποιός Σταμάτης Σπανουδάκης στην μεγάλη Ελένη Βιτάλη! Τώρα που στο μηδέν δίνουνε πλατίνα και στο 20 χάνουνε την κόλα! Τώρα λοιπόν ήθελα να γίνει αυτό. Τώρα και όπου βγει… Τώρα για να δω κι εγώ ο ίδιος ποιος μπορεί να το καταλάβει, αν μπορεί να καταλάβει, τι μπορεί να καταλάβει… Υπάρχει κάποιος άραγε; Η απάντηση ήρθε από μονή της, θα το καταλάβει αυτός που του αξίζει… Μαζί με το συμπατριώτη και φίλο μου Αντώνη Ανδριανό ξεκινήσαμε από την Σαλαμίνα για να πάμε στον Άγιο Στέφανο στο μαγαζί “Των Αγγέλων Τα Μπουζούκια” και να συναντήσουμε τον εξαιρετικό άνθρωπο και ερμηνευτή Μιχάλη Δημητριάδη για να του δώσουμε ένα τραγούδι μας! Η ανταπόκριση και η χημεία ήτανε από την αρχή θετική! Και έτσι το ένα τραγούδι, έφερε το άλλο και το άλλο ένα ολόκληρο CD! Τον “Σημαιοστολισμό” μας! Τώρα που κάποιοι αποκαθηλώνουν την σημαία μας, εμείς αποφασίσαμε να την υψώσουμε ακόμα πιο ψηλά! Κάθε τραγούδι και διαφορετικός στιχουργός, κάθε στιχουργός και διαφορετική γραφή. Μεγάλη πρόκληση για εμένα να μπορέσω να κουμπώσω όμορφα τις μουσικές μου στην κατάθεση ψυχής τους. Δεν ξέρω αν τα κατάφερα… Αυτό θα μου το πείτε εσείς! Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους σπουδαίους στιχουργούς που μου εμπιστεύθηκαν ένα μέρος της ψυχής τους… Λευτέρη Παπαδόπουλε, Μάνο Ελευθερίου, Άρη Δαβαράκη, Βάσω Αλλαγιάννη, Λίνα Δημοπούλου, Ρεβέκκα Ρούσση, Νίκο Μωραΐτη, Ελεάνα Βραχάλη, Θάνο Παπανικολάου, Αντώνη Παππά, Ποσειδώνα Γιαννόπουλε, Αντώνη Ανδριανέ, Ελεάνα Τσεσμελή σας ευχαριστώ από καρδιάς. Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ στις οικογένειες του Οδυσσέα Ελύτη, της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου και του Αλέκου Σακελλάριου για την παραχώρηση ανέκδοτων ποιημάτων τους και την άδεια να τα μελοποιήσω και να τα συμπεριλάβουμε σε αυτό το CD. Ακόμα ευχαριστώ τους σπουδαίους ερμηνευτές Γιώργο Νταλάρα, Κατερίνα Κούκα, Γεράσιμο Ανδρεάτο και Λένα Αλκαίου για τη συμμετοχή τους στον “Σημαιοστολισμό” την Μαρία Σπυροπούλου για τα εξαιρετικά φωνητικά της, τον μοναδικό μουσικό Μανώλη Μιχαλάκη για τις υπέροχες ενορχηστρώσεις του καθώς και τους αγαπημένους ηχολήπτες Βαγγέλη Καλαρά και Ηλία Λάκκα. Το πιο μεγάλο ευχαριστώ όμως δεν μπορεί παρά να μην πάει στον Μιχάλη Δημητριάδη για την αγάπη, την εμπιστοσύνη και τον επαγγελματισμό που έδειξε από την αρχή μέχρι την ολοκλήρωση αυτής της δουλειάς. Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στο «Όγδοο» και ξεχωριστά στους Αντώνη Αναγνωστάκη, Κώστα Μπαλαχούτη και σε σένα Θανάση Γιώγλου για την υποστήριξη και την υπέροχη συνεργασία! Αυτοί οι άνθρωποι είναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της δουλειάς. Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω τους δημοσιογράφους και τους ανθρώπους των τεχνών και των γραμμάτων για την κριτική και τις απόψεις τους αλλά και για την διπλή χαρά και την τιμή, και ως τραγουδοποιός και ως παραγωγός αυτής της δουλειάς, που μου έκαναν πολλοί από αυτούς, να χαρακτηρίσουν την δισκογραφική δουλεία “Μιχάλης Δημητριάδης - Σημαιοστολισμός” τη μεγαλύτερη δισκογραφική παραγωγή που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια στη Ελληνική δισκογραφία. Και επειδή τα λόγια είναι περιττά όταν υπάρχουνε τα τραγούδια… Καλή ακρόαση σε όλους και εύχομαι αυτό το CD στο χρόνο να παίρνει μέσα μας αξία!»
Ο δίσκος ξεκινά με το «Δώσε στη χαρά», μια όμορφη σύγχρονη μπαλάντα σε στίχους της Ρεβέκκας Ρούσση. Ρωτώντας την άποψη του Γιώργου Νταλάρα, που συμμετέχει στο τραγούδι μας είπε: «Εγώ κάνω πάντα αυτό που έκανα για τους φίλους μου, από την εποχή της Χαρούλας ακόμα… Ένας παλιός συνεργάτης και φίλος μου ζήτησε να τραγουδήσω μαζί του ένα τραγούδι και έκανα το αυτονόητο... Αυτό που κάνω πάντα σε φίλους δηλαδή, όταν μου ζητούν να συμμετέχω…».
Ενώ η στιχουργός Ρεβέκκα Ρούσση, έδωσε τη δική της διάσταση στη δημιουργία του τραγουδιού: «Η αιτία της γέννησης αυτού του στίχου είναι η απόλυτη ανάγκη της ψυχολογίας μας για αισιοδοξία και χαρά, τοποθετημένα σ' ένα μεταφυσικό πλαίσιο, όπου και αυτό το θεωρώ απαραίτητο στις μέρες μας, που η καθημερινή κατάθλιψη και αποχαύνωση της τέχνης και της μουσικής δεν επιτρέπει το μυαλό μας να ξεφύγει και να δει πέρα από "τα φανερά" και τετριμμένα. Ψυχή του στίχου η μουσική του αγαπημένου φίλου και ταλαντούχου Ανδρέα Λάμπρου και η ερμηνεία του μεγάλου Γιώργου Νταλάρα και του μοναδικού Μιχάλη Δημητριάδη. Η χημεία όλων έδωσε αυτό το αποτέλεσμα και απέδειξε ό,τι όλα..."αν τα δεις στο φως, ειν' αλλιώς"».
