Η Ασμαχάν ήταν Σύριο-Λιβανέζα στην καταγωγή, από πριγκηπική οικογένεια Δρούζων. Μια από τις μεγαλύτερες φωνές του αραβικού τραγουδιού, εφάμιλλη της Ουμ Καλσούμ. Ο περίφημος συνθέτης, ουτίστας και τραγουδιστής Φαρίντ Ελ Ατρας, ήταν αδελφός της.
Γεννήθηκε Νοέμβριο του 1918, στο πλοίο που μετέφερε την οικογένειά της από τη Σμύρνη, όπου ο πατέρας της είχε διοριστεί ως αξιωματούχος, στη Βηρυτό. Το πραγματικό της όνομα ήταν Αμάλ Ελ Ατρας. Τα παιδικά της χρόνια τα έζησε στο Λίβανο και τη Συρία μέχρι το 1924 που ο πατέρας της έφυγε από τη ζωή. Αμέσως μετά εγκαταστάθηκε στην Αίγυπτο, αντιμετωπίζοντας τις δυσκολίες που γνωρίζει μια αριστοκρατική οικογένεια όταν δοκιμάζεται από την πτώση (φτώχεια, ταπεινή εργασία κ.λ.π.).
Η μητέρα της, αν και ευγενούς προέλευσης, είχε έφεση στη μουσική και το τραγούδι και ήταν εκείνη που οδήγησε τα δυο από τα 4 παιδιά της στο να ασχοληθούν με τη μουσική, τον Φαρίντ και την Ασμαχάν. Κάπως έτσι ξεκινάει μια ζωή σαν παραμύθι, με λυπημένο, όμως, τέλος.
Το 1999 η Γαλλίδα συγγραφέας Μαρί Σερά έγραψε το μυθιστόρημα “ Une etoile filante - Le destin brise d'Asmahan ” που βασίστηκε στη ζωή και στο μύθο της Ασμαχάν. Το βιβλίο εκδόθηκε και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μπουκουμάνης σε μετάφραση Μαρίας Σακκή με τον τίτλο «Ένας διάττων αστέρας - Η θλιβερή μοίρα της Ασμαχάν», μια μικρή γεύση του οποίου ακολουθεί:
«Η πανέμορφη αλλά πάμφτωχη νεαρή Αμάλ από τη Συρία ζει με τη χήρα μητέρα της στο Κάιρο την εποχή του μεσοπολέμου. Για να ξεφύγει από τη φτώχεια θ' αναγκαστεί από πολύ μικρή να τραγουδήσει σε κακόφημα κέντρα. Μέχρι τη στιγμή που θα την προσέξει ο βασιλιάς Φαρούκ...
Σαν παραμύθι ξεκινά η εκθαμβωτική σταδιοδρομία της καλλονής με τη χρυσή φωνή. Τραγουδίστρια εφάμιλλη της Ουμ Καλσούμ, ηθοποιός, παντρεύεται έναν Δρούζο πρίγκιπα, γίνεται κατάσκοπος των Άγγλων... Τι άλλο της επιφυλάσσει η μοίρα; Θα βγουν αληθινά τα λόγια του Βεδουίνου που της είπε πως θα λάμψει σαν διάττοντας αστέρας...;»
Γεννήθηκε Νοέμβριο του 1918, στο πλοίο που μετέφερε την οικογένειά της από τη Σμύρνη, όπου ο πατέρας της είχε διοριστεί ως αξιωματούχος, στη Βηρυτό. Το πραγματικό της όνομα ήταν Αμάλ Ελ Ατρας. Τα παιδικά της χρόνια τα έζησε στο Λίβανο και τη Συρία μέχρι το 1924 που ο πατέρας της έφυγε από τη ζωή. Αμέσως μετά εγκαταστάθηκε στην Αίγυπτο, αντιμετωπίζοντας τις δυσκολίες που γνωρίζει μια αριστοκρατική οικογένεια όταν δοκιμάζεται από την πτώση (φτώχεια, ταπεινή εργασία κ.λ.π.).
Η μητέρα της, αν και ευγενούς προέλευσης, είχε έφεση στη μουσική και το τραγούδι και ήταν εκείνη που οδήγησε τα δυο από τα 4 παιδιά της στο να ασχοληθούν με τη μουσική, τον Φαρίντ και την Ασμαχάν. Κάπως έτσι ξεκινάει μια ζωή σαν παραμύθι, με λυπημένο, όμως, τέλος.
