Ήταν η εποχή που μεσουρανούσαν ο Νίκος Γούναρης, ο Φώτης Πολυμέρης και ο Τώνης Μαρούδας. Ελαφρό τραγούδι, αρχές δεκαετίας του ’50. «Όσο υπάρχει ο Γούναρης δεν μπορεί το λαϊκό να σηκώσει κεφάλι», είχε πει τότε ο Βασίλης Τσιτσάνης ξεχωρίζοντας την δημοφιλία και την λατρεία του κόσμου για το Ν. Γούναρη.
Υπάρχει μια παλιά γειτονιά στην Αθήνα, στα σύνορα της Ν. Σμύρνης με το Παλαιό Φάληρο, στην οδό Γούναρη, όπου ίνδαλμα της τότε ήταν ο Νίκος Γούναρης.
«Η μαγκιά δεν κυκλοφορούσε τότε, μόνο το ελαφρό τραγούδι. Ρεμπέτικα, ζεϊμπέκικα θεωρούνταν παράνομα και δεν τα κυνηγούσε ο κόσμος. Τα βαριά ήταν στις Τζιτζιφιές. Τσιτσάνης και… και… και. Δεν πλησιάζαμε εκεί, ιδιαίτερα η νεολαία δηλαδή», θυμάται ένας από τους πρώτους κατοίκους της περιοχής, o Ανδρέας Ραφτόπουλος, πρώην παγοπώλης. «Αυτοί όλοι, Γούναρης, Πολυμέρης, Μαρούδας, ήταν όλοι μια σειρά. Αρχές του’50. Το ραδιόφωνο το πρωί είχε ορισμένες ώρες που έπαιζε τα τραγούδια αυτά. Ξέραμε εμείς τι ώρα θα έπαιζε Γούναρη κι έρχονταν τα κορίτσια της γειτονιάς και περιμέναμε ν’ ακούσουμε τον Γούναρη. Μερακλώναμε και μετά πηγαίναμε σχολείο! Εδώ ήταν η μάντρα, η αυλόπορτα η μεγάλη και στις δύο κρεβατοκάμαρες είχε δύο παράθυρα που έβλεπαν στο δρόμο. Καθόμασταν στο δρόμο και περίμενα τα κορίτσια ν’ ακούσουμε τον Γούναρη από το ραδιόφωνο που ήταν στο έπιπλο μέσα στο σπίτι μου. Μετά πηγαίναμε με κέφι στο σχολείο. Δεν υπήρχε και τίποτε άλλο να κάνουμε. Ο Γούναρης ήταν ο πρώτος και καλύτερος της εποχής. Τα τραγούδια του ήταν διαφορετικά. Τα τραγούδια των άλλων ήταν σαν καντάδες, ενώ του Γούναρη ήταν μέσα σε όλα, ελαφρολαϊκά… Ένα βράδυ έφαγα το ξύλο της αρκούδας από τον πατέρα μου λόγω του Γούναρη. Μου είπε ο θείος μου ότι τραγουδάει ο Γούναρης γύρω στα μεσάνυχτα στο Άλσος Ν. Σμύρνης. 1952. Τραγουδούσε εκεί μια φορά την εβδομάδα ή μια φορά το μήνα. Θα έρθεις να σε πάρουμε μαζί; Θα έρθω είπα με αφέλεια. Ήταν τέτοια η λαχτάρα μου να δω τον Γούναρη που δεν είπα τίποτα στους γονείς μου και μόλις γυρίζω που σε πονεί και που σε σφάζει. Έφαγα το ξύλο της αρκούδας. Το Άλσος είχε ένα δωμάτιο που άλλαζαν οι καλλιτέχνες και είχε ορισμένα καθίσματα που αν προλάβαινες καθόσουν, αν όχι όρθιος στην τσίτα. Με τον Γούναρη γινόταν πανικός τότε, ήταν γεμάτο το Άλσος. Ήταν μόνος με την κιθάρα του…».
Νίκος Γούναρης - Μεγάλες Επιτυχίες
Οι αναμνήσεις του από το Άλσος Ν. Σμύρνης πολλές: «Στο Άλσος γινόντουσαν και διαγωνισμοί χορού. Εκεί πρωτογνώρισα τη γυναίκα μου και δεθήκαμε από το χορό. Ταυτιζόμασταν πάρα πολύ. Κάποια στιγμή που ήμασταν πανί με πανί και γίνεται ένας διαγωνισμός χορού, με μουσική ως επί το πλείστον ροκενρόλ. Το ζευγάρι που θα έβγαινε πρώτο θα κέρδιζε ή ένα ζευγάρι παπούτσια γυναικεία ή ένα ζευγάρι αντρικά! Ή το ένα ή το άλλο! Βγαίνουμε πρώτοι και λέω στη γυναίκα μου: πάρε εσύ το ζευγάρι. Και παίρνει ένα ζευγάρι παπούτσια με κάτι τακούνια, να τέτοια. Της έλεγε ο πατέρας μου: παιδάκι μου πως περπατάς έτσι, θα σπάσουν τα πόδια σου!».
