Τουλάχιστον αυτό αναφέρει για τους Creedence Clearwater Revival ο ιδρυτής και ηγέτης τους, κιθαρίστας, τραγουδιστής και δημιουργός John Fogerty.
To Green River, που ερχόταν τον Αύγουστο του 1969 μετά το Bayou Country που κυκλοφόρησε το Γενάρη της ίδιας χρονιάς και το ομώνυμό τους που βγήκε το Μάη του 1968, ήταν το αγαπημένο του.
Το 2003, το «ευαγγέλιο» Rolling Stone, τοποθέτησε το Green River στο Νο95 της λίστας με τα 500 καλύτερα όλων των εποχών. Πάντα για τον ίδιο οργανισμό οι Creedence Clearwater Revival είναι στη 82η θέση στους 100 καλύτερους καλλιτέχνες όλων των εποχών.
Το Green River «κεντράρει» αρμονικά όλο το δυναμισμό και μαζί την ουσία και την «κρέμα» των Revival, όπως συνηθίζαμε να τους αποκαλούμε
πιτσιρικάδες.
Είναι το μέστωμά τους που στιγμές του απολαύσαμε και στη συνέχεια, που δυστυχώς δεν κράτησε και πάρα πολύ.
Όλο το χαρμάνι του southern rock style όπου λειτούργησαν καταλυτικά, της folk rock ρίζας και του blues rock, με δική τους ματιά και αντίληψη, νεύρο και…γοητευτική αμεσότητα.
Μεγάλος μάγκας ο Fogerty.
Το άλμπουμ σημείωσε πλατιά επιτυχία στην Αμερική (Νο1) και τη Βρετανία (Νο20).
Περιείχε τραγουδάρες όπως τα "Bad Moon Rising" και το ομότιτλο που «γράψανε» στους πίνακες επιτυχιών των singles, καθώς και τον ύμνο "Lodi", τα οποία είχαν βγει σαν μικρά δισκάκια λίγο νωρίτερα από την κυκλοφορία του δίσκου.
Ακόμη πάνω τους πατάνε πολύ, πολλοί!
To Green River, που ερχόταν τον Αύγουστο του 1969 μετά το Bayou Country που κυκλοφόρησε το Γενάρη της ίδιας χρονιάς και το ομώνυμό τους που βγήκε το Μάη του 1968, ήταν το αγαπημένο του.
Το 2003, το «ευαγγέλιο» Rolling Stone, τοποθέτησε το Green River στο Νο95 της λίστας με τα 500 καλύτερα όλων των εποχών. Πάντα για τον ίδιο οργανισμό οι Creedence Clearwater Revival είναι στη 82η θέση στους 100 καλύτερους καλλιτέχνες όλων των εποχών.
Το Green River «κεντράρει» αρμονικά όλο το δυναμισμό και μαζί την ουσία και την «κρέμα» των Revival, όπως συνηθίζαμε να τους αποκαλούμε
πιτσιρικάδες.
Είναι το μέστωμά τους που στιγμές του απολαύσαμε και στη συνέχεια, που δυστυχώς δεν κράτησε και πάρα πολύ.
Όλο το χαρμάνι του southern rock style όπου λειτούργησαν καταλυτικά, της folk rock ρίζας και του blues rock, με δική τους ματιά και αντίληψη, νεύρο και…γοητευτική αμεσότητα.
Μεγάλος μάγκας ο Fogerty.
Το άλμπουμ σημείωσε πλατιά επιτυχία στην Αμερική (Νο1) και τη Βρετανία (Νο20).
Περιείχε τραγουδάρες όπως τα "Bad Moon Rising" και το ομότιτλο που «γράψανε» στους πίνακες επιτυχιών των singles, καθώς και τον ύμνο "Lodi", τα οποία είχαν βγει σαν μικρά δισκάκια λίγο νωρίτερα από την κυκλοφορία του δίσκου.
Ακόμη πάνω τους πατάνε πολύ, πολλοί!
