Μια μοναδική εμπειρία βίωσαν οι θεατές που παρακολούθησαν τη Συμφωνική Ορχήστρα Ντίσελντορφ, υπό τη διεύθυνση του Μπάλντουρ Μπρένιμαν, με την σολίστ Φράνσις Πάππας, σε Συμφωνικά έργα του Μίκη Θεοδωράκη.
Ο Μίκης Θεοδωράκης, παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει, βρέθηκε στην Γερμανική πόλη και γνώρισε θερμή υποδοχή. Άλλωστε ο ίδιος και το έργο του λατρεύονται στη Γερμανία… Οι διοργανωτές κυριολεκτικά δεν πίστευαν στα μάτια τους.
Όταν δε έφτασε ο Έλληνας συνθέτης, μπήκε στην κατάμεστη αίθουσα συναυλιών Tonhalle στις όχθες του Ρήνου, οι θεατές σηκώθηκαν όρθιοι και τον καταχειροκρότησαν. Στην εκδήλωση που καταχωρείται στα κορυφαία πολιτιστικά γεγονότα της περιοχής, παραβρέθηκαν υπουργοί της τοπικής κυβέρνησης, αλλά και ο δήμαρχος Ντίσελντορφ.
Ο Μίκης Θεοδωράκης κατά τη διάρκεια της βραδιάς σηκώθηκε τουλάχιστον τέσσερεις φορές από την θέση του για να ευχαριστήσει το ενθουσιώδες κοινό.
Το γερμανικό κοινό ήρθε σε «πρώτη» επαφή με τη δεύτερη Συμφωνία του συνθέτη, ένα έργο στο οποίο, όπως σημειώνει ο Αστέρης Κούτουλας, μελετητής του έργου του Μίκη Θεοδωράκη, «ο συνθέτης «κατορθώνει να δαμάσει και να ξεπεράσει τον εφιαλτικό κόσμο της Μακρονήσου χαρίζοντάς μας μια ιστορική μαρτυρία μετουσιωμένη σε μουσική».
Σε συνέντευξη που έδωσε ο Μίκης Θεοδωράκης στην DW είπε:
«Είναι κορυφαίο γεγονός όταν μια συμφωνική ορχήστρα σαν του Ντίσελντορφ παίρνει έργα ενός ξένου συνθέτη και να του αφιερώνει μια ολόκληρη βραδιά. Μια ορχήστρα που συνήθως παίζει Μπετόβεν, Μότσαρτ ή Μάλερ. Και παίζει Θεοδωράκη! Και μάλιστα την Συμφωνία αρ. 2 που είναι το αποκορύφωμα της "τετραχορδικής τεχνικής". Είναι άκρως μοντέρνο έργο. Η δεύτερη συμφωνία είχε πρεμιέρα το 1982 στην ανατολικογερμανική πόλη Χάλε, γενέτειρα του σπουδαίου μπαρόκ μουσουργού Γκέοργκ Φρίντριχ Χέντελ. Ακολούθησαν παρουσιάσεις στο Ανατολικό Βερολίνο, Λουξεμβούργο, Ολλανδία και Βέλγιο. Η Συμφωνία ήταν παραγγελία των Μπαλέτων Μπολσόι με θέμα "Πόλεμος και Ειρήνη". Για αυτό και το "Τραγούδι της Γης", περιλαμβάνει τον στίχο "Τρέχεις προς το χάος". Αλλά εκεί μπήκαν πάλι στη μέση οι δικοί μας και η παράσταση δεν έγινε… Ζούμε σε μια χώρα όπου είμαστε ελεύθεροι πολιορκημένοι, αυτό είναι το πολιτικό μου απόφθεγμα».
