Μουσικό Σχολείο Βόλου - Tραγούδια που αγαπήσαμε με τον Γιώργο Νταλάρα

«Όσοι νομίζουν ότι τα μουσικά σχολεία είναι άχρηστα, κάνουν άχρηστες σκέψεις». Γιώργος Νταλάρας - 28/2/2011.
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Δευτέρα βράδυ, στο Εκθεσιακό Κέντρο Βόλου, και 3.000 θεατές περίπου αποθεώνουν τον Γιώργο Νταλάρα που μόλις εισήλθε στο χώρο, προκειμένου να παρακολουθήσει τη συναυλία του Μουσικού Σχολείου Βόλου με τίτλο «15 Έλληνες συνθέτες – Μια φωνή. Μουσική και τραγούδια που αγαπήσαμε μέσα από τις πρώτες εκτελέσεις του Γιώργου Νταλάρα».

Πριν μπούμε στα της συναυλίας όμως, ας δούμε τι ακριβώς είναι αυτό το Μουσικό Σχολείο, σύμφωνα με τα στοιχεία που βρίσκονται στην επίσημη ιστοσελίδα του.

«Το Μουσικό Σχολείο Βόλου λειτουργεί από το 1997 ως Μουσικό Γυμνάσιο, ενώ αργότερα προστέθηκαν και λυκειακές τάξεις. Σήμερα στο σχολείο λειτουργούν 12 τμήματα στις τάξεις του γυμνασίου και 9 τμήματα στις λυκειακές τάξεις, ενώ διδάσκονται και οι τρεις κατευθύνσεις.

Το σχολείο στεγάζεται στο δικό του κτίριο από τον Οκτώβριο του 2006. Μέχρι τότε φιλοξενήθηκε στο κτίριο του Γαλλικού Ινστιτούτου (1997-1999) και σε σχολικό κτιριακό συγκρότημα στην περιοχή της Νέας Ιωνίας προς Φυτόκο (2000-2006), προσφορά του Δήμου Ν. Ιωνίας και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Μαγνησίας. Το νέο κτίριο διαθέτει ξεχωριστή πτέρυγα για τη διδασκαλία των μουσικών οργάνων, με ειδικά διαμορφωμένους ακουστικά χώρους (studios) για το σκοπό αυτό, καθώς και υποδομές που διευκολύνουν τη λειτουργία του ως μουσικού σχολείου.

Το Μουσικό Σχολείο Βόλου διαθέτει ένα πολύ καλό δυναμικό, τόσο μαθητών όσο και καθηγητών, παρουσιάζοντας στα χρόνια λειτουργίας του πλούσιο καλλιτεχνικό-πολιτιστικό έργο. Το σχολείο οργανώνει συναυλίες με όλα τα είδη μουσικής και έχει αποσπάσει πολλά πρώτα βραβεία σε Περιφερειακούς και Πανελλήνιους Μουσικούς Αγώνες, τόσο σε ατομικό, όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Έχει συμμετάσχει σε τηλεοπτικές εκπομπές της ΕΤ1 (Αρχονταρίκι και Έχει γούστο), της ΝΕΤ (Στην υγειά μας) και του TRT (παρουσίαση βραβευμένων μουσικών συνόλων). Μέσα από το σύστημα αδελφοποιήσεων και προγραμμάτων κινητικότητας έχει ταξιδέψει στη Γαλλία, στην Κωνσταντινούπολη, στη Βουλγαρία και στην Οδησσό της Ουκρανίας, παρουσιάζοντας καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και ενισχύοντας ηθικά τον εκεί Ελληνισμό.

Το Μουσικό Σχολείο Βόλου έχει καταξιωθεί στο εσωτερικό και εξωτερικό και έχει αγκαλιαστεί από την τοπική κοινωνία, συμβάλλοντας ουσιαστικά στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης του.