Το 1999 η Γαλλίδα συγγραφέας Μαρί Σερά έγραψε το μυθιστόρημα “ Une etoile filante - Le destin brise d'Asmahan ” που βασίστηκε στη ζωή και στο μύθο της Ασμαχάν. Το βιβλίο εκδόθηκε και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μπουκουμάνης σε μετάφραση Μαρίας Σακκή με τον τίτλο «Ένας διάττων αστέρας - Η θλιβερή μοίρα της Ασμαχάν», μια μικρή γεύση του οποίου ακολουθεί:
«Η πανέμορφη αλλά πάμφτωχη νεαρή Αμάλ από τη Συρία ζει με τη χήρα μητέρα της στο Κάιρο την εποχή του μεσοπολέμου. Για να ξεφύγει από τη φτώχεια θ' αναγκαστεί από πολύ μικρή να τραγουδήσει σε κακόφημα κέντρα. Μέχρι τη στιγμή που θα την προσέξει ο βασιλιάς Φαρούκ...
Σαν παραμύθι ξεκινά η εκθαμβωτική σταδιοδρομία της καλλονής με τη χρυσή φωνή. Τραγουδίστρια εφάμιλλη της Ουμ Καλσούμ, ηθοποιός, παντρεύεται έναν Δρούζο πρίγκιπα, γίνεται κατάσκοπος των Άγγλων... Τι άλλο της επιφυλάσσει η μοίρα; Θα βγουν αληθινά τα λόγια του Βεδουίνου που της είπε πως θα λάμψει σαν διάττοντας αστέρας...;»
Αν και η ζωή της ήταν σύντομη η επιρροή της στο αραβικό στιλ τραγουδιού έγινε αισθητή. Οι μελετητές της αραβικής μουσικής εκτιμούν ότι αν η Ουμ Καλσούμ έφερε το κλασσικό αραβικό τραγούδι σε μια τελειότητα, το ύφος της Ασμαχάν και της ερμηνείας της το εμπλούτισαν με το άνοιγμα ενός παράθυρου στη μουσική του δυτικού κόσμου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εξαλείφτηκε η θεμελιώδης διαφορά που υπάρχει μεταξύ των δύο αυτών μουσικών κόσμων.
Ήξερε κάτι για τον ευρωπαϊκό τρόπο το οποίο ίσως να το είχε κερδίσει εμπειρικά, με το άκουσμα, και πιθανώς ασυναίσθητα χρησιμοποίησε αυτήν την γνώση και κατά την ερμηνεία των αυθεντικών αραβικών τραγουδιών. Ακόμα και οι Άραβες δεν ενοχλήθηκαν από αυτό το ξένο στοιχείο, ίσως, γιατί η Ασμαχάν κατείχε, προηγουμένως, κάθε πτυχή του αραβικού τραγουδιού. Όλοι οι Άραβες συνθέτες, με εξαίρεση ίσως τον Ζακάρια Αχμέντ ο οποίος έγραφε αποκλειστικά για την Ουμ Καλσούμ, ήθελαν να συνεργαστούν μαζί της.
Υπήρξε μυθική τραγουδίστρια και η μόνη που απείλησε το θρόνο της Ουμ Καλσούμ. Δυστυχώς, σκοτώθηκε σε ατύχημα στις 14 Ιουλίου 1944. Από τότε ο μύθος λέει πολλά, μέχρι ότι τη σκότωσε η Ουμ Καλσούμ, ή ακόμη η βασίλισσα Φαρίντα γιατί ήταν ερωμένη του Φαρούκ. Η σοβαρή και κάπως αδιευκρίνιστη ιστορικά εκδοχή θέλει να τη σκότωσαν οι Γερμανοί γιατί ήταν πράκτορας των Εγγλέζων ή οι Εγγλέζοι γιατί ήταν πράκτορας των Γερμανών.
Μύθοι και θρύλοι της παλιάς ανατολής. Άλλωστε η Ασμαχάν ανήκει σε αυτούς και στην, ανέγγιχτη και απλησίαστη εδώ και πάρα πολλά χρόνια, τριάδα των μεγάλων ερμηνευτριών του αραβικού τραγουδιού μαζί με τις Ουμ Καλσούμ και Φειρούζ.
Το “Ya Habibi Ta'ala” από τη δεκαετία του ’30 με τη θρυλική τραγουδίστρια και ηθοποιό του αραβικού κόσμου Ασμαχάν, ξανακούστηκε διεθνώς όταν μπήκε στη συλλογή “The Rough Guide to Arabic Café” με την ερμηνεία της σύγχρονης Λιβανέζας τραγουδίστριας Yasmina Joumblat, σε μια πιο σοφτ τζαζυ δυτική εκτέλεση. Άλλωστε η Άσμαχαν ήταν από τις πρώτες που έφερε τη δυτική αρμονία στο (αραβικό) τραγούδι της εποχής της.