Ένα από τα ωραιότερα τραγούδια αυτής της δουλειάς είναι το ζεϊμπέκικο «Δυο ώρες μείναμε μαζί» σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου. Μας είπε λοιπόν ο κύριος Μάνος: «Το άκουσα το τραγούδι, είναι πολύ ωραίο… Τον Μιχάλη Δημητριάδη τον γνώρισα πολύ πριν τραγουδήσει το “Στων αγγέλων τα μπουζούκια” με την Τσαλιγοπούλου. Γίναμε και φίλοι, είναι εξαιρετικό παιδί, καλός οικογενειάρχης. Μόνο που δεν έχω αξιωθεί να πάω σ’ αυτό το κέντρο που έχει ανοίξει στην Άνοιξη, αλλά θα πάω κάποια στιγμή, γιατί είναι ευγενής άνθρωπος. Τον Ανδρέα τον Λάμπρου τον γνώρισα τα τελευταία 5-6 χρόνια. Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα για να κάνουν καριέρα σήμερα νέοι συνθέτες, εάν δεν έχουνε στήριξη από μιαν εταιρεία. Βεβαίως τώρα το 99% των νέων εκδίδει τα cd του ιδίοις εξόδοις, τουλάχιστον το πρώτο cd... Και μην ξεχνάμε ότι και οι ποιητές, ιδίοις εξόδοις βγάζουν την πρώτη τους ποιητική συλλογή, από τον 19ο αιώνα. Μετά, όταν γίνουν κάπως γνωστοί, αναλαμβάνει ένας εκδοτικός οίκος να τους βγάλει τα ποιήματα, αν αξίζουν και αν είναι σίγουρος, ότι τουλάχιστον θα βγάλει τα έξοδά του. Τώρα βέβαια υπάρχει αυτό το “σπορ”, το “δεν έχουμε λεφτά” που λένε όλοι και δεν πληρώνουν ούτε ποσοστά, ακόμη και σε εκείνους που όχι μόνο πουλάνε αλλά παραπουλάνε. Ακόμα και για κάποιον ο οποίος πραγματικά πουλάει πάρα πολλά βιβλία, ο εκδοτικός οίκος, ενώ έχουν πουληθεί τα βιβλία του, ασχολείται κι αυτός με το «σπορ» «δεν έχουμε λεφτά».
Eρ: Eσείς δεν μπορείτε να ελέγξετε τις πωλήσεις;
Απ: Όχι, όχι δεν ελέγχεται τίποτα. Εν τω μεταξύ στη μουσική η Α.Ε.Π.Ι “αγρόν αγοράζει…” Τι θα γίνει;»
Η στιχουργός του τραγουδιού «Μια ζωή» Λίνα Δημοπούλου μας είπε: «Αγαπώ τη φωνή του Μιχάλη Δημητριάδη απ’ τη δεκαετία του ’80. Με συγκινεί ο διακριτικός και σεμνός τρόπος που “περπάτησε” αυτά τα 30 χρόνια. Εκτιμώ την ευγένεια και τη δημιουργικότητα του Ανδρέα Λάμπρου. Ωραία παρέα και σοβαροί λόγοι για να φτιάχνεις τραγούδια!»
H Κατερίνα Κούκα με την οποία ο Μιχάλης Δημητριάδης τραγουδά το «Ραντεβού στο Νέον» μας είπε τα εξής: «Ο Μιχάλης ο Δημητριάδης είναι πάνω απ’ όλα ένας αγαπημένος συνάδελφος, τον θαυμάζω πάρα πολύ ως τραγουδιστή και η έκπληξη η μεγάλη ήταν η συνάντησή μας με τον Ανδρέα (Λάμπρου), ο οποίος είναι οικογενειακός φίλος απ ’τα παλιά, γιατί ανακάλυψα ότι γράφει τόσο όμορφα τραγούδια. Και βεβαίως όταν άκουσα και δείγμα, όπως καταλαβαίνετε, δεν ήταν δυνατόν να αρνηθώ και έχω και πάρα πολύ μεγάλη χαρά γι’ αυτό, γιατί στις μέρες μας τίποτα δεν σταματάει όσον αφορά την τέχνη. Νέοι άνθρωποι καταθέτουν την ψυχή τους, δημιουργούν και χαίρονται και ελπίζουμε κι ευχόμαστε για ένα καλύτερο τραγούδι που δεν θα πεθάνει ποτέ, γιατί η ζωή, όπως και τα τραγούδια, προχωρούν κι αυτό είναι πάρα πολύ θετικό στις μέρες μας. Άκουσα στο στούντιο όλα τα κομμάτια και άκουσα ένα υλικό που πραγματικά αξίζει που βγαίνει. Και για να μη λέμε πολλές κουβέντες αλληλοθαυμασμών μεταξύ μας, είναι αξιολογότατη δουλειά. Από πλευράς μου εύχομαι να ’ναι καλοτάξιδο και να έχει τους αποδέκτες που του αναλογούν».
Στο «αλά παλαιά» ζεϊμπέκικο «Ρίξε μου φίλε δυο πενιές» που γράφτηκε πάνω σε στίχους του Αλέκου Σακελάριου, μαζί με τον Μιχάλη, ακούμε τον Γεράσιμο Ανδρεάτο, που μας λέει: «Ο Μιχάλης Δημητριάδης είναι ένας από τους άρχοντες του λαϊκού τραγουδιού. Όχι μόνο γιατί είναι πάντα ντυμένος στην πέννα και κομψός, αλλά γιατί με την όμορφη και με λεπτομερή γυρίσματα φωνή του υπηρετεί, χρόνια τώρα, το καθαρό ελληνικό τραγούδι με ήθος και αξιοπρέπεια και μας έχει χαρίσει επιτυχίες που παίρνουν τη θέση τους επάξια σαν ερμηνείες, αλλά και σαν δημιουργίες δίπλα στα μεγάλα τραγούδια του ένδοξου και σημαντικού για τον πολιτισμό μουσικού μας παρελθόντος. Χάρηκα πολύ την ωραία μας συνεργασία στον καινούργιο δίσκο του τον "Σημαιοστολισμό", σε ένα τραγούδι σε μουσική του Ανδρέα Λάμπρου και στίχους του Αλέκου Σακελάριου το "Ρίξε μου φίλε δυο πενιές" και τον ευχαριστώ που μου έδωσε αυτή την ευκαιρία για αυτή την τόσο ωραία συνάντηση. Είμαι ευτυχής που τον έχω φίλο και του εύχομαι ολόψυχα να είναι γερός να μας χαρίζει πάντα φωτεινές στιγμές με την τέχνη και την αισθητική του».
