Το θολωμένο μυαλό του Ολυμπιακού

Το 1973 ο Στέλιος Καζαντζίδης συναντούσε δισκογραφικά για πρώτη φορά τον Άκη Πάνου. Ο τελευταίος βρισκόταν στην πιο ευλογημένη περίοδο της διαδρομής του έχοντας γράψει μεγάλες επιτυχίες με τον Μπιθικώτση (Όταν σημάνει η ώρα, Ρολόι κομπολόι), τον Διονυσίου (Και τι δεν κάνω, Να είχα το κουράγιο), τη Μοσχολιού (Ούτε αχ δεν θα πω), τον Μενιδιάτη (Παράνομη αγάπη), τη Λύδια (Η πιο μεγάλη ώρα) και όχι μόνο. Ο ερμηνευτής είχε ήδη αποσυρθεί από τις ζωντανές εμφανίσεις και από την άλλη αντιμετώπιζε τα γνωστά προβλήματα με τη δισκογραφική του εταιρεία, με αποτέλεσμα από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 να είναι φειδωλός στις ηχογραφήσεις του. Μες τη χρονιά ερμήνευσε μόλις 11 τραγούδια, 5 δημιουργίες του Άκη Πάνου και 6 τραγούδια σε μουσική του Χρήστου Νικολόπουλου και στίχους του Πυθαγόρα. Συνολικά Καζαντζίδης και Άκης Πάνου συνδέονται με 6 τραγούδια, με τα οποία όμως τα είπαν όλα. Στην πεντάδα τους μέσα στο 1973 προστέθηκε ένα ακόμη, στις αρχές της επόμενης χρονιάς, ίσως και το πιο διάσημό τους, Η ζωή μου όλη. Ο τραγουδιστής και ο συνθέτης έκανα εκείνο το διάστημα στενή παρέα και συνδέονταν με δεσμούς φιλίας και εκτίμησης. Είναι χαρακτηριστικό πως στα χρόνια που ακολούθησαν παρά τις εξαιρετικά τιμητικές δηλώσεις του ενός για τον άλλον, δεν συνεργάστηκαν ξανά. Τα υπόλοιπα πέντε και επίσης μεγάλα τραγούδια τους, είναι: Τα όνειρα χτίζονται, Μίσος, Άντε να περάσει η μέρα, Οι μισοί καλοί και Το θολωμένο μου μυαλό.

Το θολωμένο μου μυαλό
Μ’ έχει προδώσει προ πολλού
Του λέω αλλού και τρέχει αλλού
Με κάνει και παραμιλώ

Κάπως έτσι ορισμένοι από τους φανατικούς του Ολυμπιακού κατέστρεψαν μια γιορτή του αθλητισμού. Ο σεβασμός στον αντίπαλο είναι απαραίτητη προϋπόθεση, συνθήκη αναγκαία και ικανή ώστε να σε χρίσει μεγάλη ομάδα. Τέτοιες συμπεριφορές μικραίνουν το σύλλογο και αμαυρώνουν την ιστορία του και παράλληλα κηλιδώνουν μια σπουδαία χρονιά. Ο Ολυμπιακός στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκα φαίνεται ότι ξόδεψε πολλή σωματική και κυρίως πνευματική ενέργεια. Άδειασε το κεφάλι του και παρουσιάστηκε στους τελικούς του πρωταθλήματος με Θολωμένο μυαλό. Η θεωρητικά πιο μυαλωμένη ομάδα, που εκτελούσε υποδειγματικά τα συστήματα, θαρρείς και τα ξέχασε όλα και έπαιζε πλέον μόνο με το ένστικτο. Έτσι αντί να φέρνει τον αντίπαλο στα «νερά» της ναυάγησε χωρίς πρόγραμμα στα κύματα του Παναθηναϊκού, ο οποίος παρουσιάστηκε στο τέλος με καθαρότερο μυαλό απ’ ότι όλη την υπόλοιπη περίοδο αξιοποιώντας ορθά το ταλέντο των παικτών του.

Σίγουρα και η κόπωση και οι τραυματισμοί και οι ατυχίες παίζουν το ρόλο τους, όμως εντέλει οι πράσινοι κέρδισαν δίκαια τον τίτλο. Γι’ αυτό και η θολωμένη συμπεριφορά των κακών οπαδών είναι και ανάρμοστη και άδικη. Άλλωστε αυτός που θα πληρώσει τα σπασμένα της θολούρας είναι ο ίδιος ο Θρύλος.

Ο Σφαιρόπουλος προκειμένου να συνεχιστεί ο αγώνας απευθύνθηκε στους φιλάθλους μιλώντας τους με χαρακτηριστικά λόγια για το «μετά». Μόνο που για τη χάραξή του χρειάζεται κι εκεί ξεκάθαρο μυαλό και νέες γενναίες αποφάσεις. Διαφορετικά θα…

Φταίει το πάθος του τρελού
Του θολωμένου μου μυαλού

…μπάλα μετά μουσικής

Το άρθρο προέρχεται από το οπισθόφυλλο της Sportday (12/6/2017) και είναι μια χορηγία της πίπας Herb. Μπορείτε να το διαβάσετε και μέσα από το pdf που ακολουθεί