Έτος Καβάφη, ανέθεσαν στους ανατρεπτικούς Beetroot το σχεδιασμό, και το αποτέλεσμα είναι από σήμερα παντού στους δρόμους της πόλης. Οι τελευταίοι έδωσαν τη δική τους ποπ νότα στους στίχους του αλεξανδρινού ποιητή κι έτσι: «Και τέλος πάντων, να, τραβουμ’ εμπρός» γράφει το κατακόκκινο λεωφορείο που σε προσπερνά στο κέντρο της Αθήνας και σου φτιάχνει τη μέρα. «Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι» σου κλείνει το μάτι ένας σταθμός του μετρό. «Δεν έχω σήμερα κεφάλι για δουλειά» διαβάζεις στο βαγόνι του ηλεκτρικού, και συμπάσχεις.
Οι στίχοι που επιλέχθηκαν και «ταξιδεύουν» στους δρόμους της Αθήνας είναι οι παρακάτω: «Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι» (Το πρώτο σκαλί) «είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία» (Εν μεγάλη Eλληνική αποικία, 200 π.X.) «Ξένος εγώ ξένος πολύ» (Μύρης• Αλεξάνδρεια του 340 μ.Χ.) «Δεν έχω σήμερα κεφάλι για δουλειά.» (Συμεών) «Το σώμα μου στες ηδονές θα δώσω» (Τα επικίνδυνα) «Επέστρεφε συχνά και παίρνε με, αγαπημένη αίσθησις» (Επέστρεφε) «Και τέλος πάντων, να, τραβούμ’ εμπρός» (Εν μεγάλη Eλληνική αποικία, 200 π.X.) «Όπως μπορείς πια δούλεψε, μυαλό» (Ένας νέος, της τέχνης του λόγου – στο 24ον έτος του) «Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή» (Μάρτιαι Ειδοί).
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το σχετικό δελτίο τύπου, «οι στίχοι του μεγάλου αλεξανδρινού ποιητή κυκλοφορούν στους δρόμους της Αθήνας, εκεί που βρίσκονται οι άνθρωποι για τους οποίους γράφτηκαν. Το κάλεσμα του Αρχείου Καβάφη του Ιδρύματος Ωνάση είναι σαφές: αν συναντήσετε κάπου τον Καβάφη, συνομιλήστε μαζί του. Η ποίησή του σάς ανήκει. Για όσους νιώθουν «ξένοι», όσους θέλουν «να τραβήξουν μπροστά», για όσους «σήμερα δεν έχουν κεφάλι για δουλειά» και που «εδώ που έφτασαν, λίγο δεν είναι», ο Κ. Π. Καβάφης καθρεφτίζει τη σκέψη τους».
Πηγή: www.in2life.gr