Η σειρά ανήκει σε έναν από τους πρωτεργάτες αυτού του δίσκου τον Αντώνη Ανδριανό, που έγραψε τους στίχους του τραγουδιού «Πιες απ’ το ποτήρι μου», κομμάτι που αφιέρωσε στον Σταύρο Κουγιουμτζή: «Το τραγούδι "Πιες απ 'το ποτήρι μου" το έγραψα για τον Μιχάλη Δημητριάδη πριν τον γνωρίσω! Ήταν μια επιθυμία μου γιατί τον θεωρώ καθαρό λαϊκό τραγουδιστή. Γίναμε και φίλοι όμως. Κι έτσι, γεννήθηκε το πρώτο μου τραγούδι στη δισκογραφία με τη σπουδαία μουσική του Ανδρέα Λάμπρου αλλά και την σημαντική ενορχήστρωση του φίλου Μανώλη Μιχαλάκη. Με τον Μιχάλη Δημητριάδη, τον Ανδρέα Λάμπρου και τον Μανώλη Μιχαλάκη υπήρχε και θα υπάρχει μια φιλία και μια μεγάλη εκτίμηση μεταξύ μας. Θεωρώ μεγάλη τιμή όμως που στον "Σημαιοστολισμό" βρίσκομαι μαζί με τρεις ακόμα ανθρώπους που εκτιμώ και αγαπώ από χρόνια. Τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, τον Μάνο Ελευθερίου και τον Γιώργο Νταλάρα. Αφιέρωσα το τραγούδι μου στον αγαπημένο μου Σταύρο Κουγιουμτζή γιατί ήταν χρέος καρδιάς και μάλιστα ανεκπλήρωτο. Όχι μόνο γιατί μεγάλωσα με τα τραγούδια του, που κατέχουν μια ιδιαίτερη θέση στην μουσική μου μυθολογία αλλά και με βοήθησε με την γνώμη του όταν του έδειξα τα πρώτα μου τραγούδια στη Θεσσαλονίκη. Επειδή αγαπώ πολύ τον λόγο στο τραγούδι και θεωρώ ότι είναι πρώτη ύλη, μα για μένα μεράκι και αγάπη, τον ρώτησα με θάρρος αν του αρέσουν όσα έγραψα και αν πρέπει να συνεχίσω να γράφω η να σταματήσω. Εμπιστευόμουν την άποψη του κ αι την ματιά του. Εκείνος μου είπε να συνεχίσω γιατί ο λόγος μου αξίζει. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου να του ξεπληρώσω την αγάπη που μου έδειξε και αυτό το τραγούδι είναι το λιγότερο».
18 χρόνια περίμενε η μελωδία της Ελεάνας Τσεσμελή μέχρι να «καρφωθούν» πάνω της οι στίχοι και να γεννηθεί το τραγούδι «Καράβι τ’ όνειρο». Μας είπε λοιπόν η δημιουργός: «Η γέννηση αυτού του τραγουδιού έγινε μετά από μία "εγκυμοσύνη" δεκαοκτώ ολόκληρων χρόνων... διότι πριν τόσα ακριβώς χρόνια γράφτηκε η μουσική του τραγουδιού, δίχως όμως όλα αυτά τα χρόνια να καταφέρω να "ενσωματώσω" επάνω στη μουσική του ένα στίχο ο οποίος θα ήταν κατά τη γνώμη μου άξιος και θα εξέφραζε εκείνο που ήθελα να δώσω ολοκληρώνοντας τη σύνθεση του τραγουδιού. Η στιγμή αυτή ήρθε εντελώς φυσικά κι αβίαστα όταν ένα απόγευμα, μία μέρα ακριβώς μετά από μια χειρουργική επέμβαση που έκανα στο νοσοκομείο ΚΑΤ και ενώ δεν ήμουν και στην καλύτερη κατάσταση, όπως καταλαβαίνετε, διότι όντας ταλαιπωρημένη με ολική νάρκωση, και αρκετό πόνο από το χειρουργικό τραύμα, βγήκα για λίγο στο μπαλκόνι του θαλάμου που νοσηλευόμουν ,το οποίο έβλεπε σε ένα χώρο πρασίνου που δέσποζαν ψηλά κυπαρίσσια και πίσω ακριβώς ένα βαθυγάλαζο φόντο που όσο βράδιαζε γινόταν μενεξεδί, καθώς άναβε ένα, ένα τα πρωταστέρια της η νύχτα. Στα πρώτα 5 λεπτά θυμήθηκα τη μουσική του τραγουδιού και αμέσως άρχισα να γράφω πολύ γρήγορα στο κινητό, διότι δεν είχα εύκαιρο χαρτί και στυλό, τους στίχους, οι οποίοι έβγαιναν βαθιά μέσα από την ψυχή μου, σαν κάποιος να μου τους υπαγόρευε. Ήταν μια αξέχαστη στιγμή από αυτές που δεν θα ξεχάσω. Όταν ολοκλήρωσα το στίχο αμέσως τον έστειλα με μήνυμα στο Μιχάλη Δημητριάδη, με τον οποίο διατηρώ μία εξαιρετική φιλία δεκαεπτά χρόνων, ο οποίος ενθουσιάστηκε. Έτσι έγινε και γεννήθηκε το "Καράβι τ ’όνειρο" που η μουσική του περίμενε το στίχο του σαν πιστό ταίρι δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια! Ήταν μια εξαιρετική στιγμή από αυτές που δεν θα ξεχάσω…».
Ανέκδοτους στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου τραγουδά μαζί με τον Μιχάλη η Λένα Αλκαίου που μας λέει: Με το Μιχάλη Δημητριάδη γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, είναι ένας καλός μου φίλος. Τον αγαπάω πάρα πολύ και τον εκτιμώ πολύ προσωπικά και σαν τραγουδιστή και σαν άνθρωπο. Σ’ αυτή τη δουλειά είναι ωραίο να έχεις φίλους. Τον Ανδρέα τον Λάμπρου δεν τον ήξερα αλλά όταν μου έφεραν τα παιδιά αυτό το τραγούδι σε στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, ήταν πολύ μεγάλη μου χαρά να συμμετέχω, αφενός γιατί είναι ένα πάρα πολύ ωραίο τραγούδι, αφετέρου γιατί ο δίσκος είναι πολύ σημαντικός με φοβερές συμμετοχές και καταπληκτικά τραγούδια. Είναι ένας δίσκος- πρόταση και χαίρομαι που συμμετέχω…
Ερ: Πώς νιώθετε που το 2012 τραγουδάτε ανέκδοτους στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου σε πρώτη εκτέλεση;
Απ: Καταρχήν μία τόσο μεγάλη προσωπικότητα σαν την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου μπορεί να είναι πάντα επίκαιρη. Διότι ο στίχος αυτός πραγματικά είναι σα να ’χει γραφτεί τώρα. Καθρεφτίζει την εποχή μας, την ψυχή μας και αυτό είναι που κάνει και έναν καλλιτέχνη να είναι μεγάλος. Η σπουδαιότητα στα λόγια και η διαχρονικότητα βεβαίως…
Η Ελεάνα Βραχάλη, που υπογράφει τους στίχους του προτελευταίου τραγουδιού με τίτλο «Ασ’ τη νύχτα», μας είπε: «Θα σου πω ότι θυμάμαι γιατί το έγραψα 19 χρόνων! Έχω πολλά στιχάκια και ποιηματάκια στο συρτάρι μου κι ένα από αυτά ήταν το “Ασ'τη νύχτα”. Το εμπιστεύτηκα στον Ανδρέα Λάμπρου και προέκυψε αυτό το αποτέλεσμα με την εξαιρετική ερμηνεία του Μιχάλη Δημητριάδη! Θεωρώ ότι το θέμα του είναι επίκαιρο... Πάντα η αγάπη θα διεκδικεί μια θέση στη ζωή μας... Νύχτα και μέρα... Απλά πρέπει ή μάλλον αξίζει να την αφήσουμε!».