«Εδώ δίπλα, στο σπίτι της θείας μου, είχε έρθει και είχε νοικιάσει το σπίτι ένα ζευγάρι, Σπανιόλοι. Ήταν κουμπάροι με τους Trio Los Panchos! Τους είχαν βαφτίσει την κορούλα τους. Ήταν το πρώτο τρίο που είχε έρθει στην Ελλάδα. Στην συνέχεια ήρθες οι Diamantes. Ο άντρας της την είχε πάρει από χοροδιδασκαλείο. Αυτός υπηρετούσε στο Ελληνικό, αλλά είχε ξεμυαλιστεί με μια Ελληνίδα κι η Σπανιόλα ψαχνόταν. Να δεις χορό που έριχνε η Σπανιόλα σαν ελάφι, γοργόνα σκέτη. Η Γκλόρια. Αυτή με έμαθε χορό, σε ηλικία περίπου 15 ετών. Κάθε Σάββατο έκαναν πάρτυ, εδώ στο σπίτι δίπλα μου. Ξεκινούσαν εννιά - δέκα το βράδυ και αργά έπαιζε το Trio Los Panchos ισπανικά τραγούδια. Ερχόντουσαν εδώ κι έπαιζαν στο σαλόνι του σπιτιού! Όπου τραγουδούσαν οι Trio Los Panchos ήταν καλεσμένη η Γκλόρια, λόγω κουμπαριάς. Ο άντρας της ακολουθούσε. Άλλωστε δεν χόρευε, ήταν βαρύς και με έπαιρνε μαζί. Πιτσιρικάς να με δεις χορό με την Γκλόρια στο King George. 1955…».
Μουσική γειτονιά με Γούναρη, Trio Los Panchos και ακορντεόν!
* To Trio Los Panchos, το θρυλικό τρίο των Alfredo Gil και Chucho Navarro από το Μέξικο και ο Hernando Avilés από το Πούερτο Ρίκο που συναντήθηκαν στη Ν. Υόρκη το 1944 και ήταν ενεργοί ως το 1999. Τρεις κιθαριστές που τραγουδούσαν ρομαντικά τραγούδια της Λατινικής Αμερικής που πούλησαν εκατομμύρια δίσκους σε όλο τον κόσμο. Γνωστοί και από την πετυχημένη συνεργασία τους με την Eydie Gorme, την τραγουδίστρια του Blame Me It On The Bossa Nova.
Trio Los Panchos BOY ON A DOLPHIN
Υπάρχει μια παλιά γειτονιά στην Αθήνα, στα σύνορα της Ν. Σμύρνης με το Παλαιό Φάληρο, στην οδό Γούναρη, όπου ίνδαλμα της τότε ήταν ο Νίκος Γούναρης.
«Η μαγκιά δεν κυκλοφορούσε τότε, μόνο το ελαφρό τραγούδι. Ρεμπέτικα, ζεϊμπέκικα θεωρούνταν παράνομα και δεν τα κυνηγούσε ο κόσμος. Τα βαριά ήταν στις Τζιτζιφιές. Τσιτσάνης και… και… και. Δεν πλησιάζαμε εκεί, ιδιαίτερα η νεολαία δηλαδή», θυμάται ένας από τους πρώτους κατοίκους της περιοχής, o Ανδρέας Ραφτόπουλος, πρώην παγοπώλης. «Αυτοί όλοι, Γούναρης, Πολυμέρης, Μαρούδας, ήταν όλοι μια σειρά. Αρχές του’50. Το ραδιόφωνο το πρωί είχε ορισμένες ώρες που έπαιζε τα τραγούδια αυτά. Ξέραμε εμείς τι ώρα θα έπαιζε Γούναρη κι έρχονταν τα κορίτσια της γειτονιάς και περιμέναμε ν’ ακούσουμε τον Γούναρη. Μερακλώναμε και μετά πηγαίναμε σχολείο! Εδώ ήταν η μάντρα, η αυλόπορτα η μεγάλη και στις δύο κρεβατοκάμαρες είχε δύο παράθυρα που έβλεπαν στο δρόμο. Καθόμασταν στο δρόμο και περίμενα τα κορίτσια ν’ ακούσουμε τον Γούναρη από το ραδιόφωνο που ήταν στο έπιπλο μέσα στο σπίτι μου. Μετά πηγαίναμε με κέφι στο σχολείο. Δεν υπήρχε και τίποτε άλλο να κάνουμε. Ο Γούναρης ήταν ο πρώτος και καλύτερος της εποχής. Τα τραγούδια του ήταν διαφορετικά. Τα τραγούδια των άλλων ήταν σαν καντάδες, ενώ του Γούναρη ήταν μέσα σε όλα, ελαφρολαϊκά… Ένα βράδυ έφαγα το ξύλο της αρκούδας από τον πατέρα μου λόγω του Γούναρη. Μου είπε ο θείος μου ότι τραγουδάει ο Γούναρης γύρω στα μεσάνυχτα στο Άλσος Ν. Σμύρνης. 1952. Τραγουδούσε εκεί μια φορά την εβδομάδα ή μια φορά το μήνα. Θα έρθεις να σε πάρουμε μαζί; Θα έρθω είπα με αφέλεια. Ήταν τέτοια η λαχτάρα μου να δω τον Γούναρη που δεν είπα τίποτα στους γονείς μου και μόλις γυρίζω που σε πονεί και που σε σφάζει. Έφαγα το ξύλο της αρκούδας. Το Άλσος είχε ένα δωμάτιο που άλλαζαν οι καλλιτέχνες και είχε ορισμένα καθίσματα που αν προλάβαινες καθόσουν, αν όχι όρθιος στην τσίτα. Με τον Γούναρη γινόταν πανικός τότε, ήταν γεμάτο το Άλσος. Ήταν μόνος με την κιθάρα του…».