Τα μουσικά σύνολα του σχολείου

Οι μαθητές του μουσικού σχολείου επιλέγουν και συμμετέχουν σε ένα από τα μουσικά σύνολα, φωνητικά ή ορχηστρικά, που λειτουργούν στο σχολείο. Αποκτούν μ' αυτόν τον τρόπο ισχυρότερους δεσμούς συνεργασίας και φιλίας μεταξύ τους απολαμβάνοντας παράλληλα τη συμμετοχή τους σε δημιουργικές διαδικασίες.

Έχουν εκδοθεί με τη στήριξη των μουσικών συνόλων οπτικοί δίσκοι ψηφιακού ήχου (CD) ενώ το σχολείο συμμετέχει ενεργά σε διάφορα προγράμματα ευαισθητοποίησης, παρουσιάζοντας θεατρικά δρώμενα, ταινίες και εκθέσεις ζωγραφικής.» 

Η σχέση μου με τον Βόλο δεν ξεκίνησε τώρα… Με αφορμή κυρίως τις πολιτιστικές εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται εκεί, επισκέπτομαι συχνά αυτή την πόλη-και τα τσιπουράδικα της- από τον Μάιο του 2000, όταν παραβρέθηκα στην πρώτη σύμπραξη της Εστουδιαντίνας Νέας Ιωνίας με τον Γιώργο Νταλάρα, στο Ανοιχτό Δημοτικό Θέατρο της Νέας Ιωνίας. Και μετά από τόσα χρόνια κι αρκετές επισκέψεις, μπορώ να πω χωρίς δισταγμό, πως λατρεύω αυτή την πόλη με τους ανθρώπους της, το χρώμα και το χαρακτήρα της κι αν άφηνα ποτέ την αγαπημένη μου Καλαμαριά, θα διάλεγα να ζήσω στον Βόλο…

Συζητώντας λοιπόν τον περασμένο Σεπτέμβρη με τον Ανδρέα Κατσιγιάννη, σχετικά με τη συγκεκριμένη συναυλία, αποφασίσαμε να την πλαισιώσουμε με μια σειρά από οπτικοακουστικά αρχειακά ντοκουμέντα, από την σαραντατετράχρονη πορεία του τραγουδιστή. Δύσκολη η επιλογή, αλλά και πολύ ευχάριστη η διαδικασία…

Θέλω να σας μεταφέρω αυτό που ένιωσα όταν επισκέφθηκα το σχολείο (μαζί με τον καλό φίλο Θοδωρή Χαϊκάλη, που ανέλαβε την τεχνική επεξεργασία και το μοντάζ του βίντεο που προανέφερα), για να παρακολουθήσω τις πρόβες της συναυλίας. Μπαίνοντας λοιπόν μέσα, από μια αίθουσα ακουγόταν η χορωδία, μαζί με τη συμφωνική ορχήστρα, να τραγουδά τους στίχους του Οδυσσέα Ελύτη (που μακάρι να βγουν προφητικοί για την πατρίδα μας) πάνω στη μουσική του Δημήτρη Λάγιου: 

Σ’ ευλογημένη μέρα βγάζει το κακό 
σε δημοσιά πλατιά το στενοσόκακο… 
Σ’ όλα τα σπίτια σ’ όλα τα παράθυρα 
δάφνες και κουμαριές και φοινικόκλαρα… 

Από μια άλλη αίθουσα ακουγόταν η λαϊκή ορχήστρα να προβάρει το 

Δεν έχω μάτια να σε δω
καρδιά να σου μιλήσω…

Λίγο παρακάτω ακουγόταν ένα κλαρίνο να παίζει την εισαγωγή από τον Κυρ-Κωστάκη… Άνοιξε η ψυχή μου! Αμέσως ένιωσα πως βρίσκομαι σε μιαν άλλη Ελλάδα, διαφορετική… Τότε ήρθε στο μυαλό μου ο δίσκος του Χατζιδάκι, Ελλάς Η Χώρα Των Ονείρων Αυτή είναι η Ελλάδα των ονείρων και της μουσικής… Θα ήθελα πολύ, όταν ο μικρός μου γιος, που τώρα είναι δεκαοκτώ μηνών, φτάσει στην ηλικία για να πάει στο γυμνάσιο, να φοιτήσει σ’ ένα τέτοιο μουσικό σχολείο…