Κλείνοντας, ο λόγος ανήκει δικαιωματικά στον Μιχάλη Δημητριάδη, που μέσα από μια πρόσφατη συνέντευξή του για το www.ogdoo.gr μας είπε: Ο τελευταίος μου δίσκος, ο «Σημαιοστολισμός» είναι σε μουσική ενός νέου συνθέτη, του Ανδρέα Λάμπρου. Είναι ένας άνθρωπος, που με πίεσε να ξαναασχοληθώ με τη δισκογραφία, διότι είχα μια μικρή απογοήτευση και μία πικρία απ’ αυτά που συμβαίνουν στο χώρο. Πραγματικά ο Ανδρέας ο Λάμπρου έδειξε πάρα πολύ μεγάλη αγάπη και εκτίμηση γι’ αυτό που πίστευε μέσα του και μού ’δειξε τον καλύτερο εαυτό του συνθετικά. Ήρθαν και με συναντήσανε μαζί με τον Αντώνη τον Ανδριανό, το φίλο μου, που έχει γράψει και τους στίχους σε ένα τραγούδι και τον εκτιμώ και αγαπώ ιδιαίτερα. Αυτοί οι δυο άνθρωποι μου δείξανε πραγματικά την αγάπη τους και τους ευχαριστώ πάρα πολύ γι’ αυτό, γιατί είναι φίλοι μου και θα μείνουνε φίλοι μου. Έτσι ξεκίνησε αυτός ο δίσκος δυο χρόνια πριν. Ακούσαμε τραγούδια, μελωδίες, στίχους και καταλήξαμε τελικά σε 17 τραγούδια. Κάποια στιγμή μετά τα 12 τραγούδια, το 13ο, το 14ο κλπ, ήταν το ένα καλύτερο απ ’το άλλο και με συντελεστές, τους οποίους μου κρατούσε για έκπληξη ο Ανδρέας. Στο 13ο μου δείχνει τον ανέκδοτο στίχο της Ευτυχίας, στο 14ο του Αλέκου Σακελάριου, στο 15ο του Οδυσσέα Ελύτη και μαζευτήκανε τελικά 17 τραγούδια με σπουδαίους στιχουργούς. Είναι τιμή για μένα ότι γράψανε στίχους για μένα και οι νεώτεροι στιχουργοί. Και θεωρώ ότι βγήκε ένα πολύ ωραίο αποτέλεσμα σ’ αυτές τις δύσκολες εποχές που περνάμε και μουσικά και κοινωνικά. Νομίζω ότι θα δώσει ένα ωραίο χρώμα. Και φυσικά πρέπει να σημειώσω πως η ενορχήστρωση είναι του σολίστα του μπουζουκιού Μανώλη Μιχαλάκη.
Ερ: Υπάρχουν και πολλοί καλεσμένοι τραγουδιστές σ ’αυτό το δίσκο…
Απ: Συμμετέχουν ο ιδιαίτερα αγαπητός μου ο Γιώργος Νταλάρας, ο άνθρωπος που μ’ έχει στηρίξει από τα πρώτα μου βήματα, η Μακεδόνισσα Κατερίνα Κούκα, η αγαπητή μου φίλη, η οποία με το πρώτο κάλεσμα ήρθε με πολύ ενθουσιασμό κι αγάπη, ένας εξίσου πάρα πολύ καλός τραγουδιστής και φίλος, ο Γεράσιμος ο Ανδρεάτος και η επίσης καλή μου φίλη Λένα Αλκαίου. Είναι σημαντικό στη σημερινή εποχή να έχεις φίλους και θεωρώ ότι είμαι πολύ τυχερός…» (1)
Εκτός από τους στιχουργούς ιδιαίτερα σημαντικές είναι και οι τραγουδιστικές συμμετοχές του δίσκου. Γιώργος Νταλάρας, Κατερίνα Κούκα, Γεράσιμος Ανδρεάτος και Λένα Αλκαίου τραγουδούν μαζί με τον Μιχάλη, ενώ φωνητικά κάνει η Μαρία Σπυροπούλου καθώς και ο ίδιος ο συνθέτης. Την ενορχήστρωση έκανε ο δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Μανώλης Μιχαλάκης, ο οποίος έπαιξε μπουζούκι, τζουρά, μπαγλαμά, μαντολίνο και λαούτο. Μαζί του οι Κώστας Αναδιώτης (προγραμματισμό, πιάνο και keyboards), Κώστας Νικολόπουλος (κιθάρες), Φαίδων Λιονουδάκης (ακορντεόν), Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος (κλαρίνο, καβάλ και φλάουτο), Σωτήρης Μαργώνης (βιολί), Σπύρος Παναγιωτόπουλος (ντραμς), Γιάννης Ανινός (κοντραμπάσο) και ο Ανδρέας Παπάς (κρουστά).
Η ηχογράφηση έγινε στο Studio «Συν ένα», από τον Βαγγέλη Καλαρά, εκτός από το τραγούδι «Δώσε στη χαρά» που ηχογραφήθηκε στο Studio «Odeon» από τον Ηλία Λάκκα. Οι φωτογραφίες είναι του Μάνου Σπανού.