Νίκος Γούναρης - Μεγάλες Επιτυχίες
Οι αναμνήσεις του από το Άλσος Ν. Σμύρνης πολλές: «Στο Άλσος γινόντουσαν και διαγωνισμοί χορού. Εκεί πρωτογνώρισα τη γυναίκα μου και δεθήκαμε από το χορό. Ταυτιζόμασταν πάρα πολύ. Κάποια στιγμή που ήμασταν πανί με πανί και γίνεται ένας διαγωνισμός χορού, με μουσική ως επί το πλείστον ροκενρόλ. Το ζευγάρι που θα έβγαινε πρώτο θα κέρδιζε ή ένα ζευγάρι παπούτσια γυναικεία ή ένα ζευγάρι αντρικά! Ή το ένα ή το άλλο! Βγαίνουμε πρώτοι και λέω στη γυναίκα μου: πάρε εσύ το ζευγάρι. Και παίρνει ένα ζευγάρι παπούτσια με κάτι τακούνια, να τέτοια. Της έλεγε ο πατέρας μου: παιδάκι μου πως περπατάς έτσι, θα σπάσουν τα πόδια σου!».
«Εδώ δίπλα, στο σπίτι της θείας μου, είχε έρθει και είχε νοικιάσει το σπίτι ένα ζευγάρι, Σπανιόλοι. Ήταν κουμπάροι με τους Trio Los Panchos! Τους είχαν βαφτίσει την κορούλα τους. Ήταν το πρώτο τρίο που είχε έρθει στην Ελλάδα. Στην συνέχεια ήρθες οι Diamantes. Ο άντρας της την είχε πάρει από χοροδιδασκαλείο. Αυτός υπηρετούσε στο Ελληνικό, αλλά είχε ξεμυαλιστεί με μια Ελληνίδα κι η Σπανιόλα ψαχνόταν. Να δεις χορό που έριχνε η Σπανιόλα σαν ελάφι, γοργόνα σκέτη. Η Γκλόρια. Αυτή με έμαθε χορό, σε ηλικία περίπου 15 ετών. Κάθε Σάββατο έκαναν πάρτυ, εδώ στο σπίτι δίπλα μου. Ξεκινούσαν εννιά - δέκα το βράδυ και αργά έπαιζε το Trio Los Panchos ισπανικά τραγούδια. Ερχόντουσαν εδώ κι έπαιζαν στο σαλόνι του σπιτιού! Όπου τραγουδούσαν οι Trio Los Panchos ήταν καλεσμένη η Γκλόρια, λόγω κουμπαριάς. Ο άντρας της ακολουθούσε. Άλλωστε δεν χόρευε, ήταν βαρύς και με έπαιρνε μαζί. Πιτσιρικάς να με δεις χορό με την Γκλόρια στο King George. 1955…».
Μουσική γειτονιά με Γούναρη, Trio Los Panchos και ακορντεόν!
* To Trio Los Panchos, το θρυλικό τρίο των Alfredo Gil και Chucho Navarro από το Μέξικο και ο Hernando Avilés από το Πούερτο Ρίκο που συναντήθηκαν στη Ν. Υόρκη το 1944 και ήταν ενεργοί ως το 1999. Τρεις κιθαριστές που τραγουδούσαν ρομαντικά τραγούδια της Λατινικής Αμερικής που πούλησαν εκατομμύρια δίσκους σε όλο τον κόσμο. Γνωστοί και από την πετυχημένη συνεργασία τους με την Eydie Gorme, την τραγουδίστρια του Blame Me It On The Bossa Nova.
Trio Los Panchos BOY ON A DOLPHIN
