Τσικ Γκανιμιάν - Πρωτοπόρος της εθνοτζάζ σκηνής!

Η μουσική κουλτούρα των Αρμενίων της Αμερικής, αφορά σε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες μεταναστευτικές μουσικές υποθέσεις, που κρατάει 50 και πλέον χρόνια, έχοντας ως βάση της τις τοπικές μουσικές και τα…
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 

τραγούδια της Αρμενίας αλλά και της εγγύς και μέσης ανατολής και φτάνοντας ως τις παρυφές και ενίοτε μέχρι την καρδιά της τζαζ. Βεβαίως, οι μεταναστευτική μουσική κοινότητα των Αρμενίων έχει παράδοση από τις αρχές του περασμένου αιώνα, που αναπτύσσεται στα χρόνια με την παρουσία μουσικών όπως του Marko Melkon Alemsherian, του Kanuni Garbis Bakirgian , του John Pappas κ.α. Στα νεότερα χρόνια, όμως, αναπτύχθηκε και μεγαλούργησε η δεύτερη γενιά των Αρμενίων της Αμερικής. Σημαντικοί οργανοπαίκτες, γεννημένοι στο Νέο Κόσμο που συγκέρασαν την αρμένικη παράδοση με την αμερικάνικη αισθητική και επιρροή, κρατώντας, όμως, ισχυρούς δεσμούς με τις ρίζες τους και το αίσθημα της αρμένικης μουσικής. Τέτοιοι μουσικοί υπήρξαν ο Chick Ganimian, ο John Berberian, ο Harold Hagopian, ο George Mgrdichian κ.α. ενώ συνεχιστές αυτής της κουλτούρας στα νεότερα χρόνια υπήρξαν οι Night Ark με τον Ara Dinkjian και την παρέα του, ο οποίος ξεκίνησε με τα αρμένικα συγκροτήματα του ’60-’70 πλάι στον πατέρα του Onnik και τον εξαιρετικό ουτίστα John Berberian.

Οι Αρμένιοι στο παίξιμό τους διαφέρουν αρκετά από τους Άραβες (οι οποίοι έχουν και τη μεγαλύτερη παράδοση στο ούτι) παίζουν μ’ ένα πιο δυτικό τρόπο, αν μπορούμε να το διατυπώσουμε τόσο απλά, τουλάχιστον, στη δική μας ακοή, είναι πιο ελκυστικοί και μελωδικοί, συχνά κινούνται σ’ ένα τζαζ πλαίσιο και δεν δίνουν τόση έμφαση στα μακάμια, τα μακρόσυρτα ταξίμια, που, κυρίως παίζουν οι Άραβες, κάτι, βεβαίως, που είναι συνυφασμένο με τη γενικότερη κουλτούρα τους και τον πολιτισμό τους και έχει φιλοσοφικές και θρησκευτικές ρίζες και προεκτάσεις.

Κατά καιρούς θα δούμε την εξέλιξη αυτής της σημαντικής μουσικής κοινότητας, των Αρμενίων της Αμερικής, που έχει και σημαντικό ελληνικό ενδιαφέρον, μιας και οι περισσότεροι από αυτούς τους μουσικούς συνεργάστηκαν και με τους Έλληνες της διασποράς.

Ο Chick Ganimian υπήρξε από τους σημαντικότερους Αρμένιους ουτίστες της διασποράς, και με το ιστορικό άλμπουμ του «Come with me to the Casbah», που πάντρευε την μουσική της ανατολής με τη τζαζ και το ροκ της εποχής, άνοιξε αυτό το δρόμο που φτάνει ως τις μέρες μας και παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον.

Ο Charles "Chick" Ganimian γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη από Αρμένιους γονείς, πρόσφυγες της Μικρασιατικής καταστροφής, που έφυγαν το 1922 για την Αμερική. Ο πατέρας του ήταν ερασιτέχνης οργανοπαίχτης. Εκείνος, αρχικά σπούδασε βιολί, όπως και αρκετοί δικοί μας μπουζουξήδες, ο Χιώτης, ο Μπέμπης, ο Λεμονόπουλος…. αλλά τον κέρδισε το ούτι.

Πολύ νωρίς έφτιαξε και το πρώτο του συγκρότημα με τον Steve Bogossian και τον Suren Baronian και έπαιξαν σε όλη την Ανατολική πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Steve Bogossian και ο Suren Baronian ανήκουν στην πλούσια πολυεθνική κουλτούρα του 50-60 και έχουν παίξει με δεκάδες μουσικούς αυτής της σκηνής των μεταναστών και όχι μόνο, με τα έθνικ και τζαζ χαρακτηριστικά. Μεταξύ άλλων και εκτός από τζαζίστες συναντήθηκαν με τους δικούς μας θρυλικούς κλαρινίστες, τον Βασίλη Σαλέα και τον Τάσο Χαλκιά ή μπουζουξήδες όπως τον Ιορδάνη Τσομίδη.

Μιλάμε για τη δεκαετία του 50, στην οποία, ο Charles "Chick" Ganimian καθιερώθηκε ως βιρτουόζος και πρωτοπόρος μουσικός, αφού κατάφερε και έδωσε με το ούτι του μια άλλη διάσταση του οργάνου και των δυνατοτήτων του. Αν και υπήρξε μουσικός μεγάλης φήμης δεν άφησε πολλές ηχογραφήσεις, ελάχιστες στις 78 στροφές με το πρώτο συγκρότημα του, τους The Nor-Ikes Band και κυρίως το ιστορικό άλμπουμ «Come with me to the Casbah», στο οποίο συμμετείχε ως τραγουδιστής ο Onnik Dinkjian και το οποίο αποτελείται από ηχογραφήσεις που έκανε το 1957 και το 1958 για λογαριασμό της Atlantic Records . Ακόμη, ξεχωρίζουν οι εθνοτζαζ συνεργασίες του με τον φλαουτίστα Herbie Mann, επί σκηνής, αλλά και σε δυο άλμπουμ με ανατολίτικα ηχοχρώματα: «Impressions Of The Middle East» και «The Wailing Dervishes».

Μετά τον θάνατό του εκδόθηκε και μια ζωντανή ηχογράφηση, από το αρμένικο July 4 th Kef weekend του Cape Cod, της Μασαχουσέτης, το 1978. Τη δεκαετία του ’60 συνεργάστηκε σε συγκροτήματα και δίσκους και με Έλληνες οργανοπαίκτες προσφέροντας τη βαθιά γνώση του για τους μουσικούς δρόμους και τους ρυθμούς της εγγύς ανατολής.

Πέθανε το 1989 στο New Jersey.



 

 

 

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!