Τα τραγούδια του «Σημαιοστολισμού» είναι:
1. Δώσε στη χαρά (συμμετέχει ο Γιώργος Νταλάρας) (Στίχοι: Ρεβέκκα Ρούσση)
2. Η άλλη μισή αλήθεια μου (Νίκος Μωραΐτης)
3. Δυο ώρες μείναμε μαζί (Μάνος Ελευθερίου)
4. Μια ζωή (Λίνα Δημοπούλου)
5. Σημαιοστολισμός (Λευτέρης Παπαδόπουλος)
6. Ραντεβού στο “Νέον” (συμμετέχει η Κατερίνα Κούκα) (Ανδρέας Λάμπρου)
7. Μα εσύ είσαι αλλού (Βάσω Αλλαγιάννη)
8. Θέλω να σε ξεχάσω (Άρης Δαβαράκης)
9. Ρίξε μου φίλε δυο πενιές (συμμετέχει ο Γεράσιμος Ανδρεάτος) (Αλέκος Σακελάριος)
10. Λαβύρινθος (Θάνος Παπανικολάου)
11. Πιες απ’ το ποτήρι μου (Αντώνης Ανδριανός)
12. Κάθε σου ευχή (Ποσειδώνας Γιαννόπουλος)
13. Το άλφα και το ωμέγα (Αντώνης Παππάς)
14. Καράβι τ’ όνειρο (Μουσική, στίχοι: Ελεάνα Τσεσμελή)
15. Ας πληρώνω νοίκι (συμμετέχει η Λένα Αλκαίου) (Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου)
16. Άσ’ τη νύχτα (Ελεάνα Βραχάλη)
17. Ο Χαμαιλέων (Οδυσσέας Ελύτης)
Τραγούδια γραμμένα σε λαϊκούς δρόμους και ρυθμούς και ερμηνευμένα από έναν ακμαιότατο, αν και με 30 χρόνια δισκογραφίας στην πλάτη του, τραγουδιστή. Νομίζω πως έχει σημασία να δούμε τι λένε γι’ αυτό το δίσκο κάποιοι από τους συντελεστές, με τους οποίους ήρθαμε σε επαφή, αρχής γενομένης από το συνθέτη Ανδρέα Λάμπρου: «“Και μπήκαμε στα χρόνια, που όλα έχουν γίνει, τι τάχα να ‘χει μείνει που ακόμα να μας καίει”. Δανείζομαι τους στίχους ενός αγαπημένου τραγουδιού που είχε γράψει πριν χρόνια ο σπουδαίος τραγουδοποιός Σταμάτης Σπανουδάκης στην μεγάλη Ελένη Βιτάλη! Τώρα που στο μηδέν δίνουνε πλατίνα και στο 20 χάνουνε την κόλα! Τώρα λοιπόν ήθελα να γίνει αυτό. Τώρα και όπου βγει… Τώρα για να δω κι εγώ ο ίδιος ποιος μπορεί να το καταλάβει, αν μπορεί να καταλάβει, τι μπορεί να καταλάβει… Υπάρχει κάποιος άραγε; Η απάντηση ήρθε από μονή της, θα το καταλάβει αυτός που του αξίζει… Μαζί με το συμπατριώτη και φίλο μου Αντώνη Ανδριανό ξεκινήσαμε από την Σαλαμίνα για να πάμε στον Άγιο Στέφανο στο μαγαζί “Των Αγγέλων Τα Μπουζούκια” και να συναντήσουμε τον εξαιρετικό άνθρωπο και ερμηνευτή Μιχάλη Δημητριάδη για να του δώσουμε ένα τραγούδι μας! Η ανταπόκριση και η χημεία ήτανε από την αρχή θετική! Και έτσι το ένα τραγούδι, έφερε το άλλο και το άλλο ένα ολόκληρο CD! Τον “Σημαιοστολισμό” μας! Τώρα που κάποιοι αποκαθηλώνουν την σημαία μας, εμείς αποφασίσαμε να την υψώσουμε ακόμα πιο ψηλά! Κάθε τραγούδι και διαφορετικός στιχουργός, κάθε στιχουργός και διαφορετική γραφή. Μεγάλη πρόκληση για εμένα να μπορέσω να κουμπώσω όμορφα τις μουσικές μου στην κατάθεση ψυχής τους. Δεν ξέρω αν τα κατάφερα… Αυτό θα μου το πείτε εσείς! Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους σπουδαίους στιχουργούς που μου εμπιστεύθηκαν ένα μέρος της ψυχής τους… Λευτέρη Παπαδόπουλε, Μάνο Ελευθερίου, Άρη Δαβαράκη, Βάσω Αλλαγιάννη, Λίνα Δημοπούλου, Ρεβέκκα Ρούσση, Νίκο Μωραΐτη, Ελεάνα Βραχάλη, Θάνο Παπανικολάου, Αντώνη Παππά, Ποσειδώνα Γιαννόπουλε, Αντώνη Ανδριανέ, Ελεάνα Τσεσμελή σας ευχαριστώ από καρδιάς. Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ στις οικογένειες του Οδυσσέα Ελύτη, της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου και του Αλέκου Σακελλάριου για την παραχώρηση ανέκδοτων ποιημάτων τους και την άδεια να τα μελοποιήσω και να τα συμπεριλάβουμε σε αυτό το CD. Ακόμα ευχαριστώ τους σπουδαίους ερμηνευτές Γιώργο Νταλάρα, Κατερίνα Κούκα, Γεράσιμο Ανδρεάτο και Λένα Αλκαίου για τη συμμετοχή τους στον “Σημαιοστολισμό” την Μαρία Σπυροπούλου για τα εξαιρετικά φωνητικά της, τον μοναδικό μουσικό Μανώλη Μιχαλάκη για τις υπέροχες ενορχηστρώσεις του καθώς και τους αγαπημένους ηχολήπτες Βαγγέλη Καλαρά και Ηλία Λάκκα. Το πιο μεγάλο ευχαριστώ όμως δεν μπορεί παρά να μην πάει στον Μιχάλη Δημητριάδη για την αγάπη, την εμπιστοσύνη και τον επαγγελματισμό που έδειξε από την αρχή μέχρι την ολοκλήρωση αυτής της δουλειάς. Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στο «Όγδοο» και ξεχωριστά στους Αντώνη Αναγνωστάκη, Κώστα Μπαλαχούτη και σε σένα Θανάση Γιώγλου για την υποστήριξη και την υπέροχη συνεργασία! Αυτοί οι άνθρωποι είναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της δουλειάς. Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω τους δημοσιογράφους και τους ανθρώπους των τεχνών και των γραμμάτων για την κριτική και τις απόψεις τους αλλά και για την διπλή χαρά και την τιμή, και ως τραγουδοποιός και ως παραγωγός αυτής της δουλειάς, που μου έκαναν πολλοί από αυτούς, να χαρακτηρίσουν την δισκογραφική δουλεία “Μιχάλης Δημητριάδης - Σημαιοστολισμός” τη μεγαλύτερη δισκογραφική παραγωγή που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια στη Ελληνική δισκογραφία. Και επειδή τα λόγια είναι περιττά όταν υπάρχουνε τα τραγούδια… Καλή ακρόαση σε όλους και εύχομαι αυτό το CD στο χρόνο να παίρνει μέσα μας αξία!»
