Ο Μάνος Χατζιδάκις γράφει λίγο μετά το Μάη του ’68 ένα ποίημα για τους νέους που επαναστατούν.
Οι Γάλλοι νέοι
Που επαναστατούν
Στους δρόμους
Στα δημόσια πάρκα
Και στις ιστορικές πλατείες
Δεν κάμουν Ιστορία.
Τραγουδούν
Καθώς παλειά οι Προχριστιανοί
Την γέννηση ενός κόσμου που θα ’ρθεί
Για να ξεπλύνει τούτη τη γη
Από χιλιάδων χρόνων
Σκόνη
Μίσος
Και Μωρία.
Οι Γάλλοι νέοι
Δεν επαναστατούν
Εγκαινιάζουνε απλώς
Μιαν εντελώς
Καινούργια Ιστορία.