Ο Αμερικανός κιθαρίστας Albert Collins γεννήθηκε στη Leona του Texas την 1η Οκτωβρίου του 1932 και μας αποχαιρέτησε το 1993.
Από νωρίς έδειξε ότι έχει το blues στο αίμα του. Με τη δεξιοτεχνία και το ανήσυχο πνεύμα του έδωσε κεντραρισμένο ηλεκτρισμό και άνοιξε νέους ορίζοντες στους κλασικούς δρόμους.
Η φήμη του άγγιξε όλε στις γωνιές του πλανήτη αφού ο «the Master of the Telecaster» είχε τον τρόπο να «ζωγραφίζει» στη Fender με τα δάχτυλά του, και χωρίς πένα, με την ψυχή και τη φωνή του.
Βασάνικα κουρδίσματα, καποτάστα, ψαγμένοι μαγνήτες και πειραγμένοι ενισχυτές έδιναν το δικό του απαράμιλλο χαρακτήρα στον ήχο του.
Το 1964 βγήκε δυναμικά μπροστά με το «Frosty» ενώ η συνεργασία του με τους Canned Heat θα αφήσει ισχυρό αποτύπωμα.
Το 1983 κέρδισε θα «γράψει» με το όγδοο studio album του «Don’t Lose Your Cool» και το 1987 θα μοιραστεί με τους Robert Cray και Johnny Copeland, το βραβείο Grammy για τη δισκάρα τους «Showdown!».
Πολλά τα live του που αποτελούν «μουσικό πανεπιστήμιο» μεταξύ αυτών και στην Ελλάδα, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Ο καρκίνος δεν τον σεβάστηκε αλλά ο χρόνος και οι «πιστοί» που ανανεώνονται ακούγοντας τα δυναμικά, πλούσια και τόσο αισθαντικά συγχρόνως «χούγια» του, είναι μαζί του!
Από νωρίς έδειξε ότι έχει το blues στο αίμα του. Με τη δεξιοτεχνία και το ανήσυχο πνεύμα του έδωσε κεντραρισμένο ηλεκτρισμό και άνοιξε νέους ορίζοντες στους κλασικούς δρόμους.
Η φήμη του άγγιξε όλε στις γωνιές του πλανήτη αφού ο «the Master of the Telecaster» είχε τον τρόπο να «ζωγραφίζει» στη Fender με τα δάχτυλά του, και χωρίς πένα, με την ψυχή και τη φωνή του.
Βασάνικα κουρδίσματα, καποτάστα, ψαγμένοι μαγνήτες και πειραγμένοι ενισχυτές έδιναν το δικό του απαράμιλλο χαρακτήρα στον ήχο του.
Το 1964 βγήκε δυναμικά μπροστά με το «Frosty» ενώ η συνεργασία του με τους Canned Heat θα αφήσει ισχυρό αποτύπωμα.
Το 1983 κέρδισε θα «γράψει» με το όγδοο studio album του «Don’t Lose Your Cool» και το 1987 θα μοιραστεί με τους Robert Cray και Johnny Copeland, το βραβείο Grammy για τη δισκάρα τους «Showdown!».
Πολλά τα live του που αποτελούν «μουσικό πανεπιστήμιο» μεταξύ αυτών και στην Ελλάδα, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Ο καρκίνος δεν τον σεβάστηκε αλλά ο χρόνος και οι «πιστοί» που ανανεώνονται ακούγοντας τα δυναμικά, πλούσια και τόσο αισθαντικά συγχρόνως «χούγια» του, είναι μαζί του!