Ο δίσκος ξεκινά με το «Δώσε στη χαρά», μια όμορφη σύγχρονη μπαλάντα σε στίχους της Ρεβέκκας Ρούσση. Ρωτώντας την άποψη του Γιώργου Νταλάρα, που συμμετέχει στο τραγούδι μας είπε: «Εγώ κάνω πάντα αυτό που έκανα για τους φίλους μου, από την εποχή της Χαρούλας ακόμα… Ένας παλιός συνεργάτης και φίλος μου ζήτησε να τραγουδήσω μαζί του ένα τραγούδι και έκανα το αυτονόητο... Αυτό που κάνω πάντα σε φίλους δηλαδή, όταν μου ζητούν να συμμετέχω…».
Ενώ η στιχουργός Ρεβέκκα Ρούσση, έδωσε τη δική της διάσταση στη δημιουργία του τραγουδιού: «Η αιτία της γέννησης αυτού του στίχου είναι η απόλυτη ανάγκη της ψυχολογίας μας για αισιοδοξία και χαρά, τοποθετημένα σ' ένα μεταφυσικό πλαίσιο, όπου και αυτό το θεωρώ απαραίτητο στις μέρες μας, που η καθημερινή κατάθλιψη και αποχαύνωση της τέχνης και της μουσικής δεν επιτρέπει το μυαλό μας να ξεφύγει και να δει πέρα από "τα φανερά" και τετριμμένα. Ψυχή του στίχου η μουσική του αγαπημένου φίλου και ταλαντούχου Ανδρέα Λάμπρου και η ερμηνεία του μεγάλου Γιώργου Νταλάρα και του μοναδικού Μιχάλη Δημητριάδη. Η χημεία όλων έδωσε αυτό το αποτέλεσμα και απέδειξε ό,τι όλα..."αν τα δεις στο φως, ειν' αλλιώς"».
Ένα από τα ωραιότερα τραγούδια αυτής της δουλειάς είναι το ζεϊμπέκικο «Δυο ώρες μείναμε μαζί» σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου. Μας είπε λοιπόν ο κύριος Μάνος: «Το άκουσα το τραγούδι, είναι πολύ ωραίο… Τον Μιχάλη Δημητριάδη τον γνώρισα πολύ πριν τραγουδήσει το “Στων αγγέλων τα μπουζούκια” με την Τσαλιγοπούλου. Γίναμε και φίλοι, είναι εξαιρετικό παιδί, καλός οικογενειάρχης. Μόνο που δεν έχω αξιωθεί να πάω σ’ αυτό το κέντρο που έχει ανοίξει στην Άνοιξη, αλλά θα πάω κάποια στιγμή, γιατί είναι ευγενής άνθρωπος. Τον Ανδρέα τον Λάμπρου τον γνώρισα τα τελευταία 5-6 χρόνια. Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα για να κάνουν καριέρα σήμερα νέοι συνθέτες, εάν δεν έχουνε στήριξη από μιαν εταιρεία. Βεβαίως τώρα το 99% των νέων εκδίδει τα cd του ιδίοις εξόδοις, τουλάχιστον το πρώτο cd... Και μην ξεχνάμε ότι και οι ποιητές, ιδίοις εξόδοις βγάζουν την πρώτη τους ποιητική συλλογή, από τον 19ο αιώνα. Μετά, όταν γίνουν κάπως γνωστοί, αναλαμβάνει ένας εκδοτικός οίκος να τους βγάλει τα ποιήματα, αν αξίζουν και αν είναι σίγουρος, ότι τουλάχιστον θα βγάλει τα έξοδά του. Τώρα βέβαια υπάρχει αυτό το “σπορ”, το “δεν έχουμε λεφτά” που λένε όλοι και δεν πληρώνουν ούτε ποσοστά, ακόμη και σε εκείνους που όχι μόνο πουλάνε αλλά παραπουλάνε. Ακόμα και για κάποιον ο οποίος πραγματικά πουλάει πάρα πολλά βιβλία, ο εκδοτικός οίκος, ενώ έχουν πουληθεί τα βιβλία του, ασχολείται κι αυτός με το «σπορ» «δεν έχουμε λεφτά».
Eρ: Eσείς δεν μπορείτε να ελέγξετε τις πωλήσεις;
Απ: Όχι, όχι δεν ελέγχεται τίποτα. Εν τω μεταξύ στη μουσική η Α.Ε.Π.Ι “αγρόν αγοράζει…” Τι θα γίνει;»
Η στιχουργός του τραγουδιού «Μια ζωή» Λίνα Δημοπούλου μας είπε: «Αγαπώ τη φωνή του Μιχάλη Δημητριάδη απ’ τη δεκαετία του ’80. Με συγκινεί ο διακριτικός και σεμνός τρόπος που “περπάτησε” αυτά τα 30 χρόνια. Εκτιμώ την ευγένεια και τη δημιουργικότητα του Ανδρέα Λάμπρου. Ωραία παρέα και σοβαροί λόγοι για να φτιάχνεις τραγούδια!»
H Κατερίνα Κούκα με την οποία ο Μιχάλης Δημητριάδης τραγουδά το «Ραντεβού στο Νέον» μας είπε τα εξής: «Ο Μιχάλης ο Δημητριάδης είναι πάνω απ’ όλα ένας αγαπημένος συνάδελφος, τον θαυμάζω πάρα πολύ ως τραγουδιστή και η έκπληξη η μεγάλη ήταν η συνάντησή μας με τον Ανδρέα (Λάμπρου), ο οποίος είναι οικογενειακός φίλος απ ’τα παλιά, γιατί ανακάλυψα ότι γράφει τόσο όμορφα τραγούδια. Και βεβαίως όταν άκουσα και δείγμα, όπως καταλαβαίνετε, δεν ήταν δυνατόν να αρνηθώ και έχω και πάρα πολύ μεγάλη χαρά γι’ αυτό, γιατί στις μέρες μας τίποτα δεν σταματάει όσον αφορά την τέχνη. Νέοι άνθρωποι καταθέτουν την ψυχή τους, δημιουργούν και χαίρονται και ελπίζουμε κι ευχόμαστε για ένα καλύτερο τραγούδι που δεν θα πεθάνει ποτέ, γιατί η ζωή, όπως και τα τραγούδια, προχωρούν κι αυτό είναι πάρα πολύ θετικό στις μέρες μας. Άκουσα στο στούντιο όλα τα κομμάτια και άκουσα ένα υλικό που πραγματικά αξίζει που βγαίνει. Και για να μη λέμε πολλές κουβέντες αλληλοθαυμασμών μεταξύ μας, είναι αξιολογότατη δουλειά. Από πλευράς μου εύχομαι να ’ναι καλοτάξιδο και να έχει τους αποδέκτες που του αναλογούν».