Μετά από ατέλειωτες πρόβες των μαθητών και των καθηγητών μουσικών και από δεκάδες ώρες μπροστά στον υπολογιστή, προκειμένου να ετοιμαστεί το βίντεο, ήρθε η μέρα της συναυλίας. Ο κόσμος κατέκλυσε το χώρο, ενώ στο πίσω μέρος της αίθουσας υπήρχαν πολλοί όρθιοι. Όπως έγραψα και στον πρόλογο, με την είσοδο του Γιώργου Νταλάρα έγινε κυριολεκτικά χαμός… Το κοινό του Βόλου -για μια ακόμη φορά- απέδειξε πως ξέρει να εκτιμά και να τιμά τις διαχρονικές αξίες…

Δίπλα στον Γιώργο Νταλάρα έκατσε ο σημαντικός λαϊκός τραγουδιστής Μπάμπης Τσέρτος, που παραβρέθηκε στην εκδήλωση.

Η συναυλία ξεκίνησε μετά από ένα δεκάλεπτο εισαγωγικό βίντεο με στιγμές κι αποσπάσματα από τις πιο σημαντικές συνεργασίες του τραγουδιστή αλλά και δηλώσεις δημιουργών και τραγουδιστών που συνεργάστηκαν μαζί του, όπως οι Μίκης Θεοδωράκης, Σταύρος Κουγιουμτζής, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Απόστολος Καλδάρας, Μάνος Χατζιδάκις, Μάνος Ελευθερίου και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, που τέλειωσε τη δήλωσή του λέγοντας χαρακτηριστικά: Γεια σου Γιώργο Νταλάρα… Μεγάλε τραγουδιστή… Και σκέφτομαι πόσο μεγάλη υπόθεση είναι να το λέει αυτό, ποιος; Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης!

Στη συνέχεια τα παιδιά του σχολείου απέδωσαν τα τραγούδια: 

1) Ο ουρανός φεύγει βαρύς (Σταύρος Κουγιουμτζής)
2) Σ’ ευλογημένη μέρα (Δημήτρης Λάγιος-Οδυσσέας Ελύτης)
3) Πού ’ναι τα χρόνια (Σταύρος Κουγιουμτζής-Άκος Δασκαλόπουλος)
4) Αχ χελιδόνι μου (Μάνος Λοΐζος-Λευτέρης Παπαδόπουλος)
5) Ένας κόμπος η χαρά μου (Σταύρος Κουγιουμτζής)
6) Ήταν πέντε ήταν έξι (Σταύρος Κουγιουμτζής)
7) Όλα καλά (Σταύρος Κουγιουμτζής)
8) Η φαντασία (Απόστολος Καλδάρας-Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου)
9) Όλα μοιάζουν μαγικά (Γιάννης Μαρκόπουλος)
10) Παραπονεμένα λόγια (Γιάννης Μαρκόπουλος-Μάνος Ελευθερίου)
11) Εδώ το φως (Μίκης Θεοδωράκης-Γιάννης Ρίτσος)
12) Όμορφη και παράξενη πατρίδα (Δημήτρης Λάγιος-Οδυσσέας Ελύτης)
13) Ήλιε μου σε παρακαλώ (Μάνος Λοΐζος-Λευτέρης Παπαδόπουλος)
14) Αν υπάρχει λόγος (Πάνος Κατσιμίχας)
15) Σκόνη (Λαυρέντης Μαχαιρίτσας-Μιχάλης Μαρματάκης)
16) Κόκκινο τριαντάφυλλο (Μίκης Θεοδωράκης)
17) Δάκρυ στο γυαλί (Ανδρέας Κατσιγιάννης-Ηλίας Κατσούλης)
18) Η δική μου η πατρίδα (Μάριος Τόκας-Νεσιέ Γιασίν)
19) Η Σμύρνη (Απόστολος Καλδάρας-Πυθαγόρας)
20) Μάγισσα της Αραπιάς (Βασίλης Τσιτσάνης)
21) Έχω έναν καφενέ (Μάνος Λοΐζος-Λευτέρης Παπαδόπουλος)
22) Ταξίδι στα Κύθηρα (Ελένη Καραΐνδρου)
23) Το πεπρωμένο (Βασίλης Δημητρίου)
24) Οι ελεύθεροι κι ωραίοι (Σταύρος Κουγιουμτζής-Μάνος Ελευθερίου)
25) Τα βεγγαλικά σου μάτια (Στάμος Σέμσης-Μιχάλης Μπουρμπούλης)
26) Μια βραδιά στο Λεβερκούζεν (Μουσική: Γιώργος Νταλάρας-Μάνος Ξυδούς/Στίχοι: Μάνος Ξυδούς)
27) Κυρ Κωστάκη έλα κοντά (Παραδοσιακό)
28) Τι να θυμηθώ τι να ξεχάσω (Απόστολος Καλδάρας-Πυθαγόρας)
29) Γιορτή ζεϊμπέκηδων (Απόστολος Καλδάρας-Πυθαγόρας)
30) Μη μου θυμώνεις μάτια μου (Σταύρος Κουγιουμτζής)

