Βαρύς ο λογαριασμός στον Παναθηναϊκό

Κάτσε να λογαριαστούμε…

Το 2008 ο Γιώργος Μαργαρίτης παρουσίαζε τον προσωπικό του δίσκο με τίτλο «Κάτσε να λογαριαστούμε». Όπως εύστοχα αναφέρονταν στο δελτίο τύπου, όπου και ο γράφων είχε βάλει το χεράκι του: 

“Τραγουδιστής εγνωσμένης αξίας και δοκιμασμένων αντοχών, ο Μαργαρίτης παρουσιάζει τα νέα του τραγούδια που φέρουν την υπογραφή σημαντικών δημιουργών. Ο Μάνος Ελευθερίου, ο Θανάσης Πολυκανδριώτης (έγραψε τη μουσική πέντε τραγουδιών και παίζει μπουζούκι σε όλο το cd), ο Τάκης Σούκας, ο Πέτρος Βαγιόπουλος, ο Γιάννης Πάριος, ο Πάνος Φαλάρας είναι μερικοί μόνο από τους συντελεστές του νέου του άλμπουμ. Όπως σημειώνει ο ίδιος ο Μαργαρίτης, η επιλογή του υλικού έγινε: «με την αίσθηση ότι τα τραγούδια και θα αρέσουν και θα αντέξουν στο χρόνο». Τα δικαστήρια, ένα πολύ δυνατό κομμάτι του Πολυκανδριώτη και του Ελευθερίου, που ανοίγει το δίσκο, έχει ήδη αγκαλιαστεί από το ραδιόφωνο. Ο Μαργαρίτης ερμηνεύει επίσης το κομμάτι του πρωτομάστορα του ελληνικού τραγουδιού, Μάρκου Βαμβακάρη, Αν μ' αξιώσει ο Θεός. Λέει χαρακτηριστικά ο ερμηνευτής: «Χρόνια τώρα λέω τραγούδια του στα κέντρα, αλλά αυτό ήθελα να το πω και σε δίσκο. Ελπίζω να το χαρεί από 'κει ψηλά, γιατί εκτός των άλλων, πάτησα πάνω στη δική του πρώτη εκτέλεση και όχι στις διασκευές. Ελάχιστος φόρος τιμής από μένα στη μεγαλοσύνη του»”

Το ομότιτλο του δίσκου ένα γκράντε ζεϊμπέκικο του Σούκα σε στίχους Χάρη Χατζάκη, με αρώματα απ’ τα παλιά:

Κάτσε να λογαριαστούμε
κάτσε να μιλήσουμε
ότι υπάρχει μεταξύ μας
έλα να το λύσουμε…

Αυτό πάνω κάτω λέει ο Παναθηναϊκός αλλά ο Γενς Βέμερ και ο Μάρκους Τελάντερ έχουν άλλη γνώμη και το τραβάνε το ζήτημα αλλιώς. Μπορεί να μην πρόσφεραν και τόσο πολλά στην ομάδα αλλά θέλουν να αποκομίσουν όσα δικαιούνται. Τι κέρδισε το τριφύλλι απ’ τη συνεισφορά τους είναι αλλουνού παπά ευαγγέλια που θα τα κρίνει η ιστορία. Και ειδικά στις συγκεκριμένες περιπτώσεις δεν θα έχει και πολλή δουλειά να κάνει. Αν για τέτοιες κινήσεις χρειάζεσαι ειδικούς παντογνώστες τότε χίλιες φορές δώσε τα κλειδιά και την πόρτα ολόκληρη στον Ουζουνίδη και σε κάθε νοικοκύρη… Τουλάχιστον δεν θα σου εκθέσουν το μαγαζί, θα σεβαστούν την ιστορία του και δεν θα στο καταντήσουν μαγαζάκι της σειράς. Μεγάλη φύρα ο Ιταλός και η παρέα του και όχι μόνο… Αν αναλογιστείτε τι γράφανε τότε οι ειδήμονες για τις στρατιές των μισθοφόρων είναι να κλαις με μαύρο δάκρυ. 

Αντιθέτως ο Στανόγεβιτς δείχνει να τα βρίσκει στον λογαριασμό με τον ταλαντούχο αλλά άμυαλο Ουάρντα και να του δίνει μια δεύτερη ευκαιρία να λειτουργήσει στην ομάδα. Προφανώς οι αδυναμίες που εντοπίζει στο ρόστερ ο Σέρβος τεχνικός να ξελάσπωσαν τον 24χρονο Αιγύπτιο που έμοιαζε έτοιμος για μπαρκάρισμα. Παρά τις συγκυρίες, τέτοιους προικισμένους παίκτες και μάλιστα σε γόνιμη ηλικία, πρέπει να τους κερδίζεις με τον τρόπο σου και όχι να τους χάνεις.

Αδιαμφισβήτητη  χασούρα στον ποδοσφαιρικό λογαριασμό το πικρόχολο και «λίγο» ποστάρισμα του υιού Σαββίδη: «Καλή τύχη σε Παρτιζάν, ΤΣΣΚΑ και ΠΑΟΚ». Οι μεγάλοι ξεχώριζαν πάντα για την ανωτερότητά τους… 

Στο μπάσκετ, σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο, η διοργάνωση κάνει ωραίους λογαριασμούς και στον αριθμό των ξένων και στην σταδιακή μείωση των ομάδων στην πρώτη κατηγορία. 

Την ίδια δεν ξέρω αν ο Σίνγκλετον κάνει σωστό λογαριασμό στην υπερβατική πρόταση του Παναθηναϊκού. Οι πράσινοι, αν και ζορισμένοι,  είναι μαγαζάρα και γωνία με διεθνές εκτόπισμα… δεν είναι παίξε γέλασε.

Τέλος πάντων, όλοι αυτοί και άλλοι πολλοί που δεν χωρούν σε μια σελίδα, στο φινάλε θα πρέπει όταν έρθει η ώρα να ζυγίσουν αυτά που τραγουδά ο Μαργαρίτης:

Κάτσε να λογαριαστούμε
τι κερδίσαμε τι χάσαμε.



..μπάλα μετά μουσικής
Το άρθρο προέρχεται από το οπισθόφυλλο της Sportday (19/7/2017) και είναι μια χορηγία του cer’ 8 (τσερότο). Μπορείτε να το διαβάσετε και μέσα από το pdf που ακολουθεί.