Όταν ο Πουλικάκος ήθελε να «μαστουρώσει» όλη την Αθήνα

«250.000 δόσεις LSD σε μορφή κρύσταλλου σ’ ένα πακετάκι σαν από χαρτοπετσέτες. Κανείς δεν είχε καταλάβει τίποτα!».
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
21/01/2019
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο Δημήτρης Πουλικάκος γεννήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 1943.

Πολύπλευρος καλλιτέχνης, αληθινός ρόκερ…

Προτείνω ανεπιφύλακτα στους νεότερους τη δισκάρα του, μαζί με διαλεκτούς συνοδοιπόρους «Μεταφοραί Εκδρομαί - Ο Μήτσος» που κυκλοφόρησε το 1976. Πολλά απ’ τα τραγούδια όμως δημιουργήθηκαν νωρίτερα, στην καρδιά της χούντας γι’ αυτό και τα σχετικά μηνύματά τους που λειτουργούν όμως διαχρονικά, αφού η σουρεαλιστική και ριζοσπαστική μαζί ματιά του δημιουργού τους δεν φυλακίζεται σε «εποχές».

Άλλωστε μιλάμε για ένα άλμπουμ που έχει πάρει πολλά γαλόνια από πολλούς.

Θυμάμαι επίσης μια συνέντευξή του στον φίλο Αντώνη Μποσκοΐτη, στη εποχή Γιαννίκου, στο Δίφωνο, στο οποίο συμμετείχα με ποικίλους τρόπους, καθώς λειτουργούσα εκεί και πολλά χρόνια πριν την «μεταβίβασή» του σε «διοικητικά» του πόστα. Στη νέα του, τότε, κτάσταση ξεκίνησα σαν διευθυντής και μετά συμμετείχα διακριτικά, αφού, ευτυχώς, έβγαλα το μεράκι μου στο Όασις.  Θυμάμαι κουβεντιάζαμε με τον Αντώνη για την γνωριμία του με τον Πουλικάκο και περνούσαμε όμορφα με τις ιστορίες του.

Σας μεταφέρω ένα μικρό απόσπασμα:

Αληθεύει ότι υπήρξατε ο πρώτος που έφερε LSD το 1970 στην Ελλάδα;
Όχι το '70, το '67! Είχα φέρει οδικώς περίπου 250.000 δόσεις σε μορφή κρύσταλλου σ’ ένα πακετάκι, σαν από χαρτοπετσέτες. Κανείς δεν είχε καταλάβει τίποτα! Μου την είχε δώσει μάλιστα κι ήθελα να πάω να το ρίξω στη λίμνη του Μαραθώνα. Αλλά μετά σκέφτηκα, στρατός, όπλα έξω, άντε να σε πιάσουν οι παραισθήσεις και να μην καταλαβαίνεις τι σου συμβαίνει, μπορεί να γινόταν μακελειό! Αντ’ αυτού, σηκώθηκα κι έφυγα, πήγα στα Μάταλα, όπου έμεινα τέσσερις μήνες στις σπηλιές!

Είχαν πολύ κόσμο τότε τα Μάταλα, ξένους ε;
Πολύ κόσμο! Μόνο ξένους! Ήμουν ο μόνος Έλληνας ανάμεσα σε τετρακόσιους ξένους!

Κανονικός χίπης, δηλαδή. Ε, όχι και χίπης!
Μα πώς; Μάταλα, 1967, LSD, τι άλλο; Όποιος βρισκόταν στα Μάταλα, δεν ήταν χίπης! Το θέμα είναι πως αισθανόσουν εκεί. Οι χίπις ήταν η διεθνής εμπορευματοποίηση του beatnik κινήματος.

Δηλαδή, ο Sky Saxon, ο Rocky Erikson, δεν ήταν χίπις;
Αυτούς να πάτε να ρωτήσετε! Δεν έχει κανένα νόημα να βάζουμε εμείς ταμπέλες στους άλλους. You can’t judge a book by looking at its cover! Bo Diddley, το παίζαμε κι εμείς κάποτε με τους M.G.C.!

Video

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!