Στο «αλά παλαιά» ζεϊμπέκικο «Ρίξε μου φίλε δυο πενιές» που γράφτηκε πάνω σε στίχους του Αλέκου Σακελάριου, μαζί με τον Μιχάλη, ακούμε τον Γεράσιμο Ανδρεάτο, που μας λέει: «Ο Μιχάλης Δημητριάδης είναι ένας από τους άρχοντες του λαϊκού τραγουδιού. Όχι μόνο γιατί είναι πάντα ντυμένος στην πέννα και κομψός, αλλά γιατί με την όμορφη και με λεπτομερή γυρίσματα φωνή του υπηρετεί, χρόνια τώρα, το καθαρό ελληνικό τραγούδι με ήθος και αξιοπρέπεια και μας έχει χαρίσει επιτυχίες που παίρνουν τη θέση τους επάξια σαν ερμηνείες, αλλά και σαν δημιουργίες δίπλα στα μεγάλα τραγούδια του ένδοξου και σημαντικού για τον πολιτισμό μουσικού μας παρελθόντος. Χάρηκα πολύ την ωραία μας συνεργασία στον καινούργιο δίσκο του τον "Σημαιοστολισμό", σε ένα τραγούδι σε μουσική του Ανδρέα Λάμπρου και στίχους του Αλέκου Σακελάριου το "Ρίξε μου φίλε δυο πενιές" και τον ευχαριστώ που μου έδωσε αυτή την ευκαιρία για αυτή την τόσο ωραία συνάντηση. Είμαι ευτυχής που τον έχω φίλο και του εύχομαι ολόψυχα να είναι γερός να μας χαρίζει πάντα φωτεινές στιγμές με την τέχνη και την αισθητική του».
Η σειρά ανήκει σε έναν από τους πρωτεργάτες αυτού του δίσκου τον Αντώνη Ανδριανό, που έγραψε τους στίχους του τραγουδιού «Πιες απ’ το ποτήρι μου», κομμάτι που αφιέρωσε στον Σταύρο Κουγιουμτζή: «Το τραγούδι "Πιες απ 'το ποτήρι μου" το έγραψα για τον Μιχάλη Δημητριάδη πριν τον γνωρίσω! Ήταν μια επιθυμία μου γιατί τον θεωρώ καθαρό λαϊκό τραγουδιστή. Γίναμε και φίλοι όμως. Κι έτσι, γεννήθηκε το πρώτο μου τραγούδι στη δισκογραφία με τη σπουδαία μουσική του Ανδρέα Λάμπρου αλλά και την σημαντική ενορχήστρωση του φίλου Μανώλη Μιχαλάκη. Με τον Μιχάλη Δημητριάδη, τον Ανδρέα Λάμπρου και τον Μανώλη Μιχαλάκη υπήρχε και θα υπάρχει μια φιλία και μια μεγάλη εκτίμηση μεταξύ μας. Θεωρώ μεγάλη τιμή όμως που στον "Σημαιοστολισμό" βρίσκομαι μαζί με τρεις ακόμα ανθρώπους που εκτιμώ και αγαπώ από χρόνια. Τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, τον Μάνο Ελευθερίου και τον Γιώργο Νταλάρα. Αφιέρωσα το τραγούδι μου στον αγαπημένο μου Σταύρο Κουγιουμτζή γιατί ήταν χρέος καρδιάς και μάλιστα ανεκπλήρωτο. Όχι μόνο γιατί μεγάλωσα με τα τραγούδια του, που κατέχουν μια ιδιαίτερη θέση στην μουσική μου μυθολογία αλλά και με βοήθησε με την γνώμη του όταν του έδειξα τα πρώτα μου τραγούδια στη Θεσσαλονίκη. Επειδή αγαπώ πολύ τον λόγο στο τραγούδι και θεωρώ ότι είναι πρώτη ύλη, μα για μένα μεράκι και αγάπη, τον ρώτησα με θάρρος αν του αρέσουν όσα έγραψα και αν πρέπει να συνεχίσω να γράφω η να σταματήσω. Εμπιστευόμουν την άποψη του κ αι την ματιά του. Εκείνος μου είπε να συνεχίσω γιατί ο λόγος μου αξίζει. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου να του ξεπληρώσω την αγάπη που μου έδειξε και αυτό το τραγούδι είναι το λιγότερο».
18 χρόνια περίμενε η μελωδία της Ελεάνας Τσεσμελή μέχρι να «καρφωθούν» πάνω της οι στίχοι και να γεννηθεί το τραγούδι «Καράβι τ’ όνειρο». Μας είπε λοιπόν η δημιουργός: «Η γέννηση αυτού του τραγουδιού έγινε μετά από μία "εγκυμοσύνη" δεκαοκτώ ολόκληρων χρόνων... διότι πριν τόσα ακριβώς χρόνια γράφτηκε η μουσική του τραγουδιού, δίχως όμως όλα αυτά τα χρόνια να καταφέρω να "ενσωματώσω" επάνω στη μουσική του ένα στίχο ο οποίος θα ήταν κατά τη γνώμη μου άξιος και θα εξέφραζε εκείνο που ήθελα να δώσω ολοκληρώνοντας τη σύνθεση του τραγουδιού. Η στιγμή αυτή ήρθε εντελώς φυσικά κι αβίαστα όταν ένα απόγευμα, μία μέρα ακριβώς μετά από μια χειρουργική επέμβαση που έκανα στο νοσοκομείο ΚΑΤ και ενώ δεν ήμουν και στην καλύτερη κατάσταση, όπως καταλαβαίνετε, διότι όντας ταλαιπωρημένη με ολική νάρκωση, και αρκετό πόνο από το χειρουργικό τραύμα, βγήκα για λίγο στο μπαλκόνι του θαλάμου που νοσηλευόμουν ,το οποίο έβλεπε σε ένα χώρο πρασίνου που δέσποζαν ψηλά κυπαρίσσια και πίσω ακριβώς ένα βαθυγάλαζο φόντο που όσο βράδιαζε γινόταν μενεξεδί, καθώς άναβε ένα, ένα τα πρωταστέρια της η νύχτα. Στα πρώτα 5 λεπτά θυμήθηκα τη μουσική του τραγουδιού και αμέσως άρχισα να γράφω πολύ γρήγορα στο κινητό, διότι δεν είχα εύκαιρο χαρτί και στυλό, τους στίχους, οι οποίοι έβγαιναν βαθιά μέσα από την ψυχή μου, σαν κάποιος να μου τους υπαγόρευε. Ήταν μια αξέχαστη στιγμή από αυτές που δεν θα ξεχάσω. Όταν ολοκλήρωσα το στίχο αμέσως τον έστειλα με μήνυμα στο Μιχάλη Δημητριάδη, με τον οποίο διατηρώ μία εξαιρετική φιλία δεκαεπτά χρόνων, ο οποίος ενθουσιάστηκε. Έτσι έγινε και γεννήθηκε το "Καράβι τ ’όνειρο" που η μουσική του περίμενε το στίχο του σαν πιστό ταίρι δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια! Ήταν μια εξαιρετική στιγμή από αυτές που δεν θα ξεχάσω…».
