Από τις κορυφαίες στιγμές των Φεστιβάλ όλων των τελευταίων χρόνων ήταν το αφιέρωμα σε τραγούδια του μεγάλου μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, που άνοιξε το πρόγραμμα της Κεντρικής Σκηνής, την Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου, παρουσία του ίδιου του συνθέτη και πλήθους κόσμου που παρακολούθησε τη συναυλία, χόρευε και τραγουδούσε.
Από την πρώτη νότα μέχρι το τέλος της συναυλίας που είχε τον τίτλο «Όταν σφίγγουν το χέρι», χιλιάδες στόματα επαναλάμβαναν στίχους χιλιοτραγουδισμένους, τραγούδια και μελωδίες που συντρόφεψαν γενιές και γενιές στους αγώνες, ήχους και λόγια που μίλησαν στις καρδιές αγωνιστών μέσα, αλλά και έξω από την Ελλάδα. Που έγιναν ένα με μεγάλες στιγμές της πάλης τις οποίες τραγούδησαν και στις οποίες τραγουδήθηκαν λόγια μεγάλων ποιητών όπως του Ρίτσου, του Βάρναλη, του Ελύτη που ο Μίκης Θεοδωράκης έκανε τραγούδια χιλιοτραγουδισμένα μέσα στις δεκαετίες. Που οι νεότερες γενιές αγαπούν και τιμούν ακριβώς για αυτό τους το χαρακτήρα και περιεχόμενο. Αυτό έγινε φανερό και στην αποψινή συναυλία.
Τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη υποδέχτηκε όρθιο στο χώρο της Κεντρικής Σκηνής το κοινό χειροκροτώντας, ενώ η ΚΝΕ τον ευχαρίστησε για το ότι τίμησε με την παρουσία του το 43ο Φεστιβάλ. Στη συνέχεια, άνθρωποι όλων των ηλικιών συνέθεσαν ένα ζωντανό κοινό που μέσα σε κλίμα συγκίνησης, το οποίο επέτεινε και η παρουσία του ίδιου του συνθέτη εκεί, δημιούργησαν μία μοναδική ατμόσφαιρα με τους καλλιτέχνες από σκηνής να ερμηνεύουν εξαιρετικά ένα τμήμα από το τεράστιο έργο του Μίκη Θεοδωράκη σε ένα πρόγραμμα που συνεπήρε μέχρι το τέλος, με το κοινό να τραγουδά τελικά όρθιο «Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ», με μάτια να βουρκώνουν και γροθιές να υψώνονται.
Το αφιέρωμα άνοιξε η Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» και ακολούθησαν ερμηνείες από τα «Κίτρινα Ποδήλατα», τον Βασίλη Λέκκα και την Ζωή Παπαδοπούλου, ενώ το σχήμα συμπλήρωσε στο τέλος και ο Παντελής Θαλασσινός, που ακολούθησε μετά με δικιά του συναυλία στην Κεντρική Σκηνή.
Στη διάρκεια του αφιερώματος στον Μίκη Θεοδωράκη στη γιγαντοοθόνη δίπλα στη σκηνή προβάλλονταν σκηνές από την αγωνιστική πορεία του, από τις στιγμές που βρέθηκε δίπλα στο ΚΚΕ και στην ΚΝΕ, από τις συναντήσεις του με μεγάλους καλλιτέχνες.
«Είμαστε δυο», «Καιρός να δεις», «Το σφαγείο», «Του μικρού βοριά», «Της Ξενιτιάς», «Βρέχει στη φτωχογειτονιά», «Ο Λεβέντης», «Ποιος τη ζωή μου», «Ένα το χελιδόνι», «Όταν σφίγγουν το χέρι»... μερικά από τα τραγούδια που παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο του αφιερώματος το οποίο άφησε μία δυνατή γεύση, όπως συμβαίνει όταν η καλλιτεχνική δημιουργία μιλά στις καρδιές, όταν γεννιέται από τους αγώνες του λαού...
Πηγή: 902.gr
Από την πρώτη νότα μέχρι το τέλος της συναυλίας που είχε τον τίτλο «Όταν σφίγγουν το χέρι», χιλιάδες στόματα επαναλάμβαναν στίχους χιλιοτραγουδισμένους, τραγούδια και μελωδίες που συντρόφεψαν γενιές και γενιές στους αγώνες, ήχους και λόγια που μίλησαν στις καρδιές αγωνιστών μέσα, αλλά και έξω από την Ελλάδα. Που έγιναν ένα με μεγάλες στιγμές της πάλης τις οποίες τραγούδησαν και στις οποίες τραγουδήθηκαν λόγια μεγάλων ποιητών όπως του Ρίτσου, του Βάρναλη, του Ελύτη που ο Μίκης Θεοδωράκης έκανε τραγούδια χιλιοτραγουδισμένα μέσα στις δεκαετίες. Που οι νεότερες γενιές αγαπούν και τιμούν ακριβώς για αυτό τους το χαρακτήρα και περιεχόμενο. Αυτό έγινε φανερό και στην αποψινή συναυλία.
Τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη υποδέχτηκε όρθιο στο χώρο της Κεντρικής Σκηνής το κοινό χειροκροτώντας, ενώ η ΚΝΕ τον ευχαρίστησε για το ότι τίμησε με την παρουσία του το 43ο Φεστιβάλ. Στη συνέχεια, άνθρωποι όλων των ηλικιών συνέθεσαν ένα ζωντανό κοινό που μέσα σε κλίμα συγκίνησης, το οποίο επέτεινε και η παρουσία του ίδιου του συνθέτη εκεί, δημιούργησαν μία μοναδική ατμόσφαιρα με τους καλλιτέχνες από σκηνής να ερμηνεύουν εξαιρετικά ένα τμήμα από το τεράστιο έργο του Μίκη Θεοδωράκη σε ένα πρόγραμμα που συνεπήρε μέχρι το τέλος, με το κοινό να τραγουδά τελικά όρθιο «Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ», με μάτια να βουρκώνουν και γροθιές να υψώνονται.
Το αφιέρωμα άνοιξε η Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» και ακολούθησαν ερμηνείες από τα «Κίτρινα Ποδήλατα», τον Βασίλη Λέκκα και την Ζωή Παπαδοπούλου, ενώ το σχήμα συμπλήρωσε στο τέλος και ο Παντελής Θαλασσινός, που ακολούθησε μετά με δικιά του συναυλία στην Κεντρική Σκηνή.
Στη διάρκεια του αφιερώματος στον Μίκη Θεοδωράκη στη γιγαντοοθόνη δίπλα στη σκηνή προβάλλονταν σκηνές από την αγωνιστική πορεία του, από τις στιγμές που βρέθηκε δίπλα στο ΚΚΕ και στην ΚΝΕ, από τις συναντήσεις του με μεγάλους καλλιτέχνες.
«Είμαστε δυο», «Καιρός να δεις», «Το σφαγείο», «Του μικρού βοριά», «Της Ξενιτιάς», «Βρέχει στη φτωχογειτονιά», «Ο Λεβέντης», «Ποιος τη ζωή μου», «Ένα το χελιδόνι», «Όταν σφίγγουν το χέρι»... μερικά από τα τραγούδια που παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο του αφιερώματος το οποίο άφησε μία δυνατή γεύση, όπως συμβαίνει όταν η καλλιτεχνική δημιουργία μιλά στις καρδιές, όταν γεννιέται από τους αγώνες του λαού...
Πηγή: 902.gr