Και συνέχισε ο Μίκης Θεοδωράκης:
«Συμπληρώνονται 75 χρόνια από τότε που πρωτάκουσα το 1942 στην Τρίπολη την 9η Συμφωνία του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, η οποία σαν να φύτεψε μέσα μου το όνειρο να γίνω μια μέρα συνθέτης συμφωνικής μουσικής. Έχω την εντύπωση ότι με τη συναυλία στο Ντίσελντορφ ο κύκλος κλείνει. Εδώ και μέρες αυτό δημιουργεί μέσα μου μια φοβερή ατμόσφαιρα. Για μένα το Ντίσελντορφ σημαίνει Μπετόβεν. Είναι το πνεύμα του Μπετόβεν και το αισθάνομαι αυτό. Αισθάνομαι ότι έχω ακόμα μέσα μου έναν "Γερμανό" συνθέτη μέσα μου που θριαμβεύει… Ο Μπετόβεν λέει ότι η νέα κοινωνία θα έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο, αλλά και ότι θα πρέπει να υπάρξει μια κοινωνία, στην οποία όλοι να είναι ίσοι. Ο Μπετόβεν ήταν πραγματικός επαναστάτης και ως άνθρωπος. Για μένα ο Μπετόβεν είναι καλλιτεχνικά πατέρας μου. Έχω αντιγράψει και τις εννέα συμφωνίες του».
Ο εμπνευστής της συναυλίας, διοργανωτής, αλλά και συνθέτης Αλέξανδρος Καρόζας, ο οποίος συνεργάζεται με τον Θεοδωράκη εδώ και πολλά χρόνια, δήλωσε:
«Ο Μίκης Θεοδωράκης μπαίνει τώρα σε μια σειρά με τους μεγάλους συμφωνικούς συνθέτες: Μπετόβεν, Σοστακόβιτς, Προκόφιεφ. Μην ξεχνάτε οι όλοι οι συνθέτες είναι πολλοί. Εκείνοι όμως που μένουν στην ιστορία είναι λίγοι. Έτσι και ο Θεοδωράκης θα είναι ένας από αυτούς που θα μείνουν, όχι επειδή το λέω εγώ ή επειδή διοργανώνω μια συναυλία, αλλά επειδή θα γινόταν ούτως ή άλλως. Απλά σαν μαθητής του, σαν καλλιτεχνικά γιός του ήθελα να τον δω να χαίρεται, να ξαναπνέει και να αισθανθεί ολοκληρωμένος. Μάλιστα μου είπε σήμερα, επειδή ήταν πολύ ευχαριστημένος, μήπως να ξανακάνουμε μια συναυλία στη Γερμανία με συμφωνικά. Αν αυτό του δίνει ζωή, ευχαρίστως».
Πηγή: DW, protothema.gr
Ο Μίκης Θεοδωράκης, παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει, βρέθηκε στην Γερμανική πόλη και γνώρισε θερμή υποδοχή. Άλλωστε ο ίδιος και το έργο του λατρεύονται στη Γερμανία… Οι διοργανωτές κυριολεκτικά δεν πίστευαν στα μάτια τους.
Όταν δε έφτασε ο Έλληνας συνθέτης, μπήκε στην κατάμεστη αίθουσα συναυλιών Tonhalle στις όχθες του Ρήνου, οι θεατές σηκώθηκαν όρθιοι και τον καταχειροκρότησαν. Στην εκδήλωση που καταχωρείται στα κορυφαία πολιτιστικά γεγονότα της περιοχής, παραβρέθηκαν υπουργοί της τοπικής κυβέρνησης, αλλά και ο δήμαρχος Ντίσελντορφ.
Ο Μίκης Θεοδωράκης κατά τη διάρκεια της βραδιάς σηκώθηκε τουλάχιστον τέσσερεις φορές από την θέση του για να ευχαριστήσει το ενθουσιώδες κοινό.
Το γερμανικό κοινό ήρθε σε «πρώτη» επαφή με τη δεύτερη Συμφωνία του συνθέτη, ένα έργο στο οποίο, όπως σημειώνει ο Αστέρης Κούτουλας, μελετητής του έργου του Μίκη Θεοδωράκη, «ο συνθέτης «κατορθώνει να δαμάσει και να ξεπεράσει τον εφιαλτικό κόσμο της Μακρονήσου χαρίζοντάς μας μια ιστορική μαρτυρία μετουσιωμένη σε μουσική».
