Τρεις «Γυναίκες» στην Θεσσαλονίκη
Μετά την επιτυχία που γνώρισε τον περασμένο χειμώνα στην Αθήνα, η μουσικοθεατρική παράσταση «Γυναίκες» παρουσιάστηκε πριν από ένα μήνα στο κατάμεστο «Ράδιο Σίτυ» της Θεσσαλονίκης. Η ιδέα και το κείμενο είναι της Αναστασίας Μουτσάτσου, η σκηνοθετική επιμέλεια της Ελένης Γκασούκα και συμμετέχουν η Αναστασία Μουτσάτσου, η Φωτεινή Βελεσιώτου και η Μυρτώ Αλικάκη.
Η επιμελεια της ορχήστρας ήταν του Γιώργου Τσοκάνη που έπαιξε πιάνο και πλήκτρα. Μαζί του ο Γιώργος Καραμφίλης (μπουζούκι, τζουρά, μπαγλαμά), ο Νίκος Παπαναστασίου (ακορντεόν), και ο Βασίλης Κετεντζόγλου (κιθάρα).
Με ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκε στο ogdoo.gr στις 4 Οκτωβρίου, αναφερθήκαμε αναλυτικά στις λεπτομέρειες της παράστασης...
«Μάνα μου, μάνα»
Ανάμεσα σ’ αυτά που ακούστηκαν, ήταν και μια σπαραχτική εκτέλεση, ενός τραγουδιού που ηχογραφήθηκε το 1975 από τον σπουδαίο ερμηνευτή του ποντιακού τραγουδιού, τον Χρύσανθο και συμπεριλήφθηκε στον κύκλο «Δροσουλίτες» του Χριστόδουλου Χάλαρη, με θρύλους και θρήνους του Νίκου Γκάτσου, όπου εκτός από τον Χρύσανθο συμμετείχε η Δήμητρα Γαλάνη.
Το «Μάνα μου, μάνα», με το οποίο ξεκινούσε η δεύτερη πλευρά του δίσκου, ήταν μια διασκευή του Χάλαρη, πάνω σε ένα θρησκευτικό ύμνο του Λιβάνου («Wa habibi»), που κυκλοφόρησε παράλληλα και σε δίσκο 45 στροφών. Σ’αυτό το τραγούδι ο Χρύσανθος πραγματοποίησε μια από τις πιο συγκλονιστικές και συνάμα ιστορικές ερμηνείες της διαδρομής του, σε ένα είδος με πολλές διαφορές, αλλά και πολλές ομοιότητες, με αυτό που καθιερώθηκε στο ευρύ κοινό.
Στη συναυλία της Θεσσαλονίκης η Φωτεινή Βελεσιώτου απέδωσε το τραγούδι με το δέοντα σεβασμό, χωρίς μικρόφωνο και, σχεδόν, «a capella». Και χωρίς να ξέρω αν είναι στα σχέδια των συντελεστών μια δισκογραφική καταγραφή της παράστασης, θεωρώ πως το συγκεκριμένο στιγμιότυπο θα πρέπει να αποτυπωθεί και δισκογραφικά…
Oι «Γυναίκες» παρουσιάζονται κάθε Σάββατο στο «Γυάλινο Μουσικό Θέατρο», για μια σειρά περιορισμένων παραστάσεων.