Οι ενορχηστρώσεις και η διεύθυνση της συμφωνικής ορχήστρας και οι εναρμονίσεις της χορωδίας έγιναν από τον Ζαφείρη Κουκουσέλη, ο οποίος σε κάποια κομμάτια έπαιξε και πιάνο. Μαζί με τη συμφωνική ορχήστρα συνέπραξαν και οι καθηγητές Παντελής Κεραμίδης, Α’ βιολί, Γιώργος Σκίμπας, Βιόλα, Δέσποινα Λουκίδου, Βιολοντσέλο και η Κερασία Σιάρα στα πλήκτρα. Οι ενορχηστρώσεις και η διεύθυνση της λαϊκής ορχήστρας έγιναν από τον Ανδρέα Κατσιγιάννη, ο οποίος έπαιξε μπάσο και σαντούρι. Με τη λαϊκή ορχήστρα έπαιξαν οι καθηγητές Σταύρος Κουσκουρίδας κλαρίνο και Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου κανονάκι. Η διδασκαλία της χορωδίας έγινε από την Κερασία Σιάρα και την Ιωάννα Χατζάκη.


Τόσο οι σολίστες τραγουδιστές και όλοι οι μαθητές-μουσικοί όσο και οι καθηγητές έδωσαν την ψυχή τους για να βγει ένα άψογο καλλιτεχνικά αποτέλεσμα. Κι αυτό φαινόταν στα μάτια και στα πρόσωπά τους που κυριολεκτικά έλαμπαν… Από τις πρόβες μέχρι την τελευταία νότα της συναυλίας. Κι αν δεν θέλω ποτέ να κάνω διακρίσεις, δεν μπορώ να μην εξάρω την αρτιότητα του Θανάση Ματζίλη στο τραγούδι, τη μαγκιά (με την καλή έννοια) της Άννας Λάππα στο μπουζούκι αλλά και τα ψυχωμένα παιξίματα της Εύης Φιλίππου στα κρουστά. Και κάτι που θέλω ακόμα να συμπληρώσω είναι πως όλα αυτά τα παιδιά διαθέτουν μια ευγένεια κι ένα επίπεδο που, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω παιδιά από άλλους χώρους, δεν το συναντάμε παντού σήμερα… Αξίζουν πολλά μπράβο σε όλους…

Ο Γιώργος Νταλάρας παρακολουθούσε συγκινημένος τη συναυλία ενώ κάποιες στιγμές ήταν ιδιαίτερα φορτισμένες, όπως όταν μαζί με το τραγούδι Η δική μου η πατρίδα, προβλήθηκαν αποσπάσματα από τις επισκέψεις και τις συναυλίες του στην Κύπρο, όταν στο άκουσμα του Η Σμύρνη μάνα καίγεται στην οθόνη εμφανίσθηκαν εικόνες από την καταστροφή της Σμύρνης, όταν με το Κόκκινο τριαντάφυλλο προβλήθηκαν φωτογραφίες και στιγμιότυπα από την κηδεία του Αλέξανδρου Παναγούλη, για τον οποίο είναι γραμμένο το τραγούδι, όταν ο Σταύρος Κουγιουμτζής μίλησε για τον Νταλάρα, αλλά και όταν εμφανίσθηκε ο Βασίλης Τσιτσάνης από την ταβέρνα του κέντρου Χάραμα να τραγουδά μαζί του….

Στο φινάλε της συναυλίας ο Γιώργος Νταλάρας ανέβηκε στη σκηνή κι αφού είπε τα παρακάτω λόγια, τραγούδησε μαζί με τα παιδιά το Μη μου θυμώνεις μάτια μου

«Καλησπέρα σε όλους. Σήμερα έμαθα πάρα πολλά πράγματα. Πρέπει να σας πω, ότι τόσο κόσμο ούτε στις συναυλίες μου δεν έχω δει. Άρα μάλλον πρέπει ν’ αρχίσω να τραγουδάω στο Βόλο. Θα ρωτήσω τα παιδιά αν με θέλουν για συμμαθητή τους, γιατί θέλω να ’ρθω στο σχολείο αυτό να φοιτήσω… Με θέλετε; (Επιδοκιμασίες) Με τις κιθάρες και τα μπουζουκάκια καλά τα πάμε, βιολοντσέλο δεν έχω μάθει, γι ’αυτό θέλω να με βάλετε με τις νεράιδες εκεί, να κάτσω να μάθω βιολοντσέλο…

Επίσης έμαθα απόψε ότι το μέλλον των μπουζουκιών είναι τα κορίτσια. Επίσης έμαθα ότι αυτά που λένε για τις περιουσίες και τον μαύρο χρυσό και τον άσπρο χρυσό και όλα αυτά, είναι τίποτα. Νομίζω ότι ούτε ο χρόνος είναι το πιο πολύτιμο πράγμα που έχουμε. Το πιο πολύτιμο πράγμα που έχουμε είναι οι φίλοι. Και μια και είπα φίλοι, θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σ’ αυτό τον μικρούλη, τον Αντρίκο (Κατσιγιάννη)… Γι' αυτό υπάρχουνε οι φίλοι. Επίσης όσοι νομίζουν ότι τα μουσικά σχολεία είναι άχρηστα, θέλω να τους πω ότι κάνουν άχρηστες σκέψεις… Τι άλλο έμαθα; Άρχισε να περνάει η ώρα και σκέφτηκα ότι αυτά τα ομολογουμένως καλά τραγούδια, μετά από ένα σημείο αρχίζουν και γίνονται πολλά… Πώς αντέξατε; Αντέξατε, γιατί νομίζω ότι αυτοί οι μαθητές έχουνε τέτοιους γονείς και επίσης αυτοί οι μαθητές έχουνε τέτοιους δασκάλους… Να είστε καλά όλοι, γιατί για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι όσο κι αν αγαπάμε την Αθήνα μας, όλοι λίγο ως πολύ την αγαπάμε, τα αντισώματα βρίσκονται εδώ στην επαρχία… Συνεχίστε, συνεχίστε, σας έχουμε ανάγκη…».

Η συναυλία ηχογραφήθηκε και θα μεταδοθεί από το Β' πρόγραμμα ΕΡΑ σε μετάδοση του Σιδερή Πρίντεζη, ο οποίος επίσης παραβρέθηκε στην εκδήλωση.

Συντελεστές 

Έφορος ορχήστρας: Φίλιππος Κυριαζής
Επιλογή αρχειακού οπτικοακουστικού υλικού: Θανάσης Γιώγλου
(με την πολύτιμη βοήθεια της Ελένης Κωστελέτου)
Τεχνική επεξεργασία οπτικοακουστικού υλικού: Θοδωρής Χαϊκάλης
Ήχος-φωτισμοί: Γιώργος Ζαγόρης
Αφίσα: Στέλλα Καραγκούνη
Προβολή-επικοινωνία-έντυπα: Δημήτρης Παππάς
Φωτογραφίες: Mάρω Χρυσανθοπούλου - Θοδωρής Χαϊκάλης

Video

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!