Τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί…

Στις αρχές του ’70 κυκλοφόρησαν σε δίσκους 45 στροφών συνθέσεις του σε ποίηση Καρυωτάκη. Μετά την μεταπολίτευση βγαίνουν τα Πολιτικά Τραγούδια σε στίχους Ναζίμ Χικμέτ και Βολφ Μπίρμαν κα ακολουθούν τα Καντάτα για τη Μακρόνησο σε ποίηση Ρίτσου, Τροπάρια για Φονιάδες σε στίχους Ελευθερίου, Σπουδή στον Βλαδίμηρο Μαγιακόφσκι, Μουσική Πράξη στον Μπρεχτ. Το 1979 ο Μικρούτσικος μελοποιεί τα «ναυτικά» ποιήματα του Καββαδία και ο Σταυρός του Νότου καταξιώνεται ως ένα από τα πiο επιτυχημένα άλμπουμ της ελληνικής δισκογραφίας. Έκτοτε συνεχίζει την ιδιαίτερη διαδρομή του με εργασίες που φέρουν τη σφραγίδα του και έχουν ουσία και λόγο ύπαρξης. Όσον αφορά την ενασχόλησή του με το λαϊκό τραγούδι, τα «έντεχνα» ζεϊμπέκικά του που υπηρέτησαν με συνέπεια σπουδαίοι ερμηνευτές όπως ο Δημήτρης Μητροπάνος, ο Μανώλης Μητσιάς, η Χάρις Αλεξίου και άλλοι διαλεκτοί αγαπήθηκαν, τραγουδήθηκαν και εξακολουθούν να χορεύονται στις πίστες και στην κατ’ οίκον διασκέδαση. Ο Μικρούτσικος σαν δημιουργός έχει επιβάλει τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά του. Επιμένει σε ολοκληρωμένους κύκλους τραγουδιών και διακρίνεται για τη συνέπεια των επιλογών και των καταθέσεών του ενώ είναι και εξαιρετικός περφόρμερ. Επιστρέφοντας στα διάσημα «κουτσά» 9/8 του, περίοπτη θέσει έχει η «Ρόζα» σε στίχους του Άλκη Αλκαίου:

Συγχώρα μου που δεν καταλαβαίνω
Τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί…

Με στατιστικές δεν εξηγείται το ποδόσφαιρο. Είναι χρήσιμες, όπως και οι προϊστορίες, αλλά στο δια ταύτα μιλάει η καρδιά, το ταλέντο και το «θέλω» των πρωταγωνιστών. Γι’ αυτό και οι εκπλήξεις και οι απρόβλεπτες ανατροπές όπως συμβαίνουν και στην τέχνη και στη ζωή, έχουν χρίσει το άθλημα αυτό ως το λαοφιλέστερο… Μου έχει πει χαρακτηριστικά, σε συνεντεύξεις που κατά καιρούς μου παραχώρησε, ο Θάνος Μικρούτσικος: «Τη Ρόζα την έγραψα το ΄86, άλλο αν βγήκε το ΄96. Ήξερα όμως πόση δύναμη έχει… Γιατί πες μου τώρα κάτι άλλο… Η ιστορία του λαϊκού τραγουδιού τι δείχνει; Ότι στο χασάπικο και στο ζεϊμπέκικο κατά κανόνα έχουμε κουπλέ - ρεφραίν. Που είναι το κουπλέ και το ρεφραίν στην Πιρόγα, που είναι στη Ρόζα; Μια ιστορία λέει ένας παραμυθάς. Πέντε στροφές το ένα, τέσσερις στροφές το άλλο. Λέει ο φίλος μου Οδυσσέας Ιωάννου το εξής, ότι αυτά τα δυο τραγούδια επειδή είναι πανεθνικά σουξέ έχουν καταργήσει το σχεδιασμό και τα πλάνα του δισκογραφικού μάρκετινγκ. Ουδείς υπολόγιζε πριν ότι μπορεί να γίνει αυτό χωρίς κουπλέ - ρεφραίν και με Βησιγότθους μέσα… Εγώ δεν πάω για τα 9/8 ντουγρού, όπως θα πάει ο Χρήστος ο Νικολόπουλος - πολύ σημαντικός συνθέτης, να εξηγούμαι - δε σκέφτομαι το επόμενο χτύπημα, σκέφτομαι τι απαιτεί το κείμενο. Αν το κείμενο για να τονιστεί χρειάζεται τέσσερα μονά χτυπήματα που δεν υπάρχουν στο ζεϊμπέκικο, θα τα κάνω… Λοιπόν, μετά απ’ αυτή τη δουλειά, ο Μητροπάνος μπαίνει σε μια πανελλαδική λειτουργία ως ο Άγιος του ζεϊμπέκικου. Γιατί πατάει και τρίζει η γη ρε παιδί μου, γίνεται σεισμός 9 ρίχτερ! Βγαίνει το βουνό, βγαίνει η θάλασσα, βγαίνει η χώρα, βγαίνει το σύμπαν ολόκληρο μέσα απ’ αυτή τη φωνή. Τώρα τι είδους μαγικά πράγματα είναι αυτά, πού να ξέρω. Είναι μαγικά όμως!».

Αυτά τα μαγεμένα είναι και η μαγεία του ποδοσφαίρου. Πέρα από συγκυρίες, διαιτησίες, χαλιφάτα και χαλίφηδες που θέλουν απλώς και μόνο τη θέση του χαλίφη. Αυτό το παιχνίδι αναζητούμε μανιωδώς οι εραστές του. Μόνο που στην Ελλάδα κάποιοι πάνε να μετατοπίσουν την πλάστιγγα. Αλλά και στον υπόλοιπο πλανήτη «πονηρές» ματιές βάζουν παντού φωτιές στο τόπι -απ’ το οποίο απορρέουν τεράστια κέρδη, νόμιμα και αλλιώς- και στις ζωές μας.

Τα χείλη μου ξερά και διψασμένα
Γυρεύουνε στην άσφαλτο νερό…

*...μπάλα μετά μουσικής

Το άρθρο προέρχεται από το οπισθόφυλλο της Sportday (13/4/2017) και είναι μια χορηγία της πίπας Herb. Μπορείτε να το διαβάσετε και μέσα από το pdf που ακολουθεί.