Η Ελένη Ράντου παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό Down Town.
Εκεί μεταξύ άλλων η επιτυχημένη ηθοποιός δήλωσε:
«Για πολλά χρόνια ήμουν ανυπόμονη. Ανυπόμονη για τα πάντα. Ήθελα όλα να έρχονται γρήγορα. Νόμιζα ότι αν κάνεις κάτι καλό σήμερα, αύριο θα έχεις τελειώσει, θα έχεις φτάσει εκεί που ήθελες. Τώρα το έχω δουλέψει πολύ και η υπομονή έχει μπει στη ζωή μου. Είχα αυτήν τη δυτική νοοτροπία: είμαι γρήγορη, άρα πολύ γρήγορα θέλω και το αποτέλεσμα. Γενικά; έχω πολλά ελαττώματα Και το νευρικό μου σύστημα δεν νομίζω ότι είναι το πιο αξιόπιστο… Έχω ακραίες μεταβολές -από την πολλή χαρά στην πολλή λύπη- και αγχωτική διαχείριση πολλών πραγμάτων…»
Και συνέχισε η Ελένη Ράντου:
«Έχω πολύ επιθετικές τάσεις. Βρίζω πολύ και θυμώνω. Και το χειρότερο είναι ότι θυμώνω πάρα πολύ με μένα Γίνομαι με τον εαυτό μου πολύ επικίνδυνη! Υπάρχουν δηλαδή στιγμές που λέω: δεν είμαι εγώ. Δεν μου αρέσουν αυτές οι στιγμές. Τις δουλεύω, αλλά αυτές υπάρχουν. Και αυτό που με θυμώνει περισσότερο είναι ότι αυτές οι στιγμές μπορεί να μην προκύπτουν από κάτι σοβαρό, αλλά γιατί βρήκα κίνηση στον δρόμο ή ξέχασα κάτι στο σπίτι. Γενικά, προσπαθώ να αντικατοπτρίζομαι στην τέλεια εικόνα που θέλω για μένα».
Εκεί μεταξύ άλλων η επιτυχημένη ηθοποιός δήλωσε:
«Για πολλά χρόνια ήμουν ανυπόμονη. Ανυπόμονη για τα πάντα. Ήθελα όλα να έρχονται γρήγορα. Νόμιζα ότι αν κάνεις κάτι καλό σήμερα, αύριο θα έχεις τελειώσει, θα έχεις φτάσει εκεί που ήθελες. Τώρα το έχω δουλέψει πολύ και η υπομονή έχει μπει στη ζωή μου. Είχα αυτήν τη δυτική νοοτροπία: είμαι γρήγορη, άρα πολύ γρήγορα θέλω και το αποτέλεσμα. Γενικά; έχω πολλά ελαττώματα Και το νευρικό μου σύστημα δεν νομίζω ότι είναι το πιο αξιόπιστο… Έχω ακραίες μεταβολές -από την πολλή χαρά στην πολλή λύπη- και αγχωτική διαχείριση πολλών πραγμάτων…»
Και συνέχισε η Ελένη Ράντου:
«Έχω πολύ επιθετικές τάσεις. Βρίζω πολύ και θυμώνω. Και το χειρότερο είναι ότι θυμώνω πάρα πολύ με μένα Γίνομαι με τον εαυτό μου πολύ επικίνδυνη! Υπάρχουν δηλαδή στιγμές που λέω: δεν είμαι εγώ. Δεν μου αρέσουν αυτές οι στιγμές. Τις δουλεύω, αλλά αυτές υπάρχουν. Και αυτό που με θυμώνει περισσότερο είναι ότι αυτές οι στιγμές μπορεί να μην προκύπτουν από κάτι σοβαρό, αλλά γιατί βρήκα κίνηση στον δρόμο ή ξέχασα κάτι στο σπίτι. Γενικά, προσπαθώ να αντικατοπτρίζομαι στην τέλεια εικόνα που θέλω για μένα».