Σε συνέντευξη που έδωσε ο Μίκης Θεοδωράκης στην DW είπε:
«Είναι κορυφαίο γεγονός όταν μια συμφωνική ορχήστρα σαν του Ντίσελντορφ παίρνει έργα ενός ξένου συνθέτη και να του αφιερώνει μια ολόκληρη βραδιά. Μια ορχήστρα που συνήθως παίζει Μπετόβεν, Μότσαρτ ή Μάλερ. Και παίζει Θεοδωράκη! Και μάλιστα την Συμφωνία αρ. 2 που είναι το αποκορύφωμα της "τετραχορδικής τεχνικής". Είναι άκρως μοντέρνο έργο. Η δεύτερη συμφωνία είχε πρεμιέρα το 1982 στην ανατολικογερμανική πόλη Χάλε, γενέτειρα του σπουδαίου μπαρόκ μουσουργού Γκέοργκ Φρίντριχ Χέντελ. Ακολούθησαν παρουσιάσεις στο Ανατολικό Βερολίνο, Λουξεμβούργο, Ολλανδία και Βέλγιο. Η Συμφωνία ήταν παραγγελία των Μπαλέτων Μπολσόι με θέμα "Πόλεμος και Ειρήνη". Για αυτό και το "Τραγούδι της Γης", περιλαμβάνει τον στίχο "Τρέχεις προς το χάος". Αλλά εκεί μπήκαν πάλι στη μέση οι δικοί μας και η παράσταση δεν έγινε… Ζούμε σε μια χώρα όπου είμαστε ελεύθεροι πολιορκημένοι, αυτό είναι το πολιτικό μου απόφθεγμα».
Και συνέχισε ο Μίκης Θεοδωράκης:
«Συμπληρώνονται 75 χρόνια από τότε που πρωτάκουσα το 1942 στην Τρίπολη την 9η Συμφωνία του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, η οποία σαν να φύτεψε μέσα μου το όνειρο να γίνω μια μέρα συνθέτης συμφωνικής μουσικής. Έχω την εντύπωση ότι με τη συναυλία στο Ντίσελντορφ ο κύκλος κλείνει. Εδώ και μέρες αυτό δημιουργεί μέσα μου μια φοβερή ατμόσφαιρα. Για μένα το Ντίσελντορφ σημαίνει Μπετόβεν. Είναι το πνεύμα του Μπετόβεν και το αισθάνομαι αυτό. Αισθάνομαι ότι έχω ακόμα μέσα μου έναν "Γερμανό" συνθέτη μέσα μου που θριαμβεύει… Ο Μπετόβεν λέει ότι η νέα κοινωνία θα έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο, αλλά και ότι θα πρέπει να υπάρξει μια κοινωνία, στην οποία όλοι να είναι ίσοι. Ο Μπετόβεν ήταν πραγματικός επαναστάτης και ως άνθρωπος. Για μένα ο Μπετόβεν είναι καλλιτεχνικά πατέρας μου. Έχω αντιγράψει και τις εννέα συμφωνίες του».
Ο εμπνευστής της συναυλίας, διοργανωτής, αλλά και συνθέτης Αλέξανδρος Καρόζας, ο οποίος συνεργάζεται με τον Θεοδωράκη εδώ και πολλά χρόνια, δήλωσε:
«Ο Μίκης Θεοδωράκης μπαίνει τώρα σε μια σειρά με τους μεγάλους συμφωνικούς συνθέτες: Μπετόβεν, Σοστακόβιτς, Προκόφιεφ. Μην ξεχνάτε οι όλοι οι συνθέτες είναι πολλοί. Εκείνοι όμως που μένουν στην ιστορία είναι λίγοι. Έτσι και ο Θεοδωράκης θα είναι ένας από αυτούς που θα μείνουν, όχι επειδή το λέω εγώ ή επειδή διοργανώνω μια συναυλία, αλλά επειδή θα γινόταν ούτως ή άλλως. Απλά σαν μαθητής του, σαν καλλιτεχνικά γιός του ήθελα να τον δω να χαίρεται, να ξαναπνέει και να αισθανθεί ολοκληρωμένος. Μάλιστα μου είπε σήμερα, επειδή ήταν πολύ ευχαριστημένος, μήπως να ξανακάνουμε μια συναυλία στη Γερμανία με συμφωνικά. Αν αυτό του δίνει ζωή, ευχαρίστως».
Πηγή: DW, protothema.gr
