Η Σουηδική Ακαδημία τιμά στο πρόσωπo του μεγάλου μας ποιητή την μακραίωνη παράδοση του ελληνικού πνεύματος από τους κλασικούς χρόνους έως την σύγχρονη εποχή. Η ελληνική γλώσσα διατηρεί μετά από χιλιάδες χρόνια την ποιητική της υπόσταση και εκφράζει απαράμιλλα τις αναζητήσεις του μοναδικού όντος που αναρωτήθηκε ποτέ για την ύπαρξή του.
Όταν γίνεται γνωστή η βράβευσή του ο Γιώργος Σεφέρης δηλώνει:
«Διαλέγοντας έναν Έλληνα ποιητή για το βραβείο Νομπέλ, νομίζω πως η Σουηδική Ακαδημία θέλησε να εκδηλώσει την αλληλεγγύη της με τη ζωντανή πνευματική Ελλάδα. Εννοώ: αυτή την Ελλάδα για την οποία τόσες γενεές αγωνίστηκαν, προσπαθώντας να κρατήσουν ό,τι ζωντανό από τη μακριά παράδοση της. Νομίζω, ακόμη, ότι η Σουηδική Ακαδημία θέλησε να δείξει πως η σημερινή ανθρωπότητα χρειάζεται και την ποίηση - κάθε λαού - και το ελληνικό πνεύμα».
Υποψήφιοι για το Νόμπελ εκείνη την χρονιά ήταν μερικοί από τους πιο αξιόλογους εκπροσώπους της παγκόσμιας λογοτεχνίας: ο Γ.Χ. Ώντεν, ο Πάμπλο Νερούδα, ο Σάμιουελ Μπέκετ, ο Γιούκο Νισίμα και ο Άξελ Σάντιμοζ.
Πενήντα πέντε χρόνια έπειτα από το πρώτο Ελληνικό Νόμπελ παραμένει στιβαρή η βεβαιότητα «οι ποιητές θα σώσουν τον κόσμο».
Ο ποιητής πλέον λείπει μα «…τα ίδια τα λόγια φυλάγουν τη μορφή του…».
Πότε θα ξαναμιλήσεις;
Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας.
Σπέρνουνται γεννιούνται σαν τα βρέφη
ριζώνουν θρέφουνται με το αίμα.
Όπως τα πεύκα
κρατούνε τη μορφή του αγέρα
ενώ ο αγέρας έφυγε, δεν είναι εκεί
το ίδιο τα λόγια
φυλάγουν τη μορφή του ανθρώπου
κι ο άνθρωπος έφυγε δεν είναι εκεί.
Ίσως γυρεύουν να μιλήσουν τ' άστρα
που πάτησαν την τόση γύμνια σου μια νύχτα
ο Κύκνος ο Τοξότης ο Σκορπιός
ίσως εκείνα.
Αλλά πού θα είσαι τη στιγμή που θα' ρθει
εδώ σ' αυτό το θέατρο το φως;
Γιώργος Σεφέρης Τρία κρυφά ποιήματα - Πάνω σε μια χειμωνιάτικη αχτίνα στο Ποιήματα, Ίκαρος 1977, 11η έκδοση
Γιώργος Μούτσιος - Μίκης Θεοδωράκης - Άρνηση - Γιώργος Σεφέρης - 1962
Όταν γίνεται γνωστή η βράβευσή του ο Γιώργος Σεφέρης δηλώνει:
«Διαλέγοντας έναν Έλληνα ποιητή για το βραβείο Νομπέλ, νομίζω πως η Σουηδική Ακαδημία θέλησε να εκδηλώσει την αλληλεγγύη της με τη ζωντανή πνευματική Ελλάδα. Εννοώ: αυτή την Ελλάδα για την οποία τόσες γενεές αγωνίστηκαν, προσπαθώντας να κρατήσουν ό,τι ζωντανό από τη μακριά παράδοση της. Νομίζω, ακόμη, ότι η Σουηδική Ακαδημία θέλησε να δείξει πως η σημερινή ανθρωπότητα χρειάζεται και την ποίηση - κάθε λαού - και το ελληνικό πνεύμα».
Υποψήφιοι για το Νόμπελ εκείνη την χρονιά ήταν μερικοί από τους πιο αξιόλογους εκπροσώπους της παγκόσμιας λογοτεχνίας: ο Γ.Χ. Ώντεν, ο Πάμπλο Νερούδα, ο Σάμιουελ Μπέκετ, ο Γιούκο Νισίμα και ο Άξελ Σάντιμοζ.
Πενήντα πέντε χρόνια έπειτα από το πρώτο Ελληνικό Νόμπελ παραμένει στιβαρή η βεβαιότητα «οι ποιητές θα σώσουν τον κόσμο».
Ο ποιητής πλέον λείπει μα «…τα ίδια τα λόγια φυλάγουν τη μορφή του…».
Πότε θα ξαναμιλήσεις;
Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας.
Σπέρνουνται γεννιούνται σαν τα βρέφη
ριζώνουν θρέφουνται με το αίμα.
Όπως τα πεύκα
κρατούνε τη μορφή του αγέρα
ενώ ο αγέρας έφυγε, δεν είναι εκεί
το ίδιο τα λόγια
φυλάγουν τη μορφή του ανθρώπου
κι ο άνθρωπος έφυγε δεν είναι εκεί.
Ίσως γυρεύουν να μιλήσουν τ' άστρα
που πάτησαν την τόση γύμνια σου μια νύχτα
ο Κύκνος ο Τοξότης ο Σκορπιός
ίσως εκείνα.
Αλλά πού θα είσαι τη στιγμή που θα' ρθει
εδώ σ' αυτό το θέατρο το φως;
Γιώργος Σεφέρης Τρία κρυφά ποιήματα - Πάνω σε μια χειμωνιάτικη αχτίνα στο Ποιήματα, Ίκαρος 1977, 11η έκδοση
Γιώργος Μούτσιος - Μίκης Θεοδωράκης - Άρνηση - Γιώργος Σεφέρης - 1962