Ανέκδοτους στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου τραγουδά μαζί με τον Μιχάλη η Λένα Αλκαίου που μας λέει: Με το Μιχάλη Δημητριάδη γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, είναι ένας καλός μου φίλος. Τον αγαπάω πάρα πολύ και τον εκτιμώ πολύ προσωπικά και σαν τραγουδιστή και σαν άνθρωπο. Σ’ αυτή τη δουλειά είναι ωραίο να έχεις φίλους. Τον Ανδρέα τον Λάμπρου δεν τον ήξερα αλλά όταν μου έφεραν τα παιδιά αυτό το τραγούδι σε στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, ήταν πολύ μεγάλη μου χαρά να συμμετέχω, αφενός γιατί είναι ένα πάρα πολύ ωραίο τραγούδι, αφετέρου γιατί ο δίσκος είναι πολύ σημαντικός με φοβερές συμμετοχές και καταπληκτικά τραγούδια. Είναι ένας δίσκος- πρόταση και χαίρομαι που συμμετέχω…
Ερ: Πώς νιώθετε που το 2012 τραγουδάτε ανέκδοτους στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου σε πρώτη εκτέλεση;
Απ: Καταρχήν μία τόσο μεγάλη προσωπικότητα σαν την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου μπορεί να είναι πάντα επίκαιρη. Διότι ο στίχος αυτός πραγματικά είναι σα να ’χει γραφτεί τώρα. Καθρεφτίζει την εποχή μας, την ψυχή μας και αυτό είναι που κάνει και έναν καλλιτέχνη να είναι μεγάλος. Η σπουδαιότητα στα λόγια και η διαχρονικότητα βεβαίως…
Η Ελεάνα Βραχάλη, που υπογράφει τους στίχους του προτελευταίου τραγουδιού με τίτλο «Ασ’ τη νύχτα», μας είπε: «Θα σου πω ότι θυμάμαι γιατί το έγραψα 19 χρόνων! Έχω πολλά στιχάκια και ποιηματάκια στο συρτάρι μου κι ένα από αυτά ήταν το “Ασ'τη νύχτα”. Το εμπιστεύτηκα στον Ανδρέα Λάμπρου και προέκυψε αυτό το αποτέλεσμα με την εξαιρετική ερμηνεία του Μιχάλη Δημητριάδη! Θεωρώ ότι το θέμα του είναι επίκαιρο... Πάντα η αγάπη θα διεκδικεί μια θέση στη ζωή μας... Νύχτα και μέρα... Απλά πρέπει ή μάλλον αξίζει να την αφήσουμε!».
Κλείνοντας, ο λόγος ανήκει δικαιωματικά στον Μιχάλη Δημητριάδη, που μέσα από μια πρόσφατη συνέντευξή του για το www.ogdoo.gr μας είπε: Ο τελευταίος μου δίσκος, ο «Σημαιοστολισμός» είναι σε μουσική ενός νέου συνθέτη, του Ανδρέα Λάμπρου. Είναι ένας άνθρωπος, που με πίεσε να ξαναασχοληθώ με τη δισκογραφία, διότι είχα μια μικρή απογοήτευση και μία πικρία απ’ αυτά που συμβαίνουν στο χώρο. Πραγματικά ο Ανδρέας ο Λάμπρου έδειξε πάρα πολύ μεγάλη αγάπη και εκτίμηση γι’ αυτό που πίστευε μέσα του και μού ’δειξε τον καλύτερο εαυτό του συνθετικά. Ήρθαν και με συναντήσανε μαζί με τον Αντώνη τον Ανδριανό, το φίλο μου, που έχει γράψει και τους στίχους σε ένα τραγούδι και τον εκτιμώ και αγαπώ ιδιαίτερα. Αυτοί οι δυο άνθρωποι μου δείξανε πραγματικά την αγάπη τους και τους ευχαριστώ πάρα πολύ γι’ αυτό, γιατί είναι φίλοι μου και θα μείνουνε φίλοι μου. Έτσι ξεκίνησε αυτός ο δίσκος δυο χρόνια πριν. Ακούσαμε τραγούδια, μελωδίες, στίχους και καταλήξαμε τελικά σε 17 τραγούδια. Κάποια στιγμή μετά τα 12 τραγούδια, το 13ο, το 14ο κλπ, ήταν το ένα καλύτερο απ ’το άλλο και με συντελεστές, τους οποίους μου κρατούσε για έκπληξη ο Ανδρέας. Στο 13ο μου δείχνει τον ανέκδοτο στίχο της Ευτυχίας, στο 14ο του Αλέκου Σακελάριου, στο 15ο του Οδυσσέα Ελύτη και μαζευτήκανε τελικά 17 τραγούδια με σπουδαίους στιχουργούς. Είναι τιμή για μένα ότι γράψανε στίχους για μένα και οι νεώτεροι στιχουργοί. Και θεωρώ ότι βγήκε ένα πολύ ωραίο αποτέλεσμα σ’ αυτές τις δύσκολες εποχές που περνάμε και μουσικά και κοινωνικά. Νομίζω ότι θα δώσει ένα ωραίο χρώμα. Και φυσικά πρέπει να σημειώσω πως η ενορχήστρωση είναι του σολίστα του μπουζουκιού Μανώλη Μιχαλάκη.
Ερ: Υπάρχουν και πολλοί καλεσμένοι τραγουδιστές σ ’αυτό το δίσκο…
Απ: Συμμετέχουν ο ιδιαίτερα αγαπητός μου ο Γιώργος Νταλάρας, ο άνθρωπος που μ’ έχει στηρίξει από τα πρώτα μου βήματα, η Μακεδόνισσα Κατερίνα Κούκα, η αγαπητή μου φίλη, η οποία με το πρώτο κάλεσμα ήρθε με πολύ ενθουσιασμό κι αγάπη, ένας εξίσου πάρα πολύ καλός τραγουδιστής και φίλος, ο Γεράσιμος ο Ανδρεάτος και η επίσης καλή μου φίλη Λένα Αλκαίου. Είναι σημαντικό στη σημερινή εποχή να έχεις φίλους και θεωρώ ότι είμαι πολύ τυχερός…» (1